ตอนที่ 366 ฉันตอบตกลงแต่งงานกับคุณ
ทันใดนั้น กู้ฮอนก็ยิ้มด้วยรอยยิ้มที่ สวยงาม แล้วพยักหน้าให้กับหยิบฝัน……..
“อืม ปู้ฝัน ขอบคุณค่ามั่นสัญญาของคุณ นะ……ฉันขอตกลงแต่งงานกับคุณ”
เหมือนเสียงระเบิดดังขึ้นในใจของเห
มิงโม
เมื่อเฟยเอ๋อเห็นฉากนี้แล้ว เธอถึงรู้สึก
โล่งใจเล็กน้อย
ซูยิ่งหวั่นดูตั้งแต่ต้นจนจบอยู่ข้าง ๆ ด้วย ท่าทีที่เย้ยหยัน
“ว้าว ว้าวววว……
หยางหยางตะโกนด้วยความตื่นเต้น แล้ว ทั้งรูปที่ถืออยู่นั่นลงพื้น
ค่อย ๆ ร่วงลงจากอากาศสู่พื้น ราวกับว่า ทั้งเศษขยะ
เป้หมิงโม่จ้องภาพถ่ายขาวดำที่รวง ลงพื้นนั้น
เฉิงเฉิงก็รีบลุกยืนขึ้น
หนุ่มน้อยสองคนที่สวมชุดผ้าดิบ ต่อหน้า สายตาของแขกที่มาเยือน เขาสองคนรีบถอด เสื้องานศพที่น่าเบื่อนั้นออกจากตัว
ไม่มีใครคาดคิด เบื้องหลังชุดงานศพ ของเจ้าตัวแสบสองคนนี้ คือชุด.
ชุดจีนสีแดงสิริมงคล
เหมือนเด็กน้อยในภาพวาดตรุษจีน
หยางหยางดึงหมวกแตงโมคล้ายหมวก ฮ่องเด้ออกมาจากเอว แล้วสวมขึ้นไปบนหัว บนหมวกแดงโมนั้นยังถักเปียตัวหนังสือ เครื่องหมายราชวงศ์ชิงด้วย……
เฉิงเฉิงค่อย ๆ สวมหมวกแตงโมนั้นไว้
บนหัว ต้องยอมรับว่า ชุด หยางหยางใส่อยู่นี้ มันไม่ได้เตรียมง่ายเหมือนที่คิดเลย
สองพี่น้องรีบเข้าไปล้อมรอบของหยิน ฝันและกู้ฮอนอย่างมีความสุข แสดงรอยยิ้มที่ ชื่นชมยินดี
หยางหยางหันไปหาแขกที่มาร่วมงาน ตะโกนไปยิ้มไป………
” ผมขอประกาศครับ งานศพของไอ้ผีพ่อ ผมจบลงแล้ว และตอนนี้ งานแต่งของคุณแม่ และคุณพ่อคนใหม่ผม เริ่มขึ้นอย่างเป็น ทางการ……
ในขณะที่หยางหยางพูดไป เขาเต้นไป ด้วยแล้วฮัมเพลงแต่งงานไปด้วย…….
แดง แดง แดง แดง……แต่ง แข็ง แต่ง แดง…… (เพลงงานแต่งชาวตะวันตก)
เฉิงเฉิงทนไม่ได้กับเพลงของหยาง หยาง แล้วพูดด้วยเสียงเบา ๆ “นายดูชุดที่เรา ใส่กันหน่อย เราควรร้องเพลงงานแต่งคนจีน มากกว่านะ”
“อ่อ ๆ ๆ” หยางหยางตอบสนองอย่างมี ไหวพริบ แล้วรีบหยิบปี่ไม้ไผ่เล็ก ๆ ออกมา จากกระเป๋ากางเกงของเขา…….
จากนั้น ท่ามกลางสายตาของผู้คน
หยางหยางเงยหน้าขึ้นอย่างมั่นใจ แล้ว เริ่มเป่าปี่เล็ก ๆ ……….
ปั๊บ ๆ ติ๊ด ๆ
โอ๊ย นั้นเสียงเหมือนผีหอนหมาเห่า มากกว่า
เฉิงเฉิงเริ่มทนไม่ได้ รีบใช้มือสองข้าง ปิดหูตัวเองไว้ เขารู้ดี ว่าหยางหยางลืมทำนอง เพลง นอีกแล้ว……..
กู้ฮอนมองไปที่สองพี่น้องที่แต่งชุดสื แดงเว่อวังนั้น เธออดไม่ได้ที่จะ “ยิ้ม” ออกมา
ลูกสุดที่รักทั้งสอง
หนึ่งนาทีก่อนหน้านี้ยังร้องไห่โศกเศร้า อยู่ และวินาที เขากลับเป่าปี่เฉลิมฉลองอย่าง มีความสุข……
เขาสองคนจงใจจะเปรียบเทียบกับงาน หมั้นสไตล์ตะวันตกของเป้หมิงไม่เหรอ
“ฮ่า ๆ ๆ ฮอนชอน คุณตอบตกลง แล้วจริง ๆ นะ …… หยิน…… ผม ใจมาก ……คุณนาย
หยินฝันตะโกนดีใจอย่างมีความสุข ใน ท่ามกลางเสียงของหยางหยาง เขาโอบที่เอ วกู้ฮอนไว้ แล้วหมุน 360 องศา ……
แขกที่มาเยือนเหล่านั้นถึงกับหน้าอึ้ง..
