บทที่ 95 หลุดพ้นจากเขา

เธอออกจากโรงพยาบาลปุ๊บก็ตรงไปที่สนามบินเลย ในบัญชีของตัวเองยังมีเงินอยู่หลายแสน เธอเลยซื้อตั๋ว เครื่องบินไปเดนมาร์กในเน็ต

ภรรยาของคีรินมาหาเธอหนึ่งวันก่อนที่เธอจะออก จากโรงพยาบาล เธอไม่รู้ว่าริษามาหาเธอเพื่อที่จะมาเยาะ เย้ยเธอหรือเปล่า ถ้าเธอตั้งใจมาเยาะเย้ยเธอ ก็ควรจะมา ตอนที่เธอฟื้นมาได้สองวัน ตอนนั้นเธอดูซูบโทรมกว่าตอน นี้เยอะ เธอเห็นก็คงจะรู้สึกสะใจกว่านี้

ตอนนี้เธอกำลังจะเริ่มต้นชีวิตใหม่แล้ว เธอพยายาม กินของมีประโยชน์ และเชื่อฟังคำพูดของหมอ สีหน้าของ เธอดูมีชีวิตชีวามากขึ้น ถึงแม้ว่าเธอจะอ่อนแอ แต่เธอก็ไม่ ได้ต้องการจะให้ใครมาสงสารหรือสะใจ

ริษาตั้งใจแต่งงานมาอย่างดี ทั้งตัวของเธอเป็นแบรน

เนมหมด

เธอมองญาดาอย่างโอ้อวด “ตั้งแต่แรกฉันก็รู้ว่าลูก ของแกไม่มีทางได้เกิดมาก ฉันกับคีรินถูกจับคู่กันมาตั้งแต่ เด็ก เรื่องที่เกิดขึ้นของตระกูลสุขสำราญเธอรู้หมด แกกับ คีรินเป็นศัตรูได้ฉันก็รู้ดี คีรินเป็นคนในเห็นความสำคัญ ของคนในครอบครัวมากๆ ต่อให้แกจะมีกรุ๊ปเลือดเดียว กับเขา แต่เขาไม่มีทางเอาลูกของแก เพราะว่ารู้สึกว่า ต่ำต้อย”
จากนั้นรษาก็ขยับแหวนเพชรแต่งงานของตัวเอง แค่ แหวนเดียวก็ประมาณสิบล้าน

คีรินดีกับภรรยากับเธอมาก

“ยังไงคุณรู้ดีว่าฉันกับเขาเป็นศัตรูกัน แล้วคุณจะพูด อะไรแบบนี้ทำไม ฉันไม่ใช่ศัตรูหัวใจของคุณ ผู้ชายอย่างดี ริน ก็คงมีคุณแค่คนเดียวที่สนใจ”

ริษาทำท่าทางไม่น่าเชื่อ “เขาเป็นผู้ชายที่ดีเด่น ขนาดนี้ ฉันไม่เชื่อว่าแกไม่เคยหวั่นไหวหรอก!!

เธอคลี่ยิ้มอันเย็นชาออกมา “ถ้าหวั่นไหวกับคีริน ฉัน คงรู้สึกรังเกียจตัวเอง!”

จากนั้นริษาจึงเม้มปากแล้วยิ้มอ่อนขึ้น “ทำไมหรอ หรือว่าในใจของแกยังมีคุณชายสองอยู่?”

พอเธอพูดถึงมาร์วิน อารมณ์ของเธอก็เปลี่ยนไปเยอะ

เธอคิดๆดูแล้ว ทุกอย่างที่คีรินทำร้ายเธอ มาร์วินรู้เห็น แต่เขาไม่ยื่นมือมาช่วยเธอเหมือนตอนเด็ก

ความรักดุเดือดของเธอกับมาร์วินจางหายไปแล้วจริงๆ

เธอเลยส่ายหน้าให้รษา “ไม่รักแล้ว รักไม่ได้ มัน ทรมานเกินไป!”

