ตอนที่ 165 เรือสำราญหรูหรา(3)
“เหมือนประจําเดือนจะมา ปวดท้องมากเลย”
ชื่นใจดวงตาเบิกกว้างด้วยความประหลาดใจ “ไม่จริงน่า โชคร้ายจริง ๆ”
ผลินยืนมองอย่างเย็นชา คุ้นเคยกับเทคนิคเล็กน้อยนี้ ของเธอ แล้วจึงบอกว่า “ทําไมคุณไม่กลับไปพักผ่อนล่ะ”
เธอพยักหน้าราวกับเจ็บปวดมาก “คงต้องเป็นอย่างนั้น ค่ะ…
ชนัยจับแขนเธอไว้ “ผมจะไปส่งคุณที่ห้อง”
“ไม่ต้องหรอกค่ะ คุณไปทานข้าวกับพวกเขาเถอะ”
ผลินเข้าใจความคิดของธารี ก็ยิ่งสนับสนุน “ใช่ มันเป็น โรคทั่วไปของผู้หญิง ไม่มีประโยชน์ที่คุณจะพาเธอกลับ ห้อง ยังไงมันก็ไม่ไกลจากโรงแรม เธอกลับไปคนเดียวได้
ธารียืนยัน ผลินสนับสนุน ในที่สุดชนัยก็ยินยอมว่าจะให้ เธอกลับไปคนเดียว และตัวเองก็ไปทานข้าวกับพวกเขา
หลังจากกลับไปที่โรงแรม ธารีตรงไปที่ห้องของปยุต กดกริ่งหน้าประตู ประตูเปิดออก เมื่อปยุตเห็นผู้หญิงที่ยืนอยู่ หน้าประตูในใจนั้นไม่แปลกใจ แต่แสดงออกบนใบหน้าว่า แปลกใจ
“ฉันปวดท้องมากเลยค่ะ คุณมียาไหมคะ”
“ไม่มีครับ ทำไมถึงปวดท้องได้ล่ะ”
“บางทีอาจเพราะเมื่อตอนบ่ายอยู่ในน้ำนานเกินไปนะ
ค่ะ”
“คุณอยากที่จะไปโรงพยาบาลไหม”
เธอส่ายหน้า “ไม่ต้องหรอกค่ะ” ก้าวเข้าไปในห้องของ เขา “ถ้าได้พักผ่อนสักพักก็คงดีขึ้น”
“โอเค แต่… ” ปยุตเตือนเธอ “นี่มันห้องของผม
ธารีมองเขาอย่างมีเลศนัย และจู่ ๆ ก็เดินมาหาเขา มือ ข้างหนึ่งคล้องลำคอของเขา แสดงท่าทางพูดจายั่วยวน “ถ้าเป็นห้องของคุณ ฉันจะไม่ได้นอนเหรอคะ”
ปยุตยิ้มอย่างมีความหมาย “ได้แน่นอน นี่คุณกำลัง ยั่วยวนผมเหรอ”
“คุณจะเข้าใจแบบนั้นก็ได้ค่ะ”
ธารีเอนกายเข้าหาเขา ใช้หน้าอกอวบอิ่มถูไถไปบน กล้ามเนื้อแข็งแรงของเขา “คุณเคยได้ยินชนัยบอกไหมคะ ว่าความชำนาญในเรื่องบนเตียงของฉัน เหนือกว่าผู้หญิงทุก คน…”
“จริงเหรอ”
“แน่นอนสิคะ ลองดูไหม”
ปยุตหายใจเข้าลึก โชคดีที่เขาเข้มแข็งพอ ไม่หลง มัวเมาไปกับผู้หญิงคนนี้
“ลองอะไร คุณลืมไปแล้วเหรอว่าคุณเป็นผู้หญิงของพี่
น้องผม”
“ไม่มีใครกำหนดหรอกค่ะว่าใครเป็นของใคร ฉันจะไม่ เลิกกับชนัย คุณไม่ต้องหย่ากับผลิน พวกเราต่างได้ในสิ่งที่ ต้องการก็พอ”
ปยุตนิ่งไปครู่หนึ่ง “ได้ งั้นผมจะไปอาบน้ำ
ธารีรอไม่ไหว คว้าคอเสื้อเขาไว้ พูดเสียงนุ่มนวลว่า “คุณ ไม่ได้อาบแล้วตั้งแต่กลับมาจากทะเลหรอกเหรอคะ”
“มันมีเหงื่อออกมาอีก คุณนอนรอผมบนเตียงก่อน ผม เหงื่อออกง่ายน่ะ
