ภรรยาคนที่เจ็ดของประธาน

ตอนที่ 134 ใบตรวจภาวะการเจริญพันธุ์(2)



ตอนที่ 134 ใบตรวจภาวะการเจริญพันธุ์(2)

ในหัวใจของธรรศ จันทรเป็นผู้หญิงที่ใส่ชุดขาวเหมือน นางฟ้าเมื่อหลายปีก่อน

ถึงแม้ว่าตอนนี้ เธอจะเริ่มเปลี่ยนไปบ้างแล้ว แต่สำหรับ เขา ก็ยังคิดว่าเธอเหมือนในตอนแรก

“มันไม่ใช่ความเห็นแก่ตัว แต่พระเจ้าเป็นหนี้ฉัน คุณรู้ดี กว่าใคร สิ่งที่ฉันได้รับในช่วงสามปีที่ผ่านมา มากกว่าที่ทุก คนรู้ ว่าทําไมฉันต้องกลับมา”

“ใช่ ผมรู้ดี ตอนที่เธอตัดสินใจที่จะกลับมา บอกอะไรกับ ผมจำได้ไหม เธอบอกว่าถ้าผู้ชายคนนั้นยังรักเธอ เธอจะ ไม่ ทิ้งเขาไม่ว่ามันจะยากแค่ไหนก็ตาม แต่ถ้าผู้ชายคนนั้นไม่ รักเธออีกต่อไปแล้ว ถ้าเป็นแบบนั้น เธอก็จะปล่อยไป นั่น ไม่ใช่สิ่งที่เธอพูดไว้หรอกเหรอ”

“นั่นคือสิ่งที่ฉันพูด แต่ตอนนั้นฉันรู้หรือเปล่าล่ะว่าพ่อแม่ ของฉันตายไปแล้ว ฉันรู้หรือเปล่าล่ะว่าพ่อแม่ของฉันถูก ฆ่า โดยป้าของคุณ ฉันไม่รู้ ถ้าฉันรู้ฉันจะไม่พูดอย่างนั้น แม้แต่ คนที่จิตใจดี ก็จะถูกสถานการณ์ที่เป็นจริงบังคับให้ กลาย เป็นคนไม่ดีได้!”

ธรรศถอนหายใจ และถามขึ้นเงียบ ๆ เธอต้องการเข้าไป แทรกชีวิตคู่ของคนอื่นงั้นเหรอ”

จันทรน้ำตาเอ่อขึ้นมาทันที เธอสะอื้นและพูดว่า “ฉันก็ไม่ต้องการแบบนั้น แต่ฉันถอยไม่ได้ เมื่อคิดถึงการตายของ พ่อแม่ฉัน ฉันไม่สามารถกล้ำกลืนมันลงไปได้ ถ้าฉันไม่ได้ คนที่ฉันต้องการ งั้นพ่อแม่ของฉันก็ต้องตายอย่างไร้ ค่า…

“การตายของพ่อแม่ของเธอเกี่ยวข้องกับลูกพี่ลูกน้องของ ผมยังไง เธอแน่ใจเหรอว่าเพราะเธอรักเขาไม่ใช่การแก้แค้น พ่อแม่ของเขา

“ฉันมาเพราะรักเขา!! ฉันรักเขา!!”

จันทรโวยวายเสียงดัง

“ถ้าเป็นอย่างนั้น เธอก็ไม่ควรจากไป ในเมื่อมันผ่านไปแล้ว ก็ไม่ควรกลับมาทำร้ายคนบริสุทธิ์อีก!!”

