ตอนที่ 365 ฉันตอบตกลงแต่งงานกับคุณ

ใครจะคาดคิด ร่างเล็ก ๆ ของหนุ่มน้อย สองคนอยู่หน้าประตูนั้น ตามด้วยเสียงเพลง แห่งความตายจากโทรศัพท์ หนุ่มน้อยคนหนึ่ง กําลังส่งเสียงร้องไห้ทั้งน้ำตา และอีกคนก็ กําลังหลั่งน้ำตาอย่างเงียบ ๆ

แต่ว่าหนุ่มน้อยทั้งสองหน้าตาดูหล่อ เหลามาก และหน้าตาทั้งสองเหมือนกันทุก ประการ แต่นี่ไม่ใช่ประเด็น

ประเด็นก็คือ……

หนุ่มน้อยสองคนต่างก็สวมหมวกทรงสูง

แล้วแต่งตัวชุดผ้าดิบ

ไว้

หนุ่มน้อยที่หลั่งน้ำตาเงียบ ๆ คนนั้น มือ ถือกระดานไม้เล็ก ๆ ที่เหมือนการ์ด

วิญญาณ…….

บนกระดานไม้นั้นถูกสลักด้วยตัวหนังสือ ที่บิด ๆ เบี้ยว ๆ : สู่สุคติคุณพ่อเป่หมิง

และหนุ่มน้อยที่ส่งเสียงร้องไห้เสียงดัง ทั้งนํ้าตานั้น ได้ อยรูปคนที่ถ่ายก่อนตายไว้ กลางอกเขา……

ไม่ผิด คือรูปถ่ายก่อนเสียชีวิต แต่คนในรูปนั้น…….ทุกคนต่างพากัน ตกใจ มันเป็นรูปของเป้หมิงโม่ได้ยังไง

นี่มันสายฟ้าจากท้องฟ้าสีครามเหรอ

ที่จริงแล้วรูปใบนี้ อยู่ในแฟ้มเอกสารที่กู้ ฮอนนั่งแท็กซี่ส่งมาก่อนหน้านี้นี่เอง

เมื่อหยางหยางเห็นแขกที่มาร่วมงานพา กันออกมาดู เขาก็ยิ่งแสดงอารมณ์กันเข้าไป ใหญ่…….

“อ๋อ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ .……… ฮือ ๆ ๆ ๆ ๆ .….….. พ่อ ของผมตายแล้ว…….เขาตายอย่างน่าสงสาร ชื่อของเขาคือเป้หมิงโม่ แต่วันนี้ เขาชนสวรรค์ชั้นเจ็ดแล้ว…….ทิ้งพวกผมสอง คนพี่น้องไว้เป็นเด็กกําพร้า…….. ขอบคุณทุกคน ที่มาร่วมงานศพของพ่อผมนะครับ…… อ ๆ ๆ ๆ

อะ อะ อะไรนะ

ลูกตาของทุกคนแทบจะกระเด็นออกมา

จากเบ้าตา

งะ งานศพเหรอ

แถมยังเป็นคุณชายเป่หมิงเอ้อด้วยเหรอ

นี่มันเรื่องอะไรกัน

คุณชายเป้หมิงเอ้อเพิ่งจัดงานหมั้นเมื่อ สักครู่นี้เองไม่ใช่หรือ

เมื่อสายตาทุกคนหันกลับไปมองเป่หมิง โม่ เพิ่งสังเกตเห็น และไม่รู้เมื่อไหร่กัน เป้หมิง โม่ได้ยืนอยู่ท่ามกลางแขกเหล่านั้นแล้ว และ สายตาของเขากำลังเพ่งมองหนุ่มน้อยสองคน ที่สวมชุดผ้าดิบไว้ ด้วยสีหน้าที่โมโหมาก…….. ณ เวลา ………

หยินปู้ฝันจูงมือกู้ฮอนไว้แล้วค่อย ๆ เดิน เข้าไปหาหนุ่มน้อยสองคนนั้น……..

