ตอนที่ 217 เซอร์ไพรส์ที่ไม่คาดคิด

เมื่อรู้สึกถึงลิ้นร้อนแรงที่ส่งเข้ามา ปาณีพลันตะลึงงัน ไปทันที…

หลังจากผ่านคืนที่น่าตื่นเต้น ปาณีรู้สึกอายที่จะพบ ชนัยอีก หลังจากคืนนั้นที่เขาจูบเธอ พวกเขาก็ออกไป จากซอยนั้น เขาส่งเธอกลับบ้าน เธอไม่ได้ถามอะไร และเขาก็ไม่ได้พูดอะไร

เรื่องของปทิตถูกตัดสินโดยปยุต หนึ่งสัปดาห์หลัง จากนั้น คนสารเลวนั่นไม่เคยมาสร้างปัญหาให้กับปาณี กับชนัยอีกเลย

ชนัยมาที่คฤหาสน์นภาบ่อยมากขึ้น ทุกครั้งที่เขามาที่ บ้าน ปาณีอยากถามเขาว่าทำไมคืนนั้นถึงจูบเธอ ไม่ใช่ ว่าไม่คิดว่าเขาชอบเธอมากขึ้นแล้ว แต่มันก็เป็นไปไม่ ได้ ถ้าชนัยชอบเธอจริง คิดว่าอาจจะพูดบางอย่างกับ เธอแล้ว แต่ตอนนี้เขาไม่ได้ทำอะไรกับเธอเลย ยกเว้น แค่ว่าบางครั้งสายตาของเขามีความอธิบายยากเท่านั้น

ในอดีตที่ผ่านมา หากชนัยไม่มีปฏิกิริยา ปาณีจะเป็น คนริเริ่มสอบถาม แต่ตอนนี้ หลังจากสองปีของการตก ตะกอนเธอไม่มีความกล้าที่จะทำเช่นนั้น

เธอเริ่มเปลี่ยนเป็นสำรวม ไม่หุนหันพลันแล่นเช่นแต่ ก่อน
ในชั่วพริบตาเดียว มันผ่านมาเป็นเดือนแล้วตั้งแต่ ผลินกลับมาที่เมือง B อากาศเริ่มร้อนขึ้นเรื่อย ๆ เธอ เริ่มรู้สึกอุดอู้ ปยุตไม่อยากให้เธอออกไปทำงาน อยาก ให้เธออยู่บ้านและเพลิดเพลินไปกับการชอปปิง แต่น่า เสียดายที่เธอไม่ได้เกิดมาเพื่อเพลิดเพลินกับชีวิตของ การชอปปิง จึงกำลังจะตายจากความเบื่อหน่าย

แม่สามีออกไปเล่นไพ่ทุกวันหลังจากรับประทาน อาหารกลางวัน น้องสามีไม่รู้ว่ายุ่งอยู่กับอะไรถึงไม่ กลับบ้านตลอดทั้งวัน ปยุตมีสังคมเกือบทุกคืน ใน ครอบครัวทั้งหมดเหลือเธออยู่ในบ้านเพียงคนเดียว

ในวันนั้นเธอก็ทนไม่ไหวอีก เมื่อปยุตกลับบ้านมา เร็ว เธอประท้วงเขาด้วยใบหน้าเศร้า ๆ “ฉันจะออกไป ทำงาน”

ปยุตชะงักไป แต่ไม่ได้แปลกใจ เขารู้อยู่แล้วว่าเธอจะ ประท้วง เธอไม่ได้เป็นคนที่จะอยู่บ้านเฉย ๆ ได้

“ได้ งั้นพรุ่งนี้คุณไปบริษัทกับผม”

“ไปที่บริษัททำไม”

“ทำงานไง”

ผลินหัวเราะ พูดสละสลวย “ขอโทษด้วย ฉันไม่อยาก ทำงานอยู่ด้านหลังคุณ”
“ทำไม คุณอยากทำคนเดียวเหรอ”

“ฉันอยากกลับไปสอนที่โรงเรียน”

“ไม่”

ปยุตปฏิเสธด้วยคำเดียว เป็นเรื่องยากที่จะกำจัดคู่แข่ง เขาทนไม่ได้กับคู่แข่งรายอื่น และคู่แข่งที่ได้รับการ ฝึกฝนมานานหลายปี

ทำไมไม่ล่ะ” “

“ผมต้องการเลขาฯ ที่มีความสามารถ ตำแหน่งของ วารียังคงว่างอยู่”

“คุณไม่ได้มีชนัยอยู่แล้วหรอกเหรอ”

“ชนัยมีงานของชนัย ผมควบคุมถึงสองบริษัทจะมี พลังพิเศษไปรับมือไหวเหรอ”

