ตอน306การต่อสู้กับเจริญศรี

ตอนที่306 การต่อสู้กับเจริญศรี

เมื่อพูดอย่างนั้นแล้วเจริญศรีก็ยกมือขึ้นด้วยความโกรธ จ๊ค หมายจะตบหน้านวิภา

จันวิภาพึ่งเข้ามาด้วยปฏิกิริยาตอบสนองอย่างรวดเร็ว เธอยึดตัวตรงและจับมือเจริญศรีไว้ “ฉันกับสุมิตรไม่ได้มีความ สัมพันธ์ในแบบที่คุณพูด อย่ามากล่าวหาพวกเรา

ในเวลาเดียวกับที่พูด ในใจฉันวิภาก็รู้สึกว่ามันช่างเป็น เท็จ เห็นเจริญศรีดวงตาแดงก่ำ ท่าทางเพิ่งผ่านการร้องไห้มา แม้แต่เครื่องสําอางบนใบหน้าก็เลอะเทอะ นั่นแสดงให้เห็นว่า สถานการณ์ภายในกับสุมิตรนั้นรุนแรงมาก

สถานการณ์ในชีวิตคนเราต้องร้ายแรงขนาดไหน ถึงจะ ทำให้คนร้องไห้หนักได้ขนาดนี้

เมื่อรู้สิ่งนี้แล้ว จันวิภาก็ตกอยู่ในความกลัวเหลือคณา สุดท้ายแล้วสุมิตรจะเป็นอย่างไรบ้าง เขายังโอเคอยู่ไหม

หลังจากรู้ว่าสุมิตรจะตาย ใจจนวิภาก็กระสับกระส่าย กังวลว่าสิ่งสำคัญบางอย่างจะหายไป ในเวลานี้เหมือนการ คาดเดาได้รับการยืนยัน เมื่อวันวิภาเห็นเจริญศรีร้องไห้อย่าง น่าสังเวชก็ตื่นตระหนกจนเสียสติ
ดังนั้นเมื่อเจริญศรีด่าทอเธอ จิตใต้สำนึกจนวิภาก็สั่งเพียง ให้โต้แย้งกลับไปโดยไม่รู้ตัว

“แกยังกล้าที่จะบอกว่าไม่อีกเหรอ แล้วหลักฐานที่พวกแก

ไปที่เมือง B ด้วยกันล่ะ แล้วครั้งล่าสุดที่แกใช้เวลาทั้งคืนใน บ้านของสุมิตรล่ะ ไปดูด้วยตาตัวเองเลย! ดูซิว่าแกยังจะเถียง ข้างๆๆอยู่อีกไหม! แกนี่มันได้อย่างอายจริงๆ!” พูดอย่างนั้น แล้วเจริญศรีก็ยกมือขึ้นหมายจะตบกันวิภาอีกครั้ง

คราวนี้ด้วยเหตุเพราะจันวิภากำลังกังวล การเคลื่อนไหว จึงช้าลงหนึ่งก้าว แก้มของเธอถูกตวัดด้วยเล็บของเจริญศรี ทันใดนั้นเลือดไหลออกมาจำนวนหนึ่ง

” ในวิภาเม้มริมฝีปาก รู้สึกถึงความเจ็บปวดบน ใบหน้า เธอเช็ดเลือดบนแก้มและยกมือออกมาดู จากนั้นก็ต้อง เจริญศรีโดยที่ไม่พูดอะไรสักคำ สายตาเย็นเฉียบไม่มีอุณหภูมิ

จู่ๆ เธอก็รู้สึกเสียใจเล็กน้อยที่อธิบายให้เจริญศรีฟัง จัน วิภารู้มานานแล้วว่าเจริญศรีไม่ชอบตน หาโอกาสที่จะเล่นงาน ตนมานานแล้ว ตอนนี้ใช้เรื่องของสุมิตร จึงเป็นเรื่องปกติที่จะ ตำหนิมาที่ตน

แล้วเจริญศรีจะมาฟังคำอธิบายของเธอได้อย่างไร

เจริญศรีอึดอัดกับการถูกจ้องเขม็ง จึงแสร้งทำเป็นว่าตน

ไม่สบายใจ เธอแสดงออกด้วยความโกรธ เน้นเสียงโกรธลง ไปในคำพูด “โอ้ นางสารเลวอย่างแกยังจะกล้ามาจ้องฉันอีกเห รอ ใครใช้ให้แกกล้า!
เพิ่งพูดจบ เจริญศรีก็ยกมือขึ้นมาอีก ตั้งใจจะตบกันวิภา ทั้งซ้ายขวา