ด้วยพริบตากู้ฮอนก็สามารถเห็นเปหมิง โม่ที่ยืนอยู่ท่ามกลางกลุ่มคนนั้น และเฟยเอ่อผู้ หญิงหน้าชัดที่ยืนอยู่ข้างกายเขา

นิ้วมือกู้ฮอนกระตุกเล็กน้อย เธอจับมือ หยินฝันไว้แน่น ๆ แล้วยืดเอวให้ตรง

แต่แล้ว เมื่อช่วงขณะที่มองเห็นลูกชาย ทั้งสองนั้น เธอถึงกับตกใจตาค้างเลย

หยินฝันเอนตัวมาข้างหูเธอ ยิ้มแล้วก ระซิบพูด อย่าตกใจ คุณต้องการเล่นการ แสดงที่ยอดเยี่ยมกับเด็ก ๆ ด้วยกันไหม”

การแสดงยอดเยี่ยม

กู้ฮอนเพิ่งจะตามทัน ที่แท้ไอ่เด็กสองคน นี้กับหยินปู้ฝัน มีการวางแผนกันก่อนหน้านี้

นี่เอง…….. คุณแม่ครับ…”

เสียงของหยางหยางตะโกนเรียกอย่าง ตื่นเต้น มือเล็ก ๆ พยายามปาดน้ำตาเทียมออก จากแก้มน้อย จากนั้นยิ้มแล้วพูดกับแขกที่มา ร่วมงานของเป้หมิง…….

“ถึงแม้คุณพ่อผมจะตายไปแล้ว แต่คุณ แม่ผมยังอยู่นะครับ พวกคุณเห็นชายที่อยู่ข้าง คุณแม่ผมไหมครับ เขาจะเป็นคุณพ่อคนใหม่ ของพวกผมสองคนครับ”

ทันทีที่คําพูดออกจากปากหยางหยาง ทุกคนก็ต่างพากันตกใจ

พ่อคนใหม่เหรอ

แขกทุกคนแทบจะอ้าปากค้าง…….

ผู้คนแอบมองใบหน้าที่หล่อเหลาของ เป่หมิงไม่อย่างเป็นครั้งคราว หิม………หน้า

ช่างดูน่ากลัวเหลือเกิน……..

ไม่มีใครกล้าส่งเสียง ได้แต่ยืนชมละครของครอบครัวเป้หมิงอ ย่างเงียบ ๆ ……

แม้กระทั่งมีบางคนอยากหยิบมือถือออก มาถ่ายคลิปไว้ แต่ก็ถูกรปภ.ห้ามไว้ เพราะเขารู้ ว่าถ้าได้คลิปสถานการณ์นี้คงมีค่าต่อสื่อมาก

หยินปู้ฝันจูงมือกู้ฮอนไว้ แล้วยืนต่อหน้า ลูกชายทั้งสอง…….

ยิ้มอย่างอ่อนโยน “หยางหยางเธออยาก ให้ฉันเป็นพ่อคนใหม่งั้นเหรอ

หยางหยางพยักหน้าเหมือนลูกปักพยัก หน้ายิ้ม “อืม ๆ ๆ …..

ตื่นเต้นจนแม้กระทั่งรูปภาพ ‘ก่อนตาย’ ของไอ่นกพ่อของเขาสั่นไหวไปด้วย ช่างน่า รักเหลือเกิน………

“เฉิงเฉิงล่ะ” หยินปู้ฝันกัมลง แล้วยื่นมือ ออกไปค่อย ๆ ลูบเส้นผมบาง ๆ ของเฉิงเฉิง

เฉิงเฉิงคุกเข่าต่อหน้า แล้วแหงนมอง หยินฝันและแม่ “ผมเคารพการตัดสินใจของ คุณแม่ครับ……

คอหอยของกู้ฮอนเริ่มตึง เมื่อรู้สึกหวั่น ไหวมองดูสายตาของลูกชายทั้งสองที่กำลัง คาดหวังกับเธอ……

หยินฝันพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ จาก น น น ต่อหน้าผู้คน เขาแตะบนใบหน้า อันบอบบางของกูฮอนไว้ด้วยสีหน้าที่จริงจัง จริงใจ แล้วถามด้วยเสียงที่อ่อนโยนดั่งลมใน ฤดูใบไม้ผลิ…….

