ตอน285พลิกลิ้น

ตอนที่285 พลิกลิ้น

ไม่ว่าเธอจะรับปากหรือไม่สุมิตรก็คงจะไม่ปล่อยตนเองไป ง่ายดายขนาดนั้นไม่รู้เธอรับปากตอบรับเงื่อนไขของสุมิตร อย่างตรงไปตรงมาเช่นนี้ก็จะถ่ายทอดให้กับเพื่อนร่วมงานที่ บริษัทได้

จันวิภาเหลือบตามองสุมิตรด้วยใบหน้าที่ย่ำแย่แล้วพูด ด้วยน้ำเสียงที่ยากลำบาก “ฉัน…ฉันรับปากเงื่อนไขของนาย แต่คุณต้องสัญญากับฉัน! ว่านายจะไม่เปลี่ยนใจอีกครั้ง! ”

อย่างไรก็ตามการหนีอะไรพวกนี้เธอยังสามารถที่จะทำมัน ได้อีกครั้งเธอเคยทำมาแล้วสองครั้งค่อนข้างที่จะมี ประสบการณ์ไม่กลัวที่จะทำมันอีกครั้ง!

เมื่อได้ยินคำพูดของฉันวิภาสุมิตรก็หัวเราะขึ้นมานัยน์ตา ส่องประกายแสงแห่งความสำเร็จ

สุมิตรค่อยๆเดินไปที่โต๊ะทำงานอย่างเชื่องช้าหยิบเอกสาร ขึ้นมาหนึ่งฉบับแล้วเดินกลับมาอีกครั้งวางสิ่งของจำพวก สัญญาไว้ด้านหน้าของวันวิภาชี้ไปที่มันแล้วพูดขึ้น”เซ็นต์มัน แล้ว”

“นี่คืออะไร… จันวิภาหยิบขึ้นมาดูด้วยใบหน้าที่สงสัยรอจนกระทั่งเธออ่านตัวอักษรที่อยู่บนนั้นอย่างชัดเจนทันใดนั้นๆ สายตาก็เบิกกว้างขึ้นเธอวางสัญญาที่อู่ในมือลงอย่างรวดเร็ว ถลึงตามองสุมิตรแล้วพูดออกไปด้วยความโกรธ สุมิตร! นี่ นายหมายความว่าไง!

สิ่งที่เขียนไว้บนกระดาษจันวิภาต้องเซ็นต์เพื่อแสดงความ จริงใจต่อสุมิตรให้เธอสัญญาว่าชั่วชีวิตต่อจากนี้จะไม่หนีออก ไปจากสุมิตรอีกและยังมีตัวอย่างออกมาอยู่เล็กๆน้อยๆ หากวัน วิภาทรยศสุมิตรหรือไม่ปฏิบัติตามสัญญาดังกล่าวจะต้อง ชดเชยค่าเสียหายหรือจนวิภาขึ้นศาล

และยังมีเงื่อนไขอื่นๆอีกเงื่อนไขอะไรที่จะถ่ายโอนสิทธิ์การ เลี้ยงดูนิเวศน์ให้เขา

อ่านจนถึงข้อนี้จนวิภาก็โกรธเสียจนระเบิดสุมิตรนี่มันจอม

โฉบฉวยจริงๆ!

ก่อนที่จันวิภาจะรับปากก็มีลางสังหรณ์เอาไว้อยู่แล้วว่า ทำไมสุมิตรถึงต้องการที่จะผูกมัดเธอและยังเขียนเงื่อนไขเช่นนี้ ออกมาอีกเดิมที่จันวิภาคิดว่าสุมิตรแค่ต้องการฟังกรยอมรับ จากปากของเธอเองจึงระงับความกังวลในใจแล้วรับปากกับสุ มิตรไป

ผลที่ได้กลับเป็นสิ่งที่เธอคาดไม่ถึง

กับจันวิภาที่ตื่นตระหนกสุมิตรยิ้มด้วยใบหน้าที่ภาคภูมิใจ เขาพูดอย่างไม่เห็นด้วย เมื่อครู่นี้ไม่ใช่ว่าเธอรับปากเงื่อนไข ของฉันแล้วหรือตอนนี้ที่ให้เธอเซ็นต์สัญญานี้ก็เพื่อป้องกันไมให้เธอพลิกลิ้นกลับไปกลับมาอีกนี่คือสัญญาที่จะคุ้มครองของ

ทั้งสองฝ่ายท่าทีของเธอในตอนนี้หรือว่า สุมิตรลากน้ำเสียงยาวเขามองจันวิภาอย่างสนใจแล้ว พูดที่เธอพูดเมื่อกี้นี้พูดลวกๆงั้นหรอ?”

