ตอน266เป็นเหมือนครอบครัว

ตอนที่266 เป็นเหมือนครอบครัว

“สุมิตร

ฉันกับคุณใครกันแน่ที่ต้องมีชื่อจริงก่อน คุณต่างหากที่มีชู้!”

สุมิตรพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา

“แล้วยังไง เจริญศรี คุณคิดว่าผมจะแต่งงานกับผู้หญิงที่เอา แต่ระแวงคู่หมั้นของตัวเองอยู่ตลอดเว ลางั้นเหรอ หึ หยุดฝันได้แล้ว ถ้าคุณอยากถอนหมั้น เมื่อไหร่ก็ได้ผมยินดี ถึงแม้ว่าพวกคุณครอบครัววีระโชจะมีบุ

ญคุณกับผม แต่ผมสุมิตรคนนี้ก็ไม่ยอมให้พวกคุณม าข่มขู่เอาได้ตามใจชอบ!”

“สุมิตร!”

เสียงของเจริญศรีฟังดูน่ากลัวมาก

ฟังมาถึงตรงนี้

จันวิภาก็ค่อนข้างฟังไม่ลงอีกแล้ว คำพูดที่เอ่ยออกมาของสุมิตร หมายความว่าตำแหน่งของเธอเป็นมือ ที่สามที่ทำลายการหมั้นของคนอื่น เธอไม่อยากให้ตัวเองก้าวเข้าสู่สภาวะก ลืนไม่เข้าคายไม่ออก

จันวิภาดึงหูฟังออกมา แต่นิเวศน์กลับหยุดไว้ เขาส่ายหน้าส่งสัญญาณให้เธอฟังต่อไ ป

เมื่อเห็นอย่างนั้น

จันวิภาก็ต้องจำใจฟังการสนทนาในห้อ งทำงานนั้นต่อไป

“สุมิตร!

ฉันรู้ว่าผู้ชายชอบบางสิ่งบางอย่างที่สุด

ใหม่และค่อนข้างชอบความถวิลหา แต่ฉันไม่ใส่ใจ

ฉันจะไม่มีทางยกเลิกการหมั้นคุณ!

ฉันเชื่อว่า

อีกไม่นานคุณก็จะเบื่อผู้หญิงแก่คนนั้น! เมื่อถึงเวลานั้น คุณก็จะกลับมาหาฉันอีกครั้ง!”

ในที่สุดเจริญศรีก็เลือกที่จะประนีประน อม ด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น เธอได้ยินเสียงนั้นเข้ามาใกล้ ในกรณีนี้

นิเวศน์คงจะวางเครื่องดักฟังไว้ที่โต๊ะข

องสุมิตร

“ฉันไม่สน ตราบใดที่ฉันไม่ยกเลิกการหมั้น

วันนี้ฉันก็ยังคงเป็นคู่หมั้นที่ถูกต้องของ

คุณ!

เสียงของทั้งสองคนชัดเจนขึ้น สุมิตรครางเสียงเย็น พูดเตือนว่า

“เรื่องของคุณ

แต่ถ้าผมรู้ว่าคุณวางหูตาไว้ในบริษัทขอ

งผมอีก

เมื่อถึงเวลานั้นก็ไม่ต้องพูดเรื่องไร้สาระ

กันอีก

ผมจะไปยกเลิกการหมั้นกับพ่อของคุณ

โดยตรง

และจะไม่มีการคุยกันอีกเป็นครั้งที่สอง!

เจริญศรี

ผมหวังว่าคุณจะรู้ขีดจำกัดของผม!”

“สุมิตร…” เจริญศรีน้ำเสียงอ่อนลง มีร่องรอยแห่งความคับข้องใจ “ไสหัวไป! อย่าเข้ามาใกล้ผม!” น้ำเสียงแห่งความขยะแขยงของสุมิตร ดังขึ้น ดูเหมือนว่าเจริญศรีจะใช้มารยา แต่ทว่ามันไม่ได้ผล

ไม่รู้ว่าหลังจากนั้นเกิดอะไรขึ้น เสียงเย็นชาของสุมิตรดังขึ้นอีกครั้ง

“ผมขอเตือนคุณ

ว่าคุณไม่ได้รับอนุญาตให้ไปหาเรื่องพว กเขาสองแม่ลูก ถ้าหากผมรู้ แม้แต่ตระกูลวีระโชของคุณ ผมก็จะไม่ปราณี!”

