บทที่ 21 คำแนะนำที่ชั่วร้าย1

ทันใดนั้นก็มีน้ำเย็นสาดเข้ามา!

กู้ฮอนยังไม่ทันได้รู้ตัว

ก็ถูกรดตั้งแต่หัวจรดเท้า!

น้ำที่เปียกและเย็นซึมเข้าไปถึงผิวของเธออย่าง

รวดเร็ว

ร่างกายแข็งที่อไปชั่วขณะ เธอสงบมากและต้านทาน ต่อน้ำที่สาดมาด้วยเจตนาที่ไม่ดี…..

เฉินเหว่ยหรงไหวตัวทัน และรีบถอยกลับเข้าไปใน ลิฟต์ ถึงได้หลบพ้น

“สมควรตาย ใครมันกล้ามาเล่นอะไรแบบนี้…..” ทันทีที่เขาอ้าปากจะตำหนิ น้ำเสียงที่น่าภาคภูมิใจก็ดัง

ขึ้นมา–

“โอ๊ะ เกิดอะไรขึ้น! ทำไมวันนี้ระบบดับเพลิงถึงได้ ขัดข้องนะ? ใครกันที่มันไม่มีตา กล้าเลินเล่อแบบนี้ ไม่รู้ หรอว่าวันนี้จะมีบุคคลสำคัญมาเยือนที่ห้องทำงานเลขา ท่านประธาน ของเรา?”

เมื่อสิ้นเสียงพูดนี้

กู้ฮอนถอดแว่นตาที่เปียกปอนไปด้วยน้ำออก

ผู้หญิงร่างสูงคนหนึ่งปรากฏในสายตาเธอ
ชุดทำงานสีชมพูทั้งตัว ได้ถูกผู้หญิงคนนี้สวมใส่ออก มาได้ดูร้อนแรง…

“ลินดา” เฉินเหว่ยหรงเพิ่งก้าวออกมาจากลิฟต์ “ห้อง รักษาความปลอดภัยก็ช่างเลินเล่อเหลือเกิน คุณจะต้อง ตรวจสอบให้มันดีๆนะ ดูว่ามีคนตั้งใจทำเพราะมีเจตนา ร้ายหรือเปล่า!”

เขาคิดไม่ถึงเลยว่า จะยังมีคนกล้าลงมือกับคนที่ตัวเอง ส่งมา!

เมื่อพูดจบ เขาก็เหลือบมองผู้ฮอนที่ตอนนี้ได้กลายเป็น ลูกไก่ตกน้ำไปแล้ว

ยิ้มอย่างขอโทษ: “ขอโทษด้วยครับ คุณกู้ ผมก็ไม่คิด เลยว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น”

กู้ฮอนเงยหน้าขึ้น มองไปที่สปริงเกอร์ดับเพลิงบน เพดานที่ได้หยุดลงแล้ว

“ฉันไม่เป็นไร”เธอตอบเสียงเบา

คิดในใจ ถ้าหากว่าระบบดับเพลิงขัดข้องจริงๆ สปริง เกอร์ดับเพลิงทั่วทั้งอาคารก็ควรจะเสียด้วยถึงจะถูก ไม่ สมเหตุสมผลเลยที่จะมีแค่สปริงเกอร์บนหัวเธอเท่านั้นที่

เสีย

เห็นได้ชัดเลยว่าจงใจทำมันเพื่อเธอ ถึงแม้จะได้เตรียมพร้อมมาอย่างดีแล้วว่าจะต้องมาทำ

สงครามอย่างดุเดือด
ทว่า คิดไม่ถึงเลย ว่าจะถูกเล่นงานก่อน…!

“โอ้ นี่ก็คือกู้ฮอนที่โด่งดัง คุณกู้สินะ? สวัสดี ฉันชื่อลิน ดาเป็นผู้ช่วยพิเศษที่ห้องทำงานเลขาท่านประธาน ยินดี ที่ได้พบ”

เมื่อเห็นลินดายื่นมือสีขาวราวกับหยกนั้นออกมา กู้ ฮอนไม่มีเหตุผลที่จะปฏิเสธ

ในตอนที่มือกำลังเอื้อมออกไป และพร้อมจะจับมือนั้น กลับคิดไม่ถึงเลยว่าลินดาจะชักมือกลับไปซะก่อน ยิ้ม อย่างอ่อนนุ่มแล้วตบไปที่บ่าของเฉินเหว่ยหรง ” คุณนี่ก็ จริงๆเลย จะมาก็ไม่บอกฉันก่อน”

ลินดายิ้มอย่างเขินอายทั้งใบหน้า

ส่วนมือของกู้ฮอน ก็กุมอากาศอย่างอึดอัด… จงใจ สองคำนี้ มันชัดเจนมาก! กู้ฮอนชักมือเปียกนั้นกลับมาอย่างไม่พอใจ

บนใบหน้าที่ได้เติมแต่งอย่างสวยงามของลินดานั้น เผยรอยยิ้มที่อ่อนหวานออกมา “ต้องขอโทษด้วยจริงๆ วันแรกที่คุณกู้มาทำงานก็ต้องมาเจอเรื่องที่เลวร้ายแบบ นี้! คุณอย่าโกรธไปเลยนะ เดี๋ยวฉันจะไล่คนในห้อง รักษาความปลอดภัยออกสักสองสามคน เพื่อระบาย ความโกรธแทนคุณให้เอง”

คำพูดประโยคนี้ กู้ฮอนฟังแล้วรู้สึกเหมือนลินดากำลังช่วยตัวเองระบายความโกรธเลย ในระหว่างที่กำลังกดดัน “ตั้ง”ดังขึ้น

ประตูลิฟต์พิเศษของประธานที่อยู่อีกด้านหนึ่งก็เปิด ออกอย่างช้าๆ

ขากางเกงสูทสีดำตรงคู่หนึ่งได้ก้าวออกมา….

“โม…” ลินดาร้องอุทานออกมาแล้วรีบวิ่งเข้าไปทันที กู้ฮอนขมวดคิ้วอย่างไม่รู้ตัว ชื่อที่ลินดาอุทานออกมา นั้น ..รู้สึกราวกับกำลังเรียกสามีของตัวเองเลย

เป่ยหมิงโม่หันกลับมา ยังคงรูปหล่อจนทำให้คนอื่นต้อง กลั้นใจ

สายตาที่เย็นชา ไม่แม้แต่จะมองลินดาเลย

กลับเหลือบไปมองกู้ฮอนที่เนื้อตัวเปียกโชกแทน เขาเลิกคิ้วขึ้น เยาะเย้ย: “ทำไม เลขาคนใหม่ที่เพิ่งมา แม้แต่มารยาทพื้นฐานก็ไม่รู้หรอ?”

กู้ฮอนแค่รู้สึกเย็นไปทั้งตัว

เฉินเหว่ยหรงรีบโค้งตัว: “สวัสดีตอนเช้าครับ ท่าน ประธาน! นี่คือเลขาคนใหม่กู้ฮอน เพราะว่าเมื่อกี้นี้สปริง เกอร์เกิดขัดข้อง ดั้นนั้น……”

ลินดาแอบหัวเราะอยู่ข้างๆ

กู้ฮอนมองใบหน้าของเป้หมิงโม่ที่ราวกับกำลังดูเรื่องตลก เธอกำหมัดแน่นอย่างไม่รู้ตัว

หายใจเข้าลึกๆ ยึดอกตัวตรง ฉีกยิ้มอย่างสดใสที่มุม ทีละก้าวทีละก้าว เดินอย่างสงบและสง่างามไปทาง

ปาก

เป่หมิงโม่

“ประธานเป่ยหมิง สวัสดีตอนเช้าค่ะ! ฉันชื่อกู้ฮอน รู้สึก เป็นเกียรติมากที่ได้มาทำงานที่ตระกูลเป่หมิง ตั้งแต่วันนี้ เป็นต้นไปประธานเหมิช่วยแนะนำด้วยนะคะ”

เธอยิ้มอย่างนุ่มนวล แต่น้ำเสียงกลับมีเสียงกัดฟัน

ดวงตาสีดำเข้มของเป่ยหมิงโม่แข็งกร้าว

เขามองลึกเข้าไปที่กู้ฮอน “ถึงกับสามารถทำให้พ่อ ของผมไปเชิญมาด้วยตัวเอง เลขากู้มีความอดทนสูงอยู่ บ้างจริงๆ วางใจได้ ผมจะช่วยแนะนำให้เป็นอย่างดีเลย!”

กู้ฮอน ดูเหมือนจะมองเห็นคำใบ้ของความชั่วร้าย จาก นัยน์ตาลึกเข้าไปของเขา

ทันใดนั้น ก็นึกถึงเรื่องคืนนั้นในห้องน้ำ นิ้วของเขา…

เธอหน้าซีด

ไอบ้า!

ในห้องทำงานขนาดใหญ่ของทานประธาน บรรยากาศที่แปลกประหลาดบางอย่าง ลอยอยู่ใน

อากาศ
กู้ฮอนยืนอยู่ข้างๆประตูห้องทำงาน มองเป่หมิงโม่ที่ฝัง อยู่หน้าโต๊ะทำงาน กำลังเซ็นเอกสาร

นับว่า เป้หมิงโม่ผู้ชายคนนี้หน้าตาดีพอสมควร โดย เฉพาะในตอนที่ตั้งใจทำงาน ราวกับยิ่งมองก็ยิ่งน่าดึงดูด

แต่ว่า

เธอยืนอยู่ตรงนี้มานานกว่าสองชั่วโมงแล้ว ขาชาเท้า ชาไปหมด

ไม่ว่าวิวจะสวยมากแค่ไหนมันก็เบื่อได้เหมือนกัน! แม้แต่เสื้อผ้าเปียกๆบนร่างกายก็เกือบจะถูกอุณหภูมิ ของเธออบจนแห้งแล้ว

ฮัด -ชิ้ว