เป้หมิงไม่ถลึงตามองหน้าจอที่ถูกตัดสายไป อุ้งมือถือโทรศัพท์ที่ดังตร๊ดๆ คนทั้งหมดในห้องประชุมล้านไม่มีใครกล้าส่ง

เสียง

ในที่สุด ก็มีผู้จัดการที่ไม่หวาดกลัวรวมความกล้า เอ่ยถาม “ท่านประ……ท่านประธาน ขอถามว่ายัง จะประชุมต่อไปไหมครับ”

เป้หมิงโมถลึงตามสเขารอบหนึ่ง ขว้างมือถือลง บนโต๊ะทํางานอย่างแรง

“ประชุมต่อไป!!”

ถัดมาการประชุมก็ดำเนินการต่อไป

เพียงแต่ว่า สายตาของท่านไม่จ้องเขม็งตรงไป ทางโทรศัพท์ ความคิดถูกพาไปถึงสำนักงาน กิจการพลเรือนเมืองA นานแล้ว…..

สมควรตาย!

ผู้หญิงคนนี้ไม่ได้เพิ่งจะรับปากเป็นตัวแทน แต่งงานแทนผู้อื่นหรอกหรือ

ไม่ใช่ว่าเพิ่งจะสวมแหวนของเขาแค่ไม่กี่วันหรอก หรือ!

เขาพูดไปตั้งหลายรอบแล้วว่า เขาจริงจัง! ที่แท้แล้วเธอฟังเข้าหูบ้างหรือไม่ก้น ต๊ะ! เธอกลับกล้า กล้าที่จะไปสำนักงานกิจการพลเรือนกับหยืนปู่ฝันจริงๆ!!!

ชอบที่จะหาเรื่องวุ่นวายมาให้เขาบ่อยๆ ผู้หญิงคน นี้จะหยุดพักสักหน่อยไม่เป็นหรือไงกัน!

“เฮงซวย!”

ทันใดนั้น เสียงคำรามของท่านโม่ ก็ทำให้ทุก

คนจิตวิญญาณ นอีก

เขากลับมาก็ยุ่งกับการจัดการธุรกิจทุกอย่าง ก็ เพื่อที่จะเพิ่มเวลาที่จะอยู่ด้วยกันกับเธอดีๆมากขึ้น โดยเฉพาะช่วงเวลาหนึ่งเดือน ในตอนนี้ก็ผ่านไป แล้วหนึ่งอาทิตย์เต็มๆ เขาร้อนใจยิ่งกว่าใคร ท่านไม่โกรธจนกระดูกสะบักรู้สึกเจ็บอีกแล้ว……. ผู้หญิงคนนี้ จะต้องรอจนถึงวันที่เขาตายใช่หรือ

ไม่ ถึงจะยอมหยุดสร้างเรื่องได้สักที

ปัง!

เสียงแฟ้มถูกโยนกระทบลงกับโต๊ะทำงานอย่าง แรง

ทุกคนตกใจจนสะดุ้ง

ทันใดนั้น เป้หมิงโม่ก็ลุกขึ้นยืน น้ำเสียงเย็นเยียบ เอ่ยออกมาหนึ่งประโยค “เลิกประชุมได้!”

สํานักงานกิจการพลเรือนเมือง A

หยินปู้ฝันจอดรถนิ่งสนิทแล้ว มุมปากก็ยังยิ้มจน

หุบปากไม่ลง

“กูฮอน เร็วเข้า ถือทะเบียนบ้านดีๆ พวกเราไปต่อ แถวกันเถอะ”

กู้ฮอนคิ้วขมวด พลางคิดว่าควรจะพูดอย่างไรดีถึงจะไม่ทําร้ายปู่ฝัน ”

ยังม้วอึ้งอะไรอีกล่ะ สำนักงานกิจการพลเรือน เปิดทําการวันแรกในปีใหม่นะ แน่นอนว่าต้องมีคน มาต่อแถวเยอะมากแน่นอน!” หยินปู่ฝันเอ่ยพูด แล้วลงจากรถ อ้อมมาจนถึงประตูรถอีกฝั่งหนึ่ง ดึงมือกู้ฮอนขึ้นมา “รีบเร็ว……

“ปู่ฝัน รอก่อน……

ไม่รอให้กู้ฮอนเอ่ยจบ หยินปู่ฝันก็ลากเธอเข้ามา ในอ้อมแขน ตรงไปทางประตูใหญ่ของสำนักงาน

กิจการพลเรือน……

“กู้ฮอน รู้ไหมว่าช่วงฉลองเทศกาลตรุษจีนนี้ ฉัน ผ่านมันมาได้อย่างไร ฉันรอคอยวันนี้มานานมาก แล้ว……. หยินปู่ฝันเอ่ยเสียงอ่อนโยน แสดงออก ถึงความรักลึกซึ้ง “ถ้าหากว่าความสังเลของเธอ เป็นเพราะว่ากลัวว่าฉันจะรังเกียจลูกทั้งสามคน ของเธอแล้วล่ะก็ จุดนี้เธอสามารถวางใจได้! ยังมี อีก ถ้าหากว่าหลังจากแต่งงาน เธอไม่อยากจะ คลอดลูกอีกแล้ว ฉันก็จะไม่ฝืนใจเธอแน่นอน ฉัน จะปฏิบัติต่อลูกของเธอให้เหมือนกับเป็นลูกของ ตัวเอง เธอยังกังวลอะไรอีก”

คอของกู้ฮอนแหบแห้งเล็กน้อย คำพูดเหล่านี้ของ หยินปู้ฝัน ทําให้เธอละอายใจตัวเองเป็นอย่างมาก เธอไม่ได้ถามตัวเองเพียงแค่หนึ่งครั้ง ทำไมคนที่ เธอรักถึงไม่ใช่หยินฝันกัน

“ปู่ฝัน จริงๆแล้วฉันไม่ได้ดีขนาดนั้นจริงๆ…..

“ไม่! กูฮอน ในใจของฉัน เธอดีที่สุด! อย่าถามฉัน ว่าทําไม เพราะว่าความรัก……” เขาชะงัก เผยรอยยิ้มอันหล่อเหลาออกมา ไม่ต้องการเหตุผล ตอนที่หยืนฝันกับขอบปรากฏตัวที่ฝ่ายจด ทะเบียนสมรสนั้น สายตาของผู้คนมากมายที่อยู่ ในห้องโถงล้วนมองมาทางพวกเขาอย่างชื่นชม ท่ามกลางกลุ่มผู้คนรวมไปถึงมีคนกระซิบ

กระซาบ

“ว้าว ผู้ชายคนนั้นหล่อมากเลย

ผู้หญิงก็สวยด้วยนะ!”

“พวกเขาก็มาจดทะเบียนเหมือนกันหรือ

“ผู้ชายหล่อ ผู้หญิงสวย สมกันจริงๆ” หยินปู่ฝันโอบกอดกู้ฮอน ไปต่อแถวอย่างภูมิใจ ด้านหน้าพวกเขา นั้นมีคู่รักสิบกว่าคู่ต่อแถวอยู่ “โอ้ คุณผู้ชาย พาแฟนสาวมาจดทะเบียนหรือคะ” มีคนเริ่มข่าวซุบซิบแล้ว

หยินปู้ฝันยิ้มอย่างสุภาพบุรุษ พยักหน้า “ใช่ครับ” ฮอนอยากจะเขยิบออกจากแขนของเขา แต่ กลับเกรงใจไม่อยากหักหน้าของหยินปู้ฝัน ท่ามกลางผู้คนมากมาย

“เหอๆ แฟนสาวของคุณสวยมากจริงๆ…….เพียง แต่ว่า ดูแล้วรู้สึกคุ้นตาอยู่บ้าง….” มีคนเริ่มสงสัย ขึ้นมา

กู้ฮอนประสาทตึงเครียด ก้มหน้าลงตาม

จิตใต้สํานึก หันหน้าหนี……..

ร้ายดีอย่างไร เธอก็เคยเป็นนักเขียนตัวเล็กๆที่ ออกหนังสือขายดีเล่มหนึ่ง

ยิ่งไปกว่านั้น เธอยังเคยมีคดีความที่เป็นเรื่องฮือ ฮาไปทั่วทั้งเมืองกับผู้ชายที่มีฐานะทางการเงินสูงมากที่สุดของเมืองA “อ๊ะ! ฉันนึกออกแล้ว! เหมือนกับว่าเธอจะเคยออก

โทรทัศน์…….

หน้าตาสวยขนาดนี้ ออกโทรทัศน์ก็เป็นเรื่องปกติ

“ไม่ใช่สิ เคยเห็นเธอในโทรทัศน์จริงๆนะ เหมือน กับว่าทําอะไรมาสักอย่างหนึ่ง…ไอ้หยา ทําไม จู่ๆถึงนึกไม่ออกแล้วล่ะ…………

“คนถัดไป”

“กู้ฮอน ในที่สุดก็ถึงคู่พวกเราแล้ว!” หยินปู่ฝันจาก มือกู้ฮอน เดินขึ้นไปยังโต๊ะจดทะเบียน หยินฝัน

นั่งลงก่อน

กู้ฮอนร่างกายแข็งทื่อ ขยับก็ไม่ขยับ

“ทําไมหรือ มา รีบนั่งเร็วเข้า” หยินปู้ฝันดึงมือของ เธอ จากนั้นก็ยิ้มให้กับพนักงานจดทะเบียน “ขอบคุณครับ พวกเราสามารถเริ่มได้เลย”

“ตรงนี้มีอยู่สองแบบฟอร์ม หนึ่งคนต่อหนึ่งฉบับ พวกคุณกรอกข้อมูลให้เรียบร้อยก่อน” พนักงาน จดทะเบียนยื่นแบบฟอร์มให้กับหยินปู้ฝัน ในเวลา เดียวกันนั้นก็กวาดตามองกู้ฮอนครู่หนึ่ง เอ่ยอย่าง สงสัย “ฝ่ายหญิงเป็นอะไรหรือเปล่า ไม่เห็นด้วย ใช่หรือไม่” สถานการณ์แบบนี้ พนักงานจด ทะเบียนพบเจอบ่อยจนไม่รู้แปลกใจอะไรแล้ว “ไม่ ไม่ใช่หยินฝันรีบปฏิเสธ “เธอรู้สึกไม่ สบายนิดหน่อย แต่ว่าไม่เป็นไร ผมช่วยเธอกรอก

แบบฟอร์มเองครับ…….