ตอนที่ 105 รูด รูด รูด2

“เธอ กู้เชิงเทียนกัดฟันแน่นอย่างตกตะลึง “ได้ ตอนนี้เธอคงลำพองใจ กู้ฮอน ฉันจะคอยดู!”

กู้เชิงเทียนวางหูโทรศัพท์ไป

กู้ฮอนจ้องที่หน้าจอโทรศัพท์ครู่หนึ่งด้วยความ

งุ่นงง

กัดฟันแน่น

มิน่าล่ะเป่หมิงโม่ถึงเห็นด้วยที่คุณท่านเป็หมิงไล่

เธอออก!

ที่แท้เธอถูกผลักให้เข้าไปในหลุมไฟของบริษัทกู้

ซื่อ!

นี่เธอหนีเสือปะจระเข้เหรอ!

ความโหดร้ายของบริษัทกู้ชื่อไม่น้อยไปกว่าบริษัท เป้หมิงเลย แค่กู้อันขี้เพียงคนเดียวเธอก็ทนเกิน

พอแล้ว!

แผนของเป่ยหมิงโม่ โหดร้ายเกินไป!

ในวันหยุดสุดสัปดาห์

กู้ฮอนถือแบล็คการ์ดของเป่ยหมิงโม่ ในใจยากที่จะ กำจัดความเกลียดชังของเขา โดยไม่ต้องกังวลว่าเขา จะปวดใจหรือไม่

พอดีกับที่ลูกชายหยุดในวันหยุดสุดสัปดาห์
“ลูกรัก อยากไปเที่ยวที่ไหนไหม แม่จะพาลูกไป”

เมื่อตื่นขึ้นมาในตอนเช้า เธอก็ถามลูกที่อ่าน หนังสืออย่างเงียบๆบนโซฟาขณะทำอาหารเช้า

เฉิงเฉิงยกคิ้วขึ้น และมอง ไปที่ร่างที่ยุ่งอยู่ในครัว “แม่ว่างเหรอครับ?”

“ใช่แล้ว ไม่ง่ายเลยที่จะมีวันหยุดแบบนี้ ดังนั้นวันนี้ แม่จะอยู่กับลูกน้อยของแม่ และพาไปเดินซื้อของด้วย ลูกว่าดีไหม?”

“แล้วคุณยายล่ะครับ?”

มือกู้ฮอนชะงัก และมองกลับไปที่ลูกชาย “คุณ ยายกลับไปอยู่ที่บ้านของคุณทวด หลังจากนี้ จะมีแค่ เราสองคนแม่ลูกที่อยู่ด้วยกันแล้วนะ”

เธอตั้งใจพูดให้สบายๆ เพื่อไม่ต้องการให้ลูกชาย ของเธอกังวล

เฉิงเฉิงวางหนังสือและยืนขึ้นจากโซฟา “อืม ผม เห็นของของคุณยายไม่อยู่แล้ว คิดว่าคุณยายคงไม่ กลับมาอีกแล้ว”

“ไม่อยู่แล้วเหรอ?” กู้ฮอนตกใจมาก

ทุกวันนี้เธอยุ่งจนไม่ได้ใส่ใจกับสิ่งเหล่านี้ ริมฝีปากยิ้มอย่างขมขื่น “คุณยายมีชีวิตที่ตัวเอง อยากจะใช้ เราก็ต้องร่วมยินดีด้วย รู้ไหมครับ?”

เฉิงเฉิงพยักหน้าเบาๆ และเงียบไปครู่หนึ่ง
จากนั้นก็พูดอกประโยคหนึ่งว่า “แม่เป็นลูกสาว ของคุณยายจริงๆเหรอครับ?”

“ห่ะ?” กู้ฮอนตะลึง และพยักหน้ารับอย่างรีบร้อน “แน่นอนสิ ทำไมลูกถามอย่างนั้นล่ะ?”

เฉิงเฉิงเม้มริมฝีปาก และทำดวงตาไร้เดียงสา “โอ้ ไม่มีอะไรครับ ผมแค่ถามไปอย่างนั้น แม่ซื้อโทรศัพท์ มือถือให้ผมสักเครื่องได้ไหมครับ?”

“แม่ก็คิดถึงเรื่องนี้เหมือนกัน! หลังจากนี้คุณยาย ไม่อยู่บ้านแล้ว แม่ยังคิดอยู่ว่าจะให้คุณป้ามาช่วยดูแล ลูก”

อย่างไรก็ตามตอนนี้เธอมีแบล็คการ์ดในมือ เรื่อง เงินคงไม่เป็นปัญหาอะไร

เงินนี้ เธอไม่รู้สึกผิดสักนิดที่จะใช้ ถ้าไม่ใช้คงจะ เสียเปรียบให้กับเป็หมิงโม่!

