ภรรยาคนที่เจ็ดของประธาน

ตอนที่ 251 ตอนจบ



ตอนที่ 251 ตอนจบ

เธอบอกเขาก่อนจะขึ้นไปชั้นบน ว่ามีเรื่องสำคัญที่จะ ต้องพูด เขาควรจะมาโดยเร็ว

อย่างที่คาดไว้ เธอรอเพียงครู่เดียว ก็ได้ยินเสียง ฝีเท้าที่คุ้นเคย ปยุตผลักประตูห้องนอนเปิดออก เขา ตกใจรีบปิดประตู ราวกับเห็นสัตว์ประหลาด กล่าวขึ้น มาในทันที “เธอทําอะไรน่ะ จะยั่วผมรึไง”

ยั่วยวน……….แทบจะอาเจียนเป็นเลือด ผู้ชายคนนี้ เรียกเธอด้วยคําหยาบคายเช่นนี้

เธอลุกขึ้นเปิดโทรทัศน์ อย่างรวดเร็ว ในทีวีออก อากาศภาพที่ทำให้หน้าแดงใจเต้น

“สามี ไปอาบน้ำสิคะ ฉันรออยู่นะ…”

เธอผลักเขาเบาๆ ใครจะรู้ว่าปยุตหันหลังและเดินออก ไป แต่ไม่ได้เดินไปที่ห้องน้ำ กลับเดินไปนอกประตูแทน

“นี่ คุณจะไปไหนคะ”

เธอคว้าแขนของเขา และเต็มไปด้วยความสับสน

“ไปทำงาน มีเรื่องมากมายที่ต้องทำ”

ทำงาน…. ตอนนี้อ่ะนะ เขายังมีอารมณ์ที่จะทำงาน ผลินอยากจะอาเจียนเป็นเลือดแล้ว
เธอหน้าแดง “คุณเห็นผู้หญิงเมื่อสักครู่นี้ไหม ไม่รู้สึก อะไรเลยหรือคะ”

“ไม่”

ทำไมล่ะ!” “

ทำไมต้องรู้สึกอะไร ผมไม่รู้จักเธอ!”

“แต่ แต่ว่าหล่อนเป็นผู้หญิง…คุณก็อาจ…อาจจะคิดมา ถึงฉัน”

เมื่อฟังประโยคนี้ ปยุตก็รู้สึกสนใจ หันไปหาเธอ มุม ปากยกขึ้น “คิดถึงยังไง”

“ก็คิดถึง…..เอ่อ….ตอนอย่างนั้น…..กับฉัน… ใบหน้า

ของผลินร้อนราวกับจะทำให้ไข่สุกได้

“คุณมีท่าเด็ดเหมือนหล่อนรึไง”

“คุณลีลาเยอะเท่าหล่อนรึเปล่า”

“ให้ผมคิดถึงยังไง!
ปยุตหันหลังเดินออกไป ผลินตาเห็นดวงดาว อาเจียร เป็นเลือดอย่างสมบูรณ์

อย่าบอกนะว่าใกล้จะเป็นอาถรรพณ์เจ็ดปีจริงๆ ระดับ นี้จัดการได้ สถานการณ์ไม่ใช่รุนแรงเกินไป!

ครั้งนี้ไม่สําเร็จครั้งต่อไปก็ต้องสำเร็จ เธอจะไม่ยอม แพ้ในเรื่องนี้ รอให้ปยุตทำงานเสร็จกลับมาหาเธออีก ครั้งก่อน

เมื่อปยุตเข้ามาก็เห็นผลินยืนอยู่ที่ประตูห้องน้ำ เสื้อ เชิ้ตสีขาวที่คลุมตัวเธออยู่เปียกโชก เปียกโชกทั้งตัว ผมยาวดำขลับชุ่มไปด้วยน้ำ ยืดตัวขึ้นจากด้านหลัง หน้าผากเรียบเนียนรับแสง น้ำแต่หยดชุ่มไปทั้งร่างของ เธอ กระโดดเข้าไปในใจของเขาดังคลื่นทีละระลอกๆ

เสื้อที่อยู่บนร่างกายบางมาก หลังจากที่เปียกน้ำก็เห็น เส้นโค้งเว้าโดยละเอียด ร่างของเธอเปิดเผยเด่นชัด ออกมา น้ำไหลเป็นเส้นโค้งดึงดูดใจคนที่สุดเหมือนผล ไม้ที่มีน้ำหยดพรม ดึงดูดให้คนที่อยู่ในระยะไกลต้องรีบ เดินเข้าไปกัดสักคำ

ด้านล่างของเสื้อ เป็นต้นขาที่เห็นได้ชัดทั้งสองข้าง ผิวอันบอบบาง และเรียวขาที่เปิดเผย หยดน้ำสองสาม หยดเคลื่อนตัวตามขอบขา ตั้งแต่ต้นขาจนถึงน่อง เลย ไปถึงข้อเท้าอันกลมบาง