ลูกชายทั้งสองของคุณชายเป้หมิงเอ้อ จงใจจะมาหาเรื่องพ่อมันใช่ไหม………
ด้วยคำว่าคุณนายหยินคำเดียวของหยืน ปู่ฝัน มันได้ทิ่มแทงจิตใจส่วนลึกของเป้หมิงไม่ ณ ตอนนี้ เขาโกรธจนสีหน้ามืดครึ้มอย่างสุด “แฮะ ๆ คุณแม่ชอบวิธีฉลองของพวกผม ไหมครับ” หยางหยางใช้ลมปอดเป่าปี่จนหน้า แดงหูแดงไปหมด การเป่าปี่มันไม่ใช่เรื่องง่าย จริง ๆ เลย
กู้ฮอนมองลูกสองคนนั้นอย่างจริงจัง ช่างเหมือนกุมารทองจริง ๆ เลยสองคนนี้ เธอ ยิ้มจนหน้าบานไปหมด……..
“เธอสองคนนะ ช่างเหมือนดินใต้ฝ่าเท้า จริง ๆ ช่างเป็นเด็กเซราะกราวจริง ๆ เลย นะ…… เฮอ ๆ ๆ
หยางหยางพยักหน้าด้วยรอยยิ้ม “ถ้างั้น หยางหยางเป็นผลไม้ที่มาจากดินใต้ฝ่าเท้า ของแม่ใช่ไหมครับ”
หยางหยางยิ้มกว้าง จนปากแทบฉีก…….
“ยังไงหยางหยางและเฉิงเฉิงก็คือลูกรัก ที่สุดของแม่…….
“ช้า ๆ ๆ” หยินฝันหัวเราะดัง ๆ แล้วโอบ เอวอ่อนไว้ “ผมมีความสุขมากเหลือเกิน ถ้า งั้น คุณนายหยินครับ ผมจะจูบคุณได้แล้วยัง”
น่าประทับใจเหลือเกิน แขกทุกคนเห็น ภาพนี้แล้วรู้สึกว่า นี่ถึงจะเรียกว่าการร่วมงาน แต่งจริง ๆ ……
แล้วมีคนในนั้นใช้โอกาสนี้ ส่งเสียง
ตะโกนออกมา “จูบเลย……จูบเลย…… หยินปู้ฝันยิ้มแล้วมือจับที่แก้มบางๆขอ
งกู้ฮอนด้วยความอ่อนโยน…….
กู้ฮอนรู้สึกเขินอายทำตัวไม่ถูก.……..
แต่ท่ามกลางสายตาของผู้คนนั้น ยังมี สายตาดั่งมัจจุราชของเป้หมิงโม่เพ่งมองอยู่ และสายตานั้นเพ่งมองจนเหมือนจะทะลุตัว ของเธอได้อย่างไรอย่างนั้น…….
เธอพยายามจะหลีกเลี่ยง แต่ทำไม่
ได้แต่ยอมให้แก้มของหยินฝัน ค่อย …….. ค่อย ๆ ……เข้าใกล้แก้มเธอ นิ้วมือของเธอเกร็งจนแข็งที่อไปหมด เธอหยุดกลั้นลมหายใจลง กัดฟัน แล้วหลับตา ลงช้า ๆ …………….
รอยคอยการหอมแก้มนั้นที่ไม่สามารถ ปฏิเสธได้อยู่………
ทันใดนั้น……..
ผัวะ!
คล้ายกับว่าได้ยินเสียงเนื้อหนังและ
กระดูกปะทะกัน
“โอ้ย……” เสียงปฏิกิริยาความเจ็บของ
หยินปู้ฝันดังขึ้น
“อ้า…….” เฉิงเฉิงตะโกน
“า…….” หยางหยางตะโกนร้อง
“……” เสียงตกใจจากหมู่คน
ทุกเสียงแทบจะดังขึ้นพร้อม ๆ กัน…..
เกิดอะไรขึ้น ฮอนรับลืมตามอง แล้วภาพสีหน้าที่ เยือกเย็นรวมกับความน่ากลัวนั้นได้เข้าไปใน
ดวงดาของเธอ
เป้หมิงไม่ ?!
ภาพการหอมแก้มของหยืนฝัน ยัง ไม่ทันได้หอมกู้ฮอน ก็ถูกชนวนในร่างกายของ เป้หมิงไม่ระเบิดมันออกไปหายอย่างสิ้น เชิง……….….
และหมัดกําปั้นที่เหมือนสายฟ้าแลบก่อน ได้ยินเสียงฟ้าของคุณชายเป้หมิงเอ๋อได้ชกไป ที่หยินปู้ฝันจนล้มลงไป
เขาเพ่งมองไปที่หยินฝัน “นอกจากตัว ผมคนเดียวในโลกนี้ ห้ามใครแตะต้องเธออีก”
กู้ฮอนตกใจมาก “ปู่ฝัน.…
เธอตะโกนตกใจอย่างไม่รู้ตัว ได้แต่จ้อง มองหน้าของหยินปู้ฝันที่กำลังหลั่งเลือดอยู่
เมื่อเป้หมิงไม่เห็นเธอพยายามเข้าไปหา หยินฝัน ก็ยิ่งโมโหมากขึ้น ดึงเธอเข้ามาในอ้อมแขน แล้วตะโกนพูด ด้วยเสียงค่า “ห้ามไป
“เป้หมิงไม่ คุณจะทําอะไร ปล่อยฉัน
เธอพยายามใช้แรงสะบัดแขนของเขา ออก แต่กลับถูกล็อกตัวไว้ในอ้อมแขนของ เขา…….
Please enter a description
Please enter a price
Please enter an Invoice ID
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ
