ตอน118ขายตัว
ตอนที่ 118 ขายตัว
จันวิภานอนไม่หลับทั้งคืน จ้องมองเพดานในห้องที่มืดมิด อย่างงุนงง ในสมองเธอไม่ได้คิดอะไรเลย เรื่องที่ควรทำก็ทำไป แล้ว
หลังจากการตื่นนอนในวันรุ่งขึ้น จันวิภาที่ร่างกายและ จิตใจอ่อนล้าลากกระเป๋าเดินทางออกมาจากห้อง สายตามอง ไปทางห้องของสุมิตร จู่ๆการเคลื่อนไหวของร่างกายก็หยุด ชะงักลง
หากเธอเดินออกไปอย่างนี้ ภายภาคหน้าการหาข่าวของ พ่อเธอคงจะยากมากอย่างแน่นอน มันจะดีกว่าถ้าก่อนที่จะออก ไป ไปดูในห้องของสุมิตร ว่ามีเบาะแสที่สำคัญอะไรอยู่หรือไม่
เมื่อคิดเช่นนี้ จันวิภาจึงเอากระเป๋าของตนเองไปเก็บไว้ใน ห้อง แล้วแอบเข้าไปในห้องสมุดของสุมิตร
ตอนนี้สุมิตรน่าจะออกไปแล้ว ดังนั้นจันวิภาจึงไม่ต้อง
กังวลว่าจะเจอเขาที่ห้องสมุด
จันวิภาหายใจเข้าลึกๆเฮือกหนึ่ง จากนั้นจึงเริ่มค้นห้อง สมุดของสุมิตร เธอหาอยู่นาน แต่กลับไม่พบอะไรเลย
ตัวอย่างเช่นคำที่เกี่ยวกับพ่อ ถ้าจะให้ดีก็เป็นที่อยู่หรือ ตอน118ขายตัว
ตอนที่ 118 ขายตัว
จันวิภานอนไม่หลับทั้งคืน จ้องมองเพดานในห้องที่มืดมิด อย่างงุนงง ในสมองเธอไม่ได้คิดอะไรเลย เรื่องที่ควรทำก็ทำไป แล้ว
หลังจากการตื่นนอนในวันรุ่งขึ้น จันวิภาที่ร่างกายและ จิตใจอ่อนล้าลากกระเป๋าเดินทางออกมาจากห้อง สายตามอง ไปทางห้องของสุมิตร จู่ๆการเคลื่อนไหวของร่างกายก็หยุด ชะงักลง
หากเธอเดินออกไปอย่างนี้ ภายภาคหน้าการหาข่าวของ พ่อเธอคงจะยากมากอย่างแน่นอน มันจะดีกว่าถ้าก่อนที่จะออก ไป ไปดูในห้องของสุมิตร ว่ามีเบาะแสที่สำคัญอะไรอยู่หรือไม่
เมื่อคิดเช่นนี้ จันวิภาจึงเอากระเป๋าของตนเองไปเก็บไว้ใน ห้อง แล้วแอบเข้าไปในห้องสมุดของสุมิตร
ตอนนี้สุมิตรน่าจะออกไปแล้ว ดังนั้นจันวิภาจึงไม่ต้อง
กังวลว่าจะเจอเขาที่ห้องสมุด
จันวิภาหายใจเข้าลึกๆเฮือกหนึ่ง จากนั้นจึงเริ่มค้นห้อง สมุดของสุมิตร เธอหาอยู่นาน แต่กลับไม่พบอะไรเลย
ตัวอย่างเช่นคำที่เกี่ยวกับพ่อ ถ้าจะให้ดีก็เป็นที่อยู่หรือ สถานที่อะไรสักอย่าง แต่ในห้องสมุดนอกจากหนังสือแล้ว ก็มี เพียงแค่โต๊ะทำงานของสุมิตรที่อยู่ในห้องสมุด
ท้ายที่สุดจันวิภาก็หยุดอยู่ข้างโต๊ะทำงานตัวนี้ เธอมองดู รูปร่างของโต๊ะตัวนี้อย่างละเอียดถี่ถ้วน จึงพบว่าโต๊ะทำงาน ตัวนี้แตกต่างกับโต๊ะทำงานทั่วๆไป
จันวิภาไม่ยอมแพ้ เธอหลอบลงแล้วลองลูบดู ในที่สุดเธอ ก็หาจุดที่แตกต่างจุดอื่นจนพบ!