เธอต้องการใช้ร่างที่เปียกชุ่มยั่วยวนเขา
เขายืนนิ่งอยู่กับที่ เธอเริ่มโดยการเดินไปข้างหน้า เอื้อมมือไปโอบที่คอเขา จูบเบาๆที่จมูกของเขา สำรวจ ลงมาถึงริมฝีปาก จากนั้นส่งลิ้นเข้าไปเล็กน้อย ละเลียด อย่างปราณีต ยั่วยวนอย่างแยบยล

ใช้เวลาเพียงไม่นาน ปยุตก็ถูกยั่วขึ้นมา เขาทนต่อไป ไม่ไหว สวรรค์เท่านั้นที่รู้ สามชั่วโมงก่อนปยุตทรมาน อย่างมากอยู่ในห้องหนังสือ ความจริงต้องการห่าง จากเธอสักครู่หนึ่ง ให้เธอได้ไตร่ตรองถึงผลของการมี พฤติกรรมที่ไม่เชื่อฟัง แต่ความงามตรงหน้านี้ เขาพ่าย แพ้โดยสิ้นเชิงอย่างง่ายดาย นี่ทำให้เขาตระหนักว่าชั่ว ชีวิตนี้ของเขา อย่าคิดหลุดลอดจากมือผู้หญิงคนนี้เป็น อันขาด

เสียงหอบหายใจของคนทั้งคู่ทั้งผ่อนและเร่ง

ผลินเริ่มที่จะเปลื้องเสื้อผ้าของเขา มือแตะที่หน้าอก ที่กระเพิ่มขึ้นลง น้ำตาของเธอไหลออกมาโดยไม่รู้ตัว ผู้ชายคนนี้รักเธอ อาถรรพณ์เจ็ดปีอะไร การรุกรานที่ อ่อนโยนอะไร ผู้ชายคนนี้รักเธอ แค่รักเธอ!

“น้ำ คุณเป็นอย่างนี้ จะให้ผมทำต่อไปอย่างไร

ปยุตเงยหน้าขึ้น อยากหัวเราะและร้องไห้ในเวลา เดียวกัน

“คุณทำต่อไปสิ ไม่ต้องห่วงฉัน”

“คุณร้องไห้แบบนี้ ถ้าผมทำต่อ ผมจะแตกต่างอะไรกับสัตว์ป่าที่โหดร้าย

“ความจริงคุณก็ไม่ได้ต่างอะไรกับสัตว์ป่า ไม่เป็นไร ทําต่อเถอะ ไม่ว่าคุณจะเป็นยังไง ฉันก็ชอบทั้งนั้น”

เธอถอดเสื้อผ้าที่เปียกปอนของตัวเองออก ปีนป่ายไป ที่คอของเขา บรรจงจูบที่ติ่งหู

ปยุตหายใจไม่ทัน ผู้หญิงตรงหน้าเป็นเหมือนมฤตยู เขาร้อนไปหมดทั้งร่างกาย เลือดลมพุ่งพล่าน เซลล์ทุก ส่วนในร่างกายโหยหา ร่างกายนี้ ใบหน้านี้ คิ้วคู่นี้ ทุก อย่างของผู้หญิงคนนี้เข้าถึงเขาได้โดยง่ายดาย หัวใจที่ อ่อนโยนดวงนั้น เขาดึงเธอเข้ามาใกล้ โค้งตัวลงกัดริม ฝีปากที่โหยหามานาน

ผลินตอบโต้ด้วยความอบอุ่น

ปีใหม่กำลังใกล้เข้ามา เมื่อเปรียบเทียบกับปีใหม่ที่ ผลินและปยุตใช้เวลาร่วมกัน ปีใหม่ปีนี้เต็มไปด้วยความ หมายพิเศษ มันมีชีวิตชีวาอย่างน่าประหลาดใจ เด็กเล็ก เรียนรู้ภาษา เหล่าคนใช้ตกแต่งสถานที่และโคมไฟ ผู้ สูงอายุลืมตาขึ้นยิ้ม

ปยุตและผลินกำลังสร้างปัญหาให้น้องสาวและน้อง เขย ปาณีตั้งครรภ์แล้ว ชนัยสปอยเธออย่างผิดๆ

เล่นมาหลายรอบแล้ว น้องสะใภ้ผลักไพ่นกกระจอกที ละตัว “ไม่สู้แล้ว ไม่สู้แล้ว เงินหายไปหมดแล้ว เธอสอง คนนี่จริงๆเลย พวกเราเป็นแขก จะชนะเอาเงินของแขกได้อย่างไร หน้าเลือด โจวปาผี!”

