ตอนที่19 เธอสู้ไม่ได้แม้แต่ทาส

คฤหาสน์ของตระกูลวิบูลย์ธนภัณฑ์

ตอนนี้ ธนภาคกำลังยืนอยู่ในห้องรับแขก สีหน้าอืมครีม เดินวนไปมา ในแววตาเต็มไปด้วยความวิตกกังวล

“เป็นอะไรไป?”สุมิตรที่อยู่ชั้นล่างพูดขึ้นมา เมื่อเห็นธน ภาคเพื่อนรักของตนเอง จึงอดไม่ได้ที่จะเอ่ยปากพูดออกมา

ธนภาคจ้องมองไปยังสุมิตรที่อยู่ด้านหน้า กำลังจะพูดแต่ก็ หยุดเอาไว้ หยุดไปพักใหญ่เขาจึงเอ่ยปากพูดขึ้นมาว่า”จันวิภา ล่ะ นายส่งเธอไปสถานที่แบบนั้น ไม่กลัวว่าเธอจะเป็นอะไร ไปหรือไง ”

สุมิตรขมวดคิ้วขึ้นเล็กน้อย ไม่แปลกใจที่ธนภาครู้ถึงเรื่อง นี้ แต่ก็ยังหัวเราะเบาๆแล้วพูดออกมาว่า”อืม..ถ้าหากไม่มี เรื่องที่เหนือความคาดหมายล่ะก็ เกรงว่าเธอน่าจะถูกซื้อไป แล้ว”

“มิตร ยังไงเธอก็เป็นภรรยาของนาย…และ นายอย่าจอง เวรจองกรรมเลย เธอเป็นผู้บริสุทธิ์ “ธนภาคขมวดคิ้วพูดขึ้นมา

เขาไม่ได้ต่อต้านที่สุมิตรรับเอาจันวิภามาเป็นภรรยา เพียง แต่ไม่เห็นด้วยกับการแก้แค้นและการทำร้ายกับจันวิภาเพราะ คนรุ่นก่อน โดยเฉพาะตอนนี้ คิดไม่ถึงเลยว่าเขาจะเอาจันวิภา ไปประมูลขายเสียแล้ว ธนภาคอดไม่ได้จริงๆ จึงเดินเข้าไปหาสุ มิตร
“ภรรยา? ! นั่นเป็นเพียงเหตุผลในการกักขังและ ทรมานเธอเท่านั้น ในความคิดของฉัน แม้แต่ทาสเธอก็ไม่ คู่ควร! “สุมิตรพูดอย่างเย็นชา แล้วจุดซิการ์ขึ้นมาสูบ

“มิตร ทำไมนายถึงได้” ธนภาคไม่รู้จะสรรหาไหน มาโน้มน้าวเพื่อนสนิทจริงๆ

“นายคงไม่คิดว่าฉันจะรับเธอมาเป็นภรรยาจริงๆหรอกนะ มองเธอในฐานะภรรยา? นั่นเป็นเพียงแค่ข้อตกลง ภาค นาย อย่าลืมสิว่าการทรมานเธอนั้นเป็นจุดประสงค์ที่แท้จริงของ ฉัน! “ภายใต้ควันบุหรี่ที่ลอยเป็นเกลียวขึ้นไป ใบหน้าอันหล่อ เหลาของสุมิตรกำลังปรากฏขึ้นมาอีกครั้ง สายตาของเขาช่าง อย่างแปลกประหลาด ในน้ำเสียงแฝงไว้ด้วยความเกลียด อันรุนแรง ฉันเกลียด ดังนั้นฉันเลยจะแก้แค้น ฉันอยากที่จะ ค่อยๆทรมานเธอ”

โดยนิสัยใจคอของสุมิตร เรื่องที่กำหนดไว้อย่างชัดเจน แล้ว ไม่ว่าจะเป็นใครก็ไม่สามารถหยุดมันได้ ธนภาครู้ดีว่า ตนเองนั้นไร้ซึ่งหนทางที่จะยับยั้ง ท่าได้แค่เพียงถอนหายใจ ออกมาพอแล้ว เรื่องของนายกับเธอ ฉันไม่อยากจะยุ่งแล้ว นายทำดีกับเธอหน่อยก็แล้วกัน

“ทำดีกับเธอ? เธอไม่คู่ควร! ภาค นายอย่ามายุ่งเรื่อง ของฉันเลย จัดการเรื่องของตัวเองให้ดีเถอะ”สุมิตรพูดไปพร้อม กับหัวเราะออกมา มันเป็นคำพูดที่หยอกล้อธนภาค

“ฉันจะมีเรื่องอะไร”ธนภาคเพิกเฉยต่อคำพูดของสุมิตร ทันใดนั้นเองจึงได้นึกถึงบางสิ่งบางอย่างขึ้นมา เลยกระซิบถามว่า “เฮ้อ จริงสิ วันนั้นนายบอกกับฉันว่า ผู้หญิงคนนั้นที่นายไป เจอในโรงแรม ฉันไปตรวจสอบดูให้นายแล้ว ก็เลยได้ข่าวมา นิดหน่อย! ”

“ข่าวอะไร?”สุมิตรตะลึง นัยน์ตาทั้งสองข้างเผยให้เห็น ถึงประกายแห่งความปีติ อดใจรอไม่ได้ที่จะเอ่ยถาม ลูกน้อง ของเขาตรวจสอบมานานแล้วแต่กลับไม่มีข่าวคราว คาดไม่ถึง จริงๆว่าธนภาคจะตรวจสอบเจอ

เมื่อเห็นสายตาที่เปลี่ยนไปของสุมิตร ธนภาคก็ได้ถอน หายใจอีกครั้ง ควักหยิบเอารูปภาพที่อยู่ในซองจดหมายออก มา แล้วพูดว่า”ภาพพวกนี้เป็นรูปภาพที่เอาออกมาจากกล้อง วงจรปิด นายเอาไปดูสิ ฉันไปก่อนแล้วนะ”ธนภาคพูดพร้อมกับ เดินออกไป

“โอเค” สุมิตรไม่ได้ขัดขวางอะไร ยืนขึ้นมาแล้วส่งเขาเดิน

ออกไป

รอจนธนภาคเดินออกไปไกลแล้ว สุมิตรถึงจะกลับเข้ามาที่ ห้องรับแขก เขาหยิบซองจดหมายที่อยู่บนโต๊ะขึ้นมา เพ่งอยาก จะเปิดออก ก็ได้ยินเสียงสาวใช้ตระโกนออกมาด้วยความ ประหลาดใจทันที”คุณนาย นี่ท่าน….

คุณนาย

สุมิตรหยุดมือทันที แหงนหน้าขึ้นมองอย่างรวดเร็ว จึงรู้สึก

แปลกใจอยู่เล็กน้อย

คาดไม่ถึงเลยว่าผู้หญิงคนนี้จะสามารถกลับมาได้ ไม่ใช่ว่าส่งไปที่ลานประมูลแล้วหรอกหรือ

ผู้คนในลานประมูลจะตายกันหมดแล้ว คาดไม่ถึงเลย ว่าจะปล่อยให้ผู้หญิงคนนี้หนีออกมาได้

เป็นไปตามที่คิดไว้ สุมิตรได้เห็นจันวิภาที่มีท่าทีแปลก ประหลาด เดินเข้ามา..