ภรรยาคนที่เจ็ดของประธาน

ตอนที่146 ความรักในภูเขาหลวง(2)



ตอนที่146 ความรักในภูเขาหลวง(2)

บรรยากาศหนาวเย็นจนถึงติดลบ ชื่นใจไม่ได้เงยหน้าก็ รับรู้ถึงอารมณ์โกรธของฝ่ายตรงข้ามได้

หลังจากนิ่งเงียบไปเป็นระยะเวลานานมาก เสียงของทัต ดาถามอย่างโกรธว่า“ลูกไอย่าบอกแม่ว่า ลูกจะแต่งงาน กับผู้หญิงคนนี้”

“ใช่ เธอครับ”

ผัวะ

ทัตดาตบหน้าลูกชาย ทำให้ชื่นใจตกใจถึงขีดสุด เธอ เอามือปิดปากอย่างตกใจ

ผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าในอนาคตอาจจะกลายมาเป็นแม่ สามีของเธอ อารมณ์ช่างน่ากลัวมาก แค่สายตาก็เพียงพอที่ จะทิ่มแทงคนให้ตาย

“ลูกจะเอาคืนแม่ใช่ไหม เอาคืนที่แม่ทำร้ายผลิน ดังนั้น ถึงหาผู้หญิงที่ไร้เหตุผลแบบนี้มาเป็นคู่สมรสของลูก การ แต่งงานไม่ใช่เกมส์เด็กเล่น ไม่ใช่ผู้หญิงชั้นต่ำคนไหน สามารถมาเป็นลูกสะใภ้ของฉันทัตดาได้

ทัตดาจ้องตายเม็งอย่างโกรธ แม่สามีใจร้ายสยองขวัญ กว่าในนิยายหลายพันหมื่นเท่า ชื่นใจทำไรไม่ได้กับคำพูด ของเธอที่ทำร้ายจิตใจมาก ท่าทีนางมารร้ายโหดเหี้ยมของเธอน่าเกรงขามมาก

“ชีวิตของผมอยู่ในกำมือของผมเอง ผมจะแต่งงานกับใคร ใครก็บังคับไม่ได้ วันนี้ผมแค่มาบอกให้แม่รู้และไม่ได้ ขอ ความเห็นของแม่ ตอนนี้บอกจบแล้ว พวกเราก็จะกลับแล้ว

ไวภพลุกขึ้น จงชื่นใจที่ท่าทีตกใจอยู่ข้างเขา เดินออก จากประตูอย่างไม่รอช้า

“หยุดอยู่ตรงนั้น”

ทัดดาตวาด แม่รับปากลูกไม่บังคับผลินอีก ตัดขาดกับผู้ หญิงคนนี้ทันที”

“แม่เข้าใจผิดแล้วผมจะเชื่อแม่หรือ

ไวภพถามเยาะเย้ยอย่างสงสัย แล้วจูงมือนใจเดินออก

ไป

*แม่นับถึงสาม ลูกไม่หยุด แม่จะถือว่าไม่มีลูก ลูกชายคน

ชื่นใจก้าวเท้า อยากจะหยุด แต่ไวภพกลับไม่ฟังความคิด เห็นใคร ฉุดลากเธอออกจากประตูใหญ่ของวิวล่า

ทัตคาตามออกมา ตวาดอีกครั้ง”แม่ไม่เห็นด้วย แม่ไม่ เห็นด้วยเด็ดขาด แม่ไม่อนุญาตลูกเลิกคิดที่จะแต่งงานกับ ผู้หญิงคนนี้ได้เลย

ไวภพได้ยินประโยคนี้ หยุดก้าวทันที หันกลับมา ถาม เย็นใจว่า “งั้นในตอนแรกตอนที่แม่หย่า ผมอนุญาตไหม”

บางครั้งไม่พูด ไม่ได้แปลว่าไม่เกลียด เด็กแปดขวบที่ โดนแม่ตัวเองทอดทิ้ง เขาไม่ผิดที่จะเกลียด

ชื่นใจรู้ว่าไวภพอารมณ์ไม่ดี อึกอักอยู่นาน ถึงเอ่ยปาก อย่างระมัดระวัง ที่จริงแล้ว คุณไม่จำเป็นต้องแตกหักกับ แม่คุณแบบนี้เพราะว่าฉัน แม่คุณไม่ชอบฉัน คุณสามารถ เลือกคนที่แม่คุณชอบแต่งงานด้วย

