ตอน338วิกฤตการณ์

ตอนที่ 338 วิกฤตการณ์

จนวิภาใช้มือชี้ไปทางนิเวศน์พูดแบบอารมณ์ไม่ดีไปว่า “เด็กน้อยคนนี้ยังจะเป็นนักแสดงรางวัลออสการ์ให้แม่ดูด้วยไข่ ไหม พูดมาตั้งนานแล้วเป็นเพราะประโยคหลังนี้ใช่ไหม”

นิเวศน์ปากแข็งไม่ยอมรับแต่รอยยิ้มบนใบหน้าของเขา แสดงความคิดจริงๆของเขาออกมา

“เจ้าเล่ห์มาตั้งแต่เด็ก เดินตามหลังพ่อจริงๆเลย จนวิภา มองค้อนไปที่เขาทีหนึ่ง

นิเวศน์อดไม่ได้ที่จะเบะปากออกมาและก็กอดแขนออก มิตรต่อไปเอียงหัวไว้ข้างๆ โดยไม่สนใจในวิภาอีกไม่รู้ว่าเด็ก น้อยคนนี้ในใจแล้วคิดอะไรอยู่

ตอนที่สุพจน์รู้จากลูกน้องว่าสุมิตรถูกนราวิชญ์พาตัวออก มาก็รู้สึกก่อนเลยว่าไม่น่าเชื่อแล้วก็เริ่มโมโหทันที

เพราะว่าเหตุผลในราวิชญ์ทำแบบนี้มีเพียงแค่เหตุผล เดียวคงเป็นเพราะจันวิภาขอความช่วยเหลือจากนราวิชญ์แน่ๆ

“จันวิภานะจันวิภา คุณมีความสามารถจริงๆ ที่ทำให้ศัตรูหัวใจไปช่วยสามีเก่าของคุณ ในใจของสุพจน์ยิ้มออกมาอย่าง เยือกเย็นแต่บนใบหน้ากลับไม่แสดงอาการใดๆ

ที่จริงแล้วนี่เป็นครั้งที่เขาโกรธจนวิภาที่สุดครั้งก่อนๆเขา ไม่ถือสาอะไรก็แล้วกันไปแต่ครั้งนี้มันถึงขีดจำกัดของเขาแล้ว หลายครั้งหลายคราที่หลุดมือของเขาไปสำหรับสุพจน์แล้วการ ถูกสบประมาทเป็นเรื่องที่สำคัญมาก

ที่สำคัญกว่าก็คือสุพจน์มองออกแล้วว่าถ้าครั้งนี้จนวิภา หลุดมือไปคงจะไม่มีแผนที่จะกลับมาแล้วและคงจะกลับไปอยู่ กับสุมิตรจริงๆ

ปีนั้นที่สุพจน์พากันวิภาไปอยู่ด้วยหกปีก็ไม่สามารถทำให้ ลืมสุมิตรได้เลยเพราะเหตุนี้เลยทำให้สุพจน์พ่ายแพ้ราบคาบ

“ไปตามหาจนวิภากับนิเวศน์กลับมาให้หมด” ในห้อง

ทำงาน ใหญ่เสียงเยือกเย็นของสุพจน์ดังชัดเจน

“คือ คุณสุพจน์แล้วยังให้แฮกเกอร์สะกดรอยตามอยู่ไหม ลูกน้องก้มหน้าลงไม่กล้าสบสายตาของสุพจน์

พอสุพจน์นึกถึงก็ปวดหัวแฮกเกอร์ห้าคนนั้นตามเด็กหนุ่ม คนนั้นอยู่ถ้าเกิดปล่อยไปไม่แน่ก็อาจจะถูกจับพิรุธได้

“แฮกเกอร์ยังคงทำต่อ ทำให้เขาไม่มีโอกาสขยับไปไหน สุพจน์ตัดสินใจแล้วเขาก็ถามอีกว่า “เรื่องสินค้ากับการ ออกแบบของบริษัทนั้นเตรียมเป็นยังไงแล้วบ้าง

สุพจน์ให้ความสนใจอยู่แค่ไม่กี่เรื่องแม้ว่าฉันวิภาจะหลงผิดอย่างไม่กลับเขาไม่ได้จะทำลายสุมิตรกับบริษัทตะวันกรุ๊ป จำกัดให้พินาศไปพร้อมกันเขาแค่คิดว่าไม่มีบริษัทตะวันกรุ๊ป จำกัดของสุมิตรเพราะสำหรับเขาแล้วก็เป็นเพียงแค่ป้อม ปราการ ที่ทํามาจากกระดาษ

