ตอนที่ 240 ตอนจบ
“สามี นั่นมันเป็นเพชรหิมะ มันคือหิมะเพชร คุณดูเร็ว มันคือเพชรหิมะจริง ๆ”
เธอตื่นเต้นเหมือนเด็กและกระโดดด้วยความดีใจ ป ยุตเองก็มีความสุขมาก นำกล้องออกจากกระเป๋าอย่าง รวดเร็ว กดปุ่มชัตเตอร์เพื่อถ่ายรูปไปหลายรูป
“มาถ่ายรูปกันดีกว่า เร็ว”
ผลินจับแขนเขา ยืนอยู่ท่ามกลางหิมะเพชร เอา โทรศัพท์มือถือออกมาถ่ายรูปอย่างมีความสุข
“โอ้พระเจ้า ไม่อยากจะเชื่อเลย มันเป็นหิมะที่วิเศษจริง มันน่าทึ่งมาก ตอนนี้ฉันสามารถกลับไปอวดกับชื่นใจ ๆ ได้แล้ว”
ผลินมีใบหน้าระยับระยับ ยิ้มจนไม่สามารถปิดปาก ได้ หิมะเพชรกินเวลาไม่ถึงสิบนาที ก็เปลี่ยนเป็นสีขาว ธรรมดาอีกครั้ง ถ้าไม่ใช่กล้องและรูปในโทรศัพท์มือถือ ที่พิสูจน์ได้ว่าพวกเขาเห็นมันจริง ๆ อาจจะทำให้คนคิดว่า มันเป็นเพียงความฝันที่สวยงามของเธอ
“สามี มีความสุขมากเลย ในที่สุดพวกเราก็ได้เห็นหิมะ เพชร พวกเราจะไม่แยกจากกันอีกแล้วในชีวิตนี้”
“ผมหวังว่ามันจะมีประสิทธิภาพ”
ผลินเอาแขนคล้องรอบคอของปยุต จูบที่แก้มของเขา “คุณยุต ขอบคุณนะ ขอบคุณสำหรับการแบ่งปัน ความปรารถนาของฉัน เพื่อแสดงความขอบคุณ ตั้งแต่นี้ เป็นต้นไปฉันจะทำตามที่คุณต้องการ คุณบอกมา ว่าคุณ ต้องการให้ฉันทำอะไรให้คุณ”
“จริงนะ”
ปยุตให้ความสนใจ
“แน่นอนอยู่แล้ว ฉันเป็นคนเชื่อถือได้นะ”
“เดี๋ยวผมจะสร้างมันขึ้นมา สักสามข้อ”
“คุณทำให้ฉันประหลาดใจมาก ไม่มีอะไรสำคัญไปกว่า การอยู่กับคนที่ตัวเองรัก ถ้าใครถามฉัน ว่าคุณต้องการที่ จะอยู่คนเดียวเป็นร้อยปี หรือต้องการที่จะอยู่กับคนที่คุณ รักแค่ร้อยวัน ฉันจะไม่ลังเลที่จะเลือกอยู่กับคนที่ฉันรัก ร้อยวัน มันน่าสนใจอะไรที่จะอยู่คนเดียว วันเวลานั้นผ่าน ไปช้า หนึ่งร้อยปีมันยาวนาน ฉันไม่อยากอยู่อย่างอ้างว้าง และโดดเดี่ยว”
ปยุตมีประกายแห่งความซับซ้อนแวบเข้ามาในดวงตา แต่ไม่ได้พูดอะไร เพียงแค่ยิ้มเบาๆ
“คุณรู้จักความแตกต่างระหว่างความรักครั้งแรกกับ ความรักครั้งสุดท้ายไหม”
เขาส่ายหน้า “ไม่รู้”
“รักแรกก็คือ คุณคิดว่านี่เป็นรักครั้งสุดท้าย และความรักครั้งสุดท้ายก็คือ คุณคิดว่ามันเป็นรักแรก
“ฮ่าฮ่า เข้าใจแล้ว” ปยุตปฏิเสธที่จะแสดงความคิดเห็น
“ตอนนี้คุณรู้สึกยังไงบ้าง
ผลินจับแขนเขาแล้วถามอย่างสงสัย อย่างน้อยเธอก็ ตื่นเต้นมาก
ปยุตจ้องมองเธออย่างอ่อนโยน “ผมอยากทำทุกอย่าง เพื่อคุณ นั่นคือสิ่งที่ผมรู้สึกตอนนี้”
เธอจูบเขาอีกครั้ง “สามี คุณดีมาก แล้วสามความ ปรารถนาที่พูดล่ะ คุณต้องการให้ฉันทำมันตอนนี้ไหม แต่ ไม่มีทางที่จะคิดถึงสามความต้องการได้ในทันที แต่ไม่ เป็นไรคุณค่อย ๆ คิดไป