“สุมิตร!

ผู้หญิงคนนั้นสำคัญกับคุณมากขนาดนี้เ ลยงั้นเหรอ!” เสียงที่ไม่อยากเชื่อของเจริญศรีดังขึ้น

“นั่นไม่ใช่เรื่องของคุณ!” สมิตรพูดด้วยท่าทีเย็นชา ท้ายที่สุดพวกเขายังคุยกันอีกหลายปร

ะโยค

แต่จันวิภากลับใช้มือข้างหนึ่งดึงหูฟังอ อก ไม่อยากฟังต่ออีกแล้ว

ผลจะออกมาเป็นเช่นไรมันก็ไม่มีความ

หมาย ตามสถานการณ์ปัจจุบัน เจริญศรีจะต้องเกลียดพวกเขาสองแม่ลู ก

ไม่ว่าจะเป็นผู้หญิงคนไหนก็ไม่สามารถ อดทนต่อผู้ชายที่ไปมีผู้หญิงข้างนอกไ ด้

ยิ่งไปกว่านั้นผู้หญิงคนนั้นยังมีลูกชาย

ผู้หญิงที่รอบคอบจะไม่แยแส ซึ่งปัญหาเกี่ยวกับหลักการนี้ ต่อให้เป็นจันวิภาก็ยอมรับไม่ได้ ถ้าเปรียบเทียบว่าพวกเขาจะไม่หย่าร้าง

กัน

แล้วสุมิตรจะวางให้พวกเขาสองแม่ลูกเ

ป็นที่หนึ่งหรือไม่ จันวิภาไม่สนใจ แต่ที่เธอกลัวที่สุดคือลูกชายของตัวเอง

ว่าจะถูกเจริญศรีจับตาดู

เธอมองไปที่นิเวศน์ด้วยจิตใจไม่สงบ

บางทีเขาอาจจะรู้สึกถึงความไม่สบายใ

จของจันวิภา

นิเวศน์ก็เอาหูฟังออกด้วย เอื้อมมือเล็กออกไปจับมือของจันวิภาไ

ว้

ราวกับให้ความแข็งแกร่งแก่เธอในควา

มเงียบ

จันวิภาอุ้มนิเวศน์ขึ้นมาวางไว้บนตัก กอดร่างเล็กของเขาเอาไว้แน่น

คิดในใจเงียบๆ นิเวศน์ มามี้จะไม่ยอมให้ลูกต้องเจ็บปวด มามีจะปกป้องลูกอย่างแน่นอน

นิเวศน์กอดจันวิภากลับเงียบๆ เขาสามารถเดาได้ว่าจันวิภาเป็นห่วง แต่สำหรับความปลอดภัยของตัวเอง เขายังคงมีความมั่นใจเป็นพิเศษ ด้วยสติปัญญาของเขา คนธรรมดาไม่มีทางแตะต้องเขาได้

นิเวศน์เป็นห่วงแค่เรื่องที่คุณพ่อและมา มีของตัวเองมีช่องว่างต่อกัน

ในขณะนั้นเองประตูห้องทำงานก็เปิดอ

อก

จันวิภาคลายนิเวศน์พลางมองไปยังทิศ ทางของห้องทำงาน

ปรากฏออกมาด้วยใบหน้าโกรธโมโหข องเจริญศรี เธอมองไปที่โต๊ะเลขาฯ จ้องมองจันวิภาอย่างกับจะกินเลือดกินเ

นื้อ เหมือนกับจะบอกว่า

‘เดี๋ยวเธอเจอฉันแน่!’

จากนั้นเธอก็กระแทกส้นสูง เสียงที่ดังออกมานั้นส่งผ่านความเกลีย ดชัง มุ่งหน้าไปยังลิฟต์อย่างเย่อหยิ่ง

หลังจากที่เจริญศรีไปแล้ว สุมิตรก็ออกมาจากห้องทำงาน

ใบหน้าของเขาฟื้นฟูกลับมาอบอุ่นและ อ่อนโยนก็ต่อเมื่ออยู่ต่อหน้าจันวิภากับ นิเวศน์

เขาไม่รู้ว่าเรื่องราวก่อนหน้านี้ทั้งหมดถู กจันวิภากับนิเวศน์ได้ยินหมดแล้ว

ราวกับว่าเมื่อครู่นี้ไม่มีอะไรเกิดขึ้น สุมิตรยิ้มและพูดกับนิเวศน์

“อยากไปเล่นในห้องทำงานของลุงไห

ม มีหนังสือที่เมื่อเช้านี้เธอยังอ่านไม่จบอ ยู่นะ”

