เล่ห์รักนายซาตาน

บทที่ 116 การรักใครสักคน เราจะไม่มีวันทำร้ายเขา (2)



บทที่ 116 การรักใครสักคน เราจะไม่มีวันทำร้ายเขา (2)

ไม่นานก็มาถึงวิลล่าของเขา ตอนนี้ก็ดึกมากแล้ว ญา ดาเองก็หมดแรง เธออยากจะนอนพักแล้วพรุ่งนี้ค่อยว่ากัน

เธอเดินลงจากรถกำลังจะเดินเข้าไปในตัวบ้าน คีริน กับจับแขนเธอเอาไว้ ญาดาพูดอย่างไม่พอใจ “ปล่อย !

คีรินไม่ยอมปล่อยมือของเธอ “แค่เวลาสั้นๆ คุณก็ รู้จักกับคุณวิทยา ญาดาคุณมันยั่วผู้ชายเก่งจริงๆ !

ญาดาไม่รู้จักเขาด้วยซ้ำ แต่ช่างเถอะเขาอยากจะคิด ยังไงก็เรื่องของเขา

“ขอบคุณที่ชมนะคะ คุณพูดถูกค่ะ ฉันเก่งมากเรื่อง ยั่วยวนผู้ชาย ทั้งคุณและน้องชายของคุณก็หลงเสน่ห์ฉัน ไม่ใช่หรอคะ?”

ญาดาหัวเราะในลำคอ

“ญาดาคุณรู้ตัวไหมว่ากำลังพูดอะไรอยู่? คุณเป็นผู้ หญิงของผมและเป็นแม่ของลูก คุณไม่อายบ้างหรือไง?”

“ทำไมฉันต้องอายด้วยคะ ในเมื่อการที่คุณแย่งผู้ หญิงของน้องชาย คุณยังไม่รู้สึกอายเลย แล้วฉันมีอะไร ให้อายคะ”

ไม่ว่าเขาจะยอมรับหรือไม่ แต่เขาก็เป็นคนที่แต่งผ้หญิงของน้องชายตนเอง

ญาดาสะบัดมือของเขาทิ้ง แล้วเดินเข้าไปนอนใน ห้องนอน ถ้าคีรินคิดจะแตะต้องตัวเธอ เธอจะสู้กับเขาให้ ตายไปข้างหนึ่ง

ญาดาเปิดประตูเข้าไปในห้อง แต่ลูกไม่ได้อยู่ด้านใน ดูท่าแล้วตอนกลางคืนคงจะมีคนอื่นมาคอยดูแลลูกแทนคื ริน

ญาดาล้มตัวลงนอนบนเตียง

ไม่นานคีรินก็เดินเข้ามา เขานั่งลงตรงข้างๆเตียง จาก นั้นยื่นมือออกมาเหมือนจะลูบผมของเธอ แต่เขาก็ทำได้ แค่ยื่นมือออกมาแต่กลับไม่ยอมลูบผม

อย่างน้อยเขาก็รู้ตัวว่าเธอเกลียดการที่เขามาแตะเนื้อ

ต้องตัว

“คุณไม่ต้องเอาคำพูดพวกนั้นมาทำให้ผมรู้สึกผิด ผม โทรไปถามมารวินแล้ว มาร์วินกับคุณไม่เคยมีอะไรกันมา ก่อน ครั้งแรกของคุณเป็นของผม คราวหน้าอย่าพูดจาโง่ๆ แบบนี้อีก ! ”

ญาดาคิดไม่ถึงว่าคีรินจะหน้าด้านแบบนี้ ถึงขั้นโทรไปถามน้องชายตนเอง ว่าเคยมีอะไรกับเธอรึเปล่า

เธอเกลียดมาร์วินยิ่งกว่า เพื่อพี่ชายที่เขารัก รู้ทั้งรู้ว่า เธอไม่ต่างจากตายทั้งเป็นเวลาอยู่กับคีริน แต่ก็ยังทำเป็น ทองไม่รู้ร้อน

ญาดาลุกขึ้นั่งแล้วหัวเราะในลำคอ เธอมองไปที่ ริน “ฉันโง่หรือคุณกันแน่ที่คุณ คุณคิดว่ามาร์วินจะเล่าราย ละเอียดเรื่องที่ฉันทำกับเขาให้คุณฟังหรอคะ คุณคิดว่า เขาจะบอกคุณหรอว่าปากของฉันนุ่มแค่ไหน เขาจะบอก คุณหรอว่าปานแดงตรงหน้าอกของฉันมันหน้าตายังไง?”

