เล่ห์รักนายซาตาน

บทที่ 143 ความเย็นชา



บทที่ 143 ความเย็นชา

ญาดานอนพักรักษาตัวในโรงพยาบาลนานกว่าสาม วัน โดยไม่มีใครมาเยี่ยมเธออีกเลย

วันที่เธอออกจากโรงพยาบาลนั้น บอร์ดี้การ์ดของ นมารับเธอกลับบ้าน

เมื่อกลับถึงบ้าน แม่บ้านก็อุ้มน้องใส่ใจเดินเข้ามา ญา ดามองดูน้องใส่ใจ ตอนนี้ใส่ใจดูน่ารักกว่าหลายวันก่อนที่ เจอกันมาก

ตอนนี้เธอไม่เหมือนญาดา และไม่เหมือนคนเท่า ไหร่ เธอดูเป็นเด็กผู้หญิงน่ารักที่ได้ยีนส์ดีๆของพ่อกับแม่ มา

ตอนที่คีรินกลับมาบ้านนั้น เขาโยนซองเอกสารให้ เธอ แล้วพูดเสียงเรียบ “คุณดูเอาเองแล้วกัน”

ญาดาเปิดอ่านเอกสารด้านในเป็นผลตรวจดีเอ็นเอ เธอกับใส่ใจเป็นแม่ลูกกันจริงๆ

คีรินเมื่อเห็นว่าเธอไม่ยอมพูดอะไร เขาก็อดไม่ได้ที่ จะพูดขึ้น “ว่ามา ! ”

ญาดาถามขึ้น “คุณอยากให้ฉันพูดอะไรคะ?”

“ใส่ใจเป็นลอของออ ลดเลือจะทำยังไงต่อ?
ญาดาฝืนยิ้มแล้วถามกลับ “คุณถามอะไรตลกจัง ฉัน จะคิดทําอะไรได้ ในเมื่อคุณคิดและเตรียมทุกอย่างเอาไว้ แล้ว?”

“ใช่ ใส่ใจเป็นลูกของเราสองคน คนเป็นพ่อและแม่ ควรจะร่วมกันรับผิดชอบ ตอนนี้แขนของคุณก็ไม่เป็นอะไร มาก ผมอยากเลื่อนวันแต่งงานของเราให้เร็วขึ้น”

คีรินพูดโดยไม่คิดจะปรึกษาเธอ

ญาดาเอียงคอ “ได้ค่ะ คุณตัดสินใจได้เลย”

คีรินหันมามองเธออย่างไม่เชื่อสายตา “ทำไมถึงพูด

ง่ายจัง?”

“การที่ฉันเชื่อฟังคุณ มันไม่ดีหรือไงคะ?”

คีรินพยักหน้า “ดี การที่คุณยอมทำตามความ ต้องการของผมเป็นสิ่งที่ดีที่สุด”

ญาดารู้ว่าใส่ใจต้องเป็นลูกของเธออย่างแน่นอน เพราะถ้าเป็นลูกของคนอื่น คนอย่างคีรินคงไม่รักและ ทุ่มเทแบบนี้อย่างแน่นอน

ในเมื่อใส่ใจเป็นลูกสาวของเธอ เธอก็จะรักและปกป้องลูกอย่างสุดความสามารถ

ผ่านไปนานครึ่งเดือน

ตลอดเวลาที่ผ่านมานี้ คีรินดูเย็นชาและไม่ค่อยเข้ามา วุ่นวายกับเธอ เขาไปทำงานแต่เช้าและกลับมาดึกทุกวัน

ญาดาจึงคิดว่าบางทีเขาอาจจะได้ยินในสิ่งที่เธอกับ มาร์วินพูดกันในวันนั้น

ซึ่งเธออยากให้เขาได้ยิน เพราะเธออยากให้เขาเจ็บ

ปวด

“ติ๊ดๆๆ” เสียงข้อความดังขึ้น

รพีภัทรส่งข้อความมาหาเธอ ทุกครั้งที่เธอกับรพีภัทร คุยกันญาดาจะรีบลบทันที

รพีภัทร : จำคนที่ชื่อสงกรานต์ได้ไหม? ”

ญาดา : จำได้

ญาดาจำได้ว่าคนที่ชื่อสงกรานต์ ติดคุกไปแล้ว?

แล้วจู่ๆรพีภัทรจะพูดขึ้นเขาทำไม
รพีภัทร : สงกรานต์ออกมาจากคุกแล้ว มีคนคอย ช่วยจัดการเรื่องนี้ให้เขา

ญาดารู้ดีว่าโทษของสงกรานต์นั้นหนักมาก เขาไม่น่า จะออกจากคุกได้ง่ายๆ แสดงว่าคนที่ช่วยเอาเขาออกมา นั้นต้องมีอิธิพลมากแน่นอน แต่ที่ญาดาไม่เข้าใจคือ ทำไม ต้องช่วยคนที่ไม่มีประโยชน์อย่างสงกรานต์ด้วย?

หรือว่าเขาสามารถทําอะไรคีรินได้?