จนวิภาก้าวถอยหลังสองสามก้าวอย่างเย็นชาเพื่อหลีก เลี่ยงการโจมตีของเจริญศรี รู้ว่าทำอะไรเจริญศรีตรงนี้ไปต้อง ไม่ดี เธอเดินผ่านเจริญศรีด้วยใบหน้าที่ไร้อารมณ์ ต้องการตรง เข้าห้องไปเพื่อดูสุมิตร

“นี่! แกหยุดนะ!” เมื่อถูกเพิกเฉยใส่เจริญศรีก็ยิ่งอารมณ์ เสียมาก เธอใช้อุ้งมือคว้าไหล่ของจันวิภา พยายามที่จะขวาง ทางจัน ภาไว้

รู้สึกว่าตัวเองถูกตีเข้าที่ไหล่ จนวิภาก้มลงเล็กน้อยเพื่อ หลีกเลี่ยงมือของเจริญศรี เธอหันไปและพูดกับเจริญศรีอย่างไร อารมณ์ “ตอนนี้ฉันจะเข้าไปดูสุมิตร อย่ามาขวางฉัน!

วันนี้เธอลำบากมามาก ตอนนี้เธอมาถึงโรงพยาบาลแล้ว เจริญศรีคิดว่าจะขวางเธอไม่ให้เธอเข้าไปได้งั้นเหรอ

อารมณ์ที่ดื้อรั้นของจันวิภาขึ้นมาอีกครั้ง ยิ่งเธอถูกขวาง มากเท่าไร จันวิภาก็ต้องการเอาชนะมากเท่านั้น

เมื่อได้ยินคำพูดของฉันวิภา เจริญศรีก็ส่งเสียงเย็นชา พูด ด้วยสีหน้าที่ไม่ดีว่า “แกน่ะเหรอ แกมีคุณสมบัติอะไรที่จะมาที่นี่ เพื่อดูสุมิตร”

“อย่าคิดว่าฉันไม่รู้ เหตุผลที่สุมิตรเข้าโรงพยาบาลนั่นมัน เป็นเพราะแก! แกมันจิ้งจอกชั่ว ถ้าไม่ใช่เพราะแก สุมิตรก็จะไม่นอนนิ่งอยู่ข้างใน แกจะรู้หรือไม่รู้มันก็เป็นเพราะแก! แกที่ เกือบจะฆ่าเขา ไสหัวไป! ใสหัวออกไปจากที่นี่เดี๋ยวนี้! ฉันไม่ อนุญาติให้แกเข้าไปดูเขา” เจริญศรีผลักจนวิภาอย่างบ้าคลั่ง ต้องการผลักเธอให้ออกห่างจากวอร์ด

จนวิภาไม่สามารถป้องกันการโจมตีอย่างฉับพลันของ เจริญศรีได้ เธอจําต้องก้าวถอยหลัง เจริญศรีก็ก้าวตามมาติดๆ เธอถอยหลังหนึ่งก้าว เจริญศรีก็เดินหน้าหนึ่งก้าว ตามติดไม่ ลดละ

จนวิภากัดริมฝีปากล่าง ในที่สุดเธอก็ทนไม่ได้ ต่อสู้ผลัก เจริญศรีกลับ เธอไม่สามารถต่อต้านสุมิตรได้ แต่สำหรับเจริญ ศรีที่เป็นผู้หญิงเหมือนกันมันกลับง่าย

และอีกอย่างเจริญศรีก็สวมรองเท้าส้นสูง เธอจึงไม่คิดว่า เจริญศรีจะสามารถกลับมาได้ทันท่วงที ภายใต้การไม่ทัน ป้องกัน เมื่อถูกจันวิภาผลักแบบนี้ก็เกือบจะล้มลงไปนั่งกับพื้น

เมื่อวันวิภาสกลับ ฟิวส์จึงขาดโดยสมบูรณ์ เจริญศรีกรีด ร้องอย่างทนไม่ได้ จู่ๆ เธอก็ระบิดอารมณ์ พุ่งตรงเข้าใส่กัน วิภาเหมือนวัว แผดเสียงออกมา “นังผู้หญิงสารเลว! ฉันจะสู้กับ แก!

