ตอน451ต่อต้าน

ตอนที่ 451ต่อต้าน

 

พบในวิภาหน้าซีด ผู้จัดการคุณปอกจึงรีบถาม “เธอไม่ เป็นไรใช่ไหม”

“ไม่เป็นไรค่ะ เมื่อคืนนอนไม่ค่อยหลับ พักสักหน่อยก็ดี

“ถ้าอย่างนั้นวันนี้คุณพักเถอะ ฉันจะไปลาครูเธอให้เอง

“ค่ะ ขอบคุณค่ะ”

จันวิภาที่ไม่รู้ว่าทำไมตัวเองกลับมาถึงห้องได้ เธอเข้า ประตูไป แทรกตัวเข้าในเตียง เวลาผ่านไปจนกระทั่งเปมิศาที่ ฝึกเสร็จแล้วกลับมา เธอยังคงรักษาตำแหน่งนอนอยู่ที่เดิม

“เธอเป็นอะไร”

จันวิภาที่หลับตาอยู่ก็ไม่ได้ตอบกลับเปมิศา

“คงไม่ใช่ว่าผู้จัดการคุณปอกรังแกเธอหรอกนะ” เปมิศา พูดออกไปอย่างไม่พอใจ “วันนี้เห็นเขามาลา ให้เธอ ฉันคิดว่ามี บางอย่างผิดปกติ ไม่ได้นะ ตอนนี้ฉันจะไปหาไอ้คนบ้าคนนั้น

เห็นเปมิศาต้องการที่จะไป จันวิภาจึงคว้าเธอไว้ และพูด

อย่างอ่อนแรงว่า “ฉันหิวแล้ว

เธอโผล่หน้าออกมาจากผ้าห่ม จันวิภาพูดตอบอย่าง จริงจังว่า “ฉันหิวจริงๆ ตั้งแต่เที่ยงจนตอนนี้ยังไม่ได้กินข้าวเลย ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ก็ต้องเติมท้องให้อิ่มก่อน เธอว่าใช่ไม่ใช่

เปมิศาหมดหนทาง ทำได้ดีที่สุดคือช่วยสั่งอาหารให้จัน

วิภาก่อน

หลังจากทานอาหารอิ่มแล้ว เรี่ยวแรงของจันวิภาก็ฟื้นฟู กลับมา สีหน้าก็ดีขึ้น

เธอลูบท้องอันแสนม จันวิภาสีหน้าพึงพอใจพลางพูด พึมพำออกมาว่า “เฮ้อ ในที่สุดก็มีชีวิตอีกครั้ง

เปมิศาที่นั่งเอนหลังอยู่บนเก้าอี้จึงพูดขึ้นว่า “ตอนนี้ได้

เวลาแล้วใช่ไหมที่จะบอกว่าเกิดอะไรขึ้น

“ที่จริงก็ไม่มีอะไร ก็คือฉันกับผู้จัดการคุณปอกทำงานร่วม กัน แสวงหาผลประโยชน์ร่วมกัน

เปมิศา โน้มตัวไปด้านหน้าเล็กน้อยและถามว่า “เธอคงไม่ ได้ใช้ร่างกายแสวงหาประโยชน์ใช่ไหม

จันวิภาคิดอยู่ครู่หนึ่ง ถึงจะเข้าใจความหมายของเปมิศา เธออดไม่ได้ที่จะยกหมอนขึ้นมาตีไปยังเปมิศาอย่างเต็มแรง

“พูดไร้สาระอะไร มันไม่ใช่อย่างที่เธอคิดนะ

เปมิศาจับหมอนไว้ด้วยมือเดียว และพูดต่อว่า “ก็เห็นชัด

ว่าคำพูดเธอทำให้คนเข้าใจผิด ถ้าไม่ใช่การทำธุรกรรมที่ถูก ต้อง งั้นเหตุผลของเธอคืออะไรที่ทำให้เธอไร้หัวใจ

นึกถึงสุมิตร จันวิภาปิดปากไม่พูดอะไร

“โอเค ถ้าเธอไม่พูด ฉันก็จะไม่คาดคั้นเธอ แต่เธอต้องจ่า ไว้ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ยังมีฉันเป็นเพื่อนที่จะคอยอยู่ข้างเธอ นะ”

เธอมองเปมิศาอย่างทราบซึ้งใจ จันวิภาพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ขอบคุณนะ”

“ขอบคุณอะไรกัน หยาบคาย

ก่อนที่เปมิศาจะไปดูละครก็ใช้สายตามองค้อนวันวิภาไปที่

หนึ่ง

บทสนทนาชายหญิงของตัวละครผ่านเข้ามาในหูของเธอ จนวิภาถอนหายใจออกมาและกลับไปนอนที่เตียงอีกครั้ง

