ตอนที่ 367 ยกเลิกงานหมั้น

“ใครอนุญาตให้คุณรับปากแต่งงานกับมัน” สายตาที่เย็นชาและ เหมือนรูม่านตาในแก้วตาของเขามีลมพายุอยู่

สายตาเขากวาดไปที่สองพี่น้องฝาแฝดนั้น แล้วกัดฟันพูดด้วย ความโกรธ “เป้หมิงซิเฉิง เป้หมิงหยาง ถ้าพวกเองสองคนแน่ จริงมาข้ามศพพ่อไปก่อน ไม่เช่นนั้นห้ามเรียกคนอื่นว่าพ่อเด็ด ขาด”

ตัวของหยางหยางสั่นเทาด้วยสายตาที่ดุของพ่อเขามุ่ยปาก แล้วพูด “เฮอะ คุณก็อย่าหวังว่าพวกผมจะเรียกผู้หญิงคนอื่นว่า แม่เหมือนกัน”

เฟยเอ๋อที่ถูกเป้หมิงไม่ทิ้งไว้ ร่างกายจิตใจเริ่มอ่อนล้าง……..

หยางหยางเงยหน้า ใบเล็ก ๆ นั้นขึ้นมา แล้วมองไปที่พ่อ เขา ปราศจากความกลัวใด ๆ แต่กลับแสดงความโล่งใจออกมา………

โชคดีที่คุณพ่อของเขาออกมาหยุดสถานการณ์ไว้ทันเวลา……..

ความจริงหยินฝันได้คาดคิดถึงผลลัพธ์นี้ไว้แล้ว เขาไม่ได้ ต่อสู้กลับแต่อย่างใดเลย เขาลุกขึ้นจัดเสื้อของเขาด้วยความ สุภาพบุรุษ เช็ดคราบเลือดที่มุมปากออก จากนั้นยิ้มแล้วพูด “แฮะ ๆ ช่างเป็นครอบครัวที่ดราม่าอย่างน่าประทับใจจริง ๆ เลย คุณชายเปหมิงเอ้อ อย่าลืมนะว่าคู่หมั้นของคุณยังคงยืนรออยู่ ตรงนั้น”มือของหยินฝันไปหาเฟยเอ๋อที่กำลังหน้าซีดอยู่ท่ามกลาง ผู้คนนั้น แล้วเตือนเขาด้วยความใจเย็น

ม่านตาเปีหนึ่ง โม่เล็กลง

ในเวลานั้น เขาเครียดจนแทบจะเป็นบ้า

เขาไม่เคยส่งสายตาไปที่เฟยเอ๋อเลยสักครั้ง แต่สายตาอัน หลงใหลของเขากลับล็อกอยู่ที่ตัวของฮอนตลอด

แขนที่แข็งแรง โอบกอดเธอเอาไว้แน่น ๆ แทบจะทำให้เธอ หายใจไม่ออกอยู่แล้ว………

เขาหรี่ตามองเธอ เหมือนเสือดาวที่ดุร้ายกำลังคาบเหยื่อของ ตัวเองไว้ แล้วพูดทีละคำอย่างชัดเจน ต่อหน้าผู้คนอย่างไม่ลังเล

“ไม่ว่าผมจะแต่งงานกับใคร ยังไงผู้หญิงคนนี้ก็เป็นของผม เพียงคนเดียว และจะเป็นแม่ของลูกผมตลอดไป ผมจะไม่ยอมให้ คุณไปแต่งงานกับคนอื่น และใครที่กล้าแต่งงานกับเธอคนนี้ คุณ ต้องข้ามศพผมไปก่อน มิฉะนั้น ชาตินี้อย่าหวังจะได้เธอไปครอง

เป็นคำพูดที่คมชัดมาก

คมเหมือนใบมีด ที่กำลังบาดลึกเข้าไปในจิตใจของฮอน และทำให้ทุกคนที่อยู่ในงานนั้นได้ยินอย่างชัดเจน

ที่แท้แล้ว คุณชายเท่หมิงเอ้อ ในวันนี้ หมั้นกับสาวคนหนึ่ง แต่ กลับซ่อนอีกคนไว้……..เหมือนดั่งที่บอกกัน เรื่องแบบนี้มันเป็นเรื่องธรรมดาในสังคม ชนชั้นสูงอยู่แล้ว ผู้ชายที่เพอร์เฟคแบบนี้คงหนีไม่พ้นที่จะมีสาว ๆ รายรอบมากมายแน่นอน

แต่สถานการณ์ของเป้หมิงไม่นั้นค่อนข้างจะแปลกใช่ไหม

เพราะท้ายที่สุดแล้ว ผู้ชายปกตินั้นจะเลือกแม่ของลูกเป็น หลัก……

แต่ทำไมคุณชายเปหมิงเอ้อ ในที่นี้ กลับเลือกมือที่สามอย่างไม่ ใส่ใจในชื่อเสียงเรียงนามของตนเลย

แต่ยังดี ไม่ว่าเขาจะแต่งงานกับใคร ฮอนก็ยังคงเป็นผู้หญิง

ของเขาเสมอ

การครอบครองแบบนี้ มันแสดงออกถึงความเห็นแต่ตัวของ เป้หมิง โม่มากไปไหม

ตามนิสัยเย็นชาไร้ความรู้สึกของผู้ชายแบบนี้ ถ้าไม่เอาก็คือ

ไม่เอา

แต่ถ้าคิดจะเอาแล้ว คงไม่ยอมปล่อยมือไปง่าย ๆ

ไม่ทันตั้งตัว ฮอนตบไปที่หน้าของเหมิงไม่อย่างจัง

เสียงดังสนั่นจนทำให้ทุกคนต้องตกใจ

เฉิงเฉิงก็ตกใจเล็กน้อย

แต่หยางหยางกลับรู้สึกสะใจมากท่านเป็นมงตกใจไม่น้อย

เจียงฮุยนขมวดคิ้วด้วยความตะลึง

เป้หมิงเฟยหย่วนและภรรยารู้สึกประหลาดใจเหมือนกัน

แต่เป้หมิงกันกลับแสดงออกถึงความประทับใจ และคนที่เขา ประทับใจนั้นคือกู้ชอน เพราะในโลกใบนี้ ยังไม่มีผู้หญิงคนไหน กล้าตบหน้าเหมิงเอ้อเช่นนี้เลย