ที่ด้านนอกของลิ้นชักที่อยู่ข้างโต๊ะ มันถูกล็อคเอาไว้อยู่ ถ้า หากสิ่งของที่อยู่ด้านในไม่สำคัญจนต้องซ่อนผู้อื่น เช่นนั้นทำไม สุมิตรถึงได้ล็อคมันเอาไว้ล่ะ
ชั่วครู่หนึ่ง สายตาของจันวิภาก็ส่องแสงขึ้นมา เธอหาเส้น ลวดหนึ่งเส้นจากในห้องสมุด แล้วเอามันถูไปบนศีรษะอยู่สอง สามครั้ง จากนั้นจึงสอดเข้าไปในรูของที่ล็อคตัวเล็ก
จันวิภาลองอยู่หลายรอบ ในที่สุดก็ได้มีเสียง “แกร๊ก” ดัง ขึ้นมา ตัวล็อคได้ถูกจันวิภาไขเปิดได้เสียแล้ว
โยนตัวล็อคไว้ข้างๆ จันวิภารีบเปิดลิ้นชัก แล้วหยิบทุก อย่างที่อยู่ในลิ้นชักออกมา
มันมีเพียงซองเอกสารใบหนึ่ง
ซองเอกสารใบนี้อยู่ด้านในลิ้นชักที่ถูกสุมิตรล็อคอย่าง แน่นหนา มันมากพอที่จะยืนยันในความสำคัญของมัน!
มีอของจันวิภาเปิดเอกสารด้วยความสั่นอยู่เล็กน้อย หยิบ สถานที่อะไรสักอย่าง แต่ในห้องสมุดนอกจากหนังสือแล้ว ก็มี เพียงแค่โต๊ะทำงานของสุมิตรที่อยู่ในห้องสมุด
ท้ายที่สุดจันวิภาก็หยุดอยู่ข้างโต๊ะทำงานตัวนี้ เธอมองดู รูปร่างของโต๊ะตัวนี้อย่างละเอียดถี่ถ้วน จึงพบว่าโต๊ะทำงาน ตัวนี้แตกต่างกับโต๊ะทำงานทั่วๆไป
จันวิภาไม่ยอมแพ้ เธอหลอบลงแล้วลองลูบดู ในที่สุดเธอ ก็หาจุดที่แตกต่างจุดอื่นจนพบ!
ที่ด้านนอกของลิ้นชักที่อยู่ข้างโต๊ะ มันถูกล็อคเอาไว้อยู่ ถ้า หากสิ่งของที่อยู่ด้านในไม่สำคัญจนต้องซ่อนผู้อื่น เช่นนั้นทำไม สุมิตรถึงได้ล็อคมันเอาไว้ล่ะ
ชั่วครู่หนึ่ง สายตาของจันวิภาก็ส่องแสงขึ้นมา เธอหาเส้น ลวดหนึ่งเส้นจากในห้องสมุด แล้วเอามันถูไปบนศีรษะอยู่สอง สามครั้ง จากนั้นจึงสอดเข้าไปในรูของที่ล็อคตัวเล็ก
จันวิภาลองอยู่หลายรอบ ในที่สุดก็ได้มีเสียง “แกร๊ก” ดัง ขึ้นมา ตัวล็อคได้ถูกจันวิภาไขเปิดได้เสียแล้ว
โยนตัวล็อคไว้ข้างๆ จันวิภารีบเปิดลิ้นชัก แล้วหยิบทุก อย่างที่อยู่ในลิ้นชักออกมา
มันมีเพียงซองเอกสารใบหนึ่ง
ซองเอกสารใบนี้อยู่ด้านในลิ้นชักที่ถูกสุมิตรล็อคอย่าง แน่นหนา มันมากพอที่จะยืนยันในความสำคัญของมัน!
