ตอน263ไม่มีคุณสมบัติความเป็

นแม่

ตอนที่263 ไม่มีคุณสมบัติความเป็นแม่

เพียงเพื่อให้เธอกลับไปทำงาน

เต็มใจแม้แต่การก้มศีรษะเลยงั้นเหรอ

จันวิภาไม่สามารถเข้าใจความคิดของสุ มิตรได้

แต่เมื่อเห็นความยินยอมของสุมิตรเธอ

ก็ไม่ทำตัวยากเกินไป

หัวใจเต็มไปด้วยความพึงพอใจ จันวิภาอดจะหัวเราะไม่ได้ “งั้นก็ดี แต่เราสองคนเพิ่งตื่น ต้องทานอาหารเช้าก่อนไปทำงาน”

ยังไม่ได้ทานอาหารเช้าเลย

ไม่ว่าจันวิภาจะขออะไร สุมิตรกวักมือเรียกนิเวศน์และพาพวกเข าไปทานอาหารเช้าใกล้ ๆ

ในรถ

จันวิภาคิงนิเวศน์ไปนั่ง เบาะหลัง เห็นแบบนั้นนิเวศน์จึงกระซิบที่ข้างหูเธ อว่า “มามี

รู้ไหมว่าเมื่อครู่มามอวดดีมาก มันทำให้คนอยากเอาชนะมามี”

จันวิภามองเขาตาขวาง ยื่นมือออกมาทำท่าทางของการเย็บปา กพร้อมกับแววตา งข่มขู่

นิเวศน์รับรู้ท่าทางการเย็บปากของจันวิ ภา นั่งอยู่ข้าง ๆ เงียบๆ และหยุดพูด เพราะสิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้น บรรยากาศจึงค่อนข้างเงียบ งร้านอาหารใกล้ ๆ ระหว่างการทานอาหาร สุมิตรก็มองนิเวศน์แล้วพูดว่า “นิเวศน์ เดี๋ยวมามีจะต้องไปทำงาน เธอจะทำอะไร

อยากไปทำงานกับมามีไหม เธอจะได้ไม่ต้องอยู่ที่บ้านคนเดียว” ตามมามีไปทำงานเหรอ

ก็ต้องอยู่ท่ามกลางคุณพ่อกับมามี้ งั้นก็แสดงว่าต้องกลายเป็นหลอดไฟข องพวกเขาทั้งสองคนน่ะเหรอ

นิเวศน์ส่ายหน้าโดยไม่ต้องคิด

ปฏิเสธว่า “ไม่ครับ ผมอยู่บ้านคนเดียวได้และจะรอมามีกลั บมาอย่างดี”

ถึงแม้ว่าจะพูดเพื่อประโยชน์ของแม่ คิดว่านิเวศน์นั้นทั้งฉลาดและมีเห็นผล ไม่ให้แม่ต้องเป็นห่วง รู้สึกว่าเป็นเด็กที่มีศักยภาพสามารถสั่ง สอนให้ได้ดีได้

สุมิตรยิ้มและถามว่า

“เธออยู่บ้านคนเดียวได้เหรอ มื้อกลางวันเธอจะทานอะไร ถ้าหิวขึ้นมาจะทำยังไง”

การถามมาเป็นชุดของสุมิตรทำให้นิเวศ

น์หัวเราะออกมา

“ไม่มีปัญหาหรอกครับ ผมจะ สั่งเดลิเวอรี่เอง”

คำพูดของนิเวศน์ทำให้สุมิตรขมวดคิ้วห นัก เขาถามอย่างไม่สบายใจ

“สั่งเดลิเวอรี่เหรอ

แล้วถ้าเธอถูกพวกส่งเดลิเวอรี่ลักพอตั มามีของเธอเป็นห่วงเธอมากนะ”

เมื่อได้ยินคำพูดของสุมิตร นิเวศน์ก็เหลือบมองไปที่จันวิภา เธอกำลังทานอาหารอย่างเอร็ดอร่อย

