ตอนที่ 292 เมาเหล้าแล้วสองหนุ่มหล่อ

ตอนที่ 292 เมาเหล้าลอยหนุ่มหล่อ 2

ส่วนยอนไม่รู้ว่าไปกอดต้นขาของหนุ่มหล่อคนไหน มันๆเมาๆถูกไถไป มา ตามด้วยเสียงพึมพำว่า “นุ่มเหรอ? ไม่นุ่ม หยาบมากกว่า…….

“ฮ่าๆๆ ที่เธอไปจับโดนคือกางเกงเขาน่ะสิ……

“หืม?” ฮอนเกาะขึ้นไปอย่างมึนเมา และลืมตาขึ้น เพิ่งจะเห็นได้ชัดเจน

“ใช่ต้นขาจริงด้วย ฮ่าๆๆ……

ถั่วเฉียวยิ้มพร้อมพยักหน้า ทันใดนั้นไปถึงหนุ่มหล่อเหล่านั้นหลายๆคน

ไป เจ็พาไปเปิดห้อง……

“เปิดห้อง?” ฮอนเวียนหัวเล็กน้อย

“ไข่ไง!พวกเราจะมารักนวลสงวนตัวเพื่อผู้ชายคนหนึ่ง ทําไม?……………….ฉันลั่วเฉียว เธอกฮอน พวกเราก็สามารถเล่นกับหนุ่ม หล่อได้หลายๆคน…..

ในตอนกลางคืน ออกจากห้องคาราโอเกะ มือข้างนึงของลั่วเฉียวลา กสอนไว้ อีกข้างนึงลากหนุ่มหล่อไว้ เหล่ากลุ่มคน เดินควงแขนกัน กลิ่น เหล้าตอบคลุมไปทั้งถนน บ้าๆบอๆ เฮฮาๆ สีหน้าแดงแปร๊ด สายตามัว เบลอ ไม่สนว่าผู้คนที่เดินผ่านไปมาจะมองด้วยสายตายังไง

เอิ๊ก……เสียงรอจากการดื่มเหล้าตามมาไม่หยุด

“ฮอนเธอเมาแล้ว……..

“ฉันเมาแล้วเหรอ? ฉันไม่เมา………… ฮอนดวงแขนหนุ่มหล่อเดิน ตัวเซไปเซมา “สมองฉันในตอนนี้ไม่รู้ปลอดโปร่งแค่ไหน! บอกเลยนะ ถั่ว เฉียว ผู้ชายน่ะไม่ได้เป็นแค่เลวอย่างเดียวเลยนะ ยังจะมีอุปสรรคในการแต่งงานอีกด้วย………………

“มีอุปสรรคในการแต่งงาน? มันคืออะไร…

“คนที่มีอุปสรรคในการแต่งงานไง! ฮ่าๆ ไม่เป็นมิงเอ้อหน้าโง่ก็แต่แบบ อย่างที่เลวมากคนนึง (ผู้เป็นอุปสรรคในการแต่งงาน!! ”

“ฮาๆ คลาสสิกมาก! ไม่ผิดเลย!”ลั่วเฉียวยกมือยกเท้าเห็นด้วยสุดขีด

“อีกอย่างนะ…….เขามีอุปสรรคในการแต่งงานไม่พอ ยังมาทำลายงาน คู่ชีวิตฉันอีก……เขาบ่นฉันอย่างโน้นอย่างนี้ แต่ว่าเขาเพียงแค่อยู่กับ แสงจันทร์สีขาวของเขากอดจูบๆ…..เขานี่แหละเลวจริงๆ……

ได้ดี!

ฮอนยิ้มแบบโง่ๆ ก้าวเดินเซไปเซมา ส่วนมือข้างนึงได้ยกเสื้อโค้ทขึ้น เปิดเห็นเสื้อไหมพรมที่แนบเนื้อตัว จนเห็นเค้าโครงเส้นโค้งอันมีเสน่ห์ของ

เหล้าดื่มเยอะเกินไป ร่างกายก็เริ่มอุ่นขึ้นมา ในคืนที่เหน็บหนาว กลับ

ไม่รู้สึกหนาวเลย

พวกเขาทั้งหลายน่าจะเมาจริงๆ แล้วล่ะ

หนุ่มหล่อสาวสวย เดินไปมาบนท้องถนน สะดุดตาผู้คนที่อยู่แถวนั้นจน ต้องหยุดเดินแล้วมองมาที่พวกเขา ตามด้วยเสียงผิวปากไม่หยุด

“ลั่วเฉียว ฉันจะอยู่แบบนี้ไม่ได้อีกแล้ว…..เขามีแสงจันทร์สีขาวของเขา แล้วของฉันล่ะ…….ของฉันล่ะ……. เธอบ่นพึมพำด้วยความมึนเมาไปสักพัก ในที่สุด ตะโกนออกมาด้วยความโกรธว่า “ฉันจะล่อหาผู้ชาย…”

ใบหน้าแดงของฮอน ส่องข้าภายใต้แสงสีไฟนีออน สายลมพัดผ่าน ผมอันนุ่มนวลของเธอ เหมือนกลิ่นไอเสน่ห์ชาวตะวันออก ดึงดูดสายตา ที่มาจากคนที่ไม่รู้จักได้ดีเยี่ยม
“ฮ่าๆๆ สดชื่นจริงเลยตอนของเราจะล่อหาผู้ชายแล้วล่ะ ถั่วเฉียวฉัน เชียร์เธอนะ!”

