ตอน278วิธีของสุมิตร

ตอนที่ 278 วิธีของสุมิตร

ถึงแม้ว่าบางครั้งจะไม่ได้พูด แต่เมื่อมองเด็กบางคนที่มี พ่อคอยทนุถนอมดูแล ก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกชื่นชม

แต่เธอจะมีวิธีอะไร ใครใช้ให้พ่อที่แท้จริงของเขาคือ มิตรล่ะ ถ้าเป็นคนอื่นคงดีกว่านี้

จันวิภาอดไม่ได้ที่จะกระชับกอดนิเวศน์พลางพูดแผ่วเบา ว่า “นิเวศน์ มาขอโทษนะลูก….แต่ว่า มาเองก็เสียใจ…..

บ่อยครั้งที่มนุษย์ยืนอยู่ในมุมของตัวเอง จนวิภาเองก็ไม่ สามารถทำอะไรได้ สำหรับความเกลียดชังที่มีต่อสุมิตร เธอ

ไม่มีทางวางมันลงได้

นิเวศน์เงยหน้าขึ้นมาจากอ้อมแขนของฉันวิภา ดวงตา สดใสที่ดูเหมือนของสุมิตร มองไปที่จันวิภาและพูดอย่างจริงจัง “มาวางใจ นิเวศน์จะช่วยมาเองครับ

ช่วยเหรอ ช่วยยังไง

ถึงแม้จะรู้ว่าเป็นไปไม่ได้ แต่ในวิภาก็สัมผัสได้ถึงความ อ่อนโยนในหัวใจ ดวงตาของเธอเปียกชื้น เธอโอบกอดกระชับ

นิเวศน์ พูดอย่างชื่นใจ “นิเวศน์…
สองแม่ลูกหลับไปแล้ว วันต่อมาเมื่อวันวิภาไปทำงาน ยัง ไม่ทันได้เข้าห้องทำงานก็ถูกเจ้านายเรียกก่อน

เข้าไปในห้องทำงานของเจ้านาย จันวิภามองเจ้านายที่ ค่อนข้างอึดอัดเมื่อเทียบกับความสุขเมื่อวานนี้มันแตกต่างกัน โดยสิ้นเชิง

จันวิภาที่ยืนอยู่ถามออกมาอย่างระมัดระวัง “เจ้า นาย…..เกิดเรื่องอะไรขึ้นเหรอคะ”

เจ้านายสีหน้าไม่ดี เขาเหลือบมองจันวิภาแล้วชี้ไปที่โซฟา

“คุณนั่งลงก่อน”

“อ๋อ….ได้ค่ะ” จันวิภาไปที่โซฟาและนั่งลง เธอเห็นเจ้า นายลุกขึ้นจากตำแหน่งของเขา มีซองเอกสารอยู่ในมือ เดิน เข้ามาหาในวิภา

ซองเอกสารนั้นจันวิภาจำได้ เธอส่งให้เจ้านายด้วยมือ ของเธอเอง บนนั้นยังมีคำว่า “สุมิตรอเวนิว ตัวใหญ่ติดอยู่ซึ่ง มันเป็นชื่อของโครงการ

เห็นซองนี้จนวิภาอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว นี่ไม่ใช่เวลาที่จะ ส่งไปยังบริษัท ตะวันกรุ๊ป จำกัด และเริ่มพูดคุยเกี่ยวกับความ ร่วมมือหรอกเหรอ ทำไมมันถึงมาอยู่ที่นี่ได้

และดูจากสีหน้าของเจ้านาย ดูเหมือนว่ามีอะไรบางอย่าง

ที่ยากจะอธิบาย

มองเขาที่นั่งลงตรงข้ามตัวเอง จนวิภาก็ถามออกมาอย่างทนไม่ไหว “เจ้านาย มีเรื่องอะไรเกิดขึ้นใช่ไหมคะ

เมื่อมีจันวิภาเอ่ยปากน้ำ เจ้านายก็เหมือนจะหาขั้นตอนต่อ ไปเจอ เขาถอนหายใจอย่างหนักและพูดด้วยความยากลำบาก “คุณพูดถูก มีบางอย่างผิดปกติเกิดขึ้น

นั่นไง!