ผลินยิ้มอย่างหัวเสีย “เฮ้ เธอแต่งงานออกไปแค่สอง สามวันก็เรียกว่าตัวเองเป็นแขกแล้วหรอ”

ปยุตยิ่งโมโห “อย่าไปสนใจเธอ เจ้าคนนี้ตั้งแต่เด็กก็ ไม่สำนึกบุญคุณ เราขึ้นข้างบนกันเถอะ”

เมื่อถึงชั้นบน ผลินถามปยุต “ขึ้นมาข้างบนทำไมคะ”

“เธอว่าทำอะไรล่ะ ชายหนึ่งหญิงหนึ่ง ชายเปล่าหญิง เปลี่ยว จะทําอะไรดีล่ะ”

ใบหน้าของผลินร้อนขึ้นมาเล็กน้อย พูดอย่างเอียง อาย “เดี๋ยวก็จะทานมื้อค่ำแล้ว รอตอนกลางคืนค่อย…

“สุขสันต์วันปีใหม่”

ทันใดนั้นปยุตก็หยิบเอากล่องของขวัญที่ห่ออย่าง สวยงามซึ่งซ่อนอยู่ด้านหลังเขาขึ้นมา เธอตกตะลึงและ เงยหน้า “คุณ คุณให้ฉันขึ้นมาข้างบนเพราะต้องการจะ ให้ของขวัญปีใหม่ฉันอย่างนั้นหรอคะ”

“ใช่สิ คุณคิดว่าอะไรล่ะ” ปยุตยิ้มอย่างมีเลศนัย “อ๋อ ผมรู้น่า ผลิน คุณจะทำอนาจารผมอีกล่ะสิใช่ไหมล่ะ”

ผลินเปิดกล่องของขวัญ มันเป็นแหวนเพชรรุ่นที่มีอยู่ไม่กี่วงในโลก บนกล่องมีชื่อที่เพราะมาก “รักแท้ชั่ว ชีวิต” และยังมีโน้ตเล็กๆอีกด้วย เธอเปิดอ่านอย่างช้าๆ ดูลายมือเต้นระบำขึ้นลงของปยุต “ความปรารถนาที่ยิ่ง ใหญ่ที่สุดของชีวิตนี้ คือเพียงได้รักกับคุณอย่างไม่มีวัน แตกสลาย ให้เวลาเดินไปช้าๆ พระอาทิตย์ตกดิน ล่อง ลอยในฟองคลื่น กอดเบาๆและกระซิบที่ข้างหูของคุณ ความรู้สึกที่ผมมีต่อคุณจะคงอยู่เสมอไป”

ดวงตาของเธอร้อนขึ้นมาทันที เอื้อมมือไปที่ลำคอ ของปยุตและพูดอย่างซาบซึ้งว่า “สามี ขอบคุณค่ะ ขอบคุณสำหรับถ้อยคำเหล่านี้ ที่เป็นรักแท้ในชีวิตของ ฉัน…”

เมื่อปยุตกำลังจะโค้งตัวลงเพื่อจูบเธอ ประตูก็ถูกเคาะ “พี่ชาย พี่สะใภ้ ทานข้าวเย็นค่ะ”

ทั้งสองคนตกใจ หัวเราะออกมาพร้อมกันโดยไม่ได้ นัดหมาย เขาจับมือเธอไว้ “ไปกันเถอะ กินข้าวเย็นกัน ก่อน กลางคืนค่อยต่อ”

เมื่อลงมาถึงด้านล่าง ชนัยกำลังติดตั้งกล้อง ผลินจึง เดินไปถาม “นี่จะทำอะไร จะถ่ายรูปหรอคะ”

“ใช่แล้ว แม่ของพวกเราบอกว่ามีสมาชิกใหม่เข้ามาใน ครอบครัวปีนี้ พวกเรามาถ่ายรูปหมู่กัน”

“ยินดีๆหน้าตรงนะ จะถ่ายแล้วนะ———” ปาณีดึงคอของ เขามาโห่ร้อง
ทั้งครอบครัวล้อมรอบกัน หญิงชรานั่งอยู่ตรงกลางมือ แต่ละข้างกุมมือลูกแต่ละคนไว้ ปาณีและชนัยยืนทาง ด้านซ้าย ปยุตและผลินยืนทางด้านขวา

ระหว่างที่กล้องกำลังชักภาพ มือของปยุตก็โอบไหล่

เธอให้เข้ามาใกล้ชิดขึ้น ตามมาด้วยเสียง “แชะ” ภาพที่อบอุ่นได้เกิดขึ้นแล้ว

ตลอดกาล

ความรักคืออะไร ความรักก็คือ—

สิ่งที่สวยงามที่สุดไม่ใช่การที่มีเธออยู่ แต่คือต่อให้ กาลเวลาผ่านไปเนิ่นนานแค่ไหนเธอก็ยังคงอยู่

ขอบคุณ

ที่ทำให้ชีวิตนี้ผมเป็นคนโชคดีที่ได้พบคุณ

ขอบคุณ ทำให้ผมรักคุณเสมอ

—ขอให้โลกนี้มีคู่รักที่ได้ครองคู่กันนิรันดร์


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