ตอน424คิดจะวางแผนอะไรก็ทำไปเลย

ตอนที่ 424 คิดจะวางแผนอะไรก็ทำไปเลย

ดังนั้นสิ่งเดียวที่จันวิภาควรทำในตอนนี้คือรักษาความ บริสุทธิ์ของตัวเองไว้ เธอไม่ต้องการให้สุมิตรกับนิเวศน์ตกอยู่ ในอันตรายใดๆเพราะเธอ

เรื่องที่ธนภาคมาบอกเกี่ยวกับข่าวลือของจันวิภาทั้งสาม ข้อนั้น สุมิตรก็ได้คิดเกี่ยวกับเรื่องนั้นแล้ว เขาเองก็ไม่ใช่คนโง่ เขาไม่คิดจะส่งคนไปตามเธอจริงๆหรอก

ในคืนนั้น สุมิตรได้ส่งคนไปทั้งสามที่เพื่อสืบหาความจริง ผลก็คือสามเรื่องนั้นมีสองเรื่องที่เป็นข่าวปลอม และอีกเรื่อง หนึ่งที่เป็นเรื่องจริง

จันวิภาไปร่วมงานราตรีของบริษัทหนึ่ง นี่คือสิ่งที่ลูกน้อง เขามารายงานให้ทราบ

สุมิตรสั่งลูกน้องจำนวนมากให้ไปที่นั่นแล้วแข่งขันวิภา กลับคืนมา

แต่สุมิตรก็ยังรู้สึกไม่สบายใจเท่าไหร่ ธนภาคมองเห็น สีหน้ากังวลของเขา แล้วก็ถามด้วยความสงสัยว่า “นายไม่ได้ รูปมาเลยเหรอ?”

สุมิตรพยักหน้าแล้วตอบว่า “ไม่ได้เลย พวกนั้นบอกว่ามีการคุ้มกันที่หนาแน่นมาก เลยได้เข้าไปไม่กี่วินาทีเท่านั้น ธนภาคส่ายหัวพลางตอบว่า “ฉันว่าเรื่องนี้มันมีอะไร แปลกๆอยู่นะ”

สุมิตรตอบว่า “ครั้งนี้ฉันจะไปด้วยตัวเอง ยังไงก็ไม่เชื่อว่า จะมีใครกล้าหลอกฉันได้หรอก”

ในฐานะที่เป็นนายท่านของแก๊งมาเฟียบุกโจมตีด้วยตัว เอง ถึงแม้มันจะเป็นสิ่งที่ไร้เหตุผลที่สุดในตอนนี้

ธนภาคตอบว่า “ไม่กี่วันมานี้สำนักพิมพ์ต่างๆ ต่างพาดหัว ข่าวเป็นชื่อนาย ถึงแม้เรื่องคดี ตำรวจยังไม่มีหลักฐานอะไร ชัดเจน แต่ถ้านายปรากฏตัวไปแบบนี้

สุมิตรไตร่ตรองสักครู่แล้วตอบว่า “ถ้านายพูดแบบนี้ก็ แสดงว่าพวกนั้นจงใจจะใช้จันวิภาเพื่อล่อฉันออกมา ถึงแม้ว่า มันจะยังเล่นงานฉันได้ไม่สุดในเรื่องคดีความ ก็เลยคงจะอยาก ทำให้ฉันตายไปเลย

เมื่อธนภาคเห็นสุมิตรเริ่มใจเย็นลงแล้ว เขาก็ถอนหายใจ ออกมาอย่างโล่งอก

ในเวลาเดียวกัน ที่งานเลี้ยงค็อกเทลปาร์ตี้ สุพจน์กับจัน วิภาที่พึ่งปรากฏตัวได้ครู่เดียวก็หายวับไปจากสายตาของคน หลายคนในนั้น

าร์ตี้มีห้องพักอยู่หนึ่งห้อง ผู้หญิงคนหนึ่งนั่งลงตรงข้ามเจ้าหัวล้านอย่างนอบน้อม แล้วผู้ชายอีกคนที่ใส่ชุดทักซิโด้อยู่นั้นก็ เทไวน์ให้เขาอย่างมีมารยาท

เจ้าหัวล้านมีความสุขกับสถานการณ์ตรงหน้ามาก เพราะ ยังไงสุพจน์ก็ยังไม่มีวันทำแบบนี้ให้เขาแน่ แต่ว่าแค่เป็นคนที่ หน้าเหมือนสุพจน์ เขาก็พอใจแล้ว