ธรรศมีอารมณ์หงุดหงิดยิ่งกว่าเธอ ตั้งแต่ที่รู้จักกันมา การทะเลาะกันรุนแรงแบบนี้เกิดขึ้นครั้งแรก ปฏิเสธไม่ได้ว่า คำพูดที่จันทรพูดออกมาในวันนี้ มันทำให้เขาผิดหวังมาก

โรงพยาบาลในเมือง ผลินถูกปยุคลากมาที่นี่เพื่อตรวจ รายละเอียดร่างกาย ไม่ว่าเธอจะอธิบายว่าตัวเองไม่ได้รับ บาดเจ็บยังไง เขาก็ยังต้องตรวจสอบก่อนที่เขาจะเชื่อ

ออกจากห้องตรวจ เธอมองเขาด้วยรอยยิ้ม ตอนนี้คุณ เชื่อได้แล้วหรือยัง”

ปยุตพยักหน้า”อืม เชื่อแล้ว โล่งอกไปที” เธอชี้นิ้วอย่าง โกรธ ๆ ไปที่หน้าผากของเขา “คุณควรกังวลเรื่องตัวเองมากกว่า หัวเนียกำลังเบ่งบานแล้ว”

“ไม่เป็นไรหรอก มันก็แค่รอยขีดข่วน

“แต่ก็ต้องตรวจด้วย ว่าจะไม่ติดเชื้อแบคทีเรียหรือ บาดทะยักหรืออะไรเลยก็ตาม

เธอผลักเขาเข้าไปในห้องทำแผลแล้วพูดว่า“คุณจัดการ แผลที่นี่ ฉันจะไปดูคุณชนัยกับชื่นใจว่าเป็นยังไงบ้าง

ชนัยและชื่นใจอยู่ห้องคนไข้ติดกัน ชนัยข้อมือหักรุนแรง และเย็บหกเข็มบนศีรษะ ชื่นใจต้นขาหักและเย็บสี่เข็ม บน หลังมือ ทั้งคู่ใส่เฝือก นอนอยู่บนเตียงและไม่สามารถขยับ ได้

เธอเปิดประตูวอร์ดของชื่นใจ เข้าไปถามเธอ”ยาชาหมด ฤทธิ์แล้ว เจ็บมากไหมตอนนี้”

ชื่นใจส่ายหน้าอย่างอ่อนแรง “ไม่หรอก มันไม่เจ็บมาก เท่าไร”

ที่จริงแล้วมันเจ็บมาก แต่ไม่อยากให้เพื่อนเป็นห่วงเธอ มากเกินไป

ผลินสัมผัสใบหน้าของเธออย่างเจ็บปวด ขอบคุณ พระเจ้า โชคดีที่ไม่มีการบาดเจ็บที่ใบหน้า ถ้าใบหน้าที่ สวยงามของ นใจของเราเป็นแผลเป็นจะทำยังไง”
“ไม่งั้นมือฉันจะเจ็บแบบนี้เหรอ”

เมื่อรถชนกัน เศษกระจกกระเด็นมายังพวกเขา ด้วย สัญชาตญาณเธอใช้มือปกปิดที่ใบหน้า และครึ่งหนึ่งของ ร่างกายถูกกระแทกเข้ากับด้านหน้า ขาข้างหนึ่งถูกบีบอัดจน ข้อต่อผิดรูป

“ก็ดีแล้ว แล้วคุณชนัยเป็นไงบ้าง

“เขาบาดเจ็บคล้ายกันกับเธอ แต่ที่ศีรษะมีบาดแผล ฉัน ไม่รู้ว่ามันทำร้ายเส้นประสาทในสมองหรือเปล่า เดี๋ยวฉัน จะ ไปคุยกับเขา ดูว่ามีสิ่งที่ผิดปกติกับสมองของเขาหรือไม่”

ผลินออกจากวอร์ดของ นใจ มายังห้องถัดไป เตรียม ที่จะผลักประตูเปิด แต่เหลือบไปเห็นผ่านช่องเล็ก ๆ ของ หน้าต่างโปร่งใส มีผู้หญิงคนหนึ่งนั่งอยู่ข้างเตียง เมื่อ มองไปที่ด้านหลังของเธอ เธอเป็นผู้หญิงที่โตเต็มวัยและ งดงาม แต่ไม่ใช่น้องสามีอย่างปาณี เธอได้ยินเสียงที่ ดูเหมือนการทะเลาะกันข้างในจังหวะที่เตรียมว่าจะเดิน เข้าไปจึงหยุดลง

