ยิ่งใกล้เข้าตรุษจีน บนถนนทางเดินยิ่งหนาว ของวขับมารอด้านล่าง สีหน้าหนัก แน่น

เป้หมิงโม่ที่ใส่เสื้อคลุมยางแบรนด์ Armaniu สูงสง่าและมีความหนาวหน่อยๆ เขารีบเข้ารถ

“เจ้านาย โครงการหยิง’ที่เพิ่งจะประมูลไปนั้น จู่ๆก็ไฟไหม้ ทางลูกค้าที่ซื้อยังไม่ทันจ่ายเงินเลย โครงงานนี้คงแห้งแล้ว” ก็เพิ่งได้รับ ข่าวสารมางานสร้างนั้นไฟไหม้ ก็เลยรีบมาบอก เจ้านายเป็นเวลาแรกและปรึกษา

โมนวดๆหัว และใจเย็นเหมือนเดิม : นั้นยัง?” “ไฟ

” ตะกี้เพิ่งจะโทรมาเอง ทางด้านนั้นบอกว่า เพลิงมาแล้ว แต่ไฟนั้นแรงเกิน ประมาณเวลาหนึ่ง เลยที่ยังไม่สามารถดับไฟนั้นได้ “ ฉิงฮัวพูด “เจ้านาย โครงการหยิง’นั้นจู่ๆก็ไฟไหม้ ถ้าเอาออกไปประมูล อีกคงจะไม่มีคนเอา ค่าเสียหายละก็ทางการเงิน กําลังคํานวณ…..

ด้านข่าวพวกนั้นเธอปิดยัง?” โม่พูด อย่างไม่มีสีหน้าอะไรทั้งสิ้น

ฉิง หัว : รอบนี้แปลกมาก เรื่องไฟไหม้ก็ ทางข่าวพวกนี้นั่นแหละที่พูดออกมาก่อน! จากที่ดู รวมๆแล้ว โครงการ’หยิง’แบบมันไม่ควรไฟไหม้ รุนแรงขนาดนี้นะยกเว้นมีคนตุกติก…แต่ว่าโครงการ ‘หญิง’ มีคนเฝ้าทั้งค้นดๆแล้ว คนธรรมดา ก็ไม่สามารถเข้าไปได้ถึงจะถูก…..

เป้หมิง โมหรี่ตาลง มองผ่านเส้นบางๆ ไป : “โครงการ’หญิง’ ก็แค่งานสร้าง ไม่ใช่อะไร มากมายเกี่ยวกับประเทศ ถ้าฝั่งตรงข้ามมีใจ ยังจะ เข้ามาป่วนก็ไม่ใช่เรื่องยาก”

ความหมายของเจ้านายคือ มีคนจะมาเป็นอริ กับบริษัทเหมิง?” ฉิงฮัวถาม

เป้หมิงไม่คลายคิ้วที่ขมวดออก หันไปมองออก

ไป นอกกระจก ตึกเก่าไปนั้น หน้าต่างยังเปิดไฟไว้

อยู่เลย หล่อนยังไม่นอน….

หายใจเข้าลึกๆ เขารีบเรียกสติ “ฉิงฮัว รีบไปที่ สนามบิน ฉันจะไปเมืองซาบาห์ก่อนตรุษจีน”

“เมืองซาบาห์? ” ฉิงฮั้วอึ้ง “เจ้านาย หลายปีมา นี้ก็ไม่เห็นเจ้านายไป ทําไมไปเวลานี้ เหมาะสมหรือ เป้หมิงโมก้มหน้าแล้วเอาโทรศัพท์รุ่นลิมิเต็ด

อิดิชั่น “เขาไม่ควรมายั่วโมโหฉัน!”

ความหมายของเจ้านาย….สงสัย โครงการ หยิง’นั้นที่โดนไฟไหม้เพราะโม้จิ้งเฉิงให้คน มาหา?” ฉิง เขมวดคิ้ว “ถ้ามันเป็นจริง งั้นทำเพื่อ อะไร?”

เป้หมิงโมเม้มปากที่สวยกระจับไว้แน่น ไม่ออก เสียง นิ้วมือที่เรียวยาวกำลังเลื่อนหน้าจอโทรศัพท์….

ฉิงฮัวเห็นแบบนี้แล้วก็รู้ว่าเจ้านายไม่อยากพูด ไรมาก
ฉะนั้น เขา นนานาชาต ทำได้แค่ขับรถไปที่สนามบินสนาม

จริงแล้ว กี่ปีมานี้ มีข้อมูลที่ลึกลับมาจากเมือง ซาบาห์ที่ส่งมาหาเจ้านายตลอด

เริ่มแรก เจ้านายก็ตอยู่รอบสองรอบ หลังๆมา นี้เจ้านายไม่คิดจะแตะเลยด้วยซ้ำ และส่งกลับคืน อย่างไม่เปิดดู!

ฉิงฮัวเคยสังเกตดีๆอยู่ว่าตรงปากช่องนั้นจะ ประทับตราใบไผ่3ใบ

เขาไม่ได้รู้สึกไม่คุ้น นั้นเป็นสัญลักษณ์ของ แก๊งสามจู่เป็นแก๊งที่ใหญ่ที่สุดในเมืองซาบาห์

และหัวหน้าของแก๊งนี้ก็คือ——

นั่นคือโม้จึงเฉิง!