ท่าทางไม่เหมือนว่าจะเป็นห่วงเขาเลย

สักนิด

จันวิภาทานอาหารด้วยสีหน้านิ่งสงบ

ทำเป็นไม่ได้ยินคำพูดไร้สาระของสุมิต ร ตอนที่อยู่อเมริกา นิเวศน์ก็อยู่บ้านคนเดียว เรื่องกินเขาจะทำเอง เมื่อเบื่อเขาก็จะหาอะไรเล่นเองคนเดีย ว

พาเขาไปทำงานด้วยมีแต่จะเพิ่มความวุ่ จันวิภาไม่พูดอะไร

นิเวศน์เพียงแค่ยิ้มไร้เดียงสาและพูดกับ สุมิตรว่า “ไม่มีปัญหาหรอกครับ นี่ไม่ใช่ครั้งแรก ผมจะดูแลตัวเองให้ดี”

“ไม่ใช่ครั้งแรกเหรอ” เมื่อได้ยินคำพูดของนิเวศน์สุมิตรก็ขมว ดคิ้วแน่น

ในขณะเดียวกันเขาก็มองไปที่จันวิภาอ ย่างไม่พอใจ คิดว่าเป็นแม่คนที่เชื่อถือไม่ได้

ทิ้งลูกชายไว้ที่บ้านคนเดียวประจำแล้ว ออกไปทำงานโดยที่ไม่รู้สึกอะไรเลย

อย่างที่เขาว่า ผู้หญิงน่ะเลี้ยงเด็กไม่ได้ ตัวเองไม่มีเวลาเลี้ยง

อย่างน้อยก็ต้องจ้างพยาบาลหรืออะไร

ก็ได้เพื่อดูแลเด็ก แต่ถ้ามาถามถึงพยาบาลในวันนี้มันก็คง สายไปแล้ว แต่ก็ต้องหาคนที่เหมาะสม

ถึงจันวิภาจะทิ้งลูกไว้ที่บ้านอย่างวางใจ แต่เขาไม่วางใจ

สุมิตรพูดอย่างเฉียบขาดว่า

“ไม่ต้องพูดแล้ว

วันนี้นิเวศน์ไปที่บริษัทของลุงแล้วกัน บริษัทของลุงใหญ่มาก เธออยากจะไปที่ไหนก็ได้ตามต้องการ

ตอนแรกนิเวศน์จะปฏิเสธ แต่เมื่อได้ยินว่าเธออยากจะไปที่ไหนก็

ได้ตามต้องการ

ทันใดนั้นก็มีความคิดผุดขึ้นมาในใจ

นิเวศน์เผยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ ขอบคุณครับคุณสูงสุมิตร

ในเวลาเดียวกัน

ในใจของนิเวศน์ก็เต็มไปด้วยความกระ หยิ่มยิ้มย่อง

เขาสามารถใช้แผนของตัวเองได้พอดี ให้ทุกคนในบริษัทได้รู้

ว่าจันวิภามีลูกน้อยน่ารัก และถือโอกาสให้คู่หมั้นของสุมิตรได้รู้ ด้วย

ว่าสถานะของเธอไม่มั่นคงอีกต่อไป

ในเมื่อสุมิตรยินดีให้เด็กคนนี้มาที่บริษัท แถมยังให้เขาไปได้ทั่วอีก

มันแสดงให้เห็นถึงความสำคัญของเขา

บวกกับดวงตาของตัวเองที่คล้ายสุมิตร ายในบริษัทได้

เมื่อเป็นเช่นนี้

โอกาสที่คุณพ่อกับมามี้จะได้อยู่ด้วยกัน

ก็มีเพิ่มขึ้นอีกมากเลย

แต่เดิมคำพูดของสุมิตรนั้นจันวิภาไม่แย

แส

แต่ประโยคของนิเวศน์ทําให้ตกตะลึงไ ป

เธอมองไปที่นิเวศน์โดยที่ไม่ปริปากพูด

อะไรสักคํา

อยากเห็นว่าเขาต้องการจะทําอะไร

นิเวศน์มักจะไม่ชอบไปในสถานที่ที่มีค นเยอะ ความจริงเขาควรปฏิเสธ ตอนนี้คาดไม่ถึงว่าจะรับปาก นี่ต้องเป็นผีปีศาจตนใดมาเข้าสิงแน่ๆ ข้อคลางแคลงใจ นิเวศน์เพิ่งยิ้มซุกซนให้เธอ แต่อยู่ต่อหน้าสุมิตร เธอจึงไม่ได้ถามอะไรมาก