“ฉันเปล่านะ! “แม่ว่าภายในใจจะไม่จริงแต่ทว่าการ

เคารพตนเองอย่างแรงกล้าทำให้ฉันวิภาตอบโต้คำพูดของ

มิตรไปทันทีใบหน้าเธอแข็งทื่อขึ้นมาทันทีแล้วพูดอย่างเหนือ

กว่า “นายไม่ต้องมาทำเป็นพูดถากถางที่นี่หรอกสุมิตรนาย

คำนวณทุกอย่างไว้ก่อนแล้วสินะแม้แต่สัญญาก็เตรียมพร้อม

เอาไว้แล้วคิดไม่ถึงเลยว่านายจะเป็นคนอย่างนี้ *

“นี่คือข้อควรระวังจันวิภากัดฟันสุมิตรเหมือนจะไม่สนใจ เลยแม้แต่น้อย เมื่อก่อนเธอก็เคยทำอย่างนี้มาแล้วครั้งหนึ่งฉัน จะไม่เชื่อใจเธออีกหากไม่มีมาตรการใดๆ

“นาย…… จันวิภาถลึงตามองสุมิตรอย่างพ่ายแพ้อยากจะ พูดอะไรบางอย่างเพื่อต่อสู้กับเขาสุดท้ายจึงรู้ว่าตนเองไม่มีคำ พใดๆที่จะมาลบล้างสุมิตรได้

ที่สุมิตรพูดมานั้นเป็นเรื่องจริงเธอทำเรื่องที่หนีออกไปโดย ไม่บอกกล่าวจริงๆ แต่นั่นก็ไม่ได้หมายความว่าพฤติกรรมของ เธอนั้นผิด!

นี่เรียกได้ว่าคนที่แตกต่างกันไม่อาจที่จะไปด้วยกันได้เธอ กับสุมิตรเป็นคนที่อยู่กันคนละโลกอะไรคือประโยชน์ของการ บังคับให้เข้าหากัน?
การข่มเหงของสุมิตรความเอาแต่ใจของสุมิตรความ เผด็จการของสุมิตรความหยาบคายของสุมิตรต่างก็ทำให้ฉัน วิภารู้สึกอ่อนแรงเป็นอย่างยิ่งหากจะต้องทำกับสุมิตรแล้วก็ คงจะเข้ากันได้ยากเธอกับเขามากขึ้นเพียงแค่มากขึ้น

จันวิภาอยากที่จะเข้าใจเหตุผลนี้จึงนั่งลงอย่างช่วยไม่ได้

เธอพูดออกไปด้วยสีหน้าที่ไม่ค่อยดี แม้ว่าจะเป็นตามที่นายพูด

จริงๆการเซ็นต์สัญญาฉบับนี้มันจะเป็นอย่างไงล่ะใครจะ

สามารถมารับประกันได้ว่าตลอดชีวิตของพวกเราทั้งสองคนจะ

อยู่ด้วยกันได้ยังมีเรื่องการหย่าร้างของสามีภรรยากันอีกนะ

ความสัมพันธ์ระหว่างพวกเรายิ่งไม่ต้องพูดถึงเลยมันไม่มี! ฉัน

คิดว่าสัญญาฉบับนี้มันต้องแก้ไขแล้ว

“เธอไม่เชื่อการตัดสินใจของฉันหรอ?”สุมิตรโน้มตัวไป ข้างหน้าเขาจ้องเขม็งมองจันวิภาด้วยเบ้าตาที่ลึก

จ้องมองจันวิภาอยู่นานทั้งสองคนต่างเงียบสงัดจากนั้นสุ มิตรก็หัวเราะออกมาอย่างไม่มีความหมายร่างกายของเขาจึง ไปด้านหลังพูดด้วยท่าทางที่สบายๆ ก็ได้เธอจะแก้อย่างไร?