จันวิภาไม่ใช่คนดีจนยอมถูกรังแก แถมยังเพิ่งได้รับความ กังวล ตอนนี้เห็นเจริญศรีเป็นคนที่น่ารำคาญจริงๆ จึงไม่มีจุด ประสงค์ที่จะปล่อยเธอ จนวิภาที่อารมณ์เสียก็ต้องการหาที่ ระบาย เธอเอื้อมมือไปหยุดเจริญศรียั้งมือที่กำลังจะโจมตีและใช้ร่างกายขนเธอ

ไม่นาน ทั้งสองคนก็ต่อสู้กัน จนวิภาคิดว่าตัวเองนั้นโกรธ จัดแล้วจริงๆ ด้วยเหตุนี้จึงสูญเสียเหตุผลเข้าสู้กับเจริญศรีอย่าง ไม่สนภาพลักษณ์

ที่จริงแล้วมันก็ไม่ใช่การต่อสู้กับเจริญศรี เธอเพียงแต่ สกัดกั้นการโจมตีทั้งหมดของเจริญศรีเท่านั้น และใช้ร่างกาย ปราบเธอ

บอดี้การ์ดที่ยืนอยู่หน้าประตูห้องไม่แยแสกับการต่อสู้ของ ผู้หญิงสองคน ดูเหมือนว่าพวกเขาแค่ยืนอยู่ที่นั่นตามคำสั่ง โดยไม่สนใจเรื่องอื่นทั้งหมด

เสียงข้างนอกรบกวนธนภาคที่อยู่ในห้อง เมื่อเขาออกมา จากห้องก็เห็นจันวิภาและเจริญศรีต่อสู้กันอยู่บนพื้นแล้ว! ผู้ หญิงทั้งสองอยู่ในความยุ่งเหยิง ที่น่ากลัวที่สุดคือเจริญศรี กัดฟันแน่นสีหน้าโกรธจัด แถมยังมีการใช้มือ ใช้เท้า ใช้หัว และใช้ฟัน ใช้ทุกอย่างที่สามารถใช้ได้ พยายามอย่างหนักเพื่อ เล่นงานนวิภา

จันวิภาคร่อมบนตัวเธอ ต่อต้านการโจมตีจากเจริญศรี พัลวัน และในที่สุดเธอก็ทนไม่ได้อีกต่อไป อดไม่ได้ที่จะเอื้อมือ ออกไปตบหน้าเจริญศรีเพื่อให้เธอได้สติ

ผู้หญิงคนนี้บ้าไปแล้วเหรอ เกลียดเธอมากขนาดไหน ถึง ขนาดไม่คำนึงถึงสิ่งใดเอาแต่จะทําร้ายเธอ
ดังนั้นเมื่อธนภาคมาก็ทันได้เห็นฉากนี้ จันวิภาคร่อมร่าง เจริญศรีและตบเจริญศรีอย่างแรง “เจี๊ยะ!” เสียงดังและชัดเจน

“กรี๊ดด! นั่งสารเลว! กล้าดียังไงมาตบหน้าฉัน! ฉันจะฆ่า แก! เมื่อเจริญศรีพบว่าตัวเองถูกทำร้ายก็ส่งเสียงกรีดร้องทันที เหมือนหมูถูกเชือด เธอออกแรงอย่างหนักเข้าเตะจันวิภา เหมือนกำลังจะฆ่าเธอ

เมื่อเห็นอย่างนี้แล้วธนภาคก็รีบวิ่งเข้าไปหยุดการต่อสู้ ระหว่างคนทั้งสอง อย่างไรก็ตาม สงครามระหว่างผู้หญิงนั้น ไม่มีเหตุผล เมื่อเริ่มต้นไปแล้วดวงตาสีแดงจะไม่มีวันหยุด ธน ภาคที่ไปหยุดไม่เพียงแต่ไม่ประสบความสำเร็จ เขายังได้รับ บาดเจ็บ โดยพวกเธอทั้งสองด้วย

ในตอนนี้ การต่อสู้ไปรบกวนพยาบาลที่เดินผ่านมา พวก เธอเข้ามาห้ามปรามแต่กลับไร้ผล

วันที่อัพต่อ 2019-11-14