มื้ออาหารเช้าจบลงในเวลากันรวดเร็ว สุมิตรพาสองแม่ลูกมาที่บริษัท ถึงแม้ว่าพวกเขาจะใช้ลิฟต์ของประธาน โดยเฉพาะ

แต่ก็ไม่วายยังก่อพายุลูกเล็ก ๆ ขึ้นมา รู้สึกได้ถึงสายตาประหลาดใจของผู้คน

และทันใดนั้นจันวิภาก็เข้าใจในทันทีว่าเ พราะอะไรนิเวศน์ถึงตกลงที่จะมา ก็เพราะตั้งใจที่จะอวดนี่เอง!

ใบหน้าที่คล้ายกันของจันวิภา ยังมีดวงตาที่คล้ายกันกับของสมิตร ไม่ว่าพวกเขาทั้งสามคนจะไปที่ไหน ทั้งหมดจะต้องถูกเข้าใจว่าเป็นครอบครั วสามคนพ่อแม่ลูกแน่นอน

พนักงานหลายคนเริ่มจับกลุ่มนินทากัน

บางคนก็สงสัยว่าจันวิภาเป็นเมียน้อยข องสุมิตรและวันนี้พาลูกชายมาอวด และยังมีบางคนที่สงสัยว่าทำไมนิเวศน์ ถึงมีหน้าตาคล้ายกับทั้งสองคน พวกเขามีความสัมพันธ์แบบไหนกันแน่

ช่วงเวลาหนึ่ง เสียงของความสงสัยนินทาแปรเปลี่ยนเ

ป็นกระซิบกระซาบเมื่อสุมิตรเดินผ่านม าตรงหน้า

พวกเขาไม่เปล่งเสียงออกไป

ทำได้แค่เพียงรอให้สุมิตรเดินผ่านไปถึ ข่าวที่ระเบิดขึ้นมานี้น่าตื่นตกใจอย่างมา

ก แค่เพียงไม่นาน

ทุกคนในบริษัทก็ต่างรู้ว่าสุมิตรพาเด็กค นหนึ่งที่มีลักษณะที่คล้ายกันกับเขาและ จันวิภามา แต่ก็ไม่รู้ถึงเจตนา

สุมิตรอ่านความคิดของพวกเขาได้จาก สายตาพวกนั้นซึ่งในหัวใจค่อนข้างพึง พอใจและรู้สึกดีไม่น้อย

บางคนคิดว่าเขาเป็นเหมือนครอบครัว… ความคิดเห็นดังกล่าวนั้นทำให้เขาพึงพ อใจ

อย่างไรเสียจันวิภาก็ต้องเป็นคนของเข าไม่ช้าก็เร็ว เริ่มตั้งแต่วันนี้มันก็ไม่เลว

ทั้งสุมิตรและนิเวศน์ต่างพอใจกับสถาน การณ์นี้

สีหน้าเดียวที่ดูไม่ดีมีเพียงแค่จันวิภา ไม่ควรปล่อยให้นิวศน์ตามมา ทำไมเธอถึงไม่ได้คิดถึงความเป็นไปไ ในเรื่องนี้มาก่อน

พระเจ้า คำนวณพลาดไปจริงๆ ก่อนหน้านี้ก็ถูกโจมตีเรื่องเมียน้อยมาม

ากพอแล้ว

ตอนนี้มีนิเวศน์ปรากฏตัวออกมา ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเธอต้องถูกกล่าวหา ว่าเป็นเมียน้อย

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