จำกัดเวลาไหม”
“ใช้ได้สามปี”
เขาหัวเราะ หัวเราะไปสักพักก็ยิ้ม “ลิน ปีหน้าผมส่งคุณ ไปต่างประเทศเมื่อครบกำหนดได้ไหม”
“ไปต่างประเทศเมื่อครบกำหนดเหรอ” ผลินค่อนข้าง คาดไม่ถึง “คุณหมายถึงให้ฉันไปต่างประเทศเพื่อคลอดลู กน่ะเหรอ”
“อืม”
“ทําไมล่ะ คลอดในประเทศไม่ได้เหรอ”
“เงื่อนไขที่ต่างประเทศดีกว่า คุณกำลังตั้งครรภ์ฝาแฝด ผมหวังว่าจะสามารถคลอดได้อย่างราบรื่น
ผลินปากยื่นอย่างไร้อารมณ์ “ครอบครัวแฝดสี่แฝดหก ก็เกิดในประเทศนะ คุณกังวลมากไป”
“ถ้านี่เป็นความปรารถนาแรกของผมล่ะ”
จู่ ๆ ผลินก็ชะงักไป “สามี คุณกำลังปิดบังอะไรฉัน ฉัน ท้องได้แค่ห้าเดือนคุณก็จะให้ฉันไปต่างประเทศแต่หัววัน คุณไม่คิดว่ามันผิดปกติเหรอ”
‘ไม่มีอะไร ตอนนี้ที่ให้คุณไปคือเพื่อทำความคุ้นเคย กับสภาพแวดล้อม เงื่อนไขในต่างประเทศดีกว่าที่บ้านเรา จริง ๆ”
“แต่ฉันไม่อยากจากคุณไป อย่างที่ฉันพูดไปแล้ว ฉัน อยากอยู่กับคนที่ฉันรักเป็นเวลาร้อยวันมากกว่าอยู่คน เดียวเป็นร้อยปี คุณไม่ทำให้ฉันลำบากใจไม่ได้เหรอ”
ปยุตจับไหล่เธอ “ลิน ที่ผมส่งคุณไปต่างประเทศเพื่อ ให้คุณมีสภาพแวดล้อมที่ดี ไม่ได้แยกจากคุณ คุณพูดว่า อยากอยู่ด้วยกันเป็นเวลาร้อยวันมากกว่าอยู่คนเดียวเป็น ร้อยปีอะไร เหมือนกับการลาตายเลยนะ”
“ดีอะไรดี ถ้าไม่มีคุณ มันก็ไม่ดีสักนิด!
“ผมจะไปหาคุณบ่อย ๆ ที่จริงผมส่งคุณไปต่างประเทศด้วยเหตุผลอื่น แค่ไม่อยากให้คุณเจ็บปวด ตอนนี้ผมกับ ทัตดาขัดแย้งกันมากขึ้น ผมกลัวว่าเธอจะขู่เรื่องคุณกับ ผม”
“ฉันก็รู้ว่ามันเป็นอย่างนั้น”
ผลินถลึงตามองเขาด้วยความหงุดหงิด “คุณต้องต่อสู้ กับทัตดาเรื่องความเหนือกว่าด้อยกว่าด้วยเหรอ เราไม่ได้ ต้องการเงิน ทำไมเราต้องทำลายเธอ มันไม่สำคัญกับเรา เลยว่าเธอจะไม่ล้มลงหรือไม่ ตราบใดที่พวกเรายังมีชีวิต ก็พอแล้ว ต้องเหนื่อยกับการมีชีวิตอยู่ด้วยเหรอ”
“ผมบอกไปแล้วว่าผมไม่สามารถปล่อยเธอไปได้”
ปยุตโอบกอดผลิน เธอรู้สึกถึงร่างกายของเขาที่สั่นเล็ก น้อย
เธอไม่เข้าใจความเกลียดชังที่ลึกซึ้งของเขา ทำให้ ไม่สามารถปล่อยไปได้ “คุณคิดว่าการตายของคุณพ่อ เกี่ยวข้องกับเธอเหรอ แต่คุณไม่มีหลักฐานนะ มันเป็นแค่ การคาดเดาของคุณเอง แม้ว่าจะเกี่ยวข้องกับเธอ แต่คุณ พ่อก็เสียไปแล้ว คุณไม่สามารถปล่อยความเกลียดชัง ได้เลยเหรอ อย่าสร้างรังไหมเพื่อผูกมัดตัวเองอีกต่อไป เลยนะ”
“มันไม่ใช่แค่นั้น”
ผลินลูบผมสีดำของเขาอย่างเจ็บปวด “ถ้ามันเป็นเรื่อง ของจันทร คุณสามารถวางมันลงได้แล้ว เพราะฉันไม่สน แล้ว คุณต้องโกรธตลอดไปด้วยเหรอ”