หัวใจของฉันวิภาคับแน่น เร่งรีบสอบถาม “เกิดอะไรขึ้นคะ พวกเขาไม่พอใจกับแผนโฆษณาเหรอ”

“ไม่ใช่ไม่พอใจ….. สีหน้าของหัวหน้าดูแปลกๆ เขาได้ มองเข้าไปในดวงตาของฉันวิภาอย่างอธิบายยาก

มองไปที่เจ้านายที่เห็นได้ชัดว่ามีอะไรบางอย่างแต่ไม่พูด ออกมา จนวิภาเริ่มกังวล ถามออกมาอย่างใจจดใจจ่อว่า “มัน เกิดอะไรขึ้นกันแน่คะ เจ้านายคุณมีอะไรจะพูดกับฉันก็พูดเลย เราสามารถปรับปรุงแผนนี้กันใหม่อีกครั้งได้ค่ะ

นั่นยิ่งทำให้ในวิภาเครียดมากขึ้น ถ้าเรื่องนี้เกิดขึ้นจริง ๆ เธอไม่มีหน้าไปเผชิญเหล่าเพื่อนร่วมงานสิบกว่าคนเป็นแน่ เธอ เพิ่งเข้ามาทำงาน หากมีบางอย่างเกิดขึ้น เธอก็ไม่สามารถหนี จากความรับผิดชอบได้ และมันก็ยากสำหรับเธอที่จะได้รับการ ยอมรับจากพวกเขา ถ้าความร่วมมือครั้งนี้ล้มเหลว คงไม่มี หน้าที่จะอยู่อีก

อีกอย่างมันไม่ใช่แค่เธอ มันเป็นงานออกแบบที่เพื่อนร่วม งานทั้งแผนกสร้างขึ้นร่วมกัน ความคาดหวังกับการลงทุนลงแรงครั้งนี้มีมากแค่ไหนนั้นจนวิภาเข้าใจเป็นอย่างดี

จนวิภามองเจ้านายอย่างหงุดหงิด หวังว่าคงจะไม่ได้ยิน ข่าวที่ยากจะยอมรับจากเขา

เจ้านายสีหน้าหนัก พยายามรวบรวมความคิดก่อนที่จะ บอกออกมา “ที่จริงแล้ว ไม่ใช่เพราะแผนของเราไม่ดี ส่วน ใหญ่เป็นเพราะบริษัทนั้นยื่นเงื่อนไขพิเศษ…

“เงื่อนไขเหรอคะ” ในวิภาได้ยินคำว่าพิเศษนี้ก็ชะงักไป เธอมองเจ้านายอย่างสับสนพลางถามว่า “พวกเขายื่นเงื่อนไข อะไรคะ”

มันพิเศษมากขนาดไหน ถึงทำให้สีหน้าเจ้านาย ตะขิดตะขวงเช่นนี้

“ที่จริงแล้วมันเป็นอย่างนี้ เจ้านายมองลึกเข้าไปใน ดวงตาจันวิภา ดูเหมือนตัดสินใจแล้ว พูดออกมาอย่างเด็ดขาด ว่า “คนของบริษัทนั้นรับแผนโฆษณาจากผมไปแล้ว ผลที่ออก มาคือไม่รู้ว่าทำไม จู่ ๆ ก็เปลี่ยนใจ พวกเขา…..ผู้จัดการของ พวกเขาบอกว่า ต้องการให้คุณไปที่บริษัทของพวกเขาเอง แค่ พยักหน้าและยอมรับความร่วมมือของพวกเราเท่านั้น…..