มีอของจันวิภาเปิดเอกสารด้วยความสั่นอยู่เล็กน้อย หยิบ เอกสารที่อยู่ด้านในออกมาดู แต่สิ่งที่ทำให้จันวิภาคาดไม่ถึง เลยก็คือ เมื่อเธอเห็นสิ่งนี้ ก็ได้อึ้งตะลึงอยู่ที่เดิม
มือที่ถือเอกสารอยู่อดไม่ได้ที่จะสั่น จันวิภาจ้องไปยัง เนื้อหาที่อยู่บนกระดาษ : ฝ่าย ข. ยินยอมที่จะถ่ายโอนสิทธิ์การ ดูแล สิทธิ์อำนาจควบคุม และสิทธิเสรีภาพส่วนบุคคลของ ลูกสาวคนโตจันวิภาให้กับฝ่าย ก. เป็นเงินสองร้อยล้าน นับ จากนั้นจันวิภาและฝ่าย ข. จะไม่มีความสัมพันธ์ใดๆต่อกันอีก หากฝ่าย ก. ยอมรับ แม้ว่าจะเป็นทาสก็ตามฝ่าย ข. ก็ไม่มีสิทธิ์ ที่จะเข้าไปแทรกแซง
ข้อตกลงข้างล่างยังมีเงื่อนไขที่ยาวเหยียดอยู่อีก แต่จัน วิภาอ่านไปได้แค่ส่วนแรก ส่วนหลังก็ไม่อยากอ่านมันอีกแล้ว
ข้อตกลงอะไร? ราคาสองร้อยล้านอะไร? สิทธ์การเลี้ยงดู
อะไร…
เห็นได้ชัดว่านี่มันเป็นสัญญาขายเธอ แม่เลี้ยงมะลิวัลย์ที่ดี เลิศของเธอ คิดไม่ถึงเลยว่าจะขายเธอให้ไปเป็นทาสของสุมิตร ในราคาสองร้อยล้าน!
มะลิวัลย์ แกทำได้ดีจริงๆ!
จันวิภาจ้องไปทางด้านหน้าอย่างเอาเป็นเอาตาย ความ ตกใจเปลี่ยนเป็นความโกรธแค้น กระดาษที่อยู่ในมือได้ถูกจัน วิภาขยำจนกลม ราวกับว่าเธอใช้พลังทั้งหมด พลังแห่งความ เกลียดชังทั้งหมดแปรเปลี่ยนเป็นพลัง พุ่งตรงกลับบ้านเพื่อที่จะ ไปตบหน้าอันโสโครกของมะลิวัลย์ เอกสารที่อยู่ด้านในออกมาดู แต่สิ่งที่ทำให้จันวิภาคาดไม่ถึง เลยก็คือ เมื่อเธอเห็นสิ่งนี้ ก็ได้อึ้งตะลึงอยู่ที่เดิม
มือที่ถือเอกสารอยู่อดไม่ได้ที่จะสั่น จันวิภาจ้องไปยัง เนื้อหาที่อยู่บนกระดาษ : ฝ่าย ข. ยินยอมที่จะถ่ายโอนสิทธิ์การ ดูแล สิทธิ์อำนาจควบคุม และสิทธิเสรีภาพส่วนบุคคลของ ลูกสาวคนโตจันวิภาให้กับฝ่าย ก. เป็นเงินสองร้อยล้าน นับ จากนั้นจันวิภาและฝ่าย ข. จะไม่มีความสัมพันธ์ใดๆต่อกันอีก หากฝ่าย ก. ยอมรับ แม้ว่าจะเป็นทาสก็ตามฝ่าย ข. ก็ไม่มีสิทธิ์ ที่จะเข้าไปแทรกแซง
ข้อตกลงข้างล่างยังมีเงื่อนไขที่ยาวเหยียดอยู่อีก แต่จัน วิภาอ่านไปได้แค่ส่วนแรก ส่วนหลังก็ไม่อยากอ่านมันอีกแล้ว
ข้อตกลงอะไร? ราคาสองร้อยล้านอะไร? สิทธ์การเลี้ยงดู
อะไร…
เห็นได้ชัดว่านี่มันเป็นสัญญาขายเธอ แม่เลี้ยงมะลิวัลย์ที่ดี เลิศของเธอ คิดไม่ถึงเลยว่าจะขายเธอให้ไปเป็นทาสของสุมิตร ในราคาสองร้อยล้าน!