“ลิน อย่าพูดอีกเลย ผมขอร้องคุณไม่ต้องพูดอะ รอก
ร่างกายของปยุตสั่นมากขึ้น มันทำให้ผลินสับสน ตั้งแต่ ได้อยู่ด้วยกันอีกครั้ง เขาหลีกเลี่ยงการพูดถึงมัน ตอน แรกเธอแค่คิดว่าเขาปล่อยวางไม่ได้ แต่ตอนนี้เริ่มรู้สึก ราง ๆ ว่ามันดูเหมือนจะมีอย่างอื่นอีก
“ต้องส่งฉันไปด้วยเหรอ”
“แค่แป๊บเดียวเท่านั้น หลังจากพายุฝนผ่านไป ผมจะไป รับคุณกลับมา”
ผลินคิดทบทวน พิจารณาถึงความปลอดภัยของเด็ก ในท้อง เธอยินดีที่จะยอมรับมัน “งั้นก็ได้ ฉันเชื่อในการ ตัดสินใจของคุณ ว่ามันเป็นสิ่งที่ดีสำหรับฉัน”
ปยุตจูบที่หน้าผากของเธอ หลากพันคำพูดทั้งหมดตก อยู่ในความเงียบ
หลังจากกลับจากฮอกไกโด ปยุตก็ดำเนินการจัดการให้ ผลินเดินทางไปต่างประเทศ เขาจองตั๋วในวันที่สิบหกของ เดือนแรกของปีใหม่ วันที่สิบห้าของเดือนแรกของปีใหม่ เป็นวันแห่งการรวมญาติ เขาไม่ต้องการส่งเธอไปในวัน นั้น
ที่พักก็ถูกจัดเตรียมไว้แล้ว วันนี้ปยุตมาหาผลินพร้อม ยื่นรูปถ่ายสองสามรูปมาตรงหน้าผลิน “ลิน คุณดู นี่คือ บ้านที่ผมซื้อให้คุณที่เวียนนา สวยไหม”
“คุณจะส่งฉันไปเวียนนาเหรอ”
“อืม”
“ทำไมถึงเลือกที่นั่น”
“เพราะคุณบอกว่าคุณชอบสถานที่ที่มีน้ำ บ้านหลังนี้ อยู่ข้างแม่น้ำดานูบ คุณแค่ยืนอยู่ที่หน้าต่าง คุณก็จะเห็น แม่น้ำสายยาว”
ผลินรับรูป มันสวยมาก ท้องฟ้าสีฟ้าและเมฆสีขาว อิฐสี แดงและกระเบื้องสีเขียว พร้อมด้วยแม่น้ำใส…
งานแต่งงานของน้องสามีกับชนัยจัดขึ้นในวันที่หกของ เดือนแรกของปี ในวันเดียวกันนั้นชนัยเปลี่ยนนามสกุล ทุกคนก็ต่างรู้ว่ามันคือนามสกุลเดิมของท่านนภันต์
ในวันแต่งงาน ปาณีสวมชุดแต่งงานยาวลากพื้นเหมือน เจ้าหญิงแห่งราชวงศ์อังกฤษ ทันสมัย งดงาม หรูหรา สง่า งาม
ท่านนภันต์ซื้อวิลล่าหรูในทำเลที่ดีที่สุดของเมือง เพื่อ เป็นของขวัญสำหรับลูกชายและลูกสะใภ้ มีแขก มากมายในงานแต่งงาน มีนักการเมืองและนักธุรกิจ นอกจากนี้ก็ยังมีครอบครัวนักวิชาการ
ในวันนั้นผลินเองก็ยังแต่งตัวอย่างสวยงาม เธอเป็นพี่ สะใภ้ของเจ้าสาว คุณนายของปยุต ทรัพยสาน ต้องคอย จัดการกับแขก ทักทายกับแม่สามีและภรรยาบุคคลที่ มีชื่อเสียง ซึ่งยุ่งมาก
ในขณะที่เธอกำลังวุ่นวายหนัก ก็พลันได้เห็นแขกที่ไม่คาดคิด จันทร ผู้หญิงคนนั้นมายังสถานที่จัดงานแต่งงาน
ผลินตรงเข้าไป ถามอย่างไม่เกรงใจ “เธอมาทำอะไรที่
“ฉันมาที่นี่เพื่อร่วมดื่มฉลองงานแต่ง ทำไม ไม่ต้อนเหรอ งั้นเหรอ”
“เธอคิดว่าที่นี่จะมีใครต้อนรับเธอด้วยเหรอ”
จันทรยิ้มอย่างไม่เห็นด้วย “ไม่ว่าใครจะต้อนรับฉันหรือ ไม่ ฉันอยากมาก็มา พวกคุณมีมารยาทในการต้อนรับ แขกกันแบบนี้เหรอ”