“ฉันจะอธิบายให้คุณฟังยังไงคุณถึงจะเชื่อ เมื่อคืนฉันอยู่ที่ บ้านจริง ๆ ไม่ได้ไปที่ไหนเลยนะ”

“แต่ตาของผมสามารถเห็นได้อย่างชัดเจน ผมเห็นคุณนั่ง อยู่ในรถของผู้ชายคนอื่นที่วิ่งผ่านผมไป

“เป็นไปได้ยังไง เมื่อคืนนี้เนี่ยนะ ฉันอยู่บ้านดูทีวี ที่คุณเห็นฉันอยู่กับผู้ชายคนอื่นนั่นน่ะ คุณเห็นวิญญาณของฉัน

หรือเปล่า”

“ถ้าผมไม่เห็น ผมคงจะไม่สูญเสียการควบคุมจนทำให้เกิด อุบัติเหตุร้ายแรงมากอย่างนี้หรอก!”

“เมื่อเย็นคุณดื่มไปหรือเปล่า”

ชนัยไม่ตอบ

“ดื่มไปใช่ไหม”

ธารีไล่บี้”พูด คุณดื่มไปใช่ไหม”

“ดื่มแล้วยังไง”

“ดื่มแล้วคุณจะไม่รู้สึกตัว คิดว่าผู้หญิงคนอื่นเป็นฉัน คุณ คิดถึงฉันตลอดเวลาฉันเข้าใจ แต่คุณไม่สามารถปัด ความ รับผิดชอบของคุณเรื่องอุบัติเหตุเมาแล้วขับมาที่ฉันได้ หรอกนะ”

“ผมแค่ดื่มนิดหน่อย มันไม่ได้อยู่ในจุดที่ควบคุมความเร็ว

ไม่ได้”

“ดื่มนิดหน่อยก็คือดื่ม กฏของการจราจรกำหนดไว้ อย่างชัดเจนเรื่องการดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ขณะขับขี่ อุบัติเหตุไม่ได้เกิดขึ้นได้กับทุกคนที่เมาแล้วขับ แต่เป็น เพราะตัวเองเห็นแฟนหรือภรรยาอยู่ในรถของผู้ชายคนอื่นน่ะเหรอ”

ธารีพูดอย่างมีเหตุผล ชี้แจงเหตุผลจนชนัยเริ่มคิดว่า เข้าใจผิด แต่มันยากที่จะเชื่อว่าเพียงเพราะตัวเองแค่ดื่มไวน์ นั่นจะทำให้เขาเมาจนตาลายได้ขนาดนั้นเชียวหรือ

เห็นเขาจมอยู่ในความคิด ธารีจึงรีบพูดขึ้นอีกครั้ง ทันที”ชนัย เรารักกันมาสองปีแล้วนะ ฉันเป็นคนประเภทไหน คุณรู้ดีที่สุด ยกเว้นคุณจะมีใครอื่นอยู่ในหัวใจ” “เอาล่ะ คุณ กลับไปก่อนเถอะ ผมอยากอยู่คนเดียว”

“ฉันไม่ไป คุณจะอยู่โดยที่ไม่มีคนดูแลได้ยังไง”

“ผมไม่เป็นไร”

“ไม่เป็นไรเนี่ยนะ หัวก็มีแต่แผล แขนก็หักด้วย ถ้าไม่เรียก ว่าเป็นแล้วจะเรียกว่าอะไร

ชนัยไม่สามารถเอาชนะเธอได้ จึงต้องปล่อยให้เธออยู่

“ก็ได้ ถ้าคุณอยากอยู่ก็อยู่ แต่ก็อย่าอยู่ดึกเกินไปแล้วกัน”