ปยุตเข้าไปในห้องน้ำ แล้วรีบส่งข้อความถึงผลิน “ทุก อย่างพร้อมแล้ว มาได้เลย”
หลังจากได้รับข้อความ ผลินก็ลุกขึ้นและประกาศ “พวก เรากลับกันเถอะ”
ทุกคนต่างชะงักงัน ชื่นใจประท้วงอย่างไม่พอใจ “อาหาร เพิ่งสั่งไปเอง ทำไมถึงจะกลับแล้วล่ะ”
“จำเป็นต้องกลับไป
“ทำไมเหรอครับ”
ชนัยยังดูสับสน
ผลินมองเขาด้วยความสงสาร รู้ว่ามันถึงเวลาแล้วที่จะ บอกความจริง เธอเอื้อมมือไปแตะไหล่ของชนัย และพูด อย่างเศร้าใจ “คุณชนัย ความจริงแล้ววันนี้ที่เดินทางมา กรุงเทพฯ ก็เพื่อช่วยให้คุณพิสูจน์ความรัก”
ถึงตอนนี้ทุกคนก็ต่างงุนงง ชนัยขมวดคิ้ว “ช่วยผมพิสูจน์ ความรักยังไงเหรอครับ”
“จำได้ไหมว่าก่อนหน้านี้น้องณีเคยบอกคุณว่าเห็นธารี อยู่กับผู้ชายคนอื่น ซึ่งนั่นฉันก็ได้เห็นแล้วเหมือนกัน”
ผลินบอกเรื่องราวทั้งหมดที่ได้เห็นตรงหน้าคลับโยคะใน คืนนั้น และไม่น่าแปลกใจที่ชนัยจะตวาดกลับมาด้วยความ โกรธ “เป็นไปไม่ได้ ธารีไม่ใช่คนแบบนั้น!”
“พวกเรารู้ว่าคุณจะไม่เชื่อ นั่นคือเหตุผลที่ต้องการให้ คุณพิสูจน์มันด้วยตัวเอง เพราะคุณได้รับพิษจากผู้หญิงคน นั้นลึกเกินไป”
ชื่นใจกับไวภพมองกันและกัน ทั้งตกใจและแปลกใจ แต่ ก็เงียบทําตัวเหมือนเป็นผู้ชม
“พวกคุณพิสูจน์ยังไงครับ
ชนัยถามเสียงสั่น
“ถ้าพวกเรากลับไปตอนนี้ก็จะได้เห็นว่าธารีกำลังยั่วยวน คุณปยุตอยู่”
อะไรนะ…
ชื่นใจร้องออกมาอย่างควบคุมไม่อยู่ เมื่อปฏิกิริยามาชนัย ก็รีบโบกรถกลับไปที่โรงแรมอย่างบ้าคลั่งโกรธจัด
อีกสามคนรีบตามไป ในรถ ผลินเล่ารายละเอียดของ เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นให้ชื่นใจฟัง
ทั้งสี่คนมาถึงโรงแรมในเวลาเดียวกัน ชนัยขึ้นไปข้างบน ด้วยใบหน้าซีดเผือด เปิดที่ประตูห้องของเขา ไม่พบว่ามีใคร อยู่ในนั้น เขาหลับตาอย่างเจ็บปวด ผลักเปิดประตูห้องของ ปยุตอย่างโกรธจัด แต่เมื่อได้เห็นฉากตรงหน้า เลือดในกาย ทั้งหมดก็พลันถูกแช่แข็ง
ธารีที่ใส่ชุดนอนเซ็กซี่กำลังนอนอยู่บนเตียงของปยุต ป ยุตถูกเธอดึงเสื้อคลุมลงไป ทันทีที่ได้ยินเสียงประตูเปิด เธอ ก็ปล่อยมือออกด้วยความประหลาดใจ หลังจากเห็นคนที่ยืน อยู่ตรงประตู ใบหน้าก็กลายเป็นซีดขาว…
ชนัยที่ตัวแข็งทื่อทันใดนั้นก็เลือดขึ้นหน้า เขาเข้าไป ยืนต่อหน้าปยุตอย่างบ้าคลั่ง ยกกําปั้นเข้าต่อยเขา แต่ปยุต หลบทัน ผลินรีบอธิบาย “คุณชนัย คุณใจเย็นก่อน พวกเรา กำลังช่วยให้คุณรู้ว่าผู้หญิงคนนี้เป็นคนยังไง!”
