ตอนที่ 27 ผู้ชายที่อยู่ในคืนนั้นเป็นใครกันแน่

กนกอรสะบัดมือ บอกเป็นนัยว่าจันวิภาไม่ต้องกังวล

เมื่อได้ยินดังนั้น จันวิภาจึงเป็นห่วงมากขึ้นไปอีก”ไปตรวจ ดูสักหน่อยเถอะ จะทำอย่างไงถ้าเกิดมีอาการอื่นนอกจาก น้ำตาลในเลือดต่ำ? และที่นี่สุมิตรสามารถ ให้แพทย์ทำการ ตรวจสอบอย่างละเอียดได้”

กนกอรบ่ายเบี่ยงอีกครั้งหนึ่ง แต่สุดท้ายแล้วก็ไม่อาจจะ เปลี่ยนใจจันวิภาได้ ดังนั้นจึงรับปากไป

สุมิตรก็ไม่ได้ปฏิเสธ โทรศัพท์หาแพทย์พิเศษแล้วออกคำ สั่งให้รอเขาอยู่ที่โรงพยาบาล จากนั้นจึงขับรถออกไปส่งกนก อรที่โรงพยาบาล

จันวิภาเห็นสถานการณ์ดังนั้นจึงวางใจแล้วกลับเข้าห้อง ของตนเองไป กนกอรไม่เป็นอะไรกับ พ่อ เรื่องของเขากับสุมิตร ไว้ค่อยแก้กันวันหลัง!

เมื่อคิดเช่นนี้ ทันใดนั้นเองจึงนึกขึ้นมาได้ทันทีว่ากนกอร นั้นกลัวการไปโรงพยาบาลอยู่เสมอ ตอนที่ไปก่อนหน้านั้น มีแค่ ตนเองกับพัชรีที่ไปเป็นเพื่อน จึงกังวลใจขึ้นมาอยู่เล็กน้อย เธอ เลยเปลี่ยนเสื้อผ้าอีกครั้งหนึ่ง ออกไปโบกรถแล้วรีบไปโรง พยาบาลทันที

สุมิตรกับกนกอรมาถึงโรงพยาบาลอยู่ก่อนแล้ว ดังนั้น หลังจากที่จันวิภาลงจากรถจึงเดินเข้าไปถามพยาบาลที่อยู่ตรง ประตูว่ามุมิตรเดินไปทางไหนแล้ว
จันวิภารีบขึ้นไปชั้นบน พยาบาลคนนั้นบอกแต่เพียงว่าอยู่

ที่แผนกต่อมไร้ท่อชั้นสาม เธอไม่รู้ว่าอยู่ที่ไหน จันวิภาจึงวิ่งขึ้น ไปชั้นสาม จากนั้นจึงมองหาสุมิตรกับกนกอรอยู่ในห้องของชั้น

ทันใดนั้นเอง จันวิภาก็ได้ยินเสียงเคลื่อนไหวอยู่ตรงห้องผู้ ป่วยที่อยู่ด้านข้าง เสียงนี้มันเหมือนกับเสียงที่เธอได้ยินอยู่ตรง บันไดมาก่อน และมันเป็นเสียงครางที่ราวกับจะขาดใจ

จันวิภา วัน จากนั้นจึงเดินไปที่ด้านหน้าของหน้าต่าง ทันที เพื่อต้องที่การจะดูข้างในห้อง

เห็นแต่เพียงห้องคนไข้วุ่นยุ่งเหยิงเป็นอย่างมาก เสื้อผ้าถูก โยนออกไปกระจัดกระจาย จันวิภาเปลี่ยนมุมไปมองที่เตียง คนไข้ นั่นทำให้เธอสูดหายใจที่เย็นยะเยือกเข้าไปทันที

เธอเห็นสุมิตรกับกนกอรทั้งสองคนกำลังเอนตัวอยู่บน เตียง กำลังมีความสัมพันธ์กันอย่างสนุกสนาน.