“แล้วก่อนที่ฉันเสนอเรื่องทำงานกับคุณ ทำไมคุณถึง รับมือไหว”

“นั่นเป็นเหตุผลที่ผมเหนื่อยมาก ที่กลับบ้านมาดึกมาก เพราะผมต้องทำทุกอย่างด้วยตัวเอง”

หึ ผลินยิ้มอย่างไร้อารมณ์ เห็นได้ชัดว่าเป็นข้ออ้าง
“ฉันไม่คิดว่าจะทําได้”

“ถ้าอย่างนั้นคุณต้องเป็นเลขาฯ ของนมนต์งั้นเหรอถึง จะสามารถทํามันได้

ปยุตเหมือนจะหึง ผลินนวดขมับ “ไม่ใช่ว่าฉันไม่ สามารถทำได้ เหตุผลหลักคือเราพบกันทุกวันในตอน เย็น มันไม่มีอะไรใหม่ที่จะพบกันอีกในตอนกลางวัน

ดวงตาเขาจ้องมอง “คุณเบื่อที่เราสองคนได้เจอกัน ตลอดเวลาเหรอ”

พูดเรื่องที่ไม่มีวันเกิดขึ้นออกมาได้ยังไง เห็นได้ชัดว่า เธอไม่ได้หมายความอย่างนั้น

ผลินจนแต้มต่อปยุต แทนที่จะอยู่บ้านเฉย ๆ เธอ ต้องตกลงที่จะไปเป็นเลขาฯ ให้เขา รวมถึงไปกินเลี้ยง สังสรรค์เพื่อธุรกิจด้วย

ความสามารถของเธอได้รับการยอมรับจากปยุต ใช้ เวลาไม่ถึงสัปดาห์ เธอก็ทำสิ่งที่เขาจัดไว้ให้อย่าง เรียบร้อย

เมื่อผลินงานไม่ยุ่งจะชอบไปที่แผนกวิจัยและพัฒนา อาจจะเพราะเคยสู้มาด้วยกัน ดังนั้นจึงมีความรู้สึกสนิทเป็นพิเศษกับเพื่อนร่วมงานเหล่านั้น เมื่อพวกเขาได้รู้ว่า ผลินกับปยุตเป็นสามีภรรยากัน เพื่อนร่วมงานทุกคนก็ เกือบจะหมดสติ

คิดถึงภาพที่พวกเขาล้มลงเมื่อพวกเขารู้ความจริง ผลินก็หัวเราะจนปวดท้อง

ตั้งแต่นั้นมา พวกเขาก็ไม่เรียกเธอว่าคุณเวทิดาหรือ เรียกว่าเลขาฯ ของคุณปยุตเหมือนเพื่อนร่วมงานอื่น ๆ ในบริษัท แต่เรียกเธอตรง ๆ ว่านายหญิง

ไม่นาน คำเรียกว่าเลขาฯ คุณปยุตก็ถูกแทนที่ด้วยคำ ว่านายหญิง

ตอนแรกผลินยังไม่ค่อยชินเท่าไร แต่เมื่อเวลาผ่านไป ก็ชินไปเอง

การรายงานการขายของผลิตภัณฑ์ตัวใหม่ครั้งแรก เกิดขึ้น นภนต์เดินทางจากเมือง F มาที่เมือง B ตอน นี้เขาเป็นผู้ถือหุ้น ดังนั้นการประชุมการขายก็จะต้องมา เข้าร่วมด้วย

เขามาถึงเมือง B ก่อนเวลาหนึ่งวัน ในคืนนั้นปยุต เป็นเจ้าภาพ ชวนเขาไปทานข้าวยังร้านอาหารที่มีชื่อ เสียง

หลังจากอาหารเย็น นภนต์เสนอให้ไปร้องเพลงคาราโอเกะ ผู้บริหารระดับสูงหลายคนของ บริษัท รวมถึงผลิน ทุกคนจึงมากันที่ Night Rose Entertainment City

นั่งอยู่ในห้องขนาดใหญ่ นภนต์เลือกเพลงเป็นคนแรก ร้องเพลงได้ดีมาก หลังจากจบลง เสียงปรบมือก็ดังก้อง เหมือนฟ้าร้อง

จากนั้นเขาก็กดเลือกเพลงอื่น และพูดใส่ไมค์ “มัน เป็นเพลงคู่ ดังนั้นผมต้องการความร่วมมือจากผู้หญิง” สายตาของเขาเอียงไปทางผลิน “คุณเลขาฯ ผลิน คุณ สามารถช่วยผมได้ไหม