หลังจากที่ธา ตกใจในช่วงเวลาสั้น ๆ ทันใดนั้นก็ ยืนกรานไม่ยอมรับ “มันไม่ใช่อย่างนั้นนะ คุณปยุตเขา พยายามจะข่มขืนฉัน! ชนัย คุณอย่าไปเชื่อในสิ่งที่พวกเขา พูดนะ!”
ปยุตเสียงเย็น “ผมข่มขืนคุณงั้นเหรอ คุณแน่ใจเหรอว่า ผมพยายามจะข่มขืนคุณ ไม่ใช่ว่าคุณพยายามจะยั่วยวนผม
“ก็คุณพยายามจะข่มขืนฉัน คุณบอกว่าถ้าฉันไม่เชื่อฟัง คุณ คุณจะเอาทุกอย่างที่ชนัยได้รับคืน!”
ธารีเริ่มแสดงละคร น้ำตาร่วงลงมาอย่างฉับพลัน “ชนัย ได้โปรดเชื่อฉันเถอะ ฉันแค่อยากปกป้องคุณจากการถูก บังคับ…”
แล้วอยู่ดี ๆ ปยุตก็กดเปิดบันทึกทางโทรศัพท์
บรรยากาศในห้องพลันลดลงถึงจุดเยือกแข็ง ทุกคน กลั้นหายใจ ฟังเสียงยั่วยวนของธารีในนั้น ดวงตาสีแดงดั่ง เลือดของชนัยเย็นชาลงช้า ๆ .………
“คุณเคยได้ยินชนัยบอกไหมคะ ว่าความชำนาญเรื่องบน เตียงของฉัน เหนือกว่าผู้หญิงทุกคน…….ไม่มีใครกําหนดหรอกค่ะว่าใครเป็นของใคร ฉันจะไม่เลิกกับชนัย คณไม่ต้อง หย่ากับผลิน พวกเราต่างได้ในสิ่งที่ต้องการก็พอ……
ข้อเท็จจริงพูดได้ดีกว่าคําพูด และการกระทําย่อมดี กว่าคำพูด ไม่ว่าธารีจะมีน้ำตาดั่งคนไร้เดียงสายังไง ก็ไม่ สามารถแก้ตัวได้อีกต่อไป
ชนัยมองเธออย่างผิดหวัง หันกลับและเดินออกไป ธาตกใจมาก เธอเป็นผู้หญิงโลเล ชอบแสวงหาความตื่น เต้น แสวงหาชื่อเสียงและความมั่งคั่ง แต่เธอรู้ว่าไม่มีใคร สามารถทนหรือตามใจเธอได้เท่าชนัย ผู้ชายที่คบกับเธอแค่ อยากได้ร่างกายของเธอ มีแต่ชนัยเท่านั้นที่รักเธอจากใจ จริง
เธอรีบวิ่งออกไป จับแขนของชนัยไว้ “ชนัย คุณฟังฉัน อธิบายก่อน มันไม่ใช่อย่างนั้นนะ…”
ชนัยสะบัดมือของเธอออกอย่างรังเกียจ และพูดเสียง เย็น “ธารี พวกเราจบกันแล้ว”
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