ตอนที่ 70 การแก้แค้นที่โหดร้ายและการพิสูจน์2
นอนแผ่โดยไร้ซึ่งสิ่งปกปิดอยู่เบื้องใต้สายตาของ
เขา
หัวใจของเขาราวมีบางสิ่งบางอย่างเข้ามากระทบ ความรู้สึกแข็งชาแล่นเข้าสู่ปลายนิ้ว
จากนั้น จึงหยิบซิการ์มวนหนึ่งออกมาจากกระเป๋า
เสื้อ
แล้วจุดไฟ
พิงขอบหน้าต่างสูบซิการ์อย่างอ้อยอิ่ง ควันบุหรี่แต่ละครั้ง ฟังลอยตลบไป ราวกับก้อน
เมฆ
ภายในแววตาสะท้อนร่างขาวโพลนนั้นที่ชั้นล่าง ในห้วงความคิด คือภาพรอยยิ้มบางเศร้าสร้อยก่อนที่ จะกระโดดลงไป
รอยยิ้มนั้น ก็เป็นราวกับดอกซากุระที่เบ่งบาน ทิ่ม แทงนัยน์ตาของเขาทั้งสองข้าง
อย่างที่ทั้งโลกรู้กันว่า ดอกซากุระ เป็นพรรณไม้ ดอกที่มีอายุยืนยาวและสั้นที่สุดในโลก
ยามบานงดงามสะพรั่ง
ยามโรยไร้ซึ่งมลทิน
ทว่านับจากวันบานจนถึงวันร่วงโรย แสนสั้นเพียงแค่สิบวันเฉกเช่นดอกถูหมี….
ท้องฟ้ายามค่ำคืน ไม่เคยหม่นเข้มอย่างนี้มาก่อน จุดดวงดาว ระยิบไหวจากไกลโพ้น
กู้ฮอนนอนสงบอยู่เบื้องหลัง ดวงตาดำขลับทั้ง สองไม่กะพริบแม้แต่น้อย
กระโดดจากชั้นสามลงมา เธอไม่นึกเลยว่า จะเป็น ความรู้สึกเช่นนี้
ร่างกายแข็งชาไม่สามารถขยับเขยื้อนได้
ใกล้จะตายแล้วสินะ?
รู้สึกว่าความอบอุ่นค่อย ๆ ลอยหายไปทีละนิด ความรู้สึกจากปลายนิ้วค่อย ๆ เลือนจางไป
จากนั้นเธอมองยังท้องฟ้าเบื้องบน ปรากฏเงาร่าง คนอยู่ตรงหน้าต่างต่อหน้าสายตา
สีหน้าเย็นชาของเป่หมิงโม่สะท้อนจากแววตาเธอ
ฉับพลันความปวดแสบแล่นเข้าสู่ดวงตาโดยไร้ซึ่ง สัญญาณเตือน ปกคลุมดวงตาเธอจนพร่าเลือน
เธอเห็นเขาอย่างชัดเจน เขาอยู่ตรงหน้าต่าง จุด ซิการ์สูบอย่างอ้อยอิ่ง
ด้วยท่วงท่าสง่างาม หยิ่งยโส
ราวกับพยัคฆ์ที่สงบเสงี่ยมทว่ามีดหม่น
ทั้งเสแสร้งทำเป็นไม่แยแส และพร้อมเข้าโจมตีจากทุกทิศทาง
จากนั้น ผ้าคลุมเตียงสีขาวทั้งผืนก็เข้ามาปกคลุม- เธอยังไม่ทันได้แสดงปฏิกิริยาโต้ตอบ ร่างก็ถูกผ้า คลุมเตียงนั้นห่อหุ้มจนมิด
ข้างหูได้ยินเสียงหอบหายใจ: คุณกู้ คุณจะหา เรื่องไปอีกทำไม? ไม่ควรทำผิดต่อคุณชายเลย…
ริมฝีปากของกู้ฮอนสั่นเทา ใบหน้าสัตย์ซื่อจริงจัง ของฉิงฮัวลอยเข้ามาสู่สายตา
ฉิ่งฮั่วนำผ้าปูเตียงห่อหุ้มร่างเธอพลาง บ่นไป พลาง: “โปรเจกต์ “หยิง เป็นงานสำคัญที่สุดงานหนึ่งที่ คุณชายจะกวาดล้างวงการวิศวกรรมระดับประเทศ ขณะเดียวกัน โปรเจกต์นี้กับแนวคิดของเย่หยิงอีพินก็ ตรงกัน จึงแปลว่าทั้งสองต่างเป็นของขวัญให้กับคุณสุ! คุณกู้ไม่ควรเข้ามาวุ่นวายด้วยเลย!”
โปรเจกต์หยิง ” เย่หยิงอีพิน?
เห็นได้ชัดว่า เย่นั้นมาจากเป๋หมิงโม่ แล้ว หยิง ล่ะ? ทรวงอกของกู้ฮอนอึดอัดขึ้นมา
หัวใจราวกับถูกอะไรบางอย่างฉีกออกเป็นแผล เลือดหยดไหลออกมา
เธออ้าอึ้ง “. คุณสุ?”