ปยุตนิ่งเงียบไม่พูด คิ้วขมวดเข้าด้วยกัน

“ฉันดูเหมือนเข้าข้างตัวเองไปหน่อย คุณกับแม่คุณความ เห็นไม่ลงรอยกันควรจะเพราะว่าผลิน ฉันไม่ใช่คนที่คุณ ชอบ”

“เรื่องการแต่งงานฉันคิดว่าคุณพิจารณาอีกครั้งเถอะ แม่คุณพูดถูก แต่งงานไม่ใช่เกมส์เด็กเล่น อยากจะยับยั้ง แม่คุณทำร้ายผลินมีวิธีตั้งมากมาย อาจจะไม่ต้องชดใช้ด้วย ชีวิตของคุณ ความสุขของคุณ”

ชื่นใจพูดเองคนเดียว พูดไม่จบ ในที่สุด ไวภพทนต่อ ไปไม่ไหวจอด อยู่ข้างถนนแล้ว จับใบหน้าของเธอ แล้วจูบ เธอ
ขณะนั้น รู้สึกวิงเวียนเล็กน้อย มึนหัวอีก โลกจะแตกใกล้ มาถึง

สมองของชื่นใจว่างเปล่า มองผู้ชายที่แอบรักมาสองปี ที่อยู่ตรงหน้าอย่างตกใจ นี่ควรไม่ใช่ความฝันเพราะว่าลม หายใจของเขาอบอุ่นขนาดนั้น

ไวภพปล่อยเธอ สูดลมหายใจพูดว่า “หากว่าทำแบบนี้ สามารถทำให้เธอหยุดพูดได้ งั้นโปรดให้อภัยฉันที่ บุ่มบ่าม

เขาสตาร์ทรถอีกครั้ง รถแล่นต่อไป และการบังคับจูบได้ ผลจริงๆ ชื่นใจไม่พูดอีกเลย ตลอดทางส่งเธอกลับบ้าน

ชื่นใจคิดไม่ถึงเลย วันที่สองตอนเที่ยง ทัตดามาหา

ในร้านกาแฟตรงข้ามโรงเรียน เธอกำลังนั่งเคร่งเครียด คอยทัตดาพูด ทัตดาจ้องเธออยู่สักพักพูดว่า”ยิ่งมองก็ยิ่ง รังเกียจ”

เธอดื้อดึงขึ้นมา ชื่นใจเงยหน้าหากว่าคุณไม่มีธุระ ฉันจะ กลับแล้ว ตอนนี้เป็นเวลาทำงานของฉัน”

“ไปจากลูกชายของฉัน”

ทัตดาพูดชัดเจน ชื่นใจเสียดสีว่า“ฉันไม่รับปาก ต่อมาก็ โยนเช็คให้ฉันใช่ไหม”
“คุณฝันไปเถอะ สินค้าอย่างเธอ ฉันไม่ต้องการเสียเงิน

ชื่นใจหายใจเข้าลึกๆ บอกตัวเองไม่โกรธ เธอค่อยๆหยิบ ธนบัตรหนึ่งร้อยหยวนหนึ่งใบจากกระเป๋าเงินตะโกนเรียก พนักงานบริการ เก็บตังค์”

หันหลังเดินออกไป ทัตดาตักเตือนว่า อย่าหาว่าฉันไม่ เตือนเธอ แม้ว่าเธอจะแต่งงานกับลูกชายฉันแล้ว ฉันก็ไม่ ให้ เธอได้อยู่อย่างมีความสุข

“ไม่ต้องห่วง ฉันจะพาลูกชายคุณหนีไปไกลๆ ให้คุณไม่ได้ เห็นเขาอีกเลย”

ทัตดากำลังจ้องหลังของชื่นใจหายไป เกือบจะเป็นลม

ไม่ต้องเป็นวันทำงานที่น่าเบื่อและขุ่นหมอง ผลินอยู่ที่ บ้านทุกวันอึดอัด พอคิดว่าตัวเองไม่มีอนาคตที่สดใส น้ำตา ก็รินไหลออกมาไม่รู้ตัว

วันนี้เธอส่องดูหัวข้ออภิปรายที่น่าสนใจบนอินเทอร์เน็ต เห็นข้อความโพสต์ขอลูกโดยบังเอิญ เวลานี้ในสมองมี เรื่อง เหนือธรรมชาติขึ้นมาแวบนึง ทำไมเธอไม่ไปภูเขาหลวงขอ ลูกล่ะ แม่สามีชอบพูดว่า พระพุทธรูปที่ภูเขาหลวง ศักดิ์สิทธิ์ มาก แม้ว่าเธอไม่เชื่อเท่าไหร่ แต่คิดแล้วตอนนี้อยู่ในบ้านก็ เบื่อ ออกไปเดินมีแต่เรื่องดีไม่มีเสีย