ประธานของบริษัทMGก็เป็นผู้หญิงมีความสามารถมาก คนหนึ่ง เพียงสองสามวันก็สามารถติดต่อพันธมิตรได้

ฝ่ายตรงข้าม ให้ความสนใจ มาบริษัทMGเพื่อเจรจาการร่วมงาน

ใช้เวลาไม่นานก็ส่งตัวแทน

เพียงแต่เมื่อถึงวันนัดประชุม คนของบริษัทMGเพิ่งจะพบ ว่า ตัวแทนที่มาร่วมเจรจาไม่ใช่ใครที่ไหนแต่เป็นประธาน

บริษัท

ประธานบริษัทคนนี้ไม่ใช่ใครที่ไหน ซึ่งก็คือสุพจน์

เมื่อได้ข่าวว่ามีบุคลากรคนสำคัญมาที่บริษัท เด็กฝึกหัด เลยถือโอกาสช่วงพักหนีไปดูความครื้นเครงที่หน้าต่าง มอง เห็นสุพจน์ในชุดสูทสีดำ นักศึกษาผู้หญิงก็แทบจะเป็นลมกัน หมด ใบหน้าที่แดงเหมือนลูกท้อ พูดคุยกันอย่างขวยเขิน

“พระเจ้า ผู้ชายคนนั้นหล่อจริงๆ หล่อกว่าดาราซะอีก

“ใช่ ใช่ เป็นเหมือนสินค้าคุณภาพเยี่ยม

“ถ้าเขาสามารถยิ้มให้ฉันสักหน่อย ฉันคงรู้สึกเหมือนตาย ไปแล้ว”

เหล่าเด็กผู้หญิงยิ่งพูดยิ่งตื่นเต้นจันวิภาที่อยู่ข้างๆกลับมี

สีหน้าเบื่อหน่ายไม่พูดอะไรสักคำ

จับจ้องผู้ชายด้านล่าง จันวิภาไม่รู้ว่าเขามาเป็นเรื่อง บังเอิญ หรือจงใจ แต่ไม่ว่าจะเป็นเหตุผลอะไร สำหรับจันวิภา แล้วก็อันตรายอย่างยิ่ง

“เอาล่ะ หยุดสะดีดสะดิ้งได้แล้ว รีบกลับไปฝึก

คำพูดของครูคำเดียว ทำให้ทุกคนรีบกระจัดกระจายกัน ไป กลับตำแหน่งของแต่ละคน ไม่กล้ารบกวนอีก

ในสํานักงาน

ประธานหญิงที่ไม่คิดว่าจะได้เจอสุพจน์ผู้มีชื่อเสียง จึงอด

ไม่ได้ที่จะตื่นเต้น

แม้ว่าเธอเป็นผู้นำของอุตสาหกรรมบันเทิงของเมือง แต่ ต่อหน้าสุพจน์ ไม่เหมาะสมแม้แต่จะจับคู่เขากับรองเท้าของเขา แต่แม้ว่าจะมีความตึงเครียดประธานหญิงก็รู้ว่าในโอกาส ที่ยอดเยี่ยมนี้ ถ้าสามารถชักชวนสุพจน์ให้มาร่วมหุ้นกันได้ ต่อ ไปก็ไม่ต้องกังวลว่าบริษัทH.M.จะมาแย่งธุรกิจของพวกเขา

เธอหายใจเข้าลึกๆ ประธานหญิงเตรียมที่จะแสดง ศักยภาพและขีดความสามารถของบริษัทต่อฝ่ายตรงข้าม แต่ ยังไม่ทันที่จะฟังประธานหญิงพูด สุพจน์ก็ขัดจังหวะเธอ “ใคร ทำหนังสือ โครงการเล่มนี้

เป็นผู้จัดการในแผนกของฉัน

“เรียกเขามา”

“ได้ค่ะ รอสักครู่”

สุพจน์ทำตัวเป็นหัวหน้าต่อประธานหญิง ประธานหญิงไม่ เพียงแต่ไม่มีความไม่พอใจใดๆ กลับยังเต็มใจที่จะรับฟังและ ทำตามอย่างเชื่อฟัง

เมื่อได้ยินว่ามีคนเคาะประตู สุพจน์ปรายสายตามองไปยัง เสียง พบว่าคนที่เปิดประตูเดินเข้ามาคือผู้ชายคนหนึ่ง อดไม่

ได้ที่จะเหล่ตามอง ผู้จัดการคุณปอกโค้งให้คนที่อยู่ด้านใน

เป็นเหมือนกับสุนัข

“หนังสือโครงการนี้คุณทำเหรอ”