“ฮ่าๆๆ ” ผู้สอนยิ้มแบบดื้อๆขึ้นมา จากนั้น หยุดก้าวเท้าอย่างจริงจังทันที ตั้งใจมองดูหนุ่มหล่อหลายคนตรงหน้า ยื่นนิ้วมือขึ้นมานับ “หนึ่ง สอง สาม……………เดียว มีหนุ่มหล่อหกคนใช่ไหม?

“ไม่ใช่ไม่ใช่ มีเจ็ดคน! พวกเขาเป็นวงผู้ชายที่เพิ่งจัดตั้งขึ้นมาใหม่ ฉัน จําได้ว่ามีเจตคน…..

เธอขยี้ตาอย่างโง่ๆ แปลกจัง ตาลายแล้ว “ฮาๆ ลั้นลาลา เจ็ดคนเหรอ งั้นเธอสามคน ฉันสามคน ยังเหลืออีกคนจะทํายังไงดี?

“ไชส ฮอนงั้นเธอเอา คนเลยไหม ๆ …..

…………………….สามคนพอฉันเอาสามคนก็พอแล้ว……..หนุ่มหล่อ สามบวกกับฉันด้วยเล่นไพ่นกกระจอกได้โต๊ะนึงพอดีเลย…….

“ผด……..วเฉียวหัวเราะเสียงดังออกมา “เธอคงไม่ใช่อยากพาพวกเขา ไปเปิดห้องเล่นไพ่นกกระจกนะ?”

ฮอนพยักหน้าอย่างเซอๆ สายตาเต็มไปด้วยความหลงเสน่ห์ “ฉัน ได้ยินคนอื่นพูดว่า จะดูบุคลิกของบุคคลหนึ่งดีหรือไม่ดี ดูจากการเล่นไพ่ ของบุคคลนี้ก็สามารถรู้ได้…..

“ฮ่าฮ่าฮ่า น่าสนใจ งั้นเยอะออกมาคนหนึ่งจะทำยังไง?” ลั่วเฉียวเกาหัว “พี่น้องที่ดีต้องแบ่งให้พอดีกัน ฉันจะให้เธอเสียเปรียบได้ยังไง……..

พวกเขาก็อยู่กันตามข้างทางอย่างนั้น เมาและเล่นกันสนุกสนาน

โดยไม่ได้สังเกตว่ามีรถคาดิลแลคที่เพิ่มความยาวคันหนึ่งจอดอยู่ข้าง

รูปร่างรถที่ยาว มีโครงเส้นงดงามและเคร่งขรึม อยู่ภายใต้แสงสีดำจากหลัง และมีแสงประกายแวววาว ราวกับเสียดาวที่ซุ่มซ่อนในเวลากลางคืน

แต่ความจริงแล้ว รถหรูหรากันแต่นี้ เมื่อกี้เพิ่งผ่านมาทางนี้มา

แต่ไม่บังเอิญ ถูกขายเจ็ดคนและหญิงสองคนที่อยู่ริมถนนขวางทางปิด

กันไว้

ยิ่งไม่บังเอิญกว่านั้นคือ เจ้าของรถ ก็คือเป้หมิงไม่ที่เพิ่งเสร็จภารกิจใน เวลาไม่ช้าที่ผ่านมา

ตอนกลางวัน ทั้งสองบังเอิญเจอในห้างสรรพสินค้า

ตอนกลางคืน ร้านช้างถนนบาร์คาราโอเกะ พบเจอกันอีกครั้งช่างเป็น ถนนที่คับแคบจริงๆ !

เมือง A ใหญ่ขนาดนี้ แต่ทำไมทั้งสองคนชอบบังเอิญพบเจอกันอย่างไม่ ได้ตั้งใจ นี่แหละที่เรียกกันว่าเวรกรรม และยังเป็นเวรกรรมที่หนักหน่วงอีก ด้วย

ในรถ จึงตัวนั่งอยู่ที่นั่งคนขับรถ และหน้าผากเริ่มมีเหงื่อซึมออกมา

ฉิงฮัวแอบมองไปในกระจกหลังเป็นครั้งคราว กระจกหลังนั้นสะท้อนเห็น ใบหน้าที่หล่อเหลาขึ้นมา แต่ทว่าใบหน้าชายหนุ่มนั้นสีหน้าโกรธเคืองเป็น อย่างมาก!

เพราะงั้น จึงตัวจึงมีเหงื่อซึมออกมา ไม่ใช่เป็นเพราะว่าแอร์บนรถไม่อุ่น หรอก แต่เป็นเพราะว่า

ถนนตรงหน้านั้น กลุ่มคนชายหญิงที่หัวเราะอย่างเฮฮาสนุกสนาน หนึ่ง ในนั้นคือคุณกู้นั้นเอง!

“เจ้านายครับ……………น่าจะแค่ผมกับเพื่อนๆ นะครับ……..งหัว พูดอย่างระมัดระวัง

สายตาเย็นชาของเป้หมิงไม่ มองผ่านกระจกรถไปยังถนน เห็นผู้หญิงที่หัวเราะเสียงดังคนนั่น ตาเขาได้จ้องมองทันที

“ควงแขนกันขนาดนี้ ยังจะเรียกแค่ดื่มกันเฉยๆอยู่เหรอ?” ประโยคที่ บังคับพูดออกมาจากปาก แต่ละคำพูดนั้น เต็มไปด้วยความเยือกเย็น

………แน่นไปทั้งอก อดที่ที่จะเป็นห่วงคุณไม่ได้