เล่ห์รักนายซาตาน

บทที่ 36 ถอยทัพไม่ได้



มนุษย์เป็นสัตว์ที่แปลกประหลาดมากๆ อย่างน้อยเธอเอง รู้สึกแบบนี้ ตอนนี้การกระทำ ต่างๆของเขาทําให้เธอแปลกใจมากๆ เขาจะเอา ยังไงกับเธอกันแน่?

ของเล่นอย่างฉันเขาเล่นมากนานพอ สมควรแล้ว ทำไมยังไม่เบื่ออีก หรือว่าเขารู้สึก ว่ายังทรมานเธอไม่พอ และจะทำให้เธอเจ็บปาง ตาย

เขาส่งตัวเธอไปให้ผู้ชายคนอื่น แค่การก ระทำแบบนั้น ก็เหมือนเป็นมีดเล่มหนึ่งที่มองไม่ เห็นที่คอยแทงใจของเธอแล้ว!

พอถึงวิลล่าของเขา เขาก็ลงรถก่อน เธอ เดินตามข้างหลัง เขาลงรถปุ๊บก็ขึ้นชั้นบนเลย เธอไม่รู้ว่าตัวเองควรตามขึ้นไปไหม ถ้าเธอเป็น ผู้หญิงของเขาแล้ว ตอนนี้เธอก็ควรจะที่ขึ้นไป

เธอยืนอยู่ตรงห้องรับแขกแล้วไม่ได้เดิน ต่ออีก คีรินจึงหันมามองเธอด้วยน้ำเสียงที่โมโห “ทำไม จะให้ผมอุ้มคุณขึ้นมาหรือไง?”
เธอเลยถอนหายใจเบาๆ แล้วเดินตามเขา ต่อไป

พอขึ้นไปถึงชั้นที่สอง จู่ๆเขาก็หันมาอุ้มเธอ ทำให้เธอสะดุ้งตกใจ “คุณจะทำอะไร?”

เขามองญาดาที่อยู่ในอ้อมกอดเขาด้วย สายตาที่เย็นชา “จะเอาคุณไง ยังไม่ชัดเจนอีก หรอ?”

คำๆนี้อย่างพูดด้วยสีหน้าที่เคร่งขรึมมาก

เขาโยนตัวเธอไปบนเตียงใหญ่ๆของเขา จากนั้นก็ขึ้นมากดตัวเธอไว้โดยเร็ว เธอมองเขา ถอดเข็มขัดของตัวเองอยู่ เธอจึงพูดชื้น “วันนี้ ฉันไม่สบาย ประจำเดือนฉันมา”

พอเธอพูดจบ สีหน้าที่หงุดหงิดของคีริน เหมือนคนที่ประจำเดือนมามากกว่า ใบหน้าที่ แดงระเรื่อและคิ้วที่ได้ทรงของเขากำลังขมวด เป็นปม “จริงหรอ?”
มันดูออกอย่างชัดเจนเลยว่าเขาไม่เชื่อเธอ

ท้องน้อยของเธอจุกเสียดมากๆ เหมือน จะมาจริงๆ เธอก็ไม่แน่ใจ เพราะเดี๋ยวนี้ประจำ เดือนของเธอตามไม่ปกติ หลังจากที่เธอทำแท้ง ประจําเดือนก็ยังไม่เคยมา

เธอพยักหน้า “อืม พึ่งมาวันนี้”

เขามองเธอที่ไม่มีแสดงสีหน้าที่โกหก เหมือนกึ่งเชื่อกึ่งไม่เชื่อ จากนั้นก็ยื่นมือจับเข้า มาในกางเกงของเธอ

เธอจับมือของเขาไว้ด้วยความโมโหและ รู้สึกอับอาย จากนั้นก็พูดขึ้นอย่างหงุดหงิด “ทำไมคุณต้องเป็นแบบนี้ด้วย!!

เขาเอาถอดกางเกงของเธอเสร็จ แล้ว ยื่นมือมาจับกลีบดอกไม้ของเธอ “ไหนบอก ว่าเมนส์มาไง? ไหนเมนส์คุณ ญาดาคุณต้อง ตอแหลใส่ผมแบบนี้เลยหรือไง?”
เขาพูดอย่างโมโห

แต่เธอรู้สึกว่ามันจะมาจริงๆ เพราะทุกครั้ง ที่จะมาก็รู้สึกจุกเสียดท้อง

“ใกล้จะมาจริงๆ คุณอย่าทำอะไรฉันได้ ไหม ถ้าทำตอนนี้มันจะกระทบสุขภาพร่างกาย ของผู้หญิงนะ รออีกไม่กี่วันได้ไหม!”