มะลิวัลย์ แกทำได้ดีจริงๆ!
จันวิภาจ้องไปทางด้านหน้าอย่างเอาเป็นเอาตาย ความ ตกใจเปลี่ยนเป็นความโกรธแค้น กระดาษที่อยู่ในมือได้ถูกจัน วิภาขยำจนกลม ราวกับว่าเธอใช้พลังทั้งหมด พลังแห่งความ เกลียดชังทั้งหมดแปรเปลี่ยนเป็นพลัง พุ่งตรงกลับบ้านเพื่อที่จะ ไปตบหน้าอันโสโครกของมะลิวัลย์ “ที..คิดไม่ถึงเลยว่าฉันยังมีค่า สามารถขายได้ตั้งสอง ร้อยล้าน.ทีที..” จันวิภาอดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา เธอ คิดมาโดยตลอดว่าเธอแต่งงานเข้ามา และเป็นภรรยาของสุ มิตรอย่างถูกต้อง คิดไม่ถึงเลยว่าเรื่องทั้งหมดนี้มันเป็นเพียงแค่ หน้ากาก!
วันนี้ถ้าเธอไม่ได้เห็นสัญญาฉบับนี้ เธอก็คงไม่รู้ว่าตัวเอง ถูกมะลิวัลย์ขายให้ไปเป็นทาส!
ไม่รู้ว่าผ่านไปนานเท่าไหร่แล้ว ความโกรธแค้นของจัน วิภาจึงค่อยๆสงบลง เธอกางกระดาษที่ขยำเป็นวงกลม แล้ว
อ่านเนื้อหาข้อตกลงด้านล่างต่อ
ไม่แน่ว่าอาจจะมีอะไรที่เธอยังไม่รู้
จันวิภาไม่อาจคาดหวังได้ หลังจากตอนที่เธอเห็นข้อ สัญญาทั้งหมดแล้ว จึงพบเรื่องตลกที่ใหญ่กว่า
ที่แท้เธอกับสุมิตร ไม่ได้แต่งงานกัน ไม่เคยแต่งงานกันมา ตั้งแต่แรกแล้ว! การแต่งงานเป็นเรื่องหลอกลวง! มันเป็น เพียงหน้ากาก! แม้แต่ใบสมรสของทั้งสองคนก็ไม่มี !
ถูกสุมิตรหลอกลวงมาโดยตลอด ตั้งแต่ต้นจนจบ มันเป็น
แค่เกมขายตัวเท่านั้นเอง! ! !
เธอเป็นทาสอย่างสมบูรณ์ มิน่าล่ะสุมิตรถึงไม่เคยรอเจอ เธอเลย ยิ่งไปกว่านั้นปากก็พูดออกมาอยู่เสมอว่าเธอไม่สมควร ที่จะเป็นภรรยาของเขา! “ที..คิดไม่ถึงเลยว่าฉันยังมีค่า สามารถขายได้ตั้งสอง ร้อยล้าน.ทีที..” จันวิภาอดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา เธอ คิดมาโดยตลอดว่าเธอแต่งงานเข้ามา และเป็นภรรยาของสุ มิตรอย่างถูกต้อง คิดไม่ถึงเลยว่าเรื่องทั้งหมดนี้มันเป็นเพียงแค่ หน้ากาก!
วันนี้ถ้าเธอไม่ได้เห็นสัญญาฉบับนี้ เธอก็คงไม่รู้ว่าตัวเอง ถูกมะลิวัลย์ขายให้ไปเป็นทาส!