ภาพเช่นนี้….ทำให้จันวิภาถึงกับยืนอึ้งตะลึง

ทันใดนั้นเอง เสียงครางของกนกอรก็ได้เข้าทะลุเข้ามาใน

รูหูของเธอ

จันวิภาจึงจะได้สติกลับมา และมีท่าที่ตอบสนอง เธอมอง ไปข้างในห้องผู้ป่วยอีกครั้งหนึ่ง ทันใดนั้นความโกรธก็ได้

ลุกลามขึ้นมาทันที

มันมากเกินที่จะทนแล้ว จันวิภาผลักประตูห้องผู้ป่วยอย่าง รุนแรง จากนั้นจึงเดินเข้าไป ตระโกนออกมาด้วยความโมโห”พวกเธอสองคนทำอะไรกันหะ? 1 ”

สุมิตรและกนกอรหยุดชะงักลงทันที แล้วหันหน้าจ้องมอง ไปทางจันวิภา

ใบหน้าของสุมิตรไม่ได้แสดงอารมณ์ออกมามากมายนัก สีหน้ายังคงเย็นชา กนกอรมีอาการตกใจอยู่นิดหน่อย รูม่านตา เบิกกว้าง

จันวิภากัดฟัน ภายในระยะเวลาอันสั้นนี้ไม่สามารถที่จะ ดูแลได้มากมายขนาดนั้น เธอเอ่ยปากพูดออกมาอย่างเงียบ สงัด”กอร เธอออกไปก่อน ฉันมีเรื่องจะคุยกับสุมิตร”

กนกอรรีบพยักหน้าอย่างรวดเร็ว รีบสวมเสื้อผ้าให้เสร็จ จากนั้นจึงเดินออกไป

หลังจากที่รอกนกอรเดินออกไป จันวิภาจึงจะเดินเข้ามา ข้างหน้า จ้องมองสุมิตรอย่างเยือกเย็น กัดฟันจนแน่น

สุมิตรก็มองเธออย่างเย็นชาเช่นกัน แต่กลับไม่มีค่าพูด อะไรออกมา

“นายคิดอะไรอยู่กันแน่? ท่าร้ายแค่ฉันคนเดียวมันไม่พอ ใช่มั้ย ยังจะต้องตึงกนกอรเข้ามาเกี่ยวข้องด้วยอีก?”จันวิภา ถามด้วยความโมโห ด้วยน้ำเสียงแทบจะตะโกนออกมา

แต่ทว่าสุมิตรกลับยักไหล่ขึ้นมา และไม่มีท่าทีตอบสนอง อะไร เพียงแค่จ้องมองเธออย่างเยือกเย็นเพื่อดูว่าเธอยังจะพูด อะไรต่ออีก
เมื่อจันวิภาเห็นเขาไม่พูด จึงโมโหยิ่งขึ้นไปอีก”ทำไม? ฉัน พูดถูกงั้นหรอ? นายต้องการที่จะทำร้ายทุกคนที่อยู่รอบตัวฉัน เลยหรือไง? นายเข้าใจไหม ว่านายเป็นสามีของฉัน พวกเรา เป็นสามีภรรยากันอย่างถูกต้องตามกฎหมาย! ”

สามีภรรยากันอย่างถูกต้องตามกฎหมาย? ! สุมิตรอด ไม่ได้ที่จะหัวเราะอยู่ในใจ

“ดังนั้น? เธออยากจะพูดอะไรกันแน่?”สุมิตรยิ้มขึ้นมา เขา ยิ้มแล้วเอ่ยถาม แทนที่จะถามคำถาม มันกลับเป็นการยั่วยุเสีย มากกว่า

สุมิตรชื่นชอบในการมองดูท่าทีที่โกรธเกรี้ยวของเธอ เธอ ช่างดูบ้าคลั่งและดุร้าย

จันวิภา คนงง หายใจถี่ยิบ สุมิตรคนนี้ช่างไร้ยางอายเสีย

จริง!

“ดังนั้น นายเป็นผู้ชายที่แต่งงานแล้ว นอกใจไปแอบมี อะไรลับๆกับพี่น้องของภรรยาตัวเอง นายไม่รู้จริงๆหรอไงว่าตัว เองกำลังทำอะไรอยู่?”

บรรยากาศในห้องผู้ป่วยดูราวกับจะแข็งตัวขึ้นมาอย่างไร อย่างนั้น เมื่อเห็นจันวิภามีท่าทีไม่พอใจ สุมิตรจึงไม่ได้อธิบาย อะไรอีก และรู้สึกขำขันอยู่เล็กน้อย

“ทำไม? หรือ” ภรรยา “ของฉันจะมาเอาใจฉันกับเพื่อน สนิทของเธอด้วย?”สุมิตรยกมุมปากขึ้นแล้วกล่าว น้ำเสียงเต็ม ไปด้วยความขี้เล่น
จันวิภากัดฟันจนแน่น โกรธเสียจนตัวสั้น จึงตระโกน ออกไป”นาย นายมันไร้ยางอายจริงๆ! ทำไมนายถึงได้ ขนาดนี้กันนะ ! ! | *

สุมิตรเขยิบเข้ามาใกล้กับจันวิภา ลูบไปที่แก้มของเธอ อย่างเบาๆ แล้วเอ่ยปากพูดขึ้น ” งั้นเธอมาแทนเพื่อนสนิทของ เธอละกัน”

พูดจบ มือของเขาก็เริ่มที่จะไม่อยู่นิ่ง

จันวิภาสะดุ้งตกใจโหยง ตระโกนด่าออกไปทันที”สุ มิตร! นายสารเลวจริงๆ นายรู้มั้ยว่าอะไรเรียกว่าจริยธรรม น่ะหะ?”