“ถ้าอย่างนั้นคุณช่วยอธิบายความหมายของประโยคนี้ให้ ผมหน่อยได้ไหม”

สุพจน์พูดพลางใช้ปากการ่างไปที่ประโยค เมื่อผู้จัดการ คุณปอกมองไปใกล้ๆแล้วจึงพูดว่า “นี้มีความหมายตามตัว อักษรเลยครับ อัตราดอกเบี้ยรายปี

สุพจน์นั่งไขว่ห้างพูดอย่างเรียบนิ่งว่า “ปกติอัตราดอกเบี้ย รายปีเป็นมูลค่ารวม อัตราดอกเบี้ยรายปีของคุณในปีนี้มันคือ มูลค่าครึ่งหนึ่งของสิบสองเดือนยิ่งไปกว่านั้น ราคาแต่ละ รายการนับหลังจากที่เพิ่มทั้งหมดแล้วไม่ต้องการ คำอธิบายที่ ซ้ำซ้อนและยุ่งยาก

ผู้จัดการคุณปอกที่เคยอ่านหนังสือ โครงการเล่มนี้ แต่ไม่รู้

สึกว่าจะมีปัญหาอะไร

แต่ในเมื่อความเห็นของคนอื่น ถ้าอย่างนั้นผู้จัดการคุณ ปอกทำได้แค่อธิบายอย่างหน้าไม่อายว่า “เอ่อ นี้ไม่ใช่เพื่อให้ ท่านสะดวกในการอ่านเหรอครับ ผมลองคิดแล้วจึงเจตนาที่จะ ปรับปรุง

“ดังนั้น คุณคิดว่าความรู้ผมไม่พอเหรอ แค่เนื้อหา ธรรมดาแบบนี้ก็ไม่สามารถเข้าใจได้

“ไม่ใช่ครับ ไม่ใช่ ท่านอย่าเข้าใจผิด ผม…ผม……. ”

สุพจน์ขัดจังหวะผู้จัดการคุณปอกขึ้นอย่างใจร้อน และอด ไม่ได้ที่จะตอบกลับอย่างอารมณ์เสีย “เอาล่ะ ไปเรียกคนที่ เขียนหนังสือ โครงการมา ผมไม่มีเวลาที่จะเล่นเกมกับคุณ

ผู้จัดการคุณปอกสีหน้าเริ่มเปลี่ยน ไม่รู้ว่ามีอะไรผิดไป

ประธานหญิงถามกลับอย่างไม่เข้าใจ “คุณสุพจน์ คุณ หมายความว่าอะไรคะ”

“อยากรู้ว่าหมายความว่าอะไร ก็ไปถามผู้ช่วยคุณ

ประธานหญิงลากผู้จัดการคุณปอกไปด้านข้าง คิ้วขมวด กดน้ำเสียงต่ำแล้วถามว่า “ที่จริงแล้ว ใครเป็นคนเขียน

เมื่อเจอสถานการณ์ที่ยากจะปกปิด ผู้จัดการคุณปอกตอบ ด้วยสีหน้าขาวซีดว่า “เป็นเด็กฝึกที่มาใหม่ครับ

“นาย…..นายนี่มันจริงๆเลย” ประธานหญิงโกรธจนสีหน้า เปลี่ยนสี พูดด้วยอารมณ์โกรธว่า “รีบไปเรียกเขามา กลับไป ฉันจะคิดบัญชีกับนาย

หลังจากผู้จัดการคุณปอกออกไปแล้ว ประธานหญิงก็ส่ง รอยยิ้มหวานกลับให้สุพจน์ พร้อมขอโทษเขา

สําหรับผู้จัดการคุณปอก ดูเหมือนจะกลายเป็นมะเขือม่วง ที่ถูกตีด้วยน้ำแข็งไปแล้ว ก้าวเท้าไปที่ห้องซ้อมอย่างไร้จิต วิญญาณ ซึ่งในเวลานี้ที่นักเรียนกำลังพักผ่อน

ในที่สุดก็ถึงเวลาพัก เหล่าเด็กฝึกพูดคุยกันเรื่องคุณสุพจน์ และยังพูดถึงข่าวลือเกี่ยวกับเขา

ผู้จัดการคุณปอกมาถึงห้องฝึก บอกให้ครูเรียกกันวิภามา

พบ

ครูมองผู้จัดการคุณปอกที่ใบหน้าซีดเซียว และตอบกลับ ว่า “เธอไม่อยู่ที่นี่”

“นักเรียนไม่อยู่ในห้องซ้อม เธอจะแหกกฎเหรอ”

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