ตอน365คุณงามความดีของเจริญศรี

ตอนที่ 365 คุณงามความดีของเจริญศรี

นิเวศน์พูดจริงจังว่า “โอเคล่ะ โอเคล่ะ ไม่ล้อเล่นแล้ว ที่ จริงแล้วกลุ้มใจเรื่องอะไร น้าพัชรีไม่เหมือนกับผู้หญิงคนอื่น ไม่ใช่เป็นคนไม่มีเหตุผล ดังนั้นการพูดตรงๆก็น่าจะเข้าใจแล้ว

ธนภาคคิดแล้วคิดอีก ส่ายหัวแล้วพูดว่า “แต่เรื่องตอนที่ อยู่ที่นั่งพิเศษนั้นเธอก็ไม่ได้เห็นด้วยตาของตัวเอง จะเชื่อผม ไหม? “

ข้อนี้เป็นปัญหาแน่ๆ นิเวศน์ใช้มือเท้าคางแล้วคิด

ไตร่ตรองอย่างละเอียด

ผ่านไปสักพัก เขาก็เอามือตบโต๊ะเสียงดังแล้วพูดว่า “มี แล้ว เรื่องนี้เจริญศรีช่วยพวกเราได้ คิดไม่ถึงเลยว่าครั้งนี้เจริญ ศรีจะมีคุณงามความดี

เป็นเรื่องยากที่จะเข้าใจ ธนภาคเองก็ไม่รู้ว่านิเวศน์พูด อะไรอยู่

นิเวศน์อธิบายว่า “คุณอาธนภาค ครั้งนี้เจริญศรีอยากให้ คุณท่าเรื่องออกนอกกรอบกับเธอใช่ไหม? ”

รู้เรื่องแล้วยังแกล้งถามเหมือนตั้งใจจะหัวเราะเยาะ ธนภาคก็พยักหน้าด้วยสีหน้าไม่ค่อย

นิเวศน์ถามต่อว่า “งั้นผมถามคุณ ถ้าเป็นพวกคุณทั้งสอง อยู่ที่นั่งพิเศษแล้วคุณเกิดเรื่องออกนอกกรอบมาจริงๆ หลัง เกิดเรื่องก็ปฏิเสธไป แล้วเจริญศรีจะทำอะไรคุณได้ล่ะ?

ธนภาคพิจารณาค่าพูดของนิเวศน์อย่างรอบคอบ ทันใด นั้นสมองก็เกิดมีไอเดียสว่างออกมาแล้วพูดอย่างดีใจว่า “ผมรู้ แล้ว ที่นั่งพิเศษน่าจะมีกล้องวงจรปิดแน่ เจริญศรีน่าจะเตรียม เครื่องมือไว้ถ่ายเผื่อเกิดเรื่องอะไรขึ้น เพราะมันใช้บังคับผม ได้ แน่นอนเลย ถ้าเกิดเรื่องขึ้นจริงๆ เธอคงจะตัดวิดีโอเอาแค่ จุดที่สำคัญ

“Bingo นิเวศน์ดีดนิ้วพร้อมกับยิ้มแล้วพูดว่า “ดังนั้นแล้ว ถ้าอยากให้เรื่องคลี่คลายก็แค่ไปเอาวิดีโอจากกล้องวงจรปิด พอแล้ว”

“กล้องวงจรปิดในไนท์คลับเล็กๆแห่งหนึ่ง ผมยังทำงาน ไม่เสร็จอย่างง่ายดายอีกหรอ

พูดจบนิเวศน์ก็เงยหน้าขึ้นมา ด้วยสีหน้าที่มั่นใจ

ธนภาคฟังมาถึงตรงนี้ก็ถือว่าผ่อนคลายไปได้อีกเปราะ หนึ่ง หันมองไปทางนิเวศน์แล้วพูดว่า “คุณยังจะชักช้าอะไร อีก? รีบไปเอาวิดีโอนั้นมาให้ผม

ทำอะไรไม่ได้ก็คิดว่าตัวเองทำได้ นิเวศน์คิดในใจไปด้วย แล้วก็ดูสถานการณ์แบบแฮกเกอร์ไปด้วย
ที่จริงแล้วมันง่ายมาก นิเวศน์ไม่ต้องใช้เวลาถึงครึ่งชั่วโมง ก็เอาวิดีโอมาได้แล้ว หลังจากที่เปิดดูก็เห็นเรื่องที่เกิดขึ้นตรงที่ นั่งพิเศษบันทึกเหตุการณ์ไว้แบบชัดเจน

“อืม คุณอาธนภาคแรงของคุณถือว่าใช้ได้เลยนะเนี่ย นิเวศน์พูดประโยคที่จำใจต้องชมออกมา ถ้าเปลี่ยนเป็นคนอื่น ก็กลัวว่าจะเป็นวิธีการของเจริญศรีที่เคยร่วมรักกับเธอไปแล้ว ครั้งหนึ่ง