นี่เป็นคำพูดที่บรรยายถึงความรู้สึกที่เธอมีต่อมาร์วิน

รษาเป็นคุณหนูที่เกิดในวงศ์ตระกูลที่ร่ำรวย เธอคง ไม่เข้าใจชีวิตของเด็กกำพร้าว่าแตกต่างจากพวกเธอยังไง เด็กกำพร้าต้องการความรักจากผู้อื่นมากแค่ไหน

มาร์วินเคยมอบทุกอย่างให้เธอ แต่จู่ๆวันหนึ่งเขาก็ จากเธอไป แล้วทวงทุกอย่างที่เคยให้เธอกลับไปหมด และยังบอกให้เธอลืมเขา

“งั้นลูกของแกล่ะ เด็กอายุครรภ์เจ็ดเดือนตายไป แต่ ฉันถามพยาบาลกลับบอกว่าแกอยู่อย่างสบายใจแบบนี้ สภาพแกไม่เหมือนผู้หญิงที่พึ่งสูญเสียลูกไป! ลูกของแก แกจะไม่สนใจหน่อยเลยหรือไง!”

ลูกของเธอเป็นเลือดเนื้อของเธอ เธอจะไม่สนใจได้ ยังไง แต่ว่าเธอแค่ทำเป็นไม่เป็นไรและไม่สนใจต่อหน้า ริษาเท่านั้น “ฉันไม่ได้คิดจะเอาลูกมาไถเงินใครหนิ ทำไม ฉันต้องสนใจด้วย เด็กของฉันเกิดมาก็ต้องมีชีวิตที่ทรมาน สู้ไม่เกิดมาจะดีกว่า ให้เขาจากโลกนี้ไปอย่างเงียบๆ จะได้ไปเกิดใหม่ในครอบครัวที่สามารถให้เขาอย่างเพียบพร้อม ทุกอย่างจะดีกว่า!”

“นึกไม่ถึงเลยนะคะว่าคุณญาดาที่ภายนอกดูอ่อน โยน แต่กลับเป็นผู้หญิงที่จิตใจอำมหิตแบบนี้ ท้องลูกได้ เจ็ดเดือน แต่ทำเป็นไม่สนใจและไม่เสียใจใดๆ ตอนนี้เสีย ลูกไป ผู้หญิงที่ไหนจะใจแข็งเท่าผู้หญิงอย่างแกอีก” ริษา พูดขึ้น

เธอยิ้มขึ้นอย่างหน้าซีด “คุณริษาคงจะสะใจมาก พอแล้ว งั้นก็คงจะออกจากที่นี่ได้แล้ว ฉันอยากจะพัก ผ่อน!”

จริงๆวันนี้เธอมาเพื่อที่จะให้ของขวัญอย่างหนึ่งกับ

ญาดา

ญาดายังไม่ทันกล่าวขอบคุณเธอ และบอกเธอว่าตัว เองขอบคุณเธอจากใจจริงๆ แต่ของขวัญให้เธอเอากลับ ไปได้เลย!

ริษาจึงเอ่ยปากพูดขึ้นก่อน “ของขวัญฉันเอาไว้ที่นี่ อย่าลืมเปิดดูล่ะ!”

ของขวัญเป็นกล่องสี่เหลี่ยม เธอรู้ดีว่าริษาคงไม่หวัง ดีกับเธอหรอก เพราะเธอเป็นคนของคีริน!
เธอไม่ได้เปิดดู และไม่คิดจะเอาไปด้วย วันที่สอง ตอนเธอออกจากโรงพยาบาลเธอก็ลากกระเป๋าเดินทาง เล็กๆแล้วนั่งแท็กซี่ไปสนามบิน ในโปรเจคเตอร์โฆษณาใน สนามบินได้ฉายข่าวสารเกี่ยวกับบริษัท QS เกี่ยวกับท่าน ประธานได้ลงทุนโปรเจคใหม่

เขาใช้ชีวิตอยู่ดีๆไม่ได้รู้สึกชีวิตของตัวเองอาภัพเลย แต่เธอกลับต้องใช้ชีวิตอย่างทรมาน

เธอรู้ว่าเธอสู้เขาไม่ไหวอยู่แล้ว นี่เป็นความจริงและ เธอก็ควรที่จะชินกับความจริงนี้

ความจริงมันช่างโหดร้ายจริงๆ เธอต้องฝึกตัวเอง ให้มันเผชิญและยอมรับมันให้ได้ ชีวิตของเธอจะได้ดีขึ้น หน่อย

