ตอนที่13 เข้าใจผิด ขัดแย้งอีกครั้ง

ขณะอยู่บ้านตระกุลวีระนนท์ สุมิตรได้รับสายโทรศัพท์ ฉุกเฉิน มีเรื่องด่วนให้รีบไปจัดกันจึงออกไปก่อน แต่คิดไม่ถึง เลยว่าตอนเขากลับมารับจันวิภานั้น กลับเห็นจันวิภาก่าลัง เดินอย่างรีบร้อนอยู่บนถนน ขณะนั้นเองเขารู้สึกประหลาดใจก็ เลยเดินตามไป แล้วมองเห็นจันวิภาเข้าไปที่บาร์

หลังจากจันวิภาเข้ามาในบาร์ สุมิตรก็ตามเข้ามาพร้อมกับ สีหน้ารังเกียจ ด้วยเหตุนี้จึงเห็นฉากที่เกิดขึ้นเมื่อสักครู่นี้

เพราะเว้นระยะไกลประกอบกับเสียงในบาร์ดังเกินไป สุ มิตรจึงไม่ได้ยินพวกเขาคุยเรื่องอะไรอยู่ มองเห็นแค่จันวิภา กำลังดึงกันไปมากับกลุ่มผู้ชาย จากอกคนนี้ที ไปอกคนนั้นที่

ความโกรธ ไฟโทสะไร้นามเริ่มสุมขึ้น สุมิตรกัดฟันด้วย ความโกรธ ผู้หญิงคนนี้ เธอแสดงความไร้เดียงสาออกมา จริงๆแล้วคือเสแสรงงั้นเหรอ? ตอนว่างก็ชอบมาที่แบบนี้หยอก ล้อกับพวกผู้ชายงั้นเหรอ?

“คุณผู้ชาย ขอถาม…”ในขณะนี้ มีผู้หญิงสุดเซ็กซี่กำลัง เดินเข้ามาเพื่อจะชวนสุมิตรคุยด้วย แต่เธอพิ่งจะพูดขึ้นก็ถูกน้ำ เสียงอันเย็นชาของสุมิตรตัดบท”ไสหัวไป”

ในตาอันเย็นชาราวกับน้ำแข็งของสุมิตร น่าตกใจจน ทำให้ผู้หญิงคนนั้นรีบหันตัวหนีไป

ผู้หญิงที่มาในที่นี้เป็นแบบนี้กันหมดใช่ไหม ? ยั่วผู้ชาย

แล้วเสพสุขกัน..
จันวิภา ที! เธอนี้ดีจริงๆเลย! ยังจะเป็นนักเรียนดีเด่น แสนไร้เดียงสาอีกเหรอ? น่าข่าจริงๆ?

ในด้านของจันวิภา เธอยังถูกพวกนักเลงกวนไม่หยุด

“สาวน้อยมากับพวกพี่เถอะน่า พวกเรารับประกันเลยจะ ทำให้เธอฟินขึ้นสววรรค์เลย”กลุ่มผู้ชายรอบๆจันวิภายิ้มอย่าง

ชั่วร้ายขึ้นมา

“หลีกไปอย่ามาแตะตัวฉัน” จันวิภาดิ้นรน เธอหยิบขวด เหล้าด้านข้างขึ้นมา อยากจะทุบนักเลงพวกนั้นแต่ถูกเสือยกมือ กั้นไว้ได้ และยังเอามือเข้ากอดจันวิภา ทั้งสองยิ่งเข้าใกล้กัน ขึ้นไปอีก “น้องสาวเอ๋ย ไม่ดื่มที่อยากให้ดื่มงั้นดื่มรับโทษแล้ว กัน!”

สุมิตรมองจากในกลุ่มผู้คนเข้าไป จากมุมของเขานั้นก็คือ จันวิภาถือโอกาสเอาตัวเข้าไปในอ้อมอกของเสือ ขณะนั้นเอง มือของเขาก็เปลี่ยนเป็นกำหมัด

จันวิภา เขาให้เธอไม่พอรึไง? ที่เธอดึงตันอยากจะกลับ มาบ้าน ก็เพื่อมาที่บาร์นี้ยั่วผู้ชายงั้นหรอ

“ไสหัวออกไปให้หมด” สุมิตรอดทนอีกต่อไปไม่ไหว ตะโกนออกมาอย่างโกรธสุดขีด หลังเขาตะโกนเสร็จ สายตา อันเย็นชาก็จ้องไปยังจันวิภา พูดอย่างโหดเหี้ยมขึ้น”จันวิภา ตกลงเธออยากจะทำอะไร”

“ฉัน….”จันวิภาเปิดปากขึ้นคิดอยากจะพูดอะไรสักหน่อย แต่กลับสำลักกลิ่นเหล้าบุหรี่ มีนหัว จึงพูดต่อไม่ได้
กลุ่มนักเลงตกตะลึง หันไปมองสุมิตรทันที เงยหน้าพูด

ขึ้น “น้อง มาก่อนได้ก่อน พวกพี่กำลังสนุกกับสาวอยู่ อย่า

มากวน”

สนุกกับสาวหรอ สนุกกับผู้หญิงของเธอสุมิตรหรอ หีที ช่างกล้าจริงๆ

มุมปากของสุมิตรก็แสยะยิ้มออกมาอย่างน่ากลัวและเย็น ชา”ฉันพูดว่าให้พวกแกไสหัวออกไปฟังไม่รู้เรื่องเหรอ?”

“แค่อยากจะตา…”ไม่ทันรอให้นักเลงคนนั้นพูดจบ สุ มิตรก็เดินก้าวเข้ามาทันที ยื่นมือบีบคอและยิ้มเย็นชาขึ้น “คนที่ จะตายนั้นคือแกนั้นแหละ”

พอพูดขึ้นมือของเขาก็ออกแรงมากขึ้นอีก ได้ยินแต่ เสียง”กรอบ”ดังขึ้น เสียงกระดูกแตกทำให้คนตื่นตระหนก นักเลงคนนั้นยังไม่ทันรู้สึกตัว คอก็หักเสียแล้ว

“ไอ้แกหาความตายใช่ไหม” กลุ่มนักเลงด้านข้างเห็นเข้า เบิกตากว้างพร้อมตะโกนออกมาด้วยความโกรธแค้นแล้วพุ่ง ตัวขึ้นไป

ในสายตาของสุมิตรมีแค่จันวิภาเท่านั้น ไม่สนใจพวก เธอ”จันวิภา เธอต้องสรรหาเหตุผลดีๆให้ฉันล่ะ”

นักเลงที่พุ่งตัวออกมากี่คนนั้นหรอก เขาพูดอย่างเย็นชากับ