เล่ห์รักนายซาตาน

บทที่ 174 คนเราควรจะพอใจในสิ่งที่ตัวเองมี



บทที่ 174 คนเราควรจะพอใจในสิ่งที่ตัวเองมี

ญาดาอาศัยจังหวะนี้ รีบติดต่อหาเส้นชัย

เธอบอกให้เขาว่าคีรินกำลังจะพาเธอไปหาหมอ อยากให้เขาช่วยจัดการทุกอย่างให้เรียบร้อย

ญาดาไม่รู้ว่าเส้นชัยมีเบื้องหลังเป็นยังไง

แต่สิ่งหนึ่งที่เธอรู้คือ เขาทำได้แทบจะทุกอย่าง

หลังจากที่ญาดาอ่านข้อความที่เส้นชัยตอบกลับมา นั้น เธอก็สบายใจมากขึ้น

ระหว่างทางไปโรงพยาบาล คีรินจับมือของเธอเอาไว้

ตลอดเวลา

ตอนไปถึง เขายังช่วยพยุงเธอลงมาจากรถ จากนั้น คล้องผมของเธอขึ้น “คุณท้องแล้ว ไว้ผมยาวแบบนี้คง ดูแลลำบาก เอาไว้ทำทุกอย่างเสร็จ ผมจะพาคุณไปตัดผม จะได้ดูแลง่ายขึ้น”

คีรินดูใส่ใจในทุกรายละเอียดของลูก แม้แต่น้องใส่ใจ เขาจะคอยถามแม่บ้านทุกวันว่าวันนี้ใส่ใจกินนมไปเท่าไหร่ ดื่มน้ำมากไหม เข้าห้องน้ำรึเปล่า หรือแม้แต่ว่าวันนี้ใส่ใจ อารมณ์ดีไหม

และตอนนี้เขาก็ไม่ลืมที่จะถามเธอเหมือนกับว่าเป็นยังไงบ้าง

แต่ญาดาก็รู้ดีว่าเขาไม่ได้เป็นห่วงเธอ เขาเป็นห่วง ลูกในท้องก็เท่านั้น

“ฉันแค่ท้องไม่ได้ติดคุก ทำไมต้องตัดผมด้วยคะ?”

ญาดาไม่ค่อยชอบเวลาที่ตัวเองผมสั้นเท่าไหร่ เพราะ มันไม่ค่อยเหมาะกับเธอ เธอเคยตัดผมสั้นตอนอายุสิบสอง และตอนที่ติดคุกเมื่อหลายปีก่อน นอกเหนือจากนั้นเธอก็ ไว้ผมยาวมาโดยตลอด

อาจเป็นเพราะในความทรงจำของเธอ พ่อเคยบอก กับเธอว่าเด็กผู้หญิงไว้ผมยาวแล้วน่ารัก

“ผมไม่ได้อยากจะวุ่นวายกับคุณ แต่แค่เป็นห่วง กลัว ตอนที่คุณท้องโต้แล้วจะดูแลผมตัวเองลำบากก็เท่านั้น”

ขณะที่พูดอยู่นั้น เขาก็หยิบหนังยางมามัดผมให้เธอ

ตั้งแต่ที่เธอดัดผมลอน เส้นชัยและรพีภัทรต่างก็บอก ว่าเธอทำผมทรงนี้แล้วดูมีเสน่ห์

แต่คีรินกลับไม่ชอบ เขาบอกว่าผมเธอปล่อยยาวแบบ

นี้ เหมือนคนบ้า
“ว้าว คนอย่างประธานคีรินมัดผมให้ผู้หญิงเป็นด้วย หรอคะ?”

ญาดาพูดหยอกเขา

คีรินยิ้มอ่อนให้เธอแล้วพูดขึ้น “ผมเป็นคนที่ทั้งหล่อ และมากความสามารถไงครับ เรื่องแค่นี้ไม่ยากสำหรับผม หรอก ถ้าวันหนึ่งใส่ใจโตขึ้นผมก็จะช่วยคุณมัดผมให้ลูก ลูกจะได้ไปโรงเรียนสวยๆทุกวัน”