เรื่องทั้งหมดถูกเตรียมไว้เรียบร้อยแล้ว สินค้าทั้งหมด และบริษัทออกแบบของธุรกิจบริษัทตะวันกรุ๊ปจำกัดก็ลงทุน แพ็คเกจไม่เยอะแล้ว ลูกน้องของสุพจน์ไม่เข้าใจวิธีการของเขา เลย

“แต่ คือ…ผู้ที่ประสานงานภายในเผยข่าวออกมาว่าบริษัท ตะวันกรุ๊ปจำกัดไม่ได้วุ่นวายเหมือนเมื่อก่อนแล้วดูเหมือนว่าจะ มีธนภาคมาช่วยดูแลกิจการของบริษัทตะวันกรุ๊ปจำกัด

“ธนภาค เหอะๆไม่น่าเป็นห่วงหรอก

ที่สุพจน์กังวลใจก็จะมีแค่สุมิตรที่นอนอยู่บนเตียงคนไข้ถึง แม้ว่าธนภาคจะมีกำลังแต่จะดูใจดีเกินไปหน่อย ในการทำธุรกิจ เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ไม่ควรทำที่สุด

“แต่การสับเปลี่ยนกำลังคนครั้งนี้ ค่าใช้จ่ายโหดมากทำ แบบนี้มันคุ้มจริงๆ ใช่ไหม

สถานการณ์ในตอนนี้ก็ถือว่าเป็นการล้มธุรกิจบริษัทตะวัน กรุ๊ปจำกัดเลยที่นี้ของตัวเองก็ไม่รู้จะเอาอะไรที่เป็นประโยชน์ ออกไป

“สายตาที่มองการณ์แค่สั้นๆ
นี่เป็นคำวิจารณ์ของสุพจน์

“จัดการกับบริษัทตะวันกรุ๊ปจำกัด คุณยังคิดว่ายังจะขึ้น มาเป็นศัตรูกับผมได้ไหมสำหรับโลกของธุรกิจคือผมเป็นใหญ่ ที่สุดยังไงผมต้องให้สุมิตรมาอยู่ในมือผมให้ได้แน่ๆ

สุพจน์บีบแก้วเหล้าที่อยู่ในมือจนเกือบจะแตกแล้วดวงตา สีดำคู่นั้นดูชั่วร้ายและเยือกเย็นเหมือนเป็นปีศาจที่สั่งคำสั่งให้ ทำร้ายบริษัทตะวันกรุ๊ปจำกัด

ตอนที่ลูกน้องออกไปในสายตาชั่วร้ายของสุพจน์กลับ มีหน้าของวันวิภาปรากฏให้เห็นในสมองแต่สีหน้าของเขาดูไม่ อ่อนโยนแต่กลับดูเศร้า

ตั้งแต่วันนั้นที่ธนภาคดูรีบร้อนหลังจากที่ไปหาสุมิตรก็ไม่ ได้กลับมาบ้านนั้นอีกเหมือนกับว่าตรงไปที่บริษัทตะวันกรุ๊ป จํากัดเลย

ดูแล้วบริษัทก็ไม่สงบสุขเลยจริงๆ

สองสามวันมานี้ตอนที่จันวิภาเพิ่งได้เจอธนภาคอีกก็เห็น ว่าเหมือนเปลี่ยนไปเป็นคนละคน

ที่เป็นแบบนี้ก็เพราะว่าใบหน้าของธนภาคไม่เพียงแต่ขาว ซีดคางก็เต็มใบด้วยหนวดเคราตาทั้งสองข้างก็แดง

“ไม่เจอกันทั้งสองสามวัน ทำไมคุณถึงเปลี่ยนไปขนาดนี้ จนวิภาถามด้วยความประหลาดใจ “ที่บริษัทเกิดเรื่องอะไรทรอ

ธนภาคฝัน มออกมานิดหน่อยแล้วก็ตอบออกมาด้วย เสียงที่แหบว่า “รอผมนอนสักหน่อยก่อนนะ ถ้ามีเรื่องอะไรค่อย คุยกัน”