ฉิงฮัวเหลือบมองเธอแวบหนึ่ง ตกใจที่ตัวเองไม่ ควรพูดมากเกินไป ได้แต่หันไปแล้วถอนหายใจ “โชคดีแล้วล่ะที่คุณกระโดดลงมา คุณกู้”
กู้ฮอนไม่เข้าใจ
“เฮ้อ….”ฉิงฮัวถอนหายใจออกมาอีกครั้ง “คุณลอง ลูบภายใต้ร่างของคุณดู ก็จะเข้าใจเอง”
เธอสัมผัสด้วยปลายนิ้ว แล้วจึงรู้ว่าใต้ร่างเธอ ไม่ใช่พื้นแข็ง ทว่ามีชั้นโฟมพลาสติกอ่อนนุ่มอยู่
ฉิงฮัวส่ายหน้า รีบร้อนปล่อยลมออกจากเบาะใต้
ร่างเธอ
สีหน้าเหนื่อยหน่าย: คุณกู้ ความจริงเบาะรองนี้ถูก เตรียมไว้ตั้งแต่ก่อนคุณจะมาแล้วคุณชายตั้งใจจะ ทดสอบคุณ ในเมื่อคุณรู้ว่าตัวเองทำผิดไป ขโมย พิมพ์เขียวจากคุณชาย ให้กลุ่มธุรกิจกู้นำเข้าไปร่วม แข่งขัน ผลงานที่ออกมาของกลุ่มกู้จึงสมบูรณ์พร้อม จนหาที่ติไม่ได้”
ฉิงฮัวขมวดคิ้วเข้มขึ้นเรื่อย ๆ มือกดเบาะลมพลาง พูดพลาง “เพราะว่าการแข่งขันนี้จัดขึ้นอย่างเปิดเผย ตอนนี้ทุกคนจึงต่างนึกว่าภาพพวกนั้นมาจากฝีมือกลุ่ม ธุรกิจกู้ แล้วคุณว่าคุณเข้ามาวุ่นวายแบบนี้ คุณชายจะ ลุกขึ้นมาตบหน้าตัวเองหรือเปล่า?”
ใบหน้าของกู้ฮอนซีดเผือด เข้าใจถึงสาเหตุที่เป่ห มิงโม่โกรธจัดทันที
คิดขึ้นมาแล้ว เธอเองก็นับว่าได้เผยใบหน้าชั่วร้าย ของพ่อออกมา
ถ้าหากเป่หมิงโม่ลุกขึ้นอ้างสิทธิ์ ก็แสดงว่าต้องมี การตรวจสอบต้นกำเนิดของพิมพ์เขียวพวกนั้น หากทำ แบบนั้นก็ไม่ต้องสงสัยเลยว่ากลุ่มเป๋หมิงจะต้องยอมรับ ว่าตัวเองจัดการดูแลไม่ดี ถึงทำให้คนอื่นฉวยโอกาสได้
แล้วถ้าหากเป็หมิงโม่ไม่เลือกพิมพ์เขียวพวกนั้น คัดให้กลุ่มกู้ตกรอบไป ก็เหมือนเป็นการตบหน้าตัวเอง
ปฏิเสธคุณค่าของพิมพ์เขียวฉบับนั้น!
ถึงอย่างไรพิมพ์เขียวพวกนั้น เดิมก็มาจากภายใน ธุรกิจเป่ยหมิง จึงเป็นไปได้ถึงขั้นว่าจะมาจากฝีมือของ ตัวเป่าหมิงโม่เอง
หากให้กลุ่มกู้เข้ารอบ เป้หมิงโม่ย่อมไม่อาจทนได้
จะให้กลุ่มกู้ตกรอบ ก็จะยิ่งทำให้สาธารณชนเกิด ข้อกังขา เพราะว่าการแข่งรอบแรกในวันนี้ กลุ่มกู้ถูก คัดเข้าไปด้วยคะแนนอันดับหนึ่ง! !
จะให้เข้ารอบก็ไม่ได้ ปัดตกก็ไม่ได้
จึงไม่น่าแปลกใจว่าทำไมเป่หมิงโม่ถึงได้โกรธจน แทบคลั่ง!
ฉิงฮัวสายหน้าพลางถอนใจ มองสีหน้าซีดขาวขอ งกู้ฮอน “โชคดีแล้วที่คุณกู้กระโดดลงมา ถ้าหากว่าคุณ หนีไปหรือขัดขืนล่ะก็ น่ากลัวว่าจะทำให้คุณชายยิ่งแก้ แค้นรุนแรงยิ่งกว่านี้”
ที่แท้…
เขาบีบบังคับให้เธอกระโดด เพื่อจะทดสอบเธอ อย่างโหดเหี้ยมนี่เอง
เธอน่าจะคาดเดาได้ เป่ยหมิงโม่จะยอมให้โทษตาย กับคนที่เอาเขาไปขายง่าย ๆ ได้อย่างไรกัน?
กู้ฮอนสะอื้นขึ้นมาทันใด
ถ้าหากเธอเลือกทำให้ข้าราชการชั้นสูงพวกนั้น พอใจล่ะ?
จะเกิดอะไรขึ้นหลังจากนั้น? คำตอบนี้บางทีเธอ ไม่มีทางคาดเดาได้เลย
เวลานั้น เธอสะอึกสะอื้นจนไม่อาจพูดอะไรออกมา ได้แม้เพียงครึ่งคำ
“จำไว้นะครับ คุณกู้” ฉิงฮัวจ้องมองกู้ฮอนอย่าง จริงจัง “อย่าทำให้คุณชายโกรธ โดยเฉพาะเรื่องใด ๆ ที่เกี่ยวข้องกับโปรเจกต์ “หยิง”
เธอยิ้มออกมาอย่างสิ้นหวัง เข้าใจได้ในทันที
“เรื่องใด ๆ ที่เกี่ยวข้องกับคุณสุคนนั้นสินะ?!” ฉิงฮัวเหลือบมองเธอแวบหนึ่ง ไม่ส่งเสียงอะไร ซึ่งแปลได้ว่ายอมรับแต่โดยดี
Please enter a description
Please enter a price
Please enter an Invoice ID
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