ตอน 324คุณดูถูกฉันมากเกินไป

ตอนที่ 324 คุณดูถูกฉันมากเกินไป

นิเวศน์ไตร่ตรองอยู่นานจากนั้นเงยหน้าขึ้นมองจากด้าน หลังของสุพจน์กล่าวอย่างจริงจัง “ไม่จะไม่มีความผิดพลาดอีก เป็นครั้งที่สองอย่างเด็ดขาดฉันคิดว่าทุกอย่างแทบจะสมบูรณ์ แบบ

ไป”

“คุณยังมีอีกหนึ่งความผิดพลาดคือคุณดูถูกฉันมากเกิน สุพจน์หันหน้ากลับมาพู จะมองนิเวศน์ด้วยสายตาที่

เกือบจะว่างเปล่า

ในตอนแรกนิเวศน์ไม่ตอบสนองอะไรแต่ต่อมาก็เข้าใจถึง แม้สุพจน์จะเป็นคนที่ใจดำแต่ก็ไม่ได้เลวร้ายถึงขนาดทำให้ บุคลิกของตัวเองเสื่อมเสีย

ถูกต้องแล้วสุพจน์นั้นมีความแค้นต่อสุมิตร โดยเฉพาะ อย่างยิ่งต้องต่อสู้กันจนตายไปข้างหนึ่งแต่เพราะสุพจน์เห็นแก่ จันวิภาไม่เพียงแต่อยากจะจำกัดสุมิตรแต่ยิ่งอยากจะทำให้สุ มิตรถูกตัวเองทำให้พ่ายแพ้ให้เขาล้มลงต่อหน้าตัวเองพิสูจน์ว่า เขาเป็นผู้ชายที่ครอบครองจันวิภา

ดังนั้นสุพจน์จะไม่ยอมให้สุมิตรตายเพราะป่วยหนักอย่างเด็ดขาดยังต้องแกล้งให้เป็นเพราะอุบัติเหตุทางการแพทย์เขา ต้องทำอย่างนั้นจริงๆ กลัวว่าฉันวิภาจะดูถูกเขามากยิ่งขึ้นถึงแม้ สังคมภายนอกจะเชื่อว่าสุมิตรเสียชีวิตเพราะป่วยหนักแต่ฉัน วิภาต้องคิดขึ้นมาได้อย่างแน่นอน

ถ้าไม่ได้ดูถูกสุพจน์เช่นนั้นถือว่าเขาเป็นคนหนึ่งที่เลว ทรามต่ำช้าอย่างนั้นบันทึกการโทรจะไม่ยอมถูกนิเวศน์เผย ความจริงและใช้มันเป็นหลักฐานได้

เมื่อคิดถึงสิ่งนี้นิเวศน์รู้สึกอับอายเป็นครั้งแรกเขาไม่ได้ ประมาทศัตรูแต่ความผิดพลาดที่ยิ่งใหญ่นี้เกินกว่าที่จะต่อสู้กับ ศัตรูตัวเล็กๆเขาไม่ได้มีความสุขกับสุพจน์จริงๆ กลับกันยัง เหยียดหยามพ่อบุญธรรมของตัวเอง

นิเวศน์คอตกค่อนข้างรู้สึกหดหู

สุพจน์กล่าว “ในความเป็นจริงอาจเป็นเพราะคุณอยู่เคียง ข้างฉันฉันสามารถดูออกว่าคุณนั้นแตกต่างกับคนอื่นดังนั้นฉัน สงสัยคุณมานานถ้าไม่มีสิ่งนี้คุณคงจะถูกฉันจับไปนานแล้ว

นิเวศน์เงียบ

สุพจน์พูดต่อ “คุณมีทักษะที่ยอดเยี่ยมมากแต่ยังเด็กเกิน ไปเพราะความเร่งรีบที่อยากจะช่วยบริษัทตะวันกรุ๊ปจำกัดเลย ทําให้เปิดเผยแผนการดักฟังของตัวเอง

ไม่รู้ว่าเป็นคำชมหรือคำดูถูกที่ทำให้นิเวศน์ไม่สบายใจ มากขึ้นเขาคิดว่าตอนนี้ไม่ใช่เพราะฝีมือที่เขาภูมิใจอีกทั้งตอนนี้ในใจของสุพจน์กำลังคิดอะไรจากน้ำเสียงของเขาไม่รู้สึกถึง ความโกรธเลยสักนิด