“ฉันงั้นเหรอคะ” จันวิภาเข้าหาตัวเองอย่างไม่แน่ใจ

“อืม” เจ้านายพยักหน้าและพูดอย่างลังเล “พวกเขา ต้องการใส่ชื่อคนที่สร้างงานนี้ พวกเขาหารือแนวคิดกันใน เรื่องนี้ ผมคิดอย่างรอบคอบแล้ว แผนนี้ตั้งแต่ต้นจนจบเป็นฝีมือของคุณ ถึงแม้ว่าเพื่อนร่วมงานจะได้รับเครดิต แต่ผมรู้ มันเป็นคุณที่ทำงานหนักสุด ดังนั้นผมจึงคิดจะให้คุณไป เป็นไง คุณอยากลองดูไหม

” ในวิภารู้สึกลำบากใจ เพราะนั้นคือบริษัท ตะวัน กรุ๊ป จำกัด ซึ่งเป็นบริษัทของสุมิตร! ถ้าให้เธอไป นั่นไม่ใช่ว่า เท่ากับเข้าไปในรังหมาป่าเหรอ!

จันวิภารู้สึกไม่สบายใจ เธอลังเลปฏิเสธออกไปอย่าง สุภาพ “คืออย่างนี้นะคะ….เจ้านาย ฉันเสนอเพื่อนร่วมงานอีก คนในแผนกได้ไหม ก็คือกษิรา เธอได้วางแผนกิจกรรมนี้ด้วย และช่วยฉันได้มาก แถมเธอยังเข้าใจกระบวนการและแนวคิด ของการออกแบบทั้งหมด คุณให้เธอไปเถอะค่ะ

“แต่ว่า…กษิราเป็นผู้ช่วยเล็ก ๆ เธอยังไม่เคยเจอกับงาน ใหญ่” เจ้านายค่อนข้างลังเล

“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ! เจ้านายคะ คุณต้องเชื่อในสายตา ของฉัน ฉันบอกว่าได้ก็คือได้!” จันวิภาพูดอย่างหนักแน่น เมื่อวันวิภารับประกันกษิรา เจ้านายจึงจำต้องเลี่ยงปัญหา “เอางั้นก็ได้..

พูดอย่างนั้นแล้วก็ให้ในวิภากลับไปจัดคนเพื่อหารือเกี่ยว กับโครงการความร่วมมือกับบริษัท ตะวันกรุ๊ป จำกัด เพื่อการ ประสบความสำเร็จของการเจรจาในครั้งนี้ จันวิภายังได้ไปพบ เพื่อนร่วมงานในฝ่ายขายพร้อมกับกราด้วย
แต่ทว่า………

พวกเขาออกเดินทางในตอนเช้า ในช่วงบ่ายกษิราและ เพื่อนร่วมงานในแผนกขายกลับมาด้วยใบหน้าที่ขีดเซียว วัน ราถามถามเกี่ยวกับสถานการณ์อย่างกังวล พวกเขาแค่มอง มาที่จันวิภาแปลก ๆ ดูเหมือนว่าจะได้รับการปฏิบัติที่น่ากลัว จากบริษัท ตะวันกรุ๊ป จำกัด

แต่กษิราและนวิภาคุ้นเคยกันแล้ว เธอจึงอยากจะพูด เรื่องนี้กับจันวิภาเป็นการส่วนตัว แต่ก็ถูกเจ้านายเรียกไปเสีย ก่อน

ทั้งเพื่อนร่วมงานในแผนกขาย กษีราและจันวิภาปรากฏ ตัวในห้องทํางานของเจ้านาย ยกเว้นวันวิภา พวกเขาทั้งสอง ก้มหน้าลงด้วยสีหน้าที่ไม่ดี

เมื่อเห็นอย่างนี้แล้ว เจ้านายจึงถามพวกเขาว่าเกิดอะไรขึ้น อย่างไรก็ตามพวกเขาก็ยังคงมองจันวิภาด้วยสายตาแปลก ๆ และไม่พูดอะไร

จนวิภาถูกมองด้วยสายตาของพวกเขาอย่างนั้นก็อยากจะ ถามว่าเกิดอะไรขึ้น แต่เมื่อมีเจ้านายขวางอยู่ มันก็ไม่ง่ายที่จะ ถามออกไป