ผลินยิ้มอย่างไร้อารมณ์ รู้ว่าเขาตั้งใจทำให้เธอขาย หน้า เมื่อก่อนในเวลาที่เดินทางไปทำธุรกิจกับเขาใน เมือง F ทุกครั้งที่ไปไนต์คลับ ไม่ว่าเขาจะข่มขู่หรือ ล่อลวงขนาดไหน เธอก็จะไม่ร้องเพลง มีครั้งหนึ่งที่ เขาทำให้รำคาญ เธอจึงตั้งใจร้องเพลงให้น่าเกลียด วัน นั้นเพราะเสียงเพลงที่น่าเกลียดของเธอ ธุรกิจจึงไม่ สำเร็จลุล่วง ตั้งแต่นั้นนภนต์จึงไม่บังคับให้เธอต้องขาย หน้าอีก

เห็นเธอไม่ลุกขึ้น นภนต์จึงพูดขึ้นว่า “ประธานยุต คุณ กดดันเธอทำให้เธอไม่กล้าขึ้นเวทีหรือเปล่าครับ”

ปยุตยืนยันความบริสุทธิ์ “อย่าทำให้ผมเป็นคนผิดเลย ครับ ผมไม่ได้ทำนะ”
ผลินมองเขาด้วยสายตาท้าทาย ค่อย ๆ ลุกขึ้นยืน หยิบไมโครโฟนอีกอันขึ้นมา นภนต์ร้องเพลงรักชื่อ เพลงว่า (จากลายังคงเป็นเพื่อน) เธอเพิ่งร้องเพลงไป เพียงหนึ่งประโยค นภนต์ก็ต้องตกตะลึงอ้าปากค้าง เสียงนั้นหวานไพเราะอ่อนนุ่ม เหมือนนกไนติงเกลร้อง เพลง และเขาก็ได้ตระหนักว่าถูกเธอหลอกมาตลอด

ทั้งสองคนร่วมมือกันได้ดี บรรยากาศในห้องดีจนถึง จุดสูงสุด ผู้ช่วยที่นั่งข้าง ๆ ปยุตรู้สึกประทับใจ พูดโพล่ง ออกมาว่า “เป็นคู่ที่เหมาะสมสมบูรณ์แบบจริงๆ….

ปยุต นศีรษะของเขาอย่างรุนแรง จ้องเขาเขม็งด้วย ความโกรธ ครางเสียงด้วยความไม่พอใจ “ตาแก่นี่เป็น ต้อกระจกหรือไง เหมาะสมที่ไหนกัน…

เช้าวันรุ่งขึ้น เป็นการสรุปรายงานการขายของ ผลิตภัณฑ์ใหม่ ผลินรวบรวมเอกสารเข้าไปในห้อง ประชุม ปยุตและผู้บริหารระดับสูงนั่งลงประจำที่ เธอ เดินอย่างสง่างามไปข้างหน้า พูดอย่างเป็นมืออาชีพ “เกี่ยวกับการขายผลิตภัณฑ์ในเฟส 1 ส่วนใหญ่เป็น ที่เยอรมนี ออสเตรเลีย และเช่นเดียวกับดูไบ ซึ่งเป็น สามประเทศหลัก ต่อไปดิฉันจะแสดงให้เห็นถึงแนวโน้ม ยอดขายในช่วงหกเดือนที่ผ่านมาในรูปแบบของสไลด์ โปรดดูที่หน้าจอใหญ่ค่ะ”

เธอหันหลังกลับ ด้านหลังคือแผนภูมิการกระจายการ ขายในช่วงห้าเดือนที่ผ่านมา ตั้งแต่เดือนกุมภาพันธ์ถึงกรกฎาคม เธออธิบายอย่างระมัดระวัง ปยุตยกรอยยิ้ม บนริมฝีปากอย่างภาคภูมิใจ ในอดีตการประชุมเหล่านี้ เขาจะเป็นผู้จัดขึ้นเอง ตอนนี้เขาได้กลายเป็นผู้บังคับ บัญชา มันช่างง่ายกว่ามากจริง ๆ

เมื่อผลินพูดพูดอยู่ ทันใดนั้นพลันรู้สึกเวียนศีรษะ เธอ หายใจเข้าลึก และกล่าวบรรยายอย่างใจเย็นต่อไป

เมื่อการประชุมมาถึงจุดสำคัญ ทุกคนจ้องมองไปที่ จอใหญ่ ฟังอย่างตั้งใจ แต่ในขณะนั้นท้องของเธอปั่น ป่วน ทิ้งเอกสารในมือ วิ่งออกจากห้องประชุมพร้อมกับ ปิดปากเอาไว้อย่างไร้เหตุผล….

ในห้องประชุมเงียบเชียบ ผู้บริหารระดับสูงสิบคนรวม ถึงปยุตและนภนต์ พวกเขาตกตะลึงกับสถานการณ์ฉับ พลันที่ไม่คาดคิด หันมองกันไปมา