ผลินส่งเสียงเย็นและหันไปทักทายแขกคนอื่น ๆ
แม้ว่าตระกูลทรัพยสานจะเป็นครอบครัวที่ร่ำรวย แต่มี ความคิดแบบโบราณดั้งเดิม งานแต่งงานเป็นงานแต่งแบบ จีน แม้ว่าในตอนแรกฝ่ายชายหวังที่จะถือสไตล์ตะวันตก ก็ตาม
คำนับพ่อแม่ แลกแหวนแต่งงาน จุมพิต พิธีการ
ผลินยังคงยุ่งกับแขกในงาน จนใกล้ถึงเวลาอาหารเย็น เธอมองไปรอบ ๆ ไม่สามารถหาปยุตได้ รู้สึกแปลก ทั้ง ๆ ที่ก่อนหน้านี้ยังเห็นเขา
“คุณแม่คะ เห็นลูกชายของคุณไหมคะ”
คุณนายท่านส่วยหน้า “ไม่นะ เธอโทรหาเขาทาง โทรศัพท์สิจ๊ะ”
“เขาปิดเครื่องค่ะ”
ผลินไปถามคนอื่น ในที่สุดก็ได้ยินจากคนขับรถที่บ้าน ว่าปยุตไปที่สวนด้านหลัง
เธออยู่ในอารมณ์ที่ไม่ดี แค่เพราะคนขับรถบอกว่า คุณชายไม่ได้อยู่คนเดียว แต่อยู่กับผู้หญิงคนหนึ่ง คนขับ รถก็รู้จักผู้หญิงคนนั้นเช่นกัน คือจันทร
เพื่อบรรเทาความรู้สึก เธอรีบไปที่สวนด้านหลัง ผล ที่เพิ่งมาถึงคือเห็นปยุตกับจันทรฉุดกระชากกัน เปลว ไฟที่ไม่รู้จักปะทุขึ้นในจิตใจของเธอ ถามออกไปอย่าง หงุดหงิด “พวกคุณกำลังทำอะไรกัน”
ปยุตหันหลังกลับ มีความความประหลาดใจในดวงตา บางเบา แต่มันก็ผ่านไปอย่างรวดเร็ว เหลือบมองจันทร ด้วยสายตาเย็นชา และเอ่ยตอบ “ไม่มีอะไร”
ผลินโกรธมาก แต่ไม่ต้องการที่จะห้ำหั่นต่อหน้าจันทร เธอขยับขาและวิ่งออกไปจากสวนด้านหลัง ขับรถตรง กลับบ้าน
ปยุตรู้ว่าเธอเข้าใจผิด เขาจึงรีบขับรถกลับไป
เมื่อผลินกลับมาถึงบ้านก็นั่งอยู่ในห้องนั่งเล่นด้วยความ โกรธ ปยุตเดินเข้ามานั่งข้างเธอและเอ่ยถาม “ทำไมจู่ ๆ ถึงกลับมาล่ะ”
“ถ้าฉันไม่กลับมาและยังยืนดูอยู่ตรงนั้นต่อไปพวกคุณก จะพัวพันกันไม่เลิกใช่ไหม”
“ไม่ใช่แบบนั้น คุณเข้าใจผิดแล้ว ผมแค่อยากให้เธอ ยืนยันเรื่องอะไรบางอย่าง มันไม่ได้เป็นอย่างที่คุณคิด”
“เรื่องอะไร”
ปยุตปิดปากเงียบ ใครจะรู้ ว่ามันยิ่งทำให้ผลินโกรธมาก ขึ้น เธอสามารถทนกับสิ่งที่ปยุตซ่อนไว้ได้ แต่เธอจะไม่ ยอมให้เขามีความลับกับจันทรและเป็นความลับที่เธอไม่รู้
มันทำให้เธอรู้สึกเหมือนเป็นคนนอก
“มันเป็นเรื่องในส่วนของธุรกิจ คุณไม่ต้องรู้หรอก”
“เรื่องธุรกิจต้องฉุดกระชากกันด้วยเหรอ ไม่ใช่ว่า คุณเกลียดเธอเข้ากระดูกดำหรอกเหรอ ทำไมถึงต้อง เกี่ยวข้องกับเธอในเรื่องธุรกิจอีก คุณคิดว่าฉันโง่เหรอ ที่ คุณรีบส่งฉันไปไม่ใช่เพราะทัตดาแต่เป็นเพราะจันทร ฉัน ควรคิดได้ นั่นคือคนรักครั้งแรกของคุณ เป็นผู้หญิงที่คุณ รักมาสามปีแล้วและไม่เคยลืม!
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