ยังไม่ได้พูดถึงเรื่องยาปลุกอารมณ์ว่าจะมีสักกี่คนที่ ควบคุมได้ พูดถึงวิธีจัดการผู้ชายของผู้หญิงอย่างเจริญศรีคง เขียนออกมาเป็นหนังสือได้เป็นเล่มแล้วและก็ไม่มีใครต่อต้าน ได้

ธนภาคไม่ได้ตอบอะไรไป แต่การแสดงออกของเขาก็ เหมือนพูดอย่างสมเหตุสมผลและเป็นธรรมชาติ

นิเวศน์พูดต่อว่า “แค่นี้ก็โอเคแล้ว และก็ยังไม่ได้ยินเสียง ใดๆ เพียงแต่ดูออกอย่างคร่าวๆว่าคุณโดนวางยาเสื้อผ้าเลย ยุ่งเหยิง และตั้งแต่ต้นจนจบก็มีแต่เจริญศรีที่ล่อลวงคุณ แล้ว คุณเองก็ยังไม่มีปฏิกิริยาอะไรตอบกลับไป

นิเวศน์พูดต่ออีกว่า “จากสถานการณ์แบบนี้ การแสดงนี้ ได้คะแนนเต็มไปเลย

ธนาคตบหน้าอกแล้วตบหน้าอกอีก เหมือนก้อนหินที่อยู่ ในใจหล่นลงพื้นแล้ว ต่อไปก็แค่เอาวิดีโอส่งให้พัชรี เรื่อง ทั้งหมดก็จะคลี่คลาย
ครั้งนี้นิเวศน์มีผลงานทั้งเล็กทั้งใหญ่ไม่น้อยเลย ก่อนอื่น คือช่วยให้บริษัทตะวันกรุ๊ปจำกัดรอดพ้นจากวิกฤต ตอนนี้ยัง ช่วยเรื่องใหญ่ของผมอีก คุณอยากได้รางวัลอะไร

ตอนนี้ส่วนใหญ่เรื่องทั้งหมดก็ถือว่าเสร็จเรียบร้อยหมด แล้ว การแสดงความชื่นชมเป็นเรื่องที่ควรทำ

นิเวศน์ท่าปาก แล้วพูดว่า “ผมไม่ขาดแคลนอะไร ขอแค่ คุณอาธนภาคแนะนำแม่กับพ่อให้อยู่ด้วยกันอย่างสุดความ สามารถก็พอแล้ว

ธนภาคแบบมือออกแล้วพูดว่า “เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ควรทำ อยู่แล้ว ผมเป็นเพื่อนของสุมิตร ก็อยากให้จนวิภาคอยอยู่ ข้างๆเขา ถ้าไม่มีความแค้นใดๆ พวกเขาก็เป็นคู่ที่เหมาะสมกัน มาก

“ถ้าคุณยึดมั่นในความคิดตัวเองแล้วทำให้ผมต้องร้องขอ ความช่วยเหลือละก็ให้เป็นหนี้เถอะ หลังจากนี้คุณต้องกล้าสู้ หน้าช่วยผมสักเรื่องหนึ่ง ห้ามปฏิเสธ นิเวศน์ยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ ออกมา ไม่รู้ว่ากำลังคิดอะไรดีๆอยู่

ธนภาคพูดว่า “โอเค แค่ไม่ฝ่าฝืนหลักการที่ยึดถือ ไม่ทำ เรื่องผิดมนุษย์มนา ไม่ทำให้ผมต้องสูญเสีย อย่างอื่นค่อยโอ เคหน่อย”

ธนภาคไม่ใช่คนที่เอาเรื่องเอาราวกับใคร ที่ไหนที่ง่าย มักจะถูกนิเวศน์เอาเปรียบขอเรื่องที่ต้องการหลายอย่าง
แต่นิเวศน์ก็ไม่ได้สนใจอะไร ชี้นิ้วออกไปแล้วพูดว่า

“เกี่ยวก้อยสัญญา…

ธนาคาเลืองสายตาเขาแบบไม่มีค่าพอที่จะทำแล้วพูด พูดจบเขาก็ลุกขึ้นยืนมองนิเวศน์แล้วพูดว่า “ไปกันเถอะ

ว่า “เด็กน้อยอ่อนต่อโลก ”

เรื่องของบริษัทก็ค่อยๆคลี่คลายแล้ว คืนนี้กลับไปพักผ่อนที่ บ้านกับผม เดี๋ยวพรุ่งนี้ไปหาแม่ของคุณกัน