พอตอนที่เธอผ่านตม. และได้เดินผ่านเครื่องสแกน เจ้าหน้าที่จึงค้นเจอว่าในกระเป๋าของเธอมีเครื่องใช้ไฟฟ้า เธอบอกว่านั่นเป็นมือถือของเธอ แต่เจ้าหน้าที่ก็ชี้ไปยัง กล่องของขวัญที่ริษาให้เธอ แล้วให้เธอเปิดมันออก

จากนั้นพอแกะของขวัญนั้นออกมา ก็เห็นว่าเป็น ปากกาอัดเสียง สงสัยพยาบาลเอาใส่ในกระเป๋าของเธอ

พอผ่านตม. เธอก็จับปากกาเล่มนั้นไว้ เพราะเธอรู้สึกแปลกใจ เลยเปิดคลิปเสียงที่อัดไว้ออก ในนั้นเป็นเสียง ของคีรินและมาร์วิน

มาร์วินได้คุยกับคีริน “พี่จะทรมานคนๆหนึ่งให้ตาย ทั้งเป็นแบบนี้เลยหรอ!!!

คีรินเลยถามกลับ “ทำไมแกเจ็บใจหรือไง!”

มาร์วิน “เป็นไปได้ยังไงล่ะ ผมไม่ได้เป็นเหมือนตอน เด็กแล้วนะ ตอนนี้พอมองออกว่าเธอเป็นผู้หญิงที่มีจิตใจที่ อำมหิตแบบนี้ และรู้ว่าที่ผ่านมาเธอตั้งใจทำตัวน่าสงสาร เพราะมันแผนในใจ ต้องต้องการปั่นหัวผม”

คีรินจึงพูดขึ้นต่อ “เพื่อรักษาภาพลักษณ์ของบริษัท กับหน้าตาของฉัน ก็คงต้องโยนความผิดให้รพีภัทร!”

มาร์วินเลยพูดขึ้น “ทำแบบนี้ก็ดี ยังไงบริษัทกับพี่ก็ สำคัญที่สุดอยู่แล้ว!!

ข้างหลังสองพี่น้องคุยอะไรกันเธอทนฟังไม่ไหวอีก ต่อไป ถึงแม้ว่าตอนแรกเธอเดาออกมาคีรินต้องเป็นคนที่ อยู่เบื้องหลังเรื่องนี้ แต่นึกไม่ถึงว่ามาร์วินจะร่วมมือด้วย

ยังไงก็ตาม มาร์วินไม่ควรทำกับเธอแบบนี้ ยังไงพวก เราก็เคยรักกันมาก่อน หรือว่าการที่เธอถูกรักมันก็ไม่ใช่เรื่องจริง? ทําไมเขาถึงโหดเหี้ยมเหมือนคีริน ทำไมเขาถึง ทําแบบนี้กับคนที่เขาเคยรักได้ลงคอ!

เธอเลยจับปากกาเล่มนั้นไว้แน่นๆ เธอคิดๆดูแล้วริษา ทําแบบนี้ก็เพื่อไม่อยากให้เธอมีชีวิตที่ดี ริษารู้ว่าเธอแคร์ มาวิน แต่ก็ยังตั้งใจเผยธาตุแท้ของเขาให้เธอดู

และไฟล์บินของเธอก็กำลังเร่งให้ผู้โดยสารทุกคน ขึ้นเครื่อง เธอรีบจับปากกาไว้แน่นๆด้วยความแค้น จากนั้น ก็เดินตามผู้อื่นมากมายขึ้นเครื่องไปอย่างคนไร้วิญญาณ!

พอเธอกำลังจะเดินขึ้นเครื่อง……..

ก็รู้สึกว่าข้างหลังเหมือนมีคนกำลังจ้องมองเธอตลอด เวลา เธอเลยหันกลับไปดู กลับเห็นคีรินยืนอยู่ท่ามกลางผู้ อื่นมากมาย วันนี้เขาแต่งตัวดูดีมาก เหมือนเจ้าบ่าวกำลัง จะไปแต่งงาน เธอไม่อยากเชื่อว่าตอนนี้เธอเจอเขาที่ สนามบินนั้นเป็นเรื่องบังเอิญ