“ขอความกรุณาทุก ๆ ท่านในที่นี้เป็น สักขีพยานให้กับผม….หยินฝันหน่อยนะ ครับ ผมจะขอคุณผู้หญิง กู้ฮอนแต่งงานอย่าง เป็นทางการ ไม่ว่าจะทุกข์หรือสุข จะร่ำรวย หรือยากจน จะแข็งแรงหรือล้มป่วย ผมขอ สัญญาว่าจะใช้ชีวิตที่เหลือของผม มาดูแล ปกป้องคุณผู้หญิงกู้ฮอนและลูก ๆ ของ เธอ….. เมื่อหยินฝันพูดถึงจุดนี้แล้ว เขาก็ หยุดลงชั่วคราว ดวงตาที่ซาบซึ้งสองประกาย ในใจของกู้ฮอนรู้สึกหวั่นไหวอีกครั้ง และคำว่า ดูแล ‘ลูก ๆ ของเธอ เธอเข้าใจและมั่นใจ อย่างชัดเจนได้เลยว่า รวมถึงลูกที่ไม่ได้มาอยู่ ด้วย ณ ตอนนี้…….

“ดังนั้น คุณกู้สอน คุณยินดีที่จะตอบ ตกลงการขอแต่งงานของผม และยอมเป็นเจ้า สาวของผมหยินฝันไหม ผมสัญญา ผมกับ คุณ……..ชีวิตนี้จะไม่มีวันเปลี่ยนแปลง

เมื่อเสียงของหยินปู้ฝันจบลง แววตาขอ งกู้ฮอนได้แต่หลั่งน้ำตาออกมาอย่างหยุดไม่

อยู่

เธอเคยถูกเป่หมิ่งโม่เรียกชื่อเธอว่า

ฮอนฮอน

ฟังชื่อที่เขาเรียกแล้ว มันรู้สึกมีความสุข ถ้าหากเป่หมิงโม่ บอกไม่รัก ‘ฮอนฮอน…….

แต่หยืนปู่ฝัน กลับสัญญาว่า จะรักเธอ ไม่มีวันเปลี่ยนแปลง เธอจะไม่หวั่นไหวได้ยังไง

ถึงตอนนี้ ยังไม่มีใครรู้เลยหรือ ว่าผู้หญิง ที่ชื่อกู้ฮอนนั้น เป็นแม่ของลูกเป่หมิ่งโม่

แปะ ๆ .…….……..

อยู่ ๆ ก็มีเสียงปรบมือดังขึ้นจากฝูงชน

และเวลานั้น ก็ได้กระตุ้นความรู้สึกของ ครอบครัวเป้หมิง

เป้หมิงโม่จับกำปั้นไว้แน่น ๆ

หยินปู้ฝันมือยังคงแตะบนใบหน้าขอ งกู้ฮอน แสดงท่าทีที่จริงจัง เหมือนยังรอคำ ตอบจากเธออยู่……..

“คุณแม่ รีบตกลง ครับ รีบตกลง……. หยางหยางตื่นเต้นเกินกว่าจะระงับได้แล้ว

.” แต่เฉิงเฉิงกลับแหงนหน้ามองดู แม่ด้วยสายตาที่ยังคาดหวัง

ประสาทของเป่หมิงโม่เหมือนเต้นแรง จนสุดขีดแล้ว ราวกับว่าเขาจะระเบิดอารมณ์ เมื่อไหร่ก็ได้……