บทที่ 105 มีคนอยากให้คุณตาย

เมื่อมาถึงโรงพยาบาล คุณหมอก็ตรวจดูแผลของเขา โชคดีที่ไม่โดนจุดสําคัญ

เขาถูกเย็บไปแปดเข็ม แล้วพักดูอาการที่โรง

พยาบาล

ญาดาเดินออกมาจากห้อง แล้วกดโทรหาคีริน

ไม่นานปลายสายก็รับ “คุณคีริน คุณมันคนสารเลว คุณสั่งให้คนขับรถมาชนฉันใช่ไหม คุณอยากเห็นฉันตาย มากหรอ หึ ! คนอย่างคุณมันเลวจนไม่มีที่ติจริงๆ”

ปลายสายเงียบไปอยู่นาน กว่าจะพูดขึ้น “ตอนนี้คุณ อยู่ที่ไหน บาดเจ็บรึเปล่า ผมจะไปหาเดี๋ยวนี้”

“หึ…..ฉันสบายดี ยังไม่ตาย คุณคงผิดหวังสินะที่ฉัน ยังไม่ตาย”

ญาดาประชดเขา

“คุณพูดบ้าอะไร ผมไม่เคยคิดจะทำร้ายคุณ เรื่องนี้ ผมจะสั่งให้คนไปสืบ ตอนนี้คุณอยู่ไหน เดี๋ยวผมเข้าไป หา”

“ไม่เคยทําร้ายฉัน หรือทำร้ายฉันไปไม่น้อยกันแน่

คะ? คยเคีริบลับไม่รู้ว่าดอกำลังคิดบ้าอะไรอยู่ แต่ถ้าคุณเกล้าทำร้ายคนที่ฉันรัก ญาดาคนนี้จะไม่ปล่อยคุณไปแน่ ต่อให้ต้องตาย ฉันก็จะฆ่าคุณ ! ” พูดจบญาดาก็ตัดสาย ไป

ญาดาโมโหแล้วเดินเข้าห้อง เอเชียถามขึ้น “คุณไป ตักน้ำให้ผมไม่ใช่หรอ? น้ำละ?”

ญาดายิ้มแห้งๆ “ฉันลืม เดี๋ยวฉันไปเติมน้ำมาให้นะ”

เอเชียเอื้อมมือมาจับมือของญาดา “ไม่ต้องหรอก ผม ไม่หิวน้ำ คุณมานี่สิ ผมมีเรื่องอยากจะคุยกับคุณ”

ญาดานั่งลงข้างๆเขา “เมื่อกี้คงจะตกใจมากเลยใช่ ไหม”

ญาดาพยักหน้า “อั้ม ญาตกใจมาก อย่าทำแบบนี้เพื่อ ญาอีกเข้าใจไหม มันไม่คุ้มหรอก”

“ทำไมถึงไม่คัมละ ผมยินดีที่จะทำ”

ญาดาส่ายหน้า “มันไม่คุ้ม คุณมีพ่อและแม่ มีเพื่อน อีกตั้งเยอะ ถ้าคุณเป็นอะไรขึ้นมา จะมีคนอีกมากมายที่ ต้องเสียใจ ไม่เหมือนกับญาที่ตัวคนเดียว ถ้าญาเป็นอะไร ไป ก็ไม่มีใครให้ห่วง”

เอเชียกอดเธอเอาไว้ “ดยจะตัวคบเดียวได้ยังไงคุณยังมีผม ถ้าคุณเป็นอะไรขึ้นมา ผมจะเสียใจมาก”

ญาดาน้ำตาไหลลงมา “เอเชีย ทำไมคุณต้องดีกับ ญามากขนาดนี้”

เอเชียกอดเธอแน่น “เพราะถ้าผมไม่ทำดีกับคุณ ก็จะ ไม่มีใครดีกับคุณแล้ว”

เขากอดเธอเอาไว้ ญาดาเองก็กอดตอบเขา ญาดา รู้สึกว่าตนเองนั้นน่าไม่อาย ทั้งๆที่รู้ดีแก่ใจว่าไม่ควรทำ แบบนี้ แต่ว่าเธอปฏิเสธเด็กหนุ่มที่เด็กกว่าเธอสามปีไม่ได้ จริงๆ เขาดีกับเธอมากและอ่อนโยนกับเธอมาก

ประตูห้องถูกเปิดออก เธอกับเอเชียหันไปมองทาง เดียวกัน คนที่เปิดประตูเข้ามาคือคีริน

สีหน้าของคีรินตอนที่เห็นเธอกับเอเชียนั้น เต็มไป ด้วยความเย็นยะเยือกและความโกรธแค้น

มันทำให้ญาดามั่นใจว่าคนที่สั่งให้คนมาขับรถชนเธอ

คือคีริน

“ได้เวลากินยาแล้วค่ะ” พยาบาลสาวบอก

“คุณกับเพื่อนไม่เป็นอะไรมากใช่ไหม !” คีรินเดินเข้ามาในห้องแล้วถามขึ้น

เอเชียมองหน้าญาดา ญาดากลัวมากว่าเขาจะรู้จัก ริน เพราะคีรินเป็นนักธุรกิจชื่อดังในประเทศ จึงไม่แปลกที่ เอเชียอาจจะรู้จักเขา

ญาดาลุกขึ้นมาจากเตียง “ไว้ญาจะเล่าทุกอย่างให้ ฟังนะ ตอนนี้ญามีเรื่องต้องจัดการ ญาจะรีบกลับมา รอญา อยู่ที่นี่นะ”

ญาดาพูดโดยไม่มองหน้าคีริน แล้วเดินออกจากห้อง ผู้ป่วยไป คีรินพยักหน้าให้กับเอเชีย แล้วเดินตามญาดา ออกมา

“คุณคบผู้ชายหลายคนในเวลาเดียวกัน คงสนุกมาก

สินะ !”

เธอยังไม่ทันได้พูดอะไร เขาก็พูดจาประชดประชัน ขึ้นมาก่อน

“แล้วมันเกี่ยวอะไรกับคุณคะ?” ญาดาถามกลับเสียง

เรียบ

“ใช่ มันไม่เกี่ยวข้องกับผม แต่อย่างน้อยคุณก็เป็นแม่ คน จะทำอะไรควรคิดเผื่อลูกหน่อยไม่ได้หรือไง อย่าเป็นตัวอย่างที่ไม่ดีให้กับลูก”

น้าเสียงของคีรินเต็มไปด้วยความโกรธเคือง

ในสายตาของคีริน เธอเป็นแค่สิ่งของของเขา เขา สามารถโยนมันลงถังขยะเวลาที่ไม่ต้องการ แต่ก็ไม่ยอม ให้ใครมาแตะต้อง

“ยังไม่ได้ตรวจดีเอ็นเอ ดังนั้นคุณไม่มีสิทธิมาพูด แบบนี้ อีกอย่างคนเป็นพ่ออย่างคุณเป็นแบบอย่างที่ดีนัก หรือไงคะ? แอบนอกใจภรรยาทั้งๆที่แต่งงานด้วยกันแล้ว หลังจากที่ภรรยาของคุณหมดประโยชน์คุณก็ถีบหัวส่ง นี่ นะหรอแบบอย่างที่ดี ที่คนเป็นพ่อควรทำ? แล้วยังสั่งให้ คนขับรถมาชนฉันอีก”

ตอนนี้ญาดาไม่ใช่คนที่ขี้กลัวแล้ว เธอพร้อมจะสู้กับ ซาตานตรงหน้า เพราะคนอย่างคีริน ยิ่งเรากลัวเท่าไหร่ เขาก็จะยิ่งได้ใจเท่านั้น

“เรื่องนี้ผมจะไปสืบเอง ถ้าผมอยากให้คุณตายจริงๆ ไม่ต้องใช้วิธีโง่ๆแบบนั้นหรอก ถ้าผมอยากให้คุณตายก็คง ไม่ให้เงินคุณ ไม่ให้คุณไปเริ่มต้นชีวิตใหม่ที่ต่างประเทศ หรอก ปล่อยให้คุณทรมานอยู่ที่นี่ตั้งแต่แรก

คำพูดของเขาทำให้ญาดาหวนนึกถึงเรื่องเมื่อหนึ่งปีที่แล้ว

“ดังนั้นฉันควรจะขอบคุณใช่ไหมคะ ที่คุณให้ฉันไป เริ่มต้นชีวิตใหม่?”