ไม่รู้ว่าผ่านไปนานเท่าไหร่แล้ว ความโกรธแค้นของจัน วิภาจึงค่อยๆสงบลง เธอกางกระดาษที่ขยำเป็นวงกลม แล้ว
อ่านเนื้อหาข้อตกลงด้านล่างต่อ
ไม่แน่ว่าอาจจะมีอะไรที่เธอยังไม่รู้
จันวิภาไม่อาจคาดหวังได้ หลังจากตอนที่เธอเห็นข้อ สัญญาทั้งหมดแล้ว จึงพบเรื่องตลกที่ใหญ่กว่า
ที่แท้เธอกับสุมิตร ไม่ได้แต่งงานกัน ไม่เคยแต่งงานกันมา ตั้งแต่แรกแล้ว! การแต่งงานเป็นเรื่องหลอกลวง! มันเป็น เพียงหน้ากาก! แม้แต่ใบสมรสของทั้งสองคนก็ไม่มี !
ถูกสุมิตรหลอกลวงมาโดยตลอด ตั้งแต่ต้นจนจบ มันเป็น
แค่เกมขายตัวเท่านั้นเอง! ! !
เธอเป็นทาสอย่างสมบูรณ์ มิน่าล่ะสุมิตรถึงไม่เคยรอเจอ เธอเลย ยิ่งไปกว่านั้นปากก็พูดออกมาอยู่เสมอว่าเธอไม่สมควร ที่จะเป็นภรรยาของเขา! ที่แท้ก็เป็นเช่นนี้ ที่แท้ก็เป็นเช่นนี้นี่เอง….ฮ่าๆๆ..
จันวิภานึกขึ้นมาได้ว่า ตอนที่เธอแต่งงานมันไม่มีการจัด งานแต่งขึ้นมา วันนั้นตอนที่เธอเข้าประตูมาก็ได้ถูกขังไว้ทันที และสุดท้ายสุมิตรก็ไม่ได้เอ่ยถึงเรื่องที่จะไปสำนักงานกิจการ พลเรือนเลย ตัวเธอเองไม่ได้คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้อย่างลึกซึ้ง เพราะเธอมีปัญหาอื่นๆรออยู่
ทันใดนั้น จันวิภาจึงรู้สึกแต่เพียงว่าโลกใบหน้ามันน่าหัว เราะจริงๆ! นวาระตายแล้ว นราวิชญ์ก็ถูกสุมิตรฆ่าตายตาม ไป อันนี้ยิ่งมากกว่าอีกก็คือความจริงที่เธอไม่เคยแต่งงานกับสุ
มิตร!
เป็นทาส!
ฮ่าๆๆๆ ! ! !
จันวิภาหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง น้ำตาอาบแก้ม หยดลงมา เต็มพื้น การแต่งงานที่เธอปกป้องยึดถือก่อนหน้านี้ ทั้งหมดมัน เป็นเรื่องหลอกลวง!
ในเวลานี้ ซองเอกสารที่อยู่ในมือของจันวิภาลี่นตกลงพื้น ไป แล้วได้มีกระดาษอีกใบหนึ่งเล็ดรอดออกมา
เมื่อเห็นเช่นนี้ จันวิภาจึงรีบเช็ดหน้า กัมลงหยิบกระดาษ แผ่นนั้นขึ้นมา ตอนนี้จันวิภารู้สึกแต่เพียงว่าสิ่งที่อยู่ในแฟ้ม เอกสารนี้ ล้วนเป็นความลับอันยิ่งใหญ่ที่เธอไม่เคยรู้
นั่นเอง . ที่แท้ก็เป็นเช่นนี้ ที่แท้ก็เป็นเช่นนี้นี่เอง….ฮ่าๆๆ..
จันวิภานึกขึ้นมาได้ว่า ตอนที่เธอแต่งงานมันไม่มีการจัด งานแต่งขึ้นมา วันนั้นตอนที่เธอเข้าประตูมาก็ได้ถูกขังไว้ทันที และสุดท้ายสุมิตรก็ไม่ได้เอ่ยถึงเรื่องที่จะไปสำนักงานกิจการ พลเรือนเลย ตัวเธอเองไม่ได้คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้อย่างลึกซึ้ง เพราะเธอมีปัญหาอื่นๆรออยู่
ทันใดนั้น จันวิภาจึงรู้สึกแต่เพียงว่าโลกใบหน้ามันน่าหัว เราะจริงๆ! นวาระตายแล้ว นราวิชญ์ก็ถูกสุมิตรฆ่าตายตาม ไป อันนี้ยิ่งมากกว่าอีกก็คือความจริงที่เธอไม่เคยแต่งงานกับสุ
มิตร!