“เพียะ ! ”

เขาตบหน้าเธออย่างแรง

เขาบีบคอของเธอ แล้วกัดฟันพูด “ผู้หญิงชั้นต่ำ คุณ หุบปากเดี๋ยวนี้ ! ”

คีรินขึ้นมาค่อมบนตัวของเธอ มือหนากดมาอย่างแรง ญาดารู้ว่าตัวเองสู้เขาไม่ได้ แต่เธอก็ไม่อยากจะทนกับ ผู้ชายแบบนี้

เขาบอกว่าเธอคือผู้หญิงของเขา เป็นภรรของเขา หึหึ….เขาคิดว่าอยากให้เธอเป็นอะไรเธอก็จะต้องเป็นงั้นหรอ? ไม่ใช่ผู้หญิงทุกคนบนโลกใบนี้จะยอมทำตามสิ่งที่ เขาต้องการ

อย่างน้อยก็มีผู้หญิงที่ชื่อญาดา ที่ไม่มีวันอยากได้ ผู้ชายอย่างเขามาเป็นสามี

“ทําไม ทำไม ! ทำไมคุณต้องทำแบบนี้ ทั้งที่ผมไม่ เกลียดคุณแล้วแต่ทำไมคุณถึงต้องทำกับผมแบบนี้ !

การที่เขาไม่เกลียดเธอ เธอควรจะขอบคุณสินะ?

คีรินฉีกเสื้อของเธอออก จากนั้นก็กัดมาที่ก้อนเนื้อบน หน้าอก

เธอไม่ได้ขัดขืน ไม่ได้ขัดขืนแม้แต่น้อย ปล่อยให้เขา ทำตามความต้องการของตนเอง

ขณะที่เขากำลังจะใช้ลำแท่งของตนเองสอดใส่เข้า มาในตัวของเธอนั้น ญาดาพูดเสียงเรียบ “ผู้ชายบนโลก ใบนี้ไม่ว่าใครก็สามารถแตะต้องตัวฉันได้ ยกเว้นคุณ ถ้า คุณกล้าที่จะแตะต้องตัวฉัน วันนี้ในปีหน้าจะเป็นวันครบ รอบวันตายหนึ่งปีของฉัน!

คีรินตัวแข็งทื่อ น้ำตาของเขาไหลลงมา หยดน้ำใสๆ ไหลลงมาโดนริมฝีปากของเธอ คางของเธอ
เขาพลิกตัวลงมานอนข้างๆญาดา ปากของเขาพูด อย่างสั่นเทา “ผู้ชายบนโลกนี้ทุกคนคุณยอมให้เขามาแตะ ต้องตัวคุณได้ ยกเว้นผมงั้นหรอ? …ญาดาคุณทำสำเร็จ แล้ว การแก้แค้นแบบนี้ทำให้ผมเจ็บเสียยิ่งกว่าทุกอย่าง คุณทำสำเร็จแล้วจริงๆ”

ญาดาสวมใส่เสื้อผ้า แล้วนอนลงบนเตียง เธอรู้ว่าถ้า ใช้การตายมาขู่เขา คีรินก็จะไม่กล้าแตะต้องตัวเธอ

บางทีเขาอาจจะรักเธอจริง เพียงแต่ความรักของเขา นั้นเหมือนโรคจิต

“ญาดา ผมต้องทำยังไง คุณถึงยอมเปิดใจคุยกับผม ดีๆ ลองเปิดใจรักผม?”