นิเวศทนไม่ไหวเขาเงยหน้าขึ้นเสียงสั่นถาม “พ่อบุญธรรม คุณโกรธฉันหรอ? “

เมื่อสุพจน์ได้ยินก็หัวเราะออกมาแล้วพูดด้วยเสียงที่เลือก เย็น “โกรธทำไมฉันถึงต้องโกรธ? “

แท้จริงแล้วเขาใช้มันเพื่อเป็นการปกปิดความรู้สึกเมื่ออยู่ ตรงหน้าฉันในใจของนิเวศน์กล่าวเขาช่างเหมือนฉันใส่ หน้ากากแห่งความปรารถนาดี

“นอกจากความโกรธเล็กน้อยยิ่งไปกว่านั้นคือความอิจฉา ริษยาและยังมีความไม่เต็มใจ” คำพูดของสุพจน์เหมือนการ วางระเบิดที่กำลังระเบิดนิเวศน์ทำให้เขาอับอายมากขึ้น

แต่ว่าเขากำลังแสดงละครอีก? หรือว่ามันคือความ จริง? ก่อนหน้านี้ได้ฟังอุบายทางโทรศัพท์นิเวศน์สาบานว่าจะ ไม่ปล่อยมีโอกาสถูกสงสัยเช่นนี้อีกแน่

เขากล้าที่จะมองนัยน์ตาทั้งสองข้างของสุพจน์ที่แทบจะ ไม่มีการแสดงอารมณ์ใดๆ

สุพจน์ย่อตัวลงนั่งใช้มือกดลงไปที่ไหล่ของนิเวศน์สาธยาย รายละเอียดว่า “ฉันเทียบกับพ่อแท้ๆของเธอไม่ได้จริงๆ ใช่ ไหม? ถึงแม้ในอดีตเขาจะถูกรังแกก็ไม่สามารถทำได้ถึงแม้ว่า ฉันจะดูแลชีวิตของพวกคุณอย่างเต็มที่สุดท้ายฉันก็เป็นแค่คนนอกคนหนึ่ง?

สุพจน์ขมวดคิ้วเล็กน้อยในที่สุดก็แสดงอารมณ์ออกมา บ้างในตอนนี้ไม่มีความโกรธสุพจน์ยังพอเห็นว่านิเวศน์นั้นมี ประโยชน์กับเขามันไม่มากเกินไปที่จะบอกว่าเขาเป็นลูกชาย แท้ๆ

“คุณไม่ใช่คนนอกคุณคือพ่อบุญธรรม * นิเวศน์กะพริบตา แล้วพูดกับตัวเองแม้แต่ตัวเขาเองก็แยกไม่ออกว่าสิ่งที่พูดความ จริงมีเท่าไรเรื่องไม่จริงมีเท่าไร

“เอ้อพ่อบุญธรรม

“ฉันรักพ่อของฉันมันช่วยไม่ได้ฉันไม่อยากเป็นคนหลอก ลวงสวมหน้ากากชีวิตฉันต้องโกหกคุณคุณคือคนที่ฉันรักมาก ที่สุด? ” นิเวศน์กางมือออกทั้งสองข้างเกือบจะหมดหนทางใน

การแสดงออก

สุพจน์คลายมือที่ไหล่ของนิเวศน์แล้วใช้สายตาเย้ยหยัน มองดูนิเวศน์เล็กน้อยคาดว่าในใจของเขาคิดว่าผู้ชายตัวเล็กๆ คนนี้ไม่ได้สวมหน้ากากชีวิตอยู่ตลอดเวลาเหรอ? เรียกพ่อ บุญธรรมอย่างโจ่งแจ้งแต่กลับแอบติดตั้งเครื่องดักฟัง

สุพจน์ระงับความโกรธที่อยู่ภายในใจของเขาท้ายที่สุด เขาก็ไม่ได้โกรธลูกชายคนนี้มากเกินไป

เขาโบกมือไปมาราวกับว่าเหนื่อยมากคล้ายกับไม่อยาก คุยต่อกับนิเวศน์เรื่องพ่อบุญธรรมกับพ่อแล้ว
“ยังเขากับจันวิภาให้อยู่ด้วยกันส่งคนไปดูเพิ่มจัดการให้ดี