นิเวศน์เพิ่งจะถูกดุว่าอ่อนต่อโลกในใจเลยรู้สึกไม่สบายใจ ยิ่งได้ยินว่าพรุ่งนี้จะไปหาแม่ในใจก็ยิ่งทุกข์เหมือนมีเมฆ มาปกคลุม เขาเป็นห่วงอาการของพ่อมาก อยากจะไปดูแล ด้วยตัวเอง

แม้ว่านิเวศน์จะมีไอคิวสูง จัดการเรื่องของบริษัทตะวัน กรุ๊ปจำกัดได้อย่างราบรื่น แต่ในที่สุดก็ยังคงเป็นเด็ก สองสาม วันนี้ทำงานอย่างหนัก เรื่องที่มีในใจก็เป็นกองเลย ใช้แรงเกิน ตัวของตัวเองไปตั้งนานแล้ว

หลังกลับมาถึงบ้านธนภาคนิเวศน์ก็นอนหลับเป็นตายเลย

ก่อนหน้านี้คิดว่าตัวเองจะนอนหลับได้สนิท แต่คืนนี้ นิเวศน์กลับฝันร้าย………

จะบอกว่าฝันร้ายก็ไม่ถูก แต่เป็นพื้นที่ทำให้ใจรู้สึกไม่ค่อย
ในความฝัน สายตานิเวศน์ก็มองเห็นความมืดมนปกคลุม ไปทั่วก่อนและในเงาดำนั้นตรงกลางก็มีแสงสว่างเล็กๆ ออกมา นิเวศน์เดินตามแสงไฟนั้นไป แม้ว่าสายตาที่มองไปนั้นจะเลือน ราง แต่ก็เหมือนจะเห็นอะไรบ้างอย่างชัดเจน

ตรงนั้นคือใบหน้า เป็นใบหน้าที่นิเวศน์คุ้นเคยมากแต่ก็ รู้สึกเหมือนใบหน้าเป็นของคนแปลกหน้า

เจ้าของใบหน้านั้นก็คือสุพจน์ ดังนั้นที่รู้สึกว่าดูแปลกหน้า คงเป็นเพราะก่อนหน้านี้ไม่เคยเห็นสุพจน์มีสีหน้าแบบนี้มาก่อน

ตกใจขวัญหายหรอ? กลุ้มใจหรอ? หรือว่าที่จริงแล้ว ใบหน้าก็ไม่ได้แสดงออกอะไร

นิเวศน์ไม่รู้จะหาคำศัพท์ในพจนุกรมไหนมาอธิบายถึงการ แสดงออกแบบนี้เลย แต่นิเวศน์ แต่นิเวศน์รู้สึกได้จริงๆว่า พจน์เปลี่ยนไปแล้ว

ในความฝันของนิเวศน์ สุพจน์เหมือนเป็นหุ่นยนต์ที่สูบ บุหรี่ได้ สาเหตุจากสูบบุหรี่ทีละมวนทีละมวน ท้ายที่สุดแล้วใน ห้องก็เต็มไปด้วยแสงไฟเล็กๆนั้น

สุพจน์ที่อยู่ท่ามกลางแสงไฟได้หันหน้ามาสบตากับนิเวศน์

ตาคู่นั้นเป็นอย่างไรกันนะ

นิเวศน์เห็นสายตาสุพจน์ที่รู้สึกผิดหวังแบบผิดหวังอย่าง ถึงที่สุด ยังรู้สึกเหมือนแบบว่าจะตายในทันทีทำให้นิเวศน์รู้สึกไม่สบายมาก

ตอนตื่นขึ้นมาจากความฝัน นิเวศน์ก็ถอดหายใจอย่างจน

ปัญญา

เขาไม่ได้ตกตะลึงอะไรและก็ไม่มีความหวาดกลัวที่หลง เหลืออยู่ มีแค่ในใจที่รู้สึกว่าเหมือนมีอะไรมาปิดกั้นไว้ ในหัว ยิ่งกว่าคือภาพใบหน้าคนตายของสุพจน์ยังไม่หายไป

“พ่อคงจะคิดวางแผนการล้มเหลวครั้งแล้ว แล้วเอาตัวเอง มานอนไม่ตื่นแบบนี้จริงหรอ

นิเวศน์พูดกับตัวเองคนเดียว เขาไม่รู้ว่าตัวเองเริ่มเรียก พจน์ว่าพ่อแล้ว

วันนั้นนิเวศน์พูดแบบตัดเยื่อใยและอาฆาตแค้นสุพจน์ ภายในสองสามวันนั้นถึงเพิ่งจะรู้เรื่องที่สุพจน์จัดการตัวเอง เขา ทุกข์ใจมากขึ้นเรื่อยๆจนมาถึงคืนที่เกิดเหตุการณ์นั้นขึ้นอย่าง ฉับพลัน