เมื่อเห็นสุมิตรปริปากพูดออกมาแบบสบายๆในวิภาเองก็ รู้สึกโล่งใจเป็นอย่างมากเธอไปยังวันที่ในสัญญาแล้วรีบพูด ออกมาอย่างแน่วแน่ ตรงนี้ควรแก้ไขไม่ควรเป็นตลอดชีวิตควร จะเป็นหนึ่งเดือน…หรือหนึ่งปี

ในตอนนี้จนวิภายังเล่นกับสุมิตรได้อยู่พูดอีกครั้งเรื่องใน อนาคตใครจะคาดเดาได้กันไม่แน่ว่าวันนี้เซ็นต์สัญญาพรุ่งนี้มิตรก็เบื่อเธอเข้าเสียแล้ว

แม้ว่าจนวิภาจะไม่ชอบคิดเรื่องสุมิตรอยู่ในใจแต่เพื่อที่จะ ทำให้ตนเองหลุดพ้นและเพื่อโครงการความร่วมมือของบริษัท แล้วเธอจึงต้องรับมือกับสุมิตรเช่นนี้

เมื่อได้ยินคำพูดของฉันวิภาทันใดนั้นสุมิตรก็หัวเราะขึ้นมา เขาลุกขึ้นแล้วเดินไปนั่งข้างๆในวิภาจ้องมองใบหน้าของเธอ นัยน์ตาดูมีความหมายลึกซึ้ง

เป็นเวลานานสุมิตรจึงจะยิ้มแล้วพูด จันวิภาในสายตาเธอ เนี่ยเห็นฉันเป็นเหมือนกับคนโง่ไร้สมองงั้นหรอ?”

ภายในใจของจันวิภาคิดเช่นนั้นแต่ทว่าในปากกลับไม่ สามารถพูดคำตอบเช่นนี้ออกมาได้จนวิภาพูดด้วยท่าทางที่รับ ร้อนเป็นอย่างยิ่ง เปล่านะนายคิดมากไปแล้ว

เมื่อได้ยินดังนั้นสุมิตรจึงหัวเราะเยาะออกมาสายตาเขา เยือกเย็นแล้วพูดออกมาอย่างไม่พอใจ จันวิภาเธอเห็นฉันเป็น คนโง่หรอ?หนึ่งเดือน? หนึ่งปี? อย่าคิดว่าฉันไม่รู้นะว่าเธอกำลัง คิดอะไรอยู่ความคิดเล็กๆน้อยๆของเธอฉันรู้มันหมดแหละ

“ฉันคิดอะไร?”ภายในใจของจันวิภาตื่นตระหนกแต่ยัง เอ่ยถามด้วยใบหน้าที่นั่งสงบ

สุมิตรกวาดสายตามองจันวิภาบีบคางแล้วจูบเธอพอจบ เสร็จสุมิตร พูดตรงจมูกของเธออย่างเอาแต่ใจ การแนะนำของเธอไม่ผ่านอยากที่จะออกจากฉันหลังจากสัญญาหมดอายุ? เธออย่าได้คิดฝันเลย!

“เฮ้ย! สุมิตรายอย่าให้มันมากเกินไปนะ! “ความคิดที่ อยู่ในใจของตนเองถูกเปิดโปงสีหน้าของวันวิภาไม่ค่อยสู้ดีนัก จึงอดไม่ได้ที่จะผลักเขาออกไปแล้วพูดด้วยน้ำเสียงที่คัดค้าน

“เธอคิดว่าเธอยังจะคัดค้านฉันได้อยู่อีกงั้นหรอ?” ถูกจัน วิภาผลักสุมิตรไม่โกรธเขากลับไปนั่งที่เดิมของเขาหันหน้ามอง จันวิภาข้างๆแล้วพูดด้วยน้ำเสียงที่เกียจคร้าน จันวิภาจะดิ้นรน ไปก็เปล่าประโยชน์ฉันแนะนำนะว่าให้เธอยอมจํานนแต่โดยดี เถอะ”

ยอมจํานน! ยอมจํานนกับแม่แกสิ!

จันวิภาอดไม่ได้ที่จะก่นด่อยู่ในใจในสมองมีแผนการ พลั่งพรูขึ้นมาในเมื่อสุมิตรจะอยากเก็บเธอเอาไว้ขนาดนี้ถ้างั้น เธอก็ทำเรื่องที่เขาเกลียดดูสักหน่อยทำให้เขาเกลียดตนเองก็ คงจะเป็นทางที่ดีเมื่อถึงตอนนั้นแม้ว่าเธอจะลงนามในสัญญา มิตรก็คงไล่เธอออกไปด้วยตัวเอง