“ไปครับ” นิเวศน์ยิ้มอย่างมีความสุข เขาปีนลงมาจากตักของจันวิภาแล้ววิ่งไ ปหาสุมิตร

เมื่อสุมิตรทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เขาก็จะแกล้งทำเป็นว่าไม่รู้อะไรเลย มันเป็นการดีที่จะรักษาความสัมพันธ์ที่ผ่ อนคลายและมีความสุขระหว่างพวกเขา ต่อไป

จันวิภามองดูด้านหลังของนิเวศน์ที่เดิน ตามสุมิตรเข้าไปในสำนักงานด้วยอารม ณ์ที่ซับซ้อน ก่อนจะไป สุมิตรยังส่งสายตาให้วางใจแก่เธอแล้ว จากนั้นก็ยิ้ม

อย่างไรก็ตาม มีเพียงจันวิภาเท่านั้นที่รู้ ว่าตัวเธอกังวลเกี่ยวกับความปลอดภัยข องนิเวศน์มากมายขนาดไหน หลังจากอยู่ร่วมกันมานาน เธอก็รู้ว่าเจริญศรีเป็นผู้หญิงแบบไหน

รักการแก้แค้น

เม็ดทรายไม่สามารถเข้าตา ความโลภและความหลงใหลหน้าตารุน แรง หวาดระแวง อารมณ์รุนแรง

ผู้หญิงประเภทนี้ไม่สามารถไปขัดใจได้

หากพวกเธอต้องการบรรลุเป้าหมายจะ ไม่เลือกวิธีการโดยคุณไม่สามารถรับมื อได้

ไม่ได้ เธอต้องทำอะไรสักอย่าง หลังจากการต่อสู้ทางความคิดตลอดทั้ งบ่าย จันวิภาก็ยังคงคิดไม่ออก เธออยากไปจากสุมิตร แต่เมื่อนึกถึงความต้องการของนิเวศน์ หัวใจก็ไม่สามารถทนได้ แต่ถ้าไม่จากไป เธอก็ไม่สามารถคิดวิธีที่ดีในการจัดการ

กับชีวิต เวลาครึ่งวัน

จันวิภาได้แต่ปวดหัวเท่านั้น

ในตอนเย็นทั้งสามไปทานข้าวเย็นด้วย กันอีกครั้ง ดำเนินต่อไปแบบนี้

จันวิภาเกิดภาพหลอนว่าพวกเขาเป็นคร อบครัวสามคนพ่อแม่ลูก

และถึงแม้ว่ามันจะเป็นความจริง ก็ไม่สามารถทนนั่งอยู่เฉยได้

หลังจากทานอาหารเย็นแล้ว สุมิตรอยากตามพวกเขาไปที่อพาร์ตเม นต์สักพัก แต่จันวิภากลับปฏิเสธ

ช่วงนี้สุมิตรเข้ามาใกล้ชิดพวกเขามากเ

กินไป

หลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะทําให้ผู้คนเอาไปนิ

นทา

การกระทำของวันนี้ก็เพียงพอแล้วที่จะ

ทำให้คนเข้าใจผิด

ไม่สามารถทำให้คนอื่นไม่ได้คิดว่าเธอเ

ป็นคนรักของสุมิตร

จากนี้ข้อกล่าวหาเรื่องมือที่สามก็ได้รับ การยืนยัน

เธอรู้ความคิดของสุมิตร

เขาต้องการเห็นผลลัพธ์แบบนี้มากที่สุด

เพื่อให้ตัวเองได้ผ่อนคลาย

ก็ต้องตกลงที่จะอยู่กับเขา

แต่จันวิภาทำไม่ได้

เธอต้องควบคุมจำนวนครั้งที่สุมิตรจะพ บกับพวกเขา

ไม่อย่างนั้นไม่ช้าก็เร็วมันจะเป็นจริง เมื่อถึงเวลานั้นเธอคงจะเกลียดตัวเอง

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