ผู้หญิงที่นั่งอยู่ตรงข้ามเขาเหมือนกันวิภาทั้งรูปร่างหน้าตา

และการแต่งกาย สองคนนี้ถูกจ้างมาเพื่อเป็นเหยื่อล่อสุมิตรให้ ออกมานั่นเอง

เจ้าหัวโล้นต้องการฆ่าสุมิตรด้วยน้ำมือของตัวเองเพื่อ พิสูจน์ศักยภาพให้สุพจน์เห็น เพื่อให้สุพจน์เห็นความสำคัญ ของเขามากขึ้น

ที่จริงแล้วเขาต้องการใช้เรื่องนี้ให้เป็นประโยชน์ เพราะ หลังจากโจมตีสุมิตรจนไม่เหลือชิ้นดีแล้วนั้น สุพจน์ก็ไม่ทำอะไร เขาอีกเลย ไม่แม้แต่จะฉลองด้วย วันๆเอาแต่คลุกอยู่กับยัย จันวิภาที่น่าเบื่อๆนั้น สิ่งที่ทำให้เจ้าหัวล้านไม่พอใจเป็นอย่าง มาก

ดังนั้นเขาเลยคิดแผนการนี้ขึ้นมาได้ สร้างสถานการณ์ ปลอมแบบนี้ขึ้นมาเพื่อล่อสุมิตรมาฆ่า

เจ้าหัวล้านไม่เชื่อหรอกว่า ถ้าสุมิตรเห็นจันวิภาปรากฏตัว แล้วเขาจะยอมนั่งอยู่เฉยๆไม่ทำอะไร

ตอนที่สุพจน์ตัวปลอมรินเหล้าแก้วที่สามให้เจ้าหัวล้านนั้นหน้าเขาก็กลายเป็นสีแดงไปซะแล้ว

ในตอนนั้นเองเสียงเรียกเข้าก็ดังขึ้น พวกลูกน้องข้างนอก รายงานว่า ด้านนอกปาร์ตี้มีรถยนต์หลายคันแล่นเข้ามา

แทบไม่ต้องคิดเลยว่า ยังไงก็คือสุมิตรแน่นอน เจ้าหัวล้าน รีบออกคำสั่งต่อว่า “ล้อมเอาไว้ แล้วก็จับไอ้สุมิตรมาให้ได้

หลังจากออกคำสั่งจบเจ้าหัวล้านก็ยกแก้วไวน์ในมือ กระดกลงไป เขาลูบท้องตัวเองอย่างพอใจแล้วก็เตรียมตัวจะ เดินออกไปหาสุมิตรที่กำลังจะถูกจับ

แต่ทันทีที่เขาเดินออกไปนั้นก็พบว่ามีรถตำรวจมาจอด

หลายคันมาก

แต่ว่าเนื่องจากวันนี้เจ้าหัวล้านต้องการฆ่าสุมิตรเลยไม่ได้

ติดต่อตำรวจคนไหนเลย

เจ้าหัวล้านเอามือขยี้ตาเพราะไม่เชื่อสายตาตัวเอง เจ้าหัว ล้านเห็นคนแต่งตัวเหมือนตำรวจเต็มยศ ยืนอยู่กับธนภาค ที่ แย่ไปกว่านั้นก็คือลูกน้องของเขาทุกคนถูกจับใส่กุญแจมือ กลายเป็นผู้ต้องหา

เขาไม่เข้าใจ สุมิตรควรจะมาที่นี่ไม่ใช่เหรอ? แล้วทำไม ตอนที่เขากำาลังครุ่นคิดอยู่นั้น มือเย็นๆคู่หนึ่งก็เข้ามา

คนของเขาถึง…?

จับกุมเขาทันที

ธนภาคยืนมองเจ้าหัวล้านอยู่ไกลๆแล้วก็ฉีกยิ้มออกมา ไม่ต้องสงสัยเลยว่า แผนเขานอกจากจะมีคนรู้เข้าแล้ว แถมสุมิตร ยังตลบหลังเข้าให้อีก

ที่จริง ตอนที่เขากำลังคิดว่าการที่จันวิภาปรากฏตัวแบบนี้ มันมีอะไรแปลกๆ ธนภาคเลยเสนอแผนนี้ขึ้นมา เดี๋ยวเขาจะจะ เชิญท่านตำรวจยศสูงไปที่ปาร์ตี้นั้นกับเขาด้วย แล้วก็จะให้รถ หลายๆคนแอบขับตามไปเงียบๆ เพื่อให้พวกนั้นเข้าใจผิดว่า มิตรมาด้วยตัวเอง

