สายตามองเปหมิงโมที่กำลังโกรธพาหยาง

หยางออกไปข้างนอก…

หยางหยางถูกแขวนไว้ จนกระทั่งปีกไก่ทอดครึ่ง ที่เหลือตรงมุมปาก ถูกโยนออกไป เจ้าตัวเล็ก

โกรธ จึงตะโกนออกมา “เฮ้ ไอ้แก่ ปล่อยฉันนะ..”

เจ้าตัวเล็กที่น่าสงสาร รูปร่างเล็กที่สั้นๆหนาๆของ เขา คิดจะเป็นศัตรูกับพ่อที่สูงหนึ่งเท่าของเขาได้

อย่างไร?

“ลองกล้าตะโกนอีกครั้ง! เชื่อไหมว่าฉันจะตีขา นายให้หักไปเลย!”

เงาของสองพ่อลูกอยู่นอกบ้าน แต่ยังคงได้ยิน เสียงตะโกนร้องของหยางหยาง

“จะตะโกน! ไอ้แก่ ไอแก่เน่า ไอ่แก่เปรี้ยว!” “ปาบ! “ก้นน้อยๆของหยางหยางถูกตีด้วยมือเหล็ก “อ้า—” หยางหยางร้องออกมา ร้องออกมาอย่าง น่าสังเวช เจ้าลิงน้อยทำความชั่วอยู่บนตัวของ เป้หมิงโมอย่างรวดเร็ว ไหนบอกว่าจะมีขาให้หัก

ไง “ไอ้พ่อนก ทําไมต้องมาตีก้นน้อยๆของคนอื่น ด้วย!!”

“นายเป็นลูกชายฉัน ฉันอยากตีตรงไหนก็ตีตรง นั้น!”

“คุณไม่มีสิทธิ์มาทําแบบนี้! แม่ฉันคลอดฉันออกมา ไม่ใช่คุณตลอดสักหน่อย!!!”

“ไม่มีฉัน แม่นายจะคลอดได้ไหม!” “ไม่มีคุณ ฉันก็คลอดออกมาได้ เพราะว่ายังมีพ่อ คนอื่น!” ประโยคนี้ของหยางหยาง กระตุ้นหัวใจ ของเป้หมิงโมอย่างไม่ต้องสงสัย!

“อ้ากกกก….เจ็บบบบ…

“เปหมิงหยาง ทางที่ดีนายฟังฉันให้ชัดเจน! ใน ชีวิตนี้นายอย่าคาดหวังว่าจะมีพ่อคนอื่น ยิ่งไม่ ต้องคาดหวังว่าจะมีน้องสาวต่างพ่อ นอกจากข้าม ศพฉันไปก่อน!”

“ฮือ เป่หมิงเย่เฮยกู่ คุณรอเถอะ! รอให้ฉันโตขึ้น แม้ว่าคุณจะถูกฝังลงดิน ฉันจะต้องขูดออกมา แล้วเหยียบ ไปสองที…”

“ได้ กล้าสาปแช่งฉันงั้นเหรอ!”

‘ปาบ!’ ตีไปอีกครั้ง ทําให้ก้นของหยางหยางเจ็บ แสบ

“อือ…คุณไม่ใช่พ่อของฉัน! ฉันไม่มีพ่ออย่าง คุณ…ฉันต้องการแม่ ฉันต้องการพ่อที่ไม่ธรรมดา

ฉันต้องการน้องสาว…ฮือ…”

“ยังกล้าพูด!” เป่หมิงโมโมโหจนหน้าคล้ำ! ทุกประโยคที่หยางหยางตะโกน เหมือนเข็ม ที่ทีม แทงหัวใจของเขา! “อ๋อ ฉันจะพูด…

ปาบปาบปาบ…

ภายในบ้าน บนโต๊ะอาหารกลายเป็นความเบื่อหน่าย

เพราะเป่หมิงโม่ขุ่นเคือง การกระทําที่สั่งสอง หยางหยาง ทําให้คนที่นั่งอยู่ต้องเป็นกังวล เฟยเอ๋อรู้สึกอาหารไม่รู้รส

