“ไงตัวแสบ……” เขายิ้มอย่างน่ากลัว “มีดแค่ ได้ลับมันก็จะคมกริบ..…………

“ไปตายเถอะ”

“มามะ ……. ผมเป็นมีดนะ คุณเป็นที่ลับ……

น้ำเสียงยุยงของเขา

“ใคร……ใครจะลับ” เธอหายใจหอบหืด

ซีด ซีด ซ่า ซ่า

อื้อ อื้อ อ้า อ้า

ต็ม ตับ ตึบ ตับ จนผ่านไปครู่หนึ่ง..…

“ให้ตายเหอะ เป็นผู้หญิงอะไรเนี่ย เน่านิ่งเหมือน

ปลาทูเลย”

“ก็คุณชอบบังคับนี่ ฉันจะบอกให้ อะไรที่ถูกบังคับ สิ่งนั้นก็ไม่ต่างอะไรกับปลาทูที่ตายนิ่งแล้ว”

……เจ้าหนูน้อยเอ้ย ถ้าพี่ทำให้น้องส่งเสียงร้อง ออกมาไม่ได้ พี่จะเปลี่ยนนามสกุลเป่หมิงไปเลย”

“โอ๊ย…… ” เธอส่งเสียงร้องออกมาจนได้

“เป็นไง ฟินใช่มั้ยล่ะ” เขายิ่งรู้สึกได้ใจ

เธอทนมานานแล้ว ฝ่ามือลอยไปตบใส่หน้า ของเขาอย่างจัง “สารเลว เจ็บนะ…..ออกไปให้

พันเลย……….

สุดท้าย สองฝ่ายก็หยุดลง จบทความพ่ายแพ้ของท่านโม่”โอย….” เขาบ่นออกมา แล้วยกเลิกการจู่โจม อดทนความเจ็บปวดของร่างกาย ค่อย ๆ เอนกาย ลงนอนข้าง ๆ แล้วกอดเธอไว้แน่น ๆ “รีบนอน เถอะ”

เธอรู้สึกแปลกใจเหมือนกัน “เป้หมิงเอ้อโ……. เธอตั้งใจจะพูด แต่ถูกเขาหยุดไว้ “ถ้ายังไม่รีบ นอน ผมเปลี่ยนใจรุกคุณต่อนะ….” เขาพูดด้วย น้ำเสียงข่มขู่

“…..” เธอจึงรีบปิดปาก

เธอกําลังจะเตือนเขาว่า ให้ระวังบาดแผลด้วย อย่าให้กดทับโดนแผล แต่ถกเขาข่มขู่ขนาดนี้ เธอคงไม่กล้าดึงหนวดเสือ

เล่นอีกแล้วล่ะ

เขายิ้มและเลือกที่จะเคารพความปรารถนาของ

เธอ

ความจริงแล้ว เขาก็ไม่ได้เลวร้ายอย่างที่คิดมั้ง เมื่อหลับตาลง ได้ยินเสียงหัวใจเต้นรัวของเขา เธอสัมผัสความอบอุ่นกลางอกของเขาได้ แล้ว

ค่อย ๆ นอนหลับไป……

เมื่อท่านไม่ได้ยินเสียงหายใจเบา ๆ ของเธอ เขา

จึงถอนหายใจออกมา

เดิมทีที่มั่นใจว่า กฎกรรมาชั่วคราวข้อสามของ

เขาจะนํามาซึ่งความสุขสําราญ ความต้องการทาง

ร่างกายของเขา

แต่กลับไม่นึกคิด ว่าความทรมานกำลังจะเกิดขึ้น

ต่างหาก……

กลิ่นกายที่หอมเย้ายวนใจนั้น มองเห็นแต่กินไม่ได้

ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน ที่เขาเพิ่งรู้ตัวว่า ลึก ๆ ในใจของ เขาบังคับจิตใจเธอไม่ลงจริง ๆ …….

แม่งเอ้ย

คําคืนที่แสนยาวนาน มันเป็นการขุดหลุมแล้วให้ ตัวเองโดดลงไปจริง ๆ ช่างทรมานเหลือเกิน

เช้าวันใหม่

ในอากาศที่สดชื่นแจ่มใส กู้ฮอนตื่นขึ้นมาแต่เช้า เธอแต่งตัวไปด้วยแล้วพูดกับชายที่กำลังนอน

“เดี่ยวหยินปู้ฝันจะมาเรียกฉัน คุณเนียน ๆ หน่อย

นะ อย่าให้เขาสังเกตล่ะ เข้าใจมั้ย”

“อืม…..” ท่านไม่ฝืนตอบ

นอนอยู่ใต้ผ้าห่มด้วยสีหน้าที่ยังเหนื่อยล้า แค่ ลืมตามองเธอยังยากเลย เรื่องอะไร ทําไมเธอถึง ได้หลับสนิทแต่เขากลับต้องนอนไม่หลับถึงตอน

เช้าเลย

แล้วก็ ไม่มีธุระอย่าโทรหาฉัน เวลาฉันทำงานไม่

วางมาคุยกับคุณนะ” เธอพูดต่อ

“อืม…… สายตาท่านไม่ไม่พอใจมาก เขาจําเป็น

ต้องทําตามเหรอ

“ใช่ เดี่ยวคุณสั่งอาหารเช้ากับโรงแรมเองนะ เดี๋ยวฉันจะลงไปกินกับหยินปู่ฝันข้างล่าง…..

เธอส่องกระจกแล้วทาลิปสติกไป

เหมือนนักวาดกำลังเติมสีในรูปภาพ ช่างยุยงให้

เขาหมั่นไส้จริง ๆ”เขาบ่นออกเสียงเบา ๆ การทรมานจะเริ่มขึ้น อีกแล้วเหรอ เขามองเธอที่กำลังทาลิปด้วย สายตาที่หมกมุ่นมาก มีเวลาไปทานข้าวกับเขา แต่ไม่มีเวลาทานกับผมนะ คุณไม่ได้รับปากกับ ผมว่า ต้องเย็นชากับผู้ชายคนอื่นนอกจากผม ไม่ใช่เหรอ”

“อย่าหาเรื่องเลย” เมื่อเธอทาลิปเสร็จ แล้วหันไป

จ้องหน้าเขา “คุณทำตัวเป็นเด็กไปได้ นี่ฉันไป ทางานนะ อีกอย่าง ครั้งก่อนที่อยู่สำนักกิจการ พลเรือน ท่านนายหยินได้พูดอย่างชัดเจนแล้ว ไม่ใช่เหรอ ต่อให้กู้ฮอนคนนี้ ไม่มีใครเอา เธอก็ จะไม่มีวันไปแย่งลูกชายของแม่คนอื่นเขา” เมื่อพูดเสร็จ เธอเดินเข้าไปหยิบเสื้อกันหนาวมา สวมใส่

“จริงเหรอ” เขาเหมือนตื่นขึ้นมากะทันหัน เพราะ คำพูดเธอคำนี้ ก่อนหน้านั้นยังนอนขี้เซาอยู่ใต้ ผ้าห่ม อยู่ ๆ ก็เหมือนเสือที่เห็นเหยื่อขึ้นมา “ยังอีก” เธอกลอกตาขาวใส่เขา ถ้าคุณเอาความ สนใจที่อยากรู้อยากเห็นเรื่องผู้ชายรอบตัวฉันไป สนใจลูก ๆ ฉันคงต้องขอบคุณคุณมากแล้วล่ะ อย่าลืมโทรหาลูก ๆ บอกสวัสดีตอนเช้าเขาหน่อย ฉันออกไปก่อนละ

เขาได้แต่มองเธอเดินจากไปด้วยความไม่ เต็มใจ ผู้หญิงคนนี้มันเก่งขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ ก่อนเธอจะเดินออกจากห้องนั้น เธอานกลับมาอีก

กัน

รอบ “ลืมไป…..เขาเหมือน ใจ นมา “เปลี่ยนใจไปทานอาหาร เข้ากับผมแล้วใช่ไหม”

“คุณคิดมากไปละ ฉันจะบอกว่า ถ้าไม่มีธุระจริง ๆ อย่างมาอยู่แต่ในห้องของฉัน มันไม่มี คุณรู้ไหม” เมื่อพูดจบ เธอก็สวมรองเท้าส้นสูงเดินจากไป… “ใครว่ากูไม่มีธุระว่ะ”

เขาได้แต่จ้องมองประตูที่ถูกปิดลง จากนั้นเปิด ผ้าห่มออก เป็นครั้งแรกของเขา ที่น้องชายน้อย

ใต้ผ้าห่มนั้นต้องร้องอึดอัดโวยวาย

ผู้หญิงเลวเอ้ย สักวัน เขาจะทำให้เธอร้องโอ้ยขึ้น มาให้ได้

จะรื้อฟื้นความยิ่งใหญ่ของท่านโม่คนนี้

เมื่อหยินปู้ฝันและกู้ฮอนทานอาหารเช้าเสร็จ เรียบร้อย เขาทั้งสองก็ได้ออกจากโรงแรมนั้น แล้วขับรถเบนซ์ ML350 ไปยังโครงการ ‘หญิง’ ระหว่างทางไป หยินปู้ฝันและกู้ฮอนไม่ได้พูดอะไร

กัน กู้ฮอนได้แต่ก้มหน้าดูเอกสารในมือ บรรยากาศในรถเงียบสงบมาก

ครึ่งชั่วโมงผ่านไป เขาทั้งสองเดินทางไปถึงหน้า งานของโครงการ ‘หญิง’ หลังจากไฟลุกไหม้แล้ว สถานที่แห่งนี้ได้ปิดล้อม

เอาไว้ เพื่อจะดำเนินการสืบสวนชันสูตรสาเหตุ เมื่อกู้ฮอนไปถึงจุดเกิดเหตุนั้น รู้สึกตกใจกับโค การ ‘หยิง’ ที่สูง 36 ชั้นนี้..