ทั้งในห้องและนอกห้อง

คำพูดง่ายๆ แต่คือการออกคำสั่งบอดี้การ์ดชุดดำสองคนก็ เริ่มปฏิบัติการ

ในที่สุดจนวิภาก็เข้าใจว่าทำไมก่อนหน้านี้แม่ถึงคัดค้าน ส่วนหนึ่งเป็นเพราะสุพจน์ไม่สามารถทำเรื่องที่มากเกินไปได้ใน ทางกลับกันถึงแม้จะต่อสู้ก็ไม่มีผลอะไร

นิเวศน์เป็นคนฉลาดปล่อยให้ชายสูงใหญ่ชุดดกอดเขา เหมือนกับกอดตุ๊กตาที่น่ารักน่าเอ็นดูมากแต่เมื่อตอนแยกออก ไปก็อดไม่ได้ที่จะพูดกับสุพจน์ว่า “ยังไงตอนนี้คุณก็ทำอะไรต่อ ไม่ได้และก็ไม่สามารถเล่นไม่ซื่อกับบริษัทตะวันกรุ๊ปจำกัดได้ อย่างแน่นอน”

เดิมทีความกลัดกลุ่มของสุพจน์ได้คลายลงแล้วแต่คำพูดที่ ดูใส่ใจสุมิตรทำให้ความอดทนเขาหมดลงเขาพูดอย่างเย็นชา ว่า “ไม่เกี่ยวกับคุณ

นิเวศน์ถูกสุพจน์สยบลงด้วยบรรยากาศอันเยือกเย็นดี ที่สุดคือหุบปาก

หลังจากแยกกับนิเวศน์สุพจน์ยิ้มเจื่อนๆดูคอมพิวเตอร์ที่ ยังเล่นเสียงบันทึกอยู่แต่เขากำหมัดทั้งสองข้างแน่นเข้าด้วยกัน จนข้อต่อกระดูกดูดไปหมด

ถ้าหากเป็นเหมือนสิ่งที่อยู่ในใจเขาตอนนี้
นิเวศน์ได้พบกับแม่ตามที่เขาหวังไว้

แต่เพื่อไม่ทำให้แม่เป็นกังวลนิเวศน์ไม่ได้พูดอะไรเกี่ยวกับ เรื่องที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ถึงขนาดหลอกจนวิภาว่าตัวเองเป็นคน อาสาจะอยู่เป็นเพื่อนเธอ

จันวิภาที่ไร้เดียงสามองดูใบหน้าที่ยิ้มแย้มของนิเวศน์และ เชื่ออย่างนั้นจริงๆ

ใครก็รู้ว่ามีหลายสิ่งซ่อนอยู่ในหัวใจดวงเล็กๆ ของนิเวศน์ ในเวลานี้เขากังวลมากขึ้นเกี่ยวกับสุมิตรถ้าหากสุพจน์คิดไม่ซื่อ กับบริษัทตะวันกรุ๊ปจำกัดเขาคงช่วยเหลือได้มากกว่านี้แล้ว

ขณะเดียวกันนิเวศน์รู้สึกผิดหวังต่อสุพจน์เป็นอย่างมากถึง แม้ตัวเองจะดักฟังสุพจน์ได้แต่สุพจน์ก็ยังทำเรื่องที่น่ากลัวแก่ บริษัทตะวันกรุ๊ปจํากัดถ้าไม่ใช่เพราะความช่วยเหลือของตัวเอง เกรงว่าบริษัทตะวันกรุ๊ปจำกัดคงกำลังถูกฟ้องร้องอยู่ในตอนนี้

ถึงแม้ว่าก่อนหน้านี้สุพจน์จะดีต่อนิเวศน์แต่ในใจของ นิเวศน์หวังว่าพ่อของเขายังคงเป็นสุมิตรถ้าหากสุพจน์ยัง ต้องการที่จะต่อสู้กับสุมิตรล่ะก็ไม่ว่าจะยังไงเขาก็ยืนอยู่ฝั่งของ พ่อแม้จะต้องเป็นศัตรูกับสุพจน์ก็ตาม

ดูเหมือนว่าดีที่สุดคือรอให้กลุ่มวางแผนของบริษัทตะวัน กรุ๊ปจํากัดวางแผนไม่ใช่ไม่ทำอะไรเลยไม่อย่างนั้นรอให้พ่อตื่น ขึ้นมาคงพบว่าบริษัทตะวันกรุ๊ปจำกัดนั้นมีช่องว่างจำนวนมาก
อย่างนั้นพ่อจะถูกโจมตีอีกเฮ้อ……