บทที่ 253 เขาตกลงที่จะหย่ากับเธอ

เวลานี้ญาดารู้สึกว่าตัวเองเหมือนRare item ที่ กำลังถูกสองพี่น้องแย่งกันซื้อ

มาร์วินไม่อยากสวนกลับ เขาก็แค่เด็กหัวกะทิ ยัง

ไงเขาก็สู้คีรินไม่ไหวอยู่แล้ว เขากับคีรินก็เหมือนแมว น้อยกับสิงโตตัวใหญ่ ยังไงคีรินฝึกวิชาการต่อสู้มาเยอะ อย่ามาแต่ตีกับผู้ชายแค่คนเดียวเลย ผู้ชายทั้งห้ามารุม เขา เขาก็คงสามารถชนะอย่างง่ายดาย

คีรินปล่อยมาร์วินออก แล้วมาจับมือเธอไว้ มาร์วิน