เป็นทาส!
ฮ่าๆๆๆ ! ! !
จันวิภาหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง น้ำตาอาบแก้ม หยดลงมา เต็มพื้น การแต่งงานที่เธอปกป้องยึดถือก่อนหน้านี้ ทั้งหมดมัน เป็นเรื่องหลอกลวง!
ในเวลานี้ ซองเอกสารที่อยู่ในมือของจันวิภาลี่นตกลงพื้น ไป แล้วได้มีกระดาษอีกใบหนึ่งเล็ดรอดออกมา
เมื่อเห็นเช่นนี้ จันวิภาจึงรีบเช็ดหน้า กัมลงหยิบกระดาษ แผ่นนั้นขึ้นมา ตอนนี้จันวิภารู้สึกแต่เพียงว่าสิ่งที่อยู่ในแฟ้ม เอกสารนี้ ล้วนเป็นความลับอันยิ่งใหญ่ที่เธอไม่เคยรู้
นั่นเอง . จันวิภาอ่านเนื้อหาที่อยู่ข้างในอย่างง่ายๆ วินาทีต่อมา ทันใดนั้นใบหน้าของเธอก็เปลี่ยนไป ความโกรธและความ เกลียดชังที่อยู่นัยน์ตาได้เกิดขึ้นอย่างไม่เคยปรากฏมาก่อน!
เวร เวรเอ้ย! ! !
น้ำตาของจันวิภาใหลออกมาทันที ความโกรธแค้นทำให้ เธอกวาดคอมพิวเตอร์ที่อยู่บนโต๊ะทำงานของสุมิตรออกไป อย่างบ้าคลั่ง จึงเกิดเสียงดัง “โครม” ขึ้นมา เห็นแต่เพียงหน้า จอของคอมพิวเตอร์ที่หล่นลงพื้น จอภาพแตกละเอียดเป็นชิ้น เล็กชิ้นน้อย
“สุมิตร! สุมิตร! ฉันเกลียดแก ! ! ฉันเกลียดแก จริงๆ ! ! ! ” จันวิภาในตอนนี้ดูเหมือนจะถูกกระตุ้นอย่าง ใหญ่หลวง ถือกระดาษใบนั้นอยู่ในมือ ดวงตาของเธอช่างน่า กลัวอย่างถึงที่สุด มันเต็มไปด้วยความบ้าคลั่งกระหายเลือด!
หนังสือแจ้งตาย! !!
จันวิภาอ่านมัน คิดไม่ถึงเลยว่าจะเป็นหนังสือแจ้งตายของ พ่อเธอ! ข้างบนนั้น มีชื่อของพ่อเธออยู่! ! !
นานขนาดไหนแล้ว! เธอหาพ่อมานานขนาดไหนแล้ว! ที่แท้พ่อของเธอก็เสียชีวิตไปแล้วเมื่อเดือนก่อน! แต่เธอกลับ ถูกผิดอยู่ในกล่องไม่ให้รับรู้มาโดยตลอด!
สุมิตรยังโกหกเธออีกเช่นกันว่าพ่อของเธออยู่ในโรง พยาบาลอาการดีขึ้นแล้ว และยังเอาพ่อมาข่มขู่เธออีก ฮ่าๆ ๆจอมปลอม หลอกลวง ที่แท้ก็เป็นเรื่องโกหก! จันวิภาอ่านเนื้อหาที่อยู่ข้างในอย่างง่ายๆ วินาทีต่อมา ทันใดนั้นใบหน้าของเธอก็เปลี่ยนไป ความโกรธและความ เกลียดชังที่อยู่นัยน์ตาได้เกิดขึ้นอย่างไม่เคยปรากฏมาก่อน!