“ไม่เป็นไรหรอก เพื่อให้คุณ อย่าพูดว่าต้องอยู่ดึก ต่อให้ ขึ้นลงทะเลเพลิงฉันก็จะไม่บ่นอะไรเลย”

“อย่ามาพูดอะไรน่าขนลุกน่ะ

ธารีหัวเราะมันไม่ใช่แค่กับคุณหรอก หิวไหมคะ ฉันกลับบ้านไปทําอะไรมาให้คุณทานดีไหม”

ชนัยพยักหน้า”ก็ดี เมื่อเย็นแค่ดื่มไวน์ ยังไม่ได้ทานอะไร เลย เหมือนจะรู้สึกหิวนิดหน่อย” “ฉันจะกลับบ้านไปเตรียม มาให้ คุณอยู่ดี ๆ นะ ฉันจะรีบกลับมา

พูดจบ ก็ก้มลงไปจูบที่ใบหน้าของเขา ชนัยไม่มีเสียง หัวเราะไม่เพียงแต่น่าขนลุกยังน่าทุเรศอีกด้วยนะ”

“อะไรนะ คุณบอกว่าฉันน่าทุเรศ…

เมื่อพวกเขากำลังหัวเราะกัน เสียงประตูเปิดก็ดังขึ้น ผลินเดินเข้ามาด้วยใบหน้าที่ไร้อารมณ์”คุณชนัยรู้สึกดีขึ้น หรือยังคะ”

“โอ้ ไม่เป็นอะไรแล้วล่ะครับ”

ธารีหันมองเธออย่างรวดเร็ว พยักหน้ากับเธอเพื่อ ทักทาย ขยิบตาให้ชนัย”ฉันไปก่อนนะคะ”

“อืม”

ผลินมองธารีเดินออกไป แล้วจึงนั่งลงตรงหน้าชนัย หน้าบึ้งตึงอย่างมาก

“เกิดอะไรขึ้นครับ อย่าบอกนะว่า มีใครตายเพราะความผิด พลาดของผมน่ะ
“คุณเสียการควบคุมเพราะเห็นคนที่คล้ายกับแฟนคุณเห รอ”

ชนัยดวงตาเป็นประกาย บางทีตาของผมอาจจะลาย

ก็ได้”

“มันเป็นไปได้เหรอ คุณไม่ลองคิดดูเหรอ ว่าคนที่คุณเห็น นั่นน่ะเป็นเธอจริงหรือเปล่า”

“คุณหมายความว่ายังไงครับ”

ผลินถอนหายใจ“เมื่อวันก่อนฉันได้ยินน้องณีพูดว่าเธอ เห็นแฟนของคุณกับผู้ชายคนอื่นที่ร้านกาแฟด้วย ถ้าคุณ มองผิด งั้นน้องณีก็ยังมองผิดด้วยงั้นเหรอคะ”

“ดูเหมือนว่าธารีจะค่อนข้างเป็นคนที่นิยมมากเลยนะครับ”

หึ ผลินหัวเราะเยาะ“คุณรักเธอมากเลยเหรอ ถึงได้ เต็มใจที่จะเชื่อว่าเธอเป็นที่นิยมมากกว่าที่จะสงสัยว่าเธอมี ความสัมพันธ์กับชายอื่นหรือเปล่า”

“คุณจะสงสัยสามีของคุณง่าย ๆ แบบนี้หรือเปล่าล่ะครับ”

“มันไม่เหมือนกัน”

“ทำไมถึงไม่เหมือนครับ คุณรักมากกว่าผมหรือผมรัก มากกว่าคุณกันล่ะ”
ผลินไม่มีอะไรจะพูดอีก รู้สึกว่าไอคิวทางด้านความรัก ลดลง ชนัยดูเป็นผู้ชายที่ฉลาดและมีความสามารถ แต่เมื่อ เผชิญกับความรัก กลับไม่แตกต่างจากเด็กปัญญาอ่อน

