ตอนที่27 เขาชอบฉัน

ปยุตเดินไปเดินมาอยู่ในห้อง อยู่ในอารมณ์ที่ไม่ดีจนถึงจุดสูงสุด สิ่ง สำคัญที่สุดสำหรับเขาคือใบหน้า แต่คืนนี้ ผู้หญิงคนนั้นทำให้เขาเสีย หน้า

และยิ่งโกรธเมื่อดูที่นาฬิกาข้อมือแล้วพบว่าตอนนี้เป็นเวลาสี่ทุ่มครึ่ง แล้วแต่เธอก็ยังไม่กลับมา เหมือนไม่ได้เห็นตระกูลทรัพยสานในสายตา ปยุตหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาด้วยความโกรธ เตรียมที่จะโทรออกแต่ ก็กลายเป็นว่าเขานั้นไม่มีเบอร์ของเธอ

โยนโทรศัพท์มือถือลงไปบนเตียง เขาพึมพำสาปแช่งแล้วตรงไปที่ ประตู เปิดมันและเดินออกไป แต่ก็ต้องแปลกใจเมื่อเห็นผู้หญิงยืนอยู่ ข้างนอกประตู

ที เป็นครั้งแรกที่รู้สึกแปลกใจ พลันหัวเราะ”กลับมายังไง ไม่ได้จะ อยู่บ้านของผู้ชายคนนั้นทั้งคืนหรอกเหรอ”

ผลินหายใจเข้าลึกและพูดอย่างใจเย็น”ฉันไม่ได้มีความสัมพันธ์กับ เขาอย่างที่คุณคิด”

“ไม่ใช่ความสัมพันธ์แบบที่ผมคิด?”ปยุตบีบข้อมือของเธอพลางเย้ัย หยัน แล้วออกแรงกระชับขึ้นเล็กน้อยเพื่อลากเธอเข้ามาในห้องและ กระแทกประตูปิด

“งั้นคุณก็อธิบายมา ความสัมพันธ์แบบไหนกันที่ทั้งที่ต่อหน้าผมคุณก็ ยังจะตามเขาไป”

“ฉันอธิบายได้ค่ะ แต่ก่อนที่จะอธิบาย ฉันต้องแก้ไขจุดหนึ่ง ฉันไม่ได้ ตามเขาไปแต่เขาบังคับฉัน”

“แล้วยังไง” “เพราะฉะนั้นฉันก็จะบอกว่าฉันไม่ได้ตั้งใจจะทำให้คุณขายหน้าค่ะ ฉันเองก็ทำอะไรไม่ถูกเหมือนกัน”

“คุณจะบอกว่าผู้ชายคนนั้นไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องอะไรกับคุณเลยงั้น เหรอ ถ้าไม่มีอะไรแล้วทำไมเขาต้องมาพาคุณไปด้วย”

ผลินก้มศีรษะลงอย่างเขินอาย จากนั้นจึงกระซิบ”เขาชอบฉันค่ะ”

ทันทีที่ปยุตได้ยินประโยคนี้ไฟก็ลุกโชน”คุณทำให้ผมขายหน้าแล้ว ยังจะกล้ามาสารภาพเรื่องไร้ยางอายแบบนี้อีกเหรอ”

“คุณต้องการให้ฉันสร้างเหตุผลอื่นขึ้นมาโกหกคุณเหรอคะ ที่สารภาพ เพราะฉันไม่ได้รู้สึกผิดกับคุณค่ะ”

ยิ่งผลินเป็นเช่นนี้ ปยุตยิ่งโกรธ เขาพยักหน้า”ดีมาก ไม่พียงแต่ไม่ ยอมรับความผิดของตัวเอง แถมยังมองว่ามันถูกต้อง ผมจะโทรหาคุณ ธนวันตอนนี้”

เขาไม่ได้ทำให้เธอกลัว ที่กดเบอร์โทรศัพท์ของธนวันอย่างจริงจัง ผลินรีบคว้าโทรศัพท์มือถือของเขา เพราะสงสัยว่า”คุณจะโทรหาคุณ พ่อฉันทำไมคะ”

“เอามา”

เขาจ้องมองอย่างเย็นชาที่เธอขโมยโทรศัพท์มือถือไป ใบหน้าดุจ ก้อนน้ำแข็ง เยือกเย็นและแข็งกระด้าง

“ถ้าคุณไม่บอกฉันก็จะไม่ให้คุณค่ะ”

ปยุตยกรอยยิ้มเยาะ ก้าวออกมาข้างหน้า จับคางของเธอและบอก กับเธอคำต่อคำ”ผมจะให้พวกเขามาพาคุณกลับไปแล้วเอาคุณไปศึกษา เล่าเรียนเสียใหม่ พูดง่าย ๆ เลยก็คือ ผมต้องการคืนสินค้า” ผลินพูดขึ้นอย่างไร้อารมณ์ ถามเขาโดยไม่เกรงกลัว”ฉันทำอะไร ผิดที่ฉันจะต้องยอมรับเหรอคะ มันผิดเหรอที่ถูกคนอื่นมาชอบ คุณ บอกว่าคุณไม่นุญาตให้ฉันออกนอกคุณ แต่ฉันก็ไม่ได้ออกนอกคุณ และคุณก็ไม่มีหลักฐานว่าฉันออกนอกคุณ ถ้าคุณบอกว่าสิ่งที่เกิดขึ้น ในคืนนี้เป็นหลักฐาน ถ้าอย่างนั้นฉันก็ไม่คิดว่าเหตุผลของคุณนั้นถูก ต้อง เพราะว่าฉันได้อธิบายอย่างชัดเจนแล้วว่าฉันถูกบังคับ”

“หีหี น่าเสียดายที่คนที่มีคำพูดที่ฉลาดเช่นนี้จะเป็นครู ผมว่าคุณน่า จะเปลี่ยนอาชีพไปเป็นทนายความมากกว่า”ดวงตาของปยุตยังคงเยียบ เป็น “คุณคิดว่าเรื่องนี้มันจะสามารถอธิบายได้ด้วยคำพูดของคุณเพียง แค่สองสามงั้นเหรอ ทำไมผมต้องเชื่อคุณ”

“คุณจะเชื่อหรือไม่ก็ตาม สิ่งที่ฉันควรพูดก็ได้พูดไปหมดแล้ว ถ้าคุณ ยืนยันที่จะไล่ฉันไปก็คงช่วยไม่ได้ ถึงฉันจะควบคุมหัวใจตัวเองได้ แต่ก็ คงไม่สามารถควบคุมหัวใจคนอื่นได้”