รพีภัทร : แล้วคุณรู้จักกับคนที่ชื่อชัยไหม?”

ญาดาจำได้ว่าเขาคือเพื่อนบ้านของคีริน ตอนนั้นเขา แอดไลน์เธอไว้ด้วย

ญาดา : รู้จักค่ะ เขาคือเพื่อนบ้านของคีรินที่กรุงเทพ มีอะไรรึเปล่าคะ?”

รพีภัทร : เขาเป็นคนปล่อยสงกรานต์ออกมา ถ้า คุณอยากรู้ว่าทำไม ก็ถามเขาด้วยตนเอง แล้วเรื่องที่คุณ รับปากกับผมจะทำสำเร็จเมื่อไหร่

ตอนนี้ญาดางงกว่าเดิม ว่าคุณชัยจะปล่อยสงกรานต์ ออกมาทำไม? จากนั้นก็นึกถึงสิ่งที่เธอตกลงกับรพีภัทร
เธอจะแอบดูงานวิจัยของคีริน

ตอนนี้คีรินกำลังทำธุรกิจเกี่ยวกับการวิจัยบางอย่าง ได้ยินมาว่าธุรกิจนี้สร้างรายได้จำนวนมหาศาล และคีรินก็ มีมาร์วินเป็นนักวิจัยที่ดีคนหนึ่ง

เพราะส่วนมากนักวิจัยมักจะวิจัยงานต่างๆให้กับ ประเทศชาติ มีน้อยคนที่จะยอมวิจัยให้กับกลุ่มนักธุรกิจ ดัง นั้นนักวิจัยอย่างมาร์วินจึงเป็นที่ต้องการมาก

ห้องวิจัยของคีรินสร้างขึ้นที่เชียงใหม่ ดังนั้นรายงาน การวิจัยของมาร์วิน ต้องอยู่กับคีรินอย่างแน่นอน

ตอนแรกญาดาอยากจะไปล้วงข้อมูลนี้จากมาร์วิน แต่ เขากลับหลบหน้าเธอ แต่จะให้เธอไปเอามาจากคีริน มัน กลับยากยิ่งกว่า

ญาดาคิดอยู่นานแล้วพูดขึ้น : คุณช่วยฉันอีกสักเรื่อง

รพีภัทร : เราควรที่จะมีสัจจะในการทำงาน

ญาดา : ระหว่างเราคือผลประโยชน์ไม่ใช่สัจจะ

ญาดา : ฉันอยากรู้ข้อมูลของคนที่ชื่อชัย
บางอย่างบอกกับญาดาว่าผู้ชายที่ชื่อชัยคนนี้ไม่

ธรรมดา

รพีภัทร : ไม่มีปัญหา

หลังจากที่พูดกับรพีภัทรเสร็จ ญาดาก็ลบข้อความ ทั้งหมดทิ้ง

ระหว่างนี้เธอต้องช่วยเขาสืบเรื่องงานวิจัยนั้น ไม่ อย่างนั้นคนอย่างรพีภัทรไม่ยอมทำงานโดยไม่ได้อะไร ตอบแทนอย่างแน่นอน

ไม่นานเสียงรถของคีรินก็ดังขึ้น เขากลับมาแล้ว

คืนนี้เขาจะจัดงานเลี้ยงที่โรงแรมห้าดาวชื่อดังใน เชียงใหม่ ตอนที่เขากลับมานั้น ในมือมีถุงเสื้อผ้า เขายื่น มันมาให้เธอ “เปลี่ยนชุดให้เรียบร้อย คืนนี้ไปงานเลี้ยงกับ ผม”

“ตอนนี้ฉันคงไม่เหมาะที่จะไปเท่าไหร่มั้งคะ?”

คีรินอุ้มน้องใส่ใจขึ้นมา เขาหอมแก้มน้องใส่ใจทั้ง ซ้ายและขวา มองมาที่เธอแล้วพูดขึ้น “คุณคือภรรยาของ ผม มีอะไรที่ไม่เหมาะสมกัน?”

อาดานเคขึ้น มีแต่คอเลยเลียวเท่านั้น ที่บอกว่าฉันเป็นภรรยาของคุณ คนอื่นต่างดูถูกฉัน ฉันไม่อยากไปงาน แบบนั้นให้ตัวเองต้องขายหน้า”

คีรินขมวดคิ้ว “อย่าพูดจาเหลวไหล รีบไปอาบน้ำ แต่งตัว เราจะไปด้วยกัน”

ญาดาอาบน้ำแต่งตัว เพื่อเตรียมตัวที่จะไปออกงาน

กับเขา

ขณะที่เธอกำลังแต่งหน้าอยู่นั้น คีรินก็เดินเข้ามา

ญาดาไม่ได้สนใจเขา เธอหยิบเครื่องสำอางค์ขึ้นมา

แต่งหน้า

คีรินยืนมองดูเธอแต่งหน้าแล้วพูดขึ้น “ผมแต่งหน้า

ให้คุณเอง

“คะ? ! ”


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