คําพูดของเธอหยุดการกระทำของเขาไม่ ได้จริงๆ เขายังคงถอดเข็มขัดของเขาไม่หยุด “คุณคิดว่าผมจะสนใจสภาพร่างกายคุณหรอ คุณนี่มันตลกจริงๆเลยนะ”

ใช่ เธอพูดแบบนี้มันโครตตลกเลย

รอยยิ้มที่ร้ายกาจของเขาค่อยๆเผยขึ้น “ได้ยินมาว่าตอนที่ประจำเดือนของผู้หญิงจะมา ก็มักจะเร้าอารมณ์มากกว่าปกติ ผู้ชายก็คงจะ เซ็กซ์อย่างสนุกมากยิ่งขึ้น ผมยังไม่เคยลองเลย คืนนี้ก็คงต้องลองดู”
พอจบเขาก็ฉีกขาของเธอออก แล้วเสียบ

เข้ามา

ไม่มีแรงแต่บทเพลงรักที่อ่อนโยนก่อน

เลย.

เธอร้องครางด้วยเสียงแหลม เพราะรู้สึก

เจ็บปวดมากๆ

เขาขยับและกระแทกอย่างรุนแรงไปด้วย และจับคางไม่ให้หัวของเธอขยับไปด้วย จากนั้น ก็ก้มหน้าลงกัดริมฝีปากของเธอ ความรู้สึกเจ็บ ปวดนั้นมันกลืนเข้าไปในลำคอ

หยาดเหงื่อบนใบหน้าของเขากระทบลงบน ริมฝีปากของเธอ ทำให้เธอรู้สึกสปปรกมากๆ

ความรู้สึกเกลียดคนๆหนึ่งเข้ากระดูกดำ ก็ คงเป็นความรู้สึกตอนนี้ของเธอ!

เธอเจ็บจนไม่อยากจะร้องอีกต่อไป และ หลั่งความเจ็บปวดนั้นออกมาผ่านน้ำตาที่ไหลพรากของเธอ ผู้ชายที่อยู่เหนือเรือนร่างของ เธอ กระทําชาเรากับเธอแบบนี้ เธอจะจดจําทุก การกระทําที่โหดเหี้ยมของเธอไว้

ความเจ็บปวดที่เขาทําให้เธอ เธอจะจดจํา มันไว้ และแม้แต่เธอจะต้องสูญเสียทุกอย่างไป เธอจะทําให้เขาเจ็บปวดกว่าเธอเป็นร้อยเท่า

เขากระแทกเข้ามาในร่างกายเธออย่างไร้

เยื่อใย

เธอแค่รู้สึกว่าตอนนี้ท้องน้อยของเธอเจ็บ จนเหมือนโดนมีดแทงไปผันครั้ง…….เธอ ได้ยินแค่เสียงหายใจแรงๆของคีริน ต่อให้เธอ ขอร้องเขา และร้องทุกข์ร้องเจ็บออกมายังไง เขาก็ไม่สนใจ

แต่ความเจ็บปวดของฉันกลับไม่มีใคร

เห็นใจหรือสงสาร และยังคงต้องเจ็บต่อไปแบบ

นี้
คงจะเป็นชะตากรรมของเธอ

ตอนที่เธอตื่นขึ้นมาอีกที ฟ้าก็สว่างแล้ว ท้องน้อยของเธอยังคงเจ็บ และที่นั่นของเธอมี ผ้าอนามัยปูอยู่

เวลาๆนี้ก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้น “คุณญา ดา ดิฉันเข้ามาได้ไหมคะ?”

เป็นคนใช้ของคีรินเอง

เธอขยับริมฝีปาก และเปล่งเสียงแหบๆออก มา “เข้ามาสิ!”