สําหรับหน้าที่พ่อญาดาให้ครินคะแนนเกินร้อย แต่ สําหรับสามีเธอให้เขาติดลบ

ตอนที่เดินเข้าไปยังแผนกสูติ ญาดาเองก็แอบกลัว

เพราะเธอไม่ได้ตั้งท้อง ตอนตรวจอัลตร้าซาวยังไงก็ ไม่มีวันเห็นเด็กอยู่ในท้องของเธอ

แต่เส้นชัยบอกให้เธอวางใจ เรื่องนี้เขาจะจัดการเอง

ญาดาขึ้นไปนอนบนเตียงเพื่ออัลตร้าซาวช่องท้อง

คุณหมอมองไปที่จอมอนิเตอร์แล้วบอกกับคีริน “เด็ก อยู่ตรงนี้นะคะ ตอนนี้น้องมีพัฒนาการที่ดีมาก คุณพ่อกับ คุณแม่ไม่ต้องเป็นห่วง”
คีรินมองตามคุณหมอแล้วเผยยิ้มออกมา

หลังจากที่ตรวจเสร็จ คีรินก้มลงมาช่วยเธอใส่รองเท้า ญาดาตกใจเล็กน้อย

ระหว่างทางกลับ ญาดาถามขึ้น “งานของคุณคงยุ่ง มาก เดี๋ยวคุณต้องเข้าไปทำงานที่บริษัทไหมคะ?”

คีรินยีผมเธอเบาๆ “ต่อให้งานจะสำคัญแค่ไหน ก็ สำคัญไม่เท่าลูกกับภรรยาหรอก วันนี้ผมไม่ไปทำงานผม อยากอยู่กับคุณและลูก”

ญาดายิ้มบางๆให้เขา ยิ่งเขาดีกับเธอมากเท่าไหร่ สุดท้ายเขาก็จะเจ็บมากเท่านั้น

ญาดานึกบางอย่างขึ้นได้ จึงถามขึ้น “คุณอยากให้ เด็กในท้องเป็นผู้หญิงหรือผู้ชายคะ?”

คีรินพูดโดยไม่ต้องคิด “ผู้ชาย”

“คุณเคยบอกว่าเป็นผู้หญิงหรือผู้ชายก็ไม่สำคัญ ไม่ใช่หรอคะ?”

“ผมไม่ได้เห็นลูกผู้ชายสำคัญกว่า แต่เพราะเรามีลูก ผู้หญิงแล้วถ้าจะมีอีกคนผมก็อยากให้เป็นผู้ชาย อีกอย่างธุรกิจของครอบครัวผมกลัวลูกสาวของเราจะทำไม่ไหว ถ้า มีลูกชายก็คงจะดี พวกลูกๆจะได้ช่วยกันบริหาร และน้อง ชายจะได้ปกป้องพี่สาวด้วย อีกอย่างผมไม่อยากให้ใส่ใจ เป็นคนสืบทอดธุรกิจ ผมไม่อยากให้ลูกต้องเครียดเรื่อง งาน ผมอยากให้เขามีความสุข”

คีรินพูดจบ ญาดาก็หัวเราะในลำคอ

เขาหันมามอง “มีอะไรรึเปล่า?”

ญาดาตอบ “ไม่มีอะไรหรอกค่ะ ฉันแค่รู้สึกว่ายังไง คุณก็ให้ความสำคัญกับลูกผู้ชายมากกว่า ”

คีรินเงียบไปพักหนึ่ง “คุณไม่เคยรู้หรอกว่าผมกำลัง คิดอะไรอยู่”

“ใช่ค่ะ ฉันไม่เคยรู้และไม่เคยเข้าใจคุณด้วย”

“ดีแล้วแหละ ที่คุณไม่เข้าใจในตัวผม เพราะคุณ เอาแต่คิดร่วมมือกับคนอื่น ทำลายพ่อของลูกตัวเองอยู่ทุก วันไม่ใช่หรอ?”

ญาดาไม่ได้ปฏิเสธ “คุณเป็นคนเก่งไม่ใช่หรอคะ? แล้วจะกลัวผู้หญิงตัวเล็กๆอย่างฉันทำไม?”
เขาเงียบแล้วไม่สนใจเธอ ขับไปไม่นานจู่ๆเขาก็ขับ เลี้ยวไปที่เปลี่ยวและมืด ญาดาจึงถามขึ้น “คุณจะพาฉัน ไปไหน?”

คีรินพูดเสียงเรียบ “เอาไปขาย”

“หึ…คุณเคยฉันไปก็คงได้เงินไม่เยอะหรอกค่ะ”


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