สุมิตรถลึงตามองอย่างดุดัน ถ้าหากว่าสายตาสามารถที่ จะฆ่าคนได้แล้วล่ะก็ สุมิตรก็ไม่รู้ว่าฆ่าเธอไปกี่ครั้งแล้ว

จากนั้น ท่าทีที่ตอบสนองต่อจันวิภากลับเป็นรอยยิ้มที่ เยือกเย็นของสุมิตร เขาพูดกระซิบด้วยความโมโห”เธอกล้าพูด อย่างนี้กับผมหรอ จันวิภา ตัวเธอเองก็ไม่ใช่ผู้หญิงที่บริสุทธิ์ มี สิทธิ์อะไรที่จะพูดอย่างทะนงตนเช่นนี้กัน? ก็ดี งั้นเธอบอกผมมา สิว่าที่จริงแล้วคืนแรกของเธอเสียให้ใคร?”

จันวิภาใบหน้าขาวซีด มีความเก้อเขินอยู่นิดหน่อย เธอไม่ อาจที่จะพูดได้ว่าได้ถูกแม่เลี้ยงของตนเองขายไปในคืนแรก ของการแต่งงาน ผลลัพธ์คือเธอหลบหนีออกมาแล้ว แต่กลับถูก คนแปลกหน้าอีกคนหนึ่งแย่งชิงเอาไป?

“ฉันฉันไม่รู้ว่าเขาเป็นใครจันวิภากัดริมฝีปากผู้ชายในคืนนั้น เธอไม่ได้เห็นใบหน้าเขาอย่างชัดเจน

สุมิตรตกตะลึง อดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา “เธอไปนอน กับคนอื่นและไม่รู้ว่าอีกฝ่ายเป็นใครงั้นหรอ? จันวิภา นี่เธอ สารเลวขนาดไหนกัน เธอคิดว่าเธอพูดอธิบายเช่นนี้แล้วผมจะ เชื่องั้นหรอ? อีตัวอย่างไงก็ยังเป็นอีตัวอยู่ดี! ”

“จะเชื่อไม่เชื่อก็เรื่องของนาย ฉันพูดอธิบายไปแล้ว และไม่ อยากพูดซ้ำอีกแล้ว”เรื่องของคืนนั้น มันไม่ใช่ความปรารถนา ของเธอ สำหรับชายคนนั้น เธอไม่อยากที่จะเอ่ยถึงอีกต่อไป

ประโยคนี้ของจันวิภาทำให้สุมิตรไม่พอใจเป็นอย่างมาก เขาฉุนเฉียวแล้วบีบคางของเธอเอาไว้จนแน่น พูดออกไปด้วย ความโกรธ”แม้แต่คนที่นอนด้วยเธอก็ยังเห็นไม่ชัด จะนอนกับ ใครก็ได้งั้นหรอ? ผมนี่ประเมินความสามารถของเธอต่ำไป จริงๆ ดูเหมือนว่าผมจะคิดถูกแล้วที่ส่งเธอไปประมูล เธอนี่ร่วม สุขกับใครก็ได้จริงๆ”

จันวิภาหน้าแดง ถูกสุมิตรพูดดูถูกถากถางเช่นนี้ มันช่าง ทำให้น่าอับอายและโกรธแค้นยิ่งนัก แต่กลับไม่สามารถที่จะ ตอบโต้อะไรได้เลย

ดังนั้นจึงหุบปากเงียบ ก้มหัวลง แล้วไม่พูดถึงอีกต่อไป

เมื่อเห็นจันวิภาที่มีท่าทางเช่นนี้ ภายในใจของสุมิตรจึง เกิดความรู้สึกกลัดกลุ้ม เพียงแค่คิดว่าเธอไม่ใช่ผู้หญิงบริสุทธิ์ เธอพลีร่างกายให้ผู้ชายคนอื่น เขาก็โกรธจนคลั่งขึ้นมาทันที