“อืม…ไม่ต้องหรอกครับ ผมดูแลตัวเองได้” เฉิง

เฉิงปฏิเสธ

ในตระกูลเป่ยหมิง สิ่งที่ไม่เคยขาดคือคนรับใช้ แต่ อยู่กับแม่ที่นี่ สิ่งที่หายากที่สุดคือความเงียบสงบ เขา ไม่ต้องการคุณป้าอีกคนเพื่อที่จะทำลายความสงบของ เขา

“จริงเหรอ?” กู้ฮอนเหลือบมองลูกชายอย่างสงสัย นิ่งค้างไปครู่หนึ่งและในที่สุดก็พยักหน้า

นิสัยของลูกเธอต่างจากแต่ก่อนอยู่มาก ทำให้เธออดไม่ได้ที่จะสงสัย

แต่…

ลูกชายเธออายุเพียงห้าขวบ

เธอส่ายหัวอย่างแรง ไม่กล้าที่จะคิดเกี่ยวกับลูก อีกคนหนึ่ง ในโลกคงไม่มีเรื่องบังเอิญขนาดนั้น

หรอก..

*

กู้ฮอนเล่นกับลูกชายตลอดทั้งวัน

ในวันนี้ เธอพาลูกไปสวนสนุกที่สนุกที่สุดในเมือง A นั่งรถไฟเหาะ บันจีจัมป์ ซูเปอร์สแปลซ.

เครื่องเล่นหวาดเสียวทุกประเภท เธอกลัวจนขา สั้น แต่ท่าทางของลูกชายเต็มไปด้วยความตื่นเต้น โดย ไม่รู้สึกกลัวสักนิด

จนในที่สุดลูกชายเล่นจนเหนื่อย เธอก็พาลูกไปซื้อของในย่านที่คึกคักที่สุดในเมือง

รูด รูด รูดแบล็คการ์ด!

ตราบใดที่เธอชอบ และลูกชายเธอชอบ เธอก็รูด โดยไม่คิดอะไร!

หึ เขาไม่ชอบใช้ของร่วมกับใครใช่ไหม? เธอก็จะ พา “ชายร่างเล็ก อีกคนมาใช้เงินของเขาให้หมด!
จากนั้น เธอก็ซอโทรศัพท์มือถือให้ลูกชาย และ ป้อนเบอร์โทรศัพท์ของตัวเองเข้าไป “หลังจากนี้มีเรื่อง อะไรเกิดขึ้น ก็โทรมาหาแม่ รู้ไหมครับ?”

เฉิงเฉิงถือโทรศัพท์และพยักหน้าอย่างเชื่อฟัง

สองแม่ลูกในวันนี้ ได้เล่นอะไรด้วยกันหลายอย่าง จนขาทั้งสองอ่อนแรง

พอออกมาจากห้างสรรพสินค้า ฟ้าก็มืดแล้ว

กู้ฮอนเตรียมพาลูกชายกลับบ้าน ทันใดนั้น มีเสียง ดังมาจากข้างหลัง-

“สวัสดี ฮอน เป็นคุณจริงๆ?”

กู้ฮอนหันกลับไปมอง เห็นใบหน้าของผู้หญิงที่คุ้น

เคย

เธอตะลึง ก่อนยิ้มออกมา “.ลินดา!” ลินดาเป็นแพทย์หญิงชาวจีนผู้ที่ทำคลอดให้เธอ

“โอ้ ไม่ได้เจอกันนานเลย” ลินดามีผมหยิกแบบ

ชาวอเมริกัน ถึงแม้เธอจะมีใบหน้าแบบเอเชีย ด้วย

ความที่ใช้ชีวิตตามแบบชาวอเมริกันมาโดยตลอด ดวงตาของกู้ฮอนเปียกชื้นทันที นำถุงช้อปปิ้ง จำนวนมากใส่ในมือเล็กของลูกชาย และวิ่งไปที่ลินดา ด้วยความดีใจ “คุณกลับมาแล้วเหรอคะ?”

ลินดาพยักหน้าด้วยรอยยิ้ม “ฉันเพิ่งกลับมาได้ไม่กี่ วันเอง แล้วตอนนี้คุณเป็นไงบ้าง?”
ทันใดนั้น เมื่อลิ้นดาเห็นเด็กชายตัวเล็กๆข้า

งกู้ฮอน เธอก็เบิกตากว้างและถามด้วยความประหลาด ใจว่า “นี่เป็นเด็กที่ฉันทำคลอดต่อให้คุณเหรอคะ?” “ค่ะ!” กู้ฮอนพยักหน้าอย่างตื่นเต้น ก้มลงทันทีและ

พูดกับลูกชายว่า “หยางหยาง เรียกคุณป้าเร็ว คุณป้า

ลินดาเป็นผู้มีพระคุณกับเรา”

เฉิงเฉิงเงยหัวขึ้นเล็กน้อย แล้วมองดูลินดาอย่าง ตั้งใจ จากนั้นก็พูดอย่างเชื่อฟัง “คุณป้าลินดา”

“เด็กดี.. ลินดารู้สึกชอบทันทีที่เธอเห็นเด็กรูป หล่อคนนี้ “ฮอน ดีจริงๆ! มันดีจริงๆ…..”