เวร เวรเอ้ย! ! !
น้ำตาของจันวิภาใหลออกมาทันที ความโกรธแค้นทำให้ เธอกวาดคอมพิวเตอร์ที่อยู่บนโต๊ะทำงานของสุมิตรออกไป อย่างบ้าคลั่ง จึงเกิดเสียงดัง “โครม” ขึ้นมา เห็นแต่เพียงหน้า จอของคอมพิวเตอร์ที่หล่นลงพื้น จอภาพแตกละเอียดเป็นชิ้น เล็กชิ้นน้อย
“สุมิตร! สุมิตร! ฉันเกลียดแก ! ! ฉันเกลียดแก จริงๆ ! ! ! ” จันวิภาในตอนนี้ดูเหมือนจะถูกกระตุ้นอย่าง ใหญ่หลวง ถือกระดาษใบนั้นอยู่ในมือ ดวงตาของเธอช่างน่า กลัวอย่างถึงที่สุด มันเต็มไปด้วยความบ้าคลั่งกระหายเลือด!
หนังสือแจ้งตาย! !!
จันวิภาอ่านมัน คิดไม่ถึงเลยว่าจะเป็นหนังสือแจ้งตายของ พ่อเธอ! ข้างบนนั้น มีชื่อของพ่อเธออยู่! ! !
นานขนาดไหนแล้ว! เธอหาพ่อมานานขนาดไหนแล้ว! ที่แท้พ่อของเธอก็เสียชีวิตไปแล้วเมื่อเดือนก่อน! แต่เธอกลับ ถูกผิดอยู่ในกล่องไม่ให้รับรู้มาโดยตลอด!
สุมิตรยังโกหกเธออีกเช่นกันว่าพ่อของเธออยู่ในโรง พยาบาลอาการดีขึ้นแล้ว และยังเอาพ่อมาข่มขู่เธออีก ฮ่าๆ ๆจอมปลอม หลอกลวง ที่แท้ก็เป็นเรื่องโกหก! จันวิภารู้สึกว่าโลกทั้งใบแตกสลาย สิ่งเดียวที่เธอทนไม่ได้ ในตอนนี้ก็คือเรื่องพ่อ คิดไม่ถึงเลยว่าจะเสียชีวิตไปก่อนหน้านี้ แล้ว แม้แต่ครั้งสุดท้ายของเขาเธอก็ไม่ได้เห็นมัน!
ร้องไห้อย่างข่มขื่นและหยดน้ำตาที่ไหลริน จันวิภากรีดร้อง ออกมา สุมิตร! ฉันเกลียดแก! ฉันเกลียดแกจริงๆ.
ในขณะเดียวกัน ประตูห้องสมุดก็ถูกคนจากข้างนอกเปิด เข้ามา สุมิตรจ้องมองความยุ่งเหยิงของห้องสมุดด้วยใบหน้าที่ ประหลาดใจ นอกจากนั้นยังมีจันวิภาที่ยืนร้องไห้ไม่หยุดอยู่ที่ เดิม จันวิภารู้สึกว่าโลกทั้งใบแตกสลาย สิ่งเดียวที่เธอทนไม่ได้ ในตอนนี้ก็คือเรื่องพ่อ คิดไม่ถึงเลยว่าจะเสียชีวิตไปก่อนหน้านี้ แล้ว แม้แต่ครั้งสุดท้ายของเขาเธอก็ไม่ได้เห็นมัน!
ร้องไห้อย่างข่มขื่นและหยดน้ำตาที่ไหลริน จันวิภากรีดร้อง ออกมา สุมิตร! ฉันเกลียดแก! ฉันเกลียดแกจริงๆ.
ในขณะเดียวกัน ประตูห้องสมุดก็ถูกคนจากข้างนอกเปิด เข้ามา สุมิตรจ้องมองความยุ่งเหยิงของห้องสมุดด้วยใบหน้าที่ ประหลาดใจ นอกจากนั้นยังมีจันวิภาที่ยืนร้องไห้ไม่หยุดอยู่ที่ เดิม
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