นานครู่หนึ่ง เขาพูดขึ้นด้วยเสียงที่แหบพร่า

“ฉันเป็นคนขาดความรัก ไม่ว่าผู้ชายคนไหนเข้ามา ทำดีกับฉันสักหน่อยฉันก็จะรักเขา แต่ไม่ว่าคุณจะทำดี กับฉันแค่ไหน ฉันก็ไม่มีวันรักคุณ การที่ใครสักคนรักเรา เขาจะไม่มีวันทำให้เราเสียใจ แต่ฉันเจ็บช้ำเพราะคุณมา มากพอแล้ว เหมือนกับเมื่อกี้ที่คุณตบหน้าฉัน บีบคอฉัน ด่าว่าฉันเป็นผู้หญิงชั้นต่ำ คำพูดเหล่านั้นและการกระทำ ทั้งหมดมันฝังอยู่ในหัวใจ ไม่ว่าคุณจะเอาชีวิตของคุณมา แลก ฉันก็ไม่มีวันรักคุณ ดังนั้น คุณคีรินถ้าคุณรักฉันจริง ก็ปล่อยฉันไปเถอะ อย่าทำกับฉันแบบนี้อีกเลย สำหรับเรื่อง ลูกปล่อยให้เป็นไปตามกฎหมาย เราอย่าได้มาข้องเกี่ยว กันอีกเลย ชีวิตคนเรามันสั้น อย่าเสียเวลากับเรื่องที่ไม่มี ความหมายพวกนี้เลยค่ะ”

ญาดาพูดร่ายยาว

“ต่อให้ผมเอาชีวิตมาแลก คุณก็ไม่มีวันรักผม?”

“ใช่ค่ะ ไม่มีวัน !

คำตอบของเธอนั้นชัดเจน

คีรินพูดเสียงเรียบ “ต่อให้หลังจากนี้ผมจะทำดีกับ คุณแค่ไหน คุณก็ไม่มีวันรักผม ดังนั้นมันก็ไม่มีเหตุผลที่จะ ดีกับคุณ ชีวิตคนเรามันสั้น ทำไมไม่ใช้ให้คุ้มค่า”

คำพูดของเขานั้น คือเขายังไม่คิดจะปล่อยเธอไปใช่

ไหม?

“เพื่อนของคุณที่ชื่อเอเชีย คุณชอบเขามากใช่

ไหม?”

“คุณคิดจะทำอะไรของคุณ?” จู่ๆคีรินก็เอ่ยถึงเอเชีย จากนิสัยของคีรินแล้ว ญาดาไม่อยากจะคิดว่าเขาจะทำอะไร

เขาหันกลับมามองหน้าเธอ “ผมเองก็ไม่คิดจะทำ อะไร แค่อยากจะบอกคุณว่า บางทีผมอาจจะ…”

“คุณคีริน ถ้าคุณกล้าแตะต้องเขา เชื่อไหมว่าฉันจะ ฆ่าคุณให้ตาย”

ญาดาตะคอกเสียงดัง

“หึ หึ ……”

คีรินหัวเราะในลำคอ “ผมจะทำอะไรมันหรือไม่นั้น ทั้งหมดขึ้นอยู่กับคุณ ในเมื่อหัวใจของคุณไม่ใช่ของผม อย่างน้อยร่างกายของคุณก็ควรจะเป็นของผม !

คีรินกดมาที่หน้าอกของเธอ แล้วพูด “ที่นี่มีผู้ชาย อยู่หลายคน ผมรู้ว่ามันไม่มีที่ว่างสำหรับผู้ชายที่ชื่อคีริน แต่ไม่เป็นไร อย่างน้อยตอนนี้ผมก็รู้ว่าจุดอ่อนของคุณคือ อะไร ผมสามารถกลับมาควบคุมคุณได้อีกครั้ง”

คีรินเอามือของเขาออกไปจากหน้าอกของเธอ “คุณ รู้ไหมคะว่าทำไมฉันถึงชอบเอเชีย?”

“ผมไม่อยากรู้ และไม่สนใจด้วย ! ”
เขาหันหน้าหนีไปอีกทาง

ในเมื่อเขาไม่อยากรู้ เธอก็จะยิ่งพูดให้เขาฟัง “คุณ ไม่รู้สึกหรอคะ? ว่ามาร์วินกับเอเชียคล้ายกันมาก”


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