แล้วทุกอย่างก็เป็นไปตามแผน ถ้าเกิดว่าธนภาคโดนเจ้า หัวล้านทำร้ายเข้า ยังไงหัวหน้าตำรวจท่านนี้ก็ต้องโดนด้วย แล้วพวกตำรวจอีกมากมายที่ซุ่มดูเหตุการณ์อยู่นั้นก็ต้องออก มาจัดการมันแน่นอน

เป็นการทำให้สุพจน์สูญเสียบ้างแบบไม่ต้องเสียแรงอะไร เลย แล้วก็ยังเรียกอำนาจของสุมิตรกลับมาได้บ้าง

เจ้าหัวล้านจ้องหน้าธนภาคอย่างอาฆาต ในใจเต็มไปด้วย ความไม่พอใจสุดขีด แต่ถึงไม่พอใจไปก็ทำอะไรไม่ได้หรอกนะ

ต้องขอบคุณคุณตำรวจจริงๆ ธนภาคพบว่าสุพจน์กับจัน วิภาที่ทุกคนเห็นกันนั้นเป็นตัวปลอมเท่านั้น จากนั้นเขาก็รีบขับ รถตรงไปรายงานเรื่องนี้ให้สุมิตรทราบ

ธนภาครีบเข้าไปในห้องพักของสุมิตรก็พบว่าเขานั่งนิ่ง ราวกับรูปปั้น เขาลังเลก่อนจะถามว่า “จัดการเรียบร้อยแล้ว เล่นงานไอ้สุพจน์จนหงายหลังไปเลย และข่าวลือของจันวิภา เป็นของปลอมจริงๆ แต่ว่าดูนาย? เป็นอะไรไปน่ะ?”
สุมิตรไม่ได้ตอบอะไร ได้แต่นั่งจ้องรูปภาพที่วางอยู่บน

โต๊ะเขม็ง

ธนภาคหยิบรูปนั้นขึ้นมาดูก็เห็นว่าเป็นรูปที่จันวิภากับสุ พจน์อยู่ด้วยกันที่ห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง

ถึงแม้ว่าสีหน้าของวันวิภาจะดูไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่นัก

แต่หน้าสุพจน์กลับดูมีความสุขเหลือเกิน แถวเขายังคล้องแขน

จันวิภาไว้อีก

ผู้ชายที่ยืนอยู่ข้างๆในวิภาควรจะเป็นสุมิตรสิถึงจะถูกต้อง ธนภาคพยายามปลอบเขาว่า “มิตร ดูก็รู้แล้วว่าในวิภาไม่ เต็มใจ นายอย่า…”

สุมิตรส่ายหัวพร้อมตอบว่า “ฉันไม่ได้คิดเรื่องนั้น ยังไงฉัน ก็เชื่อใจในวิภา แต่ฉันรับไม่ได้ ที่ฉันไม่ใช่คนที่อยู่ตรงนั้นข้างๆ เธอ”

ธนภาคตอบว่า “เรื่องนี้ไม่ต้องรีบหรอก ยิ่งรีบยิ่งเกิด ปัญหา ยังไงตอนนี้ตำรวจก็ได้คุมคนของสุพจน์ได้แล้วครึ่งหนึ่ง ถึงแม้ว่าอีกไม่นานก็ถูกปล่อยตัวแล้ว แต่ว่าพวกเขาก็สัญญา แล้วว่าจะให้ข้อมูลฉันด้วย

“ขอบคุณนะ”

ระหว่างเพื่อนสนิทไม่จำเป็นต้องพูดอะไรกันมากหรอก ธนภาคมองรูปภาพครู่หนึ่งแล้วก็ถามออกมาว่า “รูปนี้ ตั้งแต่เมื่อไหร่น่ะ?”
“เมื่อตอนบ่ายของวันนี้นี่แหละ ฉันก็เลยเดาว่าคืนนี้พวก เขาน่าจะไปที่ไหนกันอีกแน่นอน แต่ว่าความสนใจของเราได้ ถูกเบี่ยงเบนไปเพราะข่าวลือปลอมๆสามข่าวนั่นแหละ ถ้าจะ ตามหาตอนนี้ก็คือว่าน่าจะไม่ทันแล้ว

ธนภาคพยักหน้า “ถูกต้อง เพราะฉะนั้นตอนนี้นายอย่าพึ่ง คิดอะไรมาก หลายวันมานี้นายไม่ยอมพักผ่อนเลย วันๆก็อยู่ แต่ที่นี่ เดี๋ยวจะป่วยเอานะ

สุมิตรไม่มีปฏิกิริยาตอบกลับอะไร

ธนภาคขมวดคิ้วแล้วถามว่า “นิเวศน์ล่ะ? นายไม่สนใจเขา เลยเหรอ?”