พูดจบธนภาคก็เดินกลับเข้าห้องไปจนถึงวันที่สองตอน เที่ยงจึงค่อยสะลึมสะลือตื่นขึ้นมา

“บริษัทเจอปัญหาใหญ่แล้ว

ธนภาคตื่นขึ้นมาก็ดูดบุหรี่ไม่หยุดเลยตาที่แดงคู่นั้นพูดมา ที่จันวิภาพร้อมพูดว่าดูแล้วยังคงซีดเซียวแบบเต็มสิบเลย

“อ่อ ที่จริงแล้วการจัดการบริษัทนี้มันปวดหัวขนาดนี้เลย หรอนับวันยิ่งศรัทธาสุมิตรมากขึ้นเรื่อยๆ ผมนี่ไม่ได้เรื่องเลย ธนภาคยิ้มแบบเจ็บปวด

“คุณอาธนภาค ที่จริงแล้วบริษัทเกิดอะไรขึ้นหรือว่ามีคน มาขัดขวางหรอ นิเวศน์ถามไปยังต้นเหตุ

“อ่อ ใช่ตอนนี้บริษัทดำเนินสถานการณ์แบบไม่เป็นตาม วงโคจรสำหรับบริษัทตะวันกรุ๊ปจำกัดที่ใหญ่ขนาดนี้แล้วมันน่า กลัวมากจริงๆ ธนภาคพูดด้วยเสียงแหบอยู่ภายในลำคอพูด ไปด้วยและก็เอามือลูบหน้าผากไปด้วย

จันวิภาและนิเวศน์ทั้งสองคนสบตากันไม่ต้องคิดอะไรก็รู้ แล้วว่าครั้งนี้ต้องเป็นสุพจน์ทำแน่เพราะเรื่องครั้งที่แล้วคงทำให้ เขาโกรธจริงๆ
*สถานการณ์แบบละเอียดล่ะ” จันวิภานชาร้อนแก้วหนึ่ง

ส่งให้ในมือของธนาค

ธนภาคโบกมือปฏิเสธไปแล้วก็ล้วงเอาบุหรี่ขึ้นมาสูบต่อ

“เป็นแบบนี้แล้ว ตอนนี้บริษัทตะวันกรุ๊ปจำกัดประมาณ หนึ่งส่วนสามของโครงการกำลังอยู่ในขั้นตอนการสร้างแต่ ตอนนี้ผู้จัดจำหน่ายกับบริษัทโฆษณาก็หยุดให้ความร่วมมือ

จันวิภารีบวิ่งมาแล้วตะโกนว่า “อะไรนะ ร้ายแรงขนาดนี้ เลยหรอทุกโครงการหยุดทั้งหมดเลยหรอ

ธนภาคยิ้มแบบเจ็บปวด “ไม่ผิดหรอก ถ้าเกิดว่าศัตรูมีคน เดียวก็คงน่าหวาดกลัวมาก

นิเวศน์พูดแทรกขึ้นมาว่า “คุณอาธนภาค บริษัทตะวันกรุ๊ป

จำกัดมีเรื่องผิดสัญญาไหมฝ่ายตรงข้ามถึงหยุดให้ความร่วม

มือมันจะเกินไปไหม

ธนภาคถอดหายใจออกมาเชือกหนึ่งแล้วพูดอย่างจริงจัง

ว่า “ที่นี้เป็นที่ของศัตรูที่น่ากลัว พอพูดแบบนี้จนวิภาก็เข้าใจดีสุพจน์ออกค่าท่าผิดสัญญา

ให้พอเห็นกำลังทุนทรัพย์ของเขามันดูน่ากลัวมากที่สำคัญก็คือ ทำแบบนี้ก็ไม่ได้เกิดประโยชน์อะไรให้สุพจน์เลย

สุพจน์ทำเกินไปแล้วไหมเรื่องนี้ไม่มีใครได้ผลประโยชน์ เหมือนฝ่ายถูกกระทำเสียกำลังคนไปหนึ่งพันคนแต่ฝ่ายกระทำ เสียไปแปดร้อยคนนวิภาหยุดไม่ได้ที่จะโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ
ธนาคส่ายหัวแล้วพูดว่า “ผมคิดไม่ถึงเลยจริงๆ ว่า ใน เมืองนี้จะมีใครสามารถแค้นสุมิตรได้ และก็ยังมีอำนาจได้ ขนาด