คนอย่างคีริน หัวใจของเขาคงไม่ใช่สีเลือดแต่เป็นสี

“พอได้แล้วค่ะ ฉันไม่อยากพูดถึงเรื่องในอดีตอีก เรื่องในวันนี้คุณรู้ดีแก่ใจที่สุด ฉันเชื่อว่าวันหนึ่งกรรมจะ ตามสนองคนอย่างคุณ”

ญาดาพูดจบ ก็เดินกลับไปที่ห้องแล้วปิดประตูเสียง

ดัง

“เป็นอะไรไป แค่ออกไปคุยกันเองไม่ใช่หรอ ทำไม สีหน้าของคุณถึงเป็นแบบนี้?” เอเชียถามขึ้น

“เปล่าค่ะ ฉันก็แค่โมโหกับเรื่องที่เกิดขึ้นในวันนี้ อีก อย่างการรักษาพยาบาลของที่นี่ก็ไม่ดีเท่าไหร่ จริงด้วย เอเชีย คุณรีบกลับไปเถอะ ถ้าฉันพาคุณกลับไปวันฝังศพ ของแม่คงไม่ดีเท่าไหร่ เดี๋ยวญาติๆจะพากันเข้าใจผิด

เอเชียต้องกลับไปให้เร็วที่สุด เธอไม่อยากให้เขา เดือดร้อนเพราะเธอ
“รักษาพยาบาลไม่ดี? ญาผมไม่ใช่เด็กสามขวบ เรื่อง ที่เกิดขึ้นผมรู้ว่ามันไม่อุบัติเหตุ ผมเองก็ไม่มีคนรู้จักที่นี่ เรื่องวันนี้แค่มองก็รู้แล้วว่ามีคนจงใจทำร้ายคุณ มีคนอยาก ให้คุณตาย ญาครับ อดีตของคุณที่ผมไม่ได้ถาม ไม่ใช่ เพราะผมไม่เป็นห่วงคุณ ผมแค่ไม่อยากให้คุณต้องเล่าใน สิ่งที่ทำให้คุณเสียใจ แต่ตอนนี้มีคนกำลังจะฆ่าคุณ เรื่องที่ เกิดขึ้นคงเกี่ยวข้องกับผู้ชายคนตะกี้ใช่ไหม? ทำไมคุณไม่ แจ้งความ ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของตำรวจ”

คำพูดของเอเชียทำให้ญาดาตัวแข็งทื่อ เธอไม่อยาก โกหกเขา แต่เธอก็ไม่อยากบอกความจริง

“ขอโทษนะเอเชีย มีหลายเรื่องที่ญาไม่อยากเล่าให้

ฟัง คุณกลับไปเถอะ คุณอยู่ที่นี่ทำให้ญาลำบากใจ”

ญาดากลัวว่าคีรินจะทำร้ายเอเชีย เธอไม่อยากให้ เรื่องแบบนั้นเกิดขึ้น

“ลำบากใจ? เพราะผู้ชายคนนั้นใช่ไหม เขาดูไม่ เหมือนคนธรรมดา” เอเชียบอก

“คุณรู้จักเขาหรอ?” เรื่องเมื่อปีที่แล้วถึงแม้ว่าตอนนี้ จะเงียบไป แต่ถ้าเอเชียแค่อยากรู้ เขาหาข้อมูลไม่นานก็จะ รู้ทุกอย่าง รวมถึงเรื่องของเะอด้วย
“ผมไม่รู้จักเขาหรอก แต่จากการแต่งตัวของเขา ก็ดู แล้วไม่ใช่แค่คนรวยทั่วไป ญาคุณดูเป็นคนธรรมดาทั่วไป ทำไมคุณถึงรู้จักกับผู้ชายแบบนั้นล่ะ คุณกับเขาเป็นอะไร กัน บอกผมได้ไหม?”

“ไม่มี ฉันกับเขาไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันทั้งนั้น ! “ญา

ดาจู่ๆก็ปฏิเสธเสียงดัง

คีรินคือตราบาปที่เธอไม่อยากเอ่ยถึงไปตลอดชีวิต

“ญา คุณเป็นอะไรไป?”