เธออึดอัดใจมากจริงๆ
ตัดสินใจแน่วแน่ เธอออกไปไม่ได้บอกคนในบ้านมาท ภูเขาหลวงคนเดียว

ภูเขาหลวงไม่ว่าเวลาไหน ก็เป็นบรรยากาศที่คึกคัก บนเขาครึกครื้นกว่าบนเขามาก ขายของกิน ขายของเล่น ของเล่นทุกชนิดทุกแบบดึงดูดสายตาของผลิน แต่ก่อนเธอ จะไม่หยุดมองที่แผงลอยบนพื้น เพราะว่าเธอเป็น กุลสตรี ต่างกับเด็กผู้หญิงพวกนั้นที่ชอบเล่น

แต่ตอนนี้เปรียบไม่ได้กับในอดีต เธอไม่ใช่ผู้หญิงที่ เพียบพร้อม ไม่เป็นกุลสตรี เธอเดินท่ามกลางฝูงชนมองดู แล้ว ยังโง่กว่าเด็กผู้หญิงพวกนั้น เธออยู่กับของที่สนใจ ครึ่งวันแต่กลับไม่ได้ซื้ออะไร สุดท้ายเดินจากไปเงียบๆ

เธอไปโถงที่บูชาเทพเจ้า คุกเข่าหน้ารูปปั้นเจ้าแม่กวน อิมประทานบุตร อธิษฐานอย่างตั้งใจ“ฉันยินดีเอาอายุขัย ของฉันสิบปีแลกกับลูกที่แข็งแรงหนึ่งคน จากนี้ต่อไป ฉันจะ ไม่ปรารถนาสิ่งใดอีกแล้ว”

น้ำตาร่วงหล่นบนพื้นของโถงที่บูชาเทพเจ้า สายตา ของเทพเจ้าจ้องมองเธอ หากว่าพวกท่านบนสวรรค์รับรู้ ได้ โปรดประทานลูกให้กับเธอนี่เป็นความปรารถนาสุดท้ายสิ่ง เดียว ในครึ่งชีวิตที่เหลือของเธอ

หลังจากอธิษฐานเสร็จ ผลินมานอกวัด ด้านนอกวัด คึกคักมากผิดปกติ ได้ยินเสียงตะโกนดังข้างหู ใจของเธอ เบิก บานหน่อย
“ตรวจรักษา ตรวจรักษา สารพัดโรคทีวินิจฉัยยาก รักษาไม่

ในเสียงตะโกน มีซินแสฮั่นอายุเจ็บสิบดึงดูดสายตา ของผลิน มีป้ายวางอยู่ด้านหน้าเขา รักษาทุกโรคโรค ผิวหนัง โรคเบาหวาน โรคหัวใจโรคปอด โรคความจํา เสื่อม โรคกลากเกลื้อน ผมร่วง มีลูกยาก

มีลูกยากใช่ไหม ผลินตะลึงทันที เธอเอ่ยปากถาม คุณ รักษามีลูกยากได้ใช่ไหม

ซินแสฮันพยักหน้ายิ้ม”ใช่ แม่หนูจะรักษาไหม

“คุณจะรักษายังไง

ซินแสฮั่นชี้ไปที่ยาสมุนไพรจีนที่อยู่ด้านหลัง แน่นอน รักษาด้วยยาจีน”

เธอนิ่งคิดหลายวินาที ยิ้มขมขื่น หมุนตัวเดินออก

“โธ่ แม่หนู ไม่รักษาใช่ไหม”

ผลินพูดทันทีว่า อาการป่วยของฉันคุณรักษาไม่ได้”

“ที่ฉันพูดไม่กลัวแม่หนูคิดว่าโกหก ทวดของทวดฉันใน อดีตเป็นหมอหลวงที่โด่งดังที่สุดของฮ่องเต้เฉียนหลง ไม่มีโรคอะไรที่เขารักษาไม่ได้ อย่าดูถูกว่าฉันทายาทรุ่น น้ำตกตาจนมาวางแผงลอยบนเขา ที่จริงแล้วฉันไม่อยากรักษาให้กับคนที่ไม่เชื่อฉัน ตำราแพทย์ของตระกูลพวกเรา สืบทอดต่อกันมารุ่นต่อรุ่น โรคที่เทคโนโลยีขั้นสูงรักษา ไม่ ได้ฉันมีความเชื่อมั่นรักษาได้หมด แน่นอนนี่แม่หนูกล้าเชื่อ ไม่เชื่อ