*

จนขนาดเป่หมิงโมออกไปแล้ว กู้ฮอนถึงจะ โทรกลับไปหาแอนนิ

“แอนนิ ขอโทษนะ เมื่อกี้เป่หมิงโม่อยู่เลยไม่

สะดวก…”

“ฮ่าๆ ฉันเดาถูกจริงด้วย ขนาดตอนนี้หนูน้อย ยังหลบอยู่ในห้องน้ำอยู่เลย หนูน้อยนั้นไม่กล้ารับ โทรศัพท์สักที….. “แอนนิหัวเราะแล้วถอนหายใจ เหมือนหนูน้อยนั้นเอารูป (เจ้าเทพสุขา) ที่เธอให้ “ เข้าไปในห้องน้ำด้วย ไม่รู้ว่าเอาทำไปในห้องน้ำท่ อะไร…..

” หนูน้อยยังร้องไห้อยู่หรอ? “กู้ฮอนถามอย่างเป็นห่วง “เห่อ ตัวน้อยลง ดมาตลอดว่า (เจ้าเทพ สุขา ไม่ใช่คนเป็นๆหน่ะสิ… รอบนี้หนูน้อยคง ตกใจแหละ”

หล่อนไม่คิดว่าเปหมิงไม่ต้นพูดชื่อตัวเองหรือ ว่าพูดไปอย่างอัตโนมัติให้ตัวน้อย

สองปีมานี้ หล่อนได้สั่งสอนตัวน้อย นั้นก็คือ (เจ้าเทพสุขา) ใช้มาอีเหม็นๆ

“ใช่สิ เธอละ? กะว่าจะมาที่ฉันข้ามตรุษจีนด้วย กันมั้ย?” แอนนิกาม”กะว่าจะไปตรงที่เธอนั้น แต่เรื่อง ขึ้นศาลหย่ากับสามีฉันนั้นมาลากยาวไปถึงปีนู้นนน ก็ เลยไม่สามารถไปได้

“อืม ฉันเข้าใจละ แอนนิ ช่วงนี้ช่วยดูแลตัวน้อย แทนฉันหน่อยนะ จู่ๆเป่หมิงโม่ก็ย้ายมาอยู่ตรงหน้า ห้องฉันซะงั้น จนทำให้ฉันไม่กล้าพาตัวน้อยมานี้ ฉะนั้นรบกวนเธอด้วยละ

โดยเฉพาะเมื่อกี้ที่เป่หมิงโม่พูดคุยกับตัวน้อย ทําซะหล่อนตกใจไม่เบา หล่อนกลัวตัวน้อยนั้นเรียก หล่อนว่าหม่ามีสองคำนี้

“ฮ่าๆ เกรงใจกับฉันอีกแล้ว ยังไงฉันก็ไม่มีลูก แล้วชอบตัวน้อยอยู่ ฉันยังต้องขอบคุณเธอที่ให้หนู น้อยคนนี้อยู่เป็นเพื่อนฉันซะอีก…. ”

“ไม่ แอนนิ…” กู้ฮอนซึ้งใจมาก “ฉันต่างหากที่ ต้องขอบคุณเธอ”

“เธอนี่มาอีกละ ไม่พูดอะไรที่เกรงใจๆละ ไฟลท์บินเธอประมาณกี่โมง? ให้ฉันไปรับมั้ย? ” แอน นิยิ้มแล้วพูด
กู้ฮอนพูดตอบ “ฮ่าๆ น่าจะพรุ่งนี้ ไม่ต้องมารับ ฉันหรอก เธอกับตัวน้อยอยู่ที่บ้านรอฉันไว้เถอะ เพราะเมืองซาบาห์นั้นร้อนนน”

“ได้เลย”

“ยังมีอีก ฉันจะให้เซอร์ไพรส์กับตัวน้อย เธอ อย่าเพิ่งบอกหล่อนว่าฉันจะกลับมา!” ยิ้มมม

ฮ่าๆได้ไม่มีปัญหา”

วันรุ่งเช้า

กู้ฮอนโทรไปหาเฉิงเฉิงและหยางหยาง เพราะ ยังไงก็จะออกนอกประเทศแล้ว หล่อนคิดถึงเป็นห่วง ลูกชายสองคนนี้

แม่ครับ แม่จะพาน้องสาวกลับมามั้ย? เฉิงเฉิง ถามเสียงเบาๆ

แม่ก็อยากนะ แต่ต้องดูสถานการณ์”

น้ำเสียงกู้ฮอนทำอะไรไม่ได้เลย ถ้าพาตัวน้อย กลับมาก็เหมือนผจญภัย

นอกจากให้แอนนิก็กลับมาด้วยกัน แบบนี้ หล่อนจะได้เอาตัวน้อยไว้ที่แอนนิ 1 แล้วตัวน้อยมีคน ช่วยดูแล 2แล้วก็จะไม่โดนเป่หมิงโม่รู้เข้าง่ายๆ

แต่ประเด็นคือกว่าแอนนิจะกลับมาก็ท้ายปีนู้น