คนใช้ยกอาหารเข้ามาให้เธอ “คุณญาดา คุณรีบกินอาหารเช้า คุณคีรินสั่งมาค่ะ”

เธอเห็นถาดอาหารที่วางอาหารอย่างหลาก หลายหลายเมนู แต่เธอกลับไม่อยากอาหาร ที แรกเธอยังอยากจะถามคนใช้คนนี้ว่าเธอเป็น คนใส่ผ้าอนามัยให้หรอ แต่คิดๆแล้วก็คงจะใช้ ถ้าไม่ใช่คนใช้แล้วจะเป็นคีรินได้ยังไง ของๆผู้หญิงที่สกปรกขนาดนี้ เขาไม่มีแตะหรอก

“ดิฉันจะกินเดี๋ยวนี้ คุณออกไปเถอะ!”

เธอลุกขึ้นจากเตียง และยังไม่ทันเดิน กี รู้สึกเจ็บตรงท้องน้อยจนจะขาดใจ ไม่รู้เป็น เพราะเธอใส่ห่วง หรือเพราะมีอะไรกับเขาเมื่อ คืน ทำให้เธอเจ็บกว่าทุกครั้ง

แล้วเธอพยายามเดินไปในห้องน้ำ แล้วเห็น ผ้าอนามัย เธอจึงเปลี่ยนอันใหม่

พอเปลี่ยนเสร็จ ร่างเรือนร่างที่เต็มไปด้วย

เหงื่อเย็น เหมือนเธอจะไม่สบาย

จากนั้นเธอเลยใช้น้ำอุ่นอาบน้ำเสร็จ แล้ว พยายามกินโจ๊กให้หมดไปครึ่งถ้วย จากนั้นก็ให้ คนใช้ยกลงไป

คนใช้คนนั้นบอกให้เธอพักผ่อนดีๆ และเธอ จะส่งอาหารเที่ยงมาให้ แล้วยังบอกเธอว่าคีริน จะกลับมาตอนกลางคืน
เธอรู้สึกเจ็บท้องน้อยมากๆ และเหงื่อไหล ออกมาไม่หยุด ทําให้ตัวเองก็กัดผ้าห่มจนกับ ความเจ็บปวด และพอนึกถึงเมื่อคืนที่เธออยู่ใต้ ร่างของเขา ต่อให้เธอจะร้องขอยังไงเขาก็ไม่ ยอมหยุด และไม่รู้ว่าตัวเองสลบไปเมื่อไรห

ฝันร้ายนั้นพึ่งจะจบไป

เธออยากจะใช้ชีวิตอยู่อย่างสงบสุข แต่ก็ มักจะมีมารร้ายคอยมารังควานเธอไม่หยุด เธอ ต้องทํายังไงดี

แล้วเธอก็นึกถึงตอนมหาลัยที่เธออ่าน นิยายของท่านประธานกับนางบำเรอ ทำให้เธอ อินจนน้ำตาไหล เพราะเนื้อเรื่องมีว่าอยู่ พระเอก ร้ายกาจมากๆ ชอบกระทำชำเรากับนางเอก อย่างรุนแรงจนเธอแท้งลูกไปสามครั้ง และ นางเอกคิดจะแก้แค้น เธอมีหลายครั้งมากที่ สามารถลงมือฆ่าเขา แต่สุดท้ายเธอก็ใจอ่อน

พอหลังจากนั้น พระเอกเริ่มจะกลับตัวกลับ ใจ สุดท้ายนางเอกก็ใจอ่อน ยกโทษความผิดให้เขาหมด

ถ้านิยายเรื่องนี้เกี่ยวกับเธอและคีริน ระหว่างพวกเขาคงไม่มีคำว่าให้อภัย คงจะมีแค่ คำว่าเกลียด เกลียดจนอยากจะให้อีกฝ่ายตายๆ

พระเอกอย่างคีรินไม่มีทางตกหลุมรักเธอ และนางเอกอย่างเธอก็ไม่มีทางรักเขา มีแค่ เกลียดจนเข้ากระดูก จริงๆ

จู่ๆเธอก็นึกถึงคำว่า กองทัพที่ถอยทัพไม่ได้ ก็ต้องสู้ให้ตายกันไปข้างหนึ่งอย่างเดียว

ระหว่างเธอกับเขาก็ถือว่ากำลังเล่นเกมส์ อยู่ และเกมส์ๆนี้เธอจะตั้งชื่อว่า ต้องมีแค่ฝ่าย หนึ่งที่รอด

ทําไมระหว่างพวกเขา คนที่ตายต้องเป็น เธอ กลับไม่ใช่เขา?

อยากให้เขาตายมันง่ายมาก เธอก็แค่ทายา193398061_785900875456262_7139341970983056747_n


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