หากว่าเป็นเมื่อก่อน ผลินไปโดยไม่หันกลับมาแน่ๆ แต่ ตอนนี้เธอตื่นเต้น ที่สำคัญคือรู้สึกว่าตัวเองเป็นแบบนี้แล้ว เชื่อไม่เชื่อก็ไม่มีอะไรจะสูญเสีย ตรงกันข้ามเชื่อแล้วอาจ จะยังมีความหวังขึ้นมาจริงๆสักหน่อย

บางครั้งเธอเห็นหมอเทวดาที่มีฝีมือการแพทย์ล้ำเลิศ จริงมีแต่ในตำราเท่านั้น ยิ่งไปกว่านั้น ซินแสฮั่นคนนี้ที่อยู่ ตรงหน้าให้ความเชื่อมั่นแก่เธอได้

“งั้นดีเลย คุณช่วยดูให้ฉันหน่อย”

“แม่หนูเชิญนั่ง”

ซินแสฮั่นชี้ไปที่เก้าอี้ข้างเท้าเธอ ผลินนั่งลง”เอามือขวา ยื่นให้ฉัน”

เธอยื่นมือขวาออกไป ซินแสฮันจับชีพจรเธออย่าง ตั้งใจ“แม่หนูเยื่อบุโพรงมดลูกเจริญผิดที่”

ประโยคธรรมดาที่สะท้อนความในใจของผลิน เธอถาม อย่างตกใจว่า คุณรู้ได้ยังไง”

ซินแสฮั่นยิ้มๆ หากว่าฉันไม่รู้ ฉันจะช่วยรักษาคุณได้ยัง
ขณะนี้ใจของเธอที่ตายไปแล้วเริ่มค่อยๆฟื้นฟู คนที่ไม่ใช้ อุปกรณ์ใดๆก็มองออกได้ว่ามดลูกของเธอมีปัญหา เธอ ไม่ เชื่อก็ต้องเชื่อว่าตัวเองเจอหมอเทวดาแล้ว

“งั้นคุณคิดว่าฉันรักษาได้ไหม”

“ปัญหาไม่ใหญ่”

ซินแสฮั่นจับชีพจรวินิจฉัยแล้ว พูดอย่างตั้งใจว่า“หมอ จีนคิดว่า โรคนี้เกิดจากไตไม่แข็งแรง หรือเลือดลมไม่พอ หรือขาดสารอาหารหรือป่วยนานไม่ได้บำรุงชดเชยการสูญ เสียเลือดช่วงมีประจำเดือน มดลูกขาดความอบอุ่นและ การ บำรุง วิธีการรักษาก็คือเพิ่มความอบอุ่นบำรุงไต ผลัดเลือด เสีย สามารถช่วยทำให้มดลูกและไข่ฝังตัวได้ดี ทำให้ตั้ง ครรภ์ บำรุงไตให้แข็งแรง อวัยวะสืบพันธุ์ ฟอกเลือด รักษา ครรภ์ มดลูกไม่ดีไตไม่แข็งแรงการไหลเวียน เลือดไม่ดีมี ส่วนเกี่ยวข้องหมด มาจากการขาดสารอาหารบำรุงก่อนและ หลังการปฏิสนธิ เจ็บป่วยมานานทำให้ไต อ่อนแอ เลือด เลี้ยงไตไม่พอ การฟอกเลือดเสียน้อย มดลูกขาดการบำรุง ทำให้ตั้งครรภ์ยาก

ผลินได้ยินที่เขาพูดทั้งหมดมีเหตุผล รีบให้สัญญา” หากว่าท่านสามารถรักษาภาวะมีบุตรยากได้ ฉันจะกลับมา ตอบแทนอย่างงาม

หมอเมตตาต่อผู้อื่น“แม่หนูเชื่อฉันก็เป็นรางวัลที่ดีที่สุดสำหรับฉัน ฉันจัดยาให้คุณก่อน คุณกลับไปทานยาตาม เวลา”

ซินแสฮั่นหมุนตัวหยิบถุงพลาสติก หยิบยาจีนจากใน กระเป๋าผ้าที่ทั้งดำและสกปรกนั้น ทุกถุงผ้ามีฉลากติดด้าน บน เขาหยิบไปพูดไปว่า คอยสักครู่ฉันจะเขียนใบสั่งยาให้ คุณ ต่อไปคุณก็ไปที่ร้านขายยาจีนจัดยาตามใบสั่งยาที่ ฉัน ให้คุณ ตอนที่ทานยาสามารถนอนกับสามี แต่ห้ามทานยาตัว อื่น มิฉะนั้นจะเกิดผลลบร้ายแรง


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