ซูยิ่งหวั่นเหมือนรอดูละครฉากสำคัญอยู่ เพราะว่าไม่เคยมีใคร กล้ายั่วยุและท้าทายนิสัยที่เยือกเย็นดั่งน้ำแข็งของคุณชายเป็น

มิง ไม่เลย

เฟยเอ๋อ าลังน้ำตาคลอ

ทุกคนกลับต้องสูดลมหายใจเข้าไปค้างไว้

ละครในวันนี้ ช่างน่าตื่นเต้นเหลือเกิน

ครั้งแรกที่เห็นเหมิงโมสถานะสูงส่งดุจดั่งราชาในฝูงชน จริง ๆ แล้วก็ยังมีฉากที่เขาถูกตบหน้าด้วยเหรอ…….

ลายนิ้วมือสวยเรียวทั้งห้านิ้ว ค่อย ๆ ปรากฏให้เห็นบนใบหน้า ที่ไร้ที่ติของเหมิงไม่

เขากัดฟันทนไว้ และเส้นเลือดสีเขียวค่อย ๆ ปรากฏบนกรามที่

แข็งแรงของเขา

“เป้หมิงไม่ ฉันไม่ใช่อะไรของคุณ อีกอย่างฉันจะแต่งงานกับ ใครก็เรื่องของฉัน ก็เหมือนคุณจะแต่งงานกับใครก็เรื่องของคุณคุณไม่มีสิทธิ์มาก้าวก่ายชีวิตฉัน

สีหน้าเย็นชาของฮอน และนิ้วมือยังคงรู้สึกซาอยู่ เพราะก่อน หน้านี้เธอแทบจะใช้แรงทั้งหมดที่มีตบหน้าเขา

เธอหลุดออกจากอ้อมแขนของเป้หมิงโม่ จึงรีบเข้าไปหาหยิน ฝัน แล้วเอากระดาษทิชชูในกระเป๋าออกมา ค่อย ๆ เช็ดรอย บนใบหน้าของเขาอย่างระมัดระวัง………

ภาพนี้มันทำให้เปหมิงโม่รู้สึกอยากจะฆ่าทุกคนที่อยู่ตรงหน้า

ให้หมด

ในขณะที่เขาจับกำปั้นแน่น ๆ แล้วกำลังจะวิ่งเข้าไปชกหยิน

ฝันอีกครั้ง……

ทันใดนั้น พรับ…….

เสียงดังขึ้น

ร่างบอบบางคนหนึ่งท่ามกลางฝูงชนได้ล้มลงกับพื้น โดยไม่มี

ใครรู้ล่วงหน้า

ทําให้เกิดความแตกตื่น ในทันที

“เฮ้ย เจ้าสาวเป็นลมไปแล้ว…… มีเสียงบางคนตะโกนออกมา

จากท่ามกลางผู้คน

สายตาของทุก ๆ คนมองไปยังตัวของเฟยเอ๋อ

เป็นเรื่องจริง ร่างผอมบางของเฟยเอ๋อ ทรุดตัวลงกับพื้น โดยได้เป้หมิ่งโม่สงสัย แล้วหันไปมองเฟยเอ๋อที่ล้มอยู่กับพื้น โดย สัญชาตญาณ ทันใดนั้นก็รู้สึกประหม่ามาก

แต่เขายังคงหันกลับมาจ้องมองหยืนฝันไว้ ด้วยสีหน้าที่บ่ง บอกถึงการเตือนภัย ว่าถ้าหากเขายังกล้าแตะต้องสอน เขาจะ ไม่ได้ขายดี ๆ แน่นอน

ฮอนไม่คิดเหมือนกันว่าเฟยเอ๋อจะสลบไป

เธอเกาะแขนของหยินฝันไว้แน่น ๆ และเพิ่งรู้ว่า เฟยเอ๋อที่ อ่อนแอคนนี้ เธอคาดเป้หมิง ไม่ไปไม่ได้จริง ๆ …….

“เป้หมิงเอ๋อ นายมัวทำอะไรอยู่ ทำไมยังไม่รีบพาเฟยเอ๋อไป โรงพยาบาล” ปายมู่ตะโกนพูด

เป้หมิงโม่ถึงจะขยับตัว เขาจึงรีบเข้าหาเฟยเอ๋อที่สลบอยู่ แล้ว อุ้มเธอขึ้นมา ด้วยสีหน้าที่เป็นห่วง

และในตอนนั้น เขาพูดกับแขกที่มาร่วมงานคำหนึ่ง

“ขอประทานอภัยทุก ๆ ท่าน วันนี้เกิดเหตุไม่คาดคิด ผมต้อง ขอยกเลิกงานหมั้นนี้ไปก่อนครับ”

จากนั้น เขาจึงรีบอุ้มเฟยเอ๋อลงไปทางลิฟต์……..

เมื่อเดินผ่านหยินฝัน เป้หมิงไม่ได้หยุดชั่วคราว แล้วมองหน้า

เขาอย่างไม่พอใจ