“ยังไงก็ตามฉันแค่อยากเตือนคุณ ไม่ว่าคุณจะให้ความ สำคัญหรือไม่นั่นก็เป็นเรื่องของคุณเอง เอาล่ะ ฉันกลับ ก่อน แล้วกันนะคะ คุณจะได้พักผ่อน”

“ครับ”

หลังจากออกจากวอร์ดของชนัย เธอกลับมาที่วอร์ดของ ชื่นใจ หลังจากได้ฟังว่าเธอดีขึ้นแล้ว จึงมาที่ห้องเปลี่ยน ชุดคนไข้ หน้าผากของปยุตได้รับการพันผ้าพันแผล เธอดู การแต่งตัวของเขาแล้วก็อดหัวเราะไม่ได้ ปยุตเลิกคิ้ว “คุณ หัวเราะอะไร”

“หัวเราะในสิ่งที่คุณดูเหมือนตอนนี้น่ะสิ มันเหมือนกับ ซามูไรญี่ปุ่นเลย”

“ไม่ใช่เพราะคุณหรอกเหรอ ผมถึงได้มีโอกาสเป็นซามูไร น่ะ”

“ขอบคุณนะคะ ขอบคุณจริง ๆ ขอบคุณสำหรับความ ร่วมมือของคุณ ขอบคุณสําหรับความอดทนของคุณ และ สำหรับการปกป้องของคุณในวันนี้”
ผลินมองเขาด้วยความขอบคุณอย่างสุดซึง คิดถึงช่วง เวลาที่เกิดอุบัติเหตุ เธอกับจันทรเป็นสองอารมณ์ที่แตกต่าง กันอย่างสิ้นเชิง จันทรโกรธ และเธอรู้สึกยินดี

ในที่สุดเธอก็เชื่อ ในความรู้สึกที่ปยุตมีต่อเธอ ที่จริงแล้ว มันไม่น้อยไปกว่าจันทร

“พวกเรากลับคฤหาสน์นภากันเลยไหม”

“ตอนนี้เหรอ”

“อืม”

ปยุตมองนาฬิกาบนข้อมือ “มันดึกแล้ว ค่อยกลับพรุ่งนี้ แล้วกัน”

มันดึกเกินไปหน่อย แม้ว่าจะแทบรอไม่ไหวที่อยากให้แม่ สามีได้เห็นเรื่องน่าประหลาดใจที่ลูกชายกลับบ้าน แต่ก็ไม่ ได้อยากรีบร้อนนัก ยิ่งไปกว่านั้นถ้ากลับไปตอนนี้ พวกเขาก็ คงหลับไปแล้ว

คนสองคนกลับไปที่วิลล่าริมทะเล อาบนําและนอนบน เตียง ผลินเอนพิงปยุตและพูดขึ้นว่า “เวลาเป็นยาที่ดีที่สุด ในการลืมใครสักคน สามปีผ่านมาแล้ว ในที่สุดคุณก็ลืม จันทรและลืมความรักที่ลึกซึ้งระหว่างคุณกับคนคนนี้”

ปยุตถอนหายใจเล็กน้อย’ไม่ใช่เวลาที่ทำให้ผมลืมบาง คนและบางสิ่ง แต่หลังจากที่คุณปรากฏตัวขึ้นในชีวิต ของผม มันรุนแรงมาก มันทำให้ผมไม่มีเวลาที่จะไปนึกถึงเรื่อง ราวในอดีต ติดกับสายใยรักที่คุณถักทอมันขึ้นมา

“แล้วคุณจะเสียใจหรือเปล่า จะไม่เปรียบเทียบฉันกับจันทร ใช่ไหมว่าเราสองคนใครกันที่เหมาะสมกับคุณที่สุด”


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