กู้ยอมกินอาหารอย่างไม่สบายใจ คุณป้าฟางกําลังใช้ความคิด

มีเพียงเฉิงเฉิง ยังคงกินอาหารอย่างสง่างามอย่าง เช่นเคย

นอกบ้าน หยางหยางร้องไห้โหยหวน เสียงแสบ แก้วหู

เฉิงเฉิงช่วยอะไรไม่ได้ จีจีจี คุณพ่อลงมือได้รุน แรงจริงๆ เฉิงเฉิงไม่คิดก็เดาได้ว่าบนหัวของพ่อ นั้นมีคว้นออกมาแล้ว แต่เห็นการหายใจที่ไม่ ปกติ…

ดูเหมือนว่า ให้แม่คลอดน้องสาวต่างพ่อให้นั้น เป็นจุดตายที่ทําให้พ่อโกรธ

เฉิงเฉิงยิ้มมุมปากไม่มีเสียง และหายไปอย่าง

รวดเร็ว อารมณ์ก็ดีขึ้นทันที หยางหยาง พี่ช่วยนายไม่ได้ รอให้กลางคืน พี่

ชดเชยตูดไก่กี่ขึ้นให้นาย… (พี่น้องสองคนนี้ จำได้ว่าตอนที่หยางหยางช่วย

น้องจิ๋วไม่ได้ก็ชดเชยด้วยตูดไก่… สมกับเป็น สามพี่น้อง!”)

น้องสาวที่อยู่ไกลที่เมืองซาบาห์ มืออ้วนน้อยที่ กำลังกินข้าว ก็งามอย่างไร้สาเหตุ… “แค่กแค่ แค่ก””เป็นอะไร? ค่อยๆไอนะ…” แอนนิรีบตบหลังให้เจ้า เด็กน้อย “ไก่ตุ๋นของวันนี้ไม่อร่อยเหรอ?” “แค่ แค่ แค่ก… จีวจิ๋วไอจนหน้าแดง “อร่อย… “ฮ่าฮ่า งั้นก็ค่อยๆกิน ป่าไม่แย่งเธอหรอก อย่า

สําลักล่ะ”

เสี่ยวจิ่วจิ๋วพยักหน้า แก้มปุ้ย กำลังคิดไก่ตุ๋นใน

จาน ชี้และถาม “คุณป้าแอนนิ อันนั้นคืออะไร?” “ฮ่าฮ่า อันนั้นเหรอ?” แอนนิยิ้มเบาๆ “นั่นคือตูดไก่ แต่กินไม่ได้นะ” “ทําไมล่ะ?”

“เพราะว่าตูดไก่เป็นที่ที่สกปรกที่สุดไงล่ะ ปกติจะ

ไม่กินนะ”

“เป็นที่ที่จิ่วจิ๋ว อี้ใช่ไหม?” เจ้าตัวเล็กอายุเพียงสองขวบ ก็ได้มีท่าทางเหมือน ผีน้อย ที่เต็มไปด้วยความขี้สงสัย ครู่เดียวก็ เข้าใจแล้ว

“ฮ่าฮ่า ตอบถูกแล้ว จิ่วจิ่วฉลาดมาก” แอนนิใช้

โอกาสสร้างความตระหนักถึงความปลอดภัยของ เด็กหญิงตัวน้อย “ต่อไปจิ๋วจิ๋วไปอยู่ข้างนอก ไม่ว่า

ใครจะให้หนูกินตูดไก่ ก็ไม่ควรกินนะ” “อืมอืม! รู้แล้ว คุณป้าแอนนิ” จิ่วจิ๋วรับไว้ทันที ที่แท้ดูดไก่ก็คือที่ที่ไก่ใช้อี้นี่เอง!

เสี่ยวจิ๋วจิ๋วจําไว้แล้ว ต่อไปใครให้เธอกินตูดไก่ เธอก็จะให้ใครกินอี้ หึ!

(ความฝันสลาย หยางหนางคิดไว้ว่าจะชดเชยตูด ไก่ให้น้องสาว เฉิงเฉิงก็คิดไว้ว่าจะชดเชยตูดไก่ ให้หยางหยาง)