ตอนที่ 400 ผ้าอนามัยที่น่าลําบากใจ2

สักพัก เขาก็ลุกขึ้น ใส่เสื้อ แล้วก็เดิน ออกไป….

จู่ๆห้องก็เงียบ

หล่อนถึงจะปล่อยวางตัวเอง

นึกถึงวันก่อนๆ ที่เราเคยผ่านมาด้วยกัน

เหมือนกับก้อนเมฆ

เป้หมิงโม่บอกว่า ให้หล่อนคิดทบทวน

เองดีๆ

คิดอะไร?

คิดเรื่องที่เขามาห้ามหยินฝันห้ามขอ

หล่อนแต่งงาน?

คิดที่เขาให้หล่อนแต่งงานแทน หรือว่า…..เพราะเขารักหล่อนหรอ?

คําตอบนี้หล่อนรู้สึกตลกมาก เป็นไปได้หรอ?

เหอะ หล่อนเกือบลืม เขาเคยบอก เขา รักเรือนร่างของหล่อน……

*

ไม่รู้ว่านานแค่ไหน กู้ฮอนที่ง่วงนอน ได้ยินเสียงประตูล็อก

ตามด้วยฝีก้าว

หล่อนรีบตื่น!

รีบถามกลับ “ใคร?”

จู่ๆไฟก็เปิดขึ้น

“ฉันเอง นอนไม่หลับหรือว่าหลับตื่น?” เป้หมิงโม่ถามขึ้น แล้วก็ยื่นถุงในมือไปให้ตรง หน้าหล่อน “อ่ะ อันนี้ให้เธอ”

“อะไร?” หล่อนขยี้ตา เอาล้วงออกมา

แล้วก็หล่อนเบิกตากว้าง จับโดนนุ่มๆ

นิ่มๆ—— “เธอ…. ตะก็ออกไป ออนบ

ผ้าอนามัย….

เขายักไหล่ แล้วก็ถอดเสื้อคลุมออก พร้อมพูดขึ้นรีบไปเปลี่ยนที่ห้องน้ำเถอะ”

กู้ฮอนมองเขาอย่างไม่น่าเชื่อ รู้สึกพูดไม่ ออก

เม้มปาก ก็เลยลุกออกจากเตียง แล้วเอา ถุงนั้นเข้าไปในห้องน้ำ….

นั่ง ชักโครก หล่อนมองค้างผ้าอนามัยนี้

นิ้วสั่นๆ

หล่อนจะเชื่อได้อย่างไร ผู้ชายที่ให้ หล่อนแต่งงานแทนนี้ ดันทําเหมือนเป็นสามี จริงๆ ออกไปซื้อผ้าอนามัยเพื่อภรรยา…….

เขาเป้หมิงโม ผู้ชายที่อยู่สูงส่ง ทําได้ อย่างไร?

ขมวดคิ้วแน่น ในใจหล่อนยุ่งเหยิงอีก

แล้ว จู่ๆก็รู้สึกว่าจริงแล้วตัวเองไม่ได้เขาเจ เขาขนาดนั้น

อีกอย่าง ประจําเดือนหล่อนไม่ได้มาอยู่ ละ หล่อนควรใส่หรือไม่ใสด?

กู้ฮอนจับผ้าอนามัยแล้วคิดหน้าคิดหลัง

1 ประจําเดือนนั้นมาตั้งหลายวัน แต่เป มิงโม่นี้จ้องหล่อนเป็นตายขนาดนี้ หรือว่า หล่อนต้องใส่ทุกวันเลยหรอ? 1 ไม่สบายตัว 2 อากาศของเมืองซาบาห์เป็นแต่ฤดูร้อน…….

2 หล่อนจะต้องซ่อนไอ่พวกผ้าอนามัย ทุกวัน ถ้าเป่หมิงโม่จู่ๆก็อยากขึ้นมา กลางดึก มาถอดกางเกงหล่อน แล้วเห็นว่าผ้าอนามัย ขาวสะอาดทําไงดี? หรือว่าหล่อนต้องเอาซอส มะเขือเทศมาใส่หรอ? อี๋…. คิดๆก็ขนลุก

ทําไงดี? ทําไงดี?

เสียงเคาะประตูดัง หล่อนตกใจ

เสียงของเป้หมิงไม่ดังเข้ามา

“ฮอนเอ๋อ เป็นอะไร? ปวดท้องมากใ มั้ย?”

หล่อน หล่อนขมวดคิ้ว พูด “ใช่ ใช่ แล้ว…. เป้หมิงโม จริงแล้วฉันอยากพูดว่า ปกติ ฉันใช้ยี่ห้อXXX /ของกลางคืน กันไหลออก ข้างๆ…

พอพูดคำนี้ออกไปหล่อนก็อดไม่ได้ที่จะ

หยิกขาตัวเอง

กู้ฮอนดูสั่งที่เธอพูดสั้

สุดท้ายหล่อนก็อดไม่ได้ ใครจะให้ผู้ชาย คนนี้เอาแต่กลั่นแกล้งหล่อนละ?

“หรอ?”

เสียงเขามีความไม่แน่ใจ สำหรับของใช้ ส่วนตัวผู้หญิงแบบนี้แล้วเขาไม่รู้อะไรเลย นิ่ง สักพัก ขมวดคิ้ว เขาถอนหายใจ งั้นเธอรอ แป๊บ!”

พูดจบก็หันตัวออกไป…

ตอนนี้กู้ฮอนไม่ได้ยินเสียงอะไรละ ก็เลย รีบออกมาจากห้องน้ำ มองซ้ายมองขวาแน่ใจ ว่าเขาออกไปแล้ว ถึงโล่งอก

“พระเจ้า….. โคตรอยากจะให้ประจำ

เดือนมา1เดือนเลย…. คิดแล้วก็รู้สึกไม่ได้ “ไม่ได้ งั้นฉันก็เลือดหมดตัวตาย……..

*

เป่หมิงไม่ออกไปอีกครั้ง

จริงแล้วเรื่องแบบนี้ เขาสามารถโทรไป

ให้พนักงานได้

แต่เขาไม่ทํา

เขาจะไปเลือกด้วยตัวเอง

เพราะว่าเขารู้ ชีวิตเขานั้นมีแค่เดือนนี้ เดือนเดียวเท่านั้นถึงจะทำเรื่องบ้าคลั่ง ไม่

สนใจเรื่องเมื่อก่อนได้ เหมือนก่อนหน้านั้น เขาช้าง เปรานยา อหน้ากาก ปิดหน้า แล้วเข้าไปที่ร้านสะดวก ออีกครั้ง—-

ร่างสูงที่เข้าร้านไป พนักงานต่างพากัน เรียกสติบริการ!

เพราะว่านี้เป็นครั้งที่สองที่เขาเข้ามาใน ร้าน พนักงานจึงจำเขาได้

ไม่เหมือนรอบแรกคือ พนักงานดันถาม เขาเป็นภาษาอังกฤษว่า : คุณลูกค้าต้องการ ซื้ออะไรคะ?”

เป่หมิงโม่ขมวดคิ้ว ตอบเสียงเย็น “อืม พวกเธอมีผ้าอนามัยยี่ห้อXXXมั้ย/แลบที่กัน ข้างๆ…. ฉันอยากได้เยอะหน่อย”

พนักงานอั้ง เมื่อกี้ผู้ชายคนนี้ก็ซื้อไปไม่ น้อยละนะ!

หรือว่า….

พนักงานพากันส่งสายตา แล้วยิ้มให้เป่ห มิงโม่พยักหน้า: ได้เลยค่ะ ตามมาเลยค่ะ” เป้หมิง โม่เดินตามพนักงานไปถึงแผนก ของใช้ส่วนตัวผู้หญิง——

“คุณลูกค้า ยี่ห้อ รึเปล่าคะ?”

“น่าจะ…”

จู่ๆในร้านสะดวกซื้อก็มีตำรวจของเมือง ซาบา พุ่งออกมา เร็วมากจน เป้หมิ่งโม่ไม่ทัน ตอบสนองแล้วโดนตารวจล้อมรอบไว้

“อย่าขยับ! พวกเราเป็นตำรวจ! ตอนนี้ ทางเราสงสัยว่าเธอมีอะไรกับพวกโรคจิตที่ ชอบผ้าอนามัย ขอความกรุณาไปสอบสวนกับ เราด้วย!”

เป่หมิงโม่อึ้ง แล้วทําท่าป้องกันตัวอย่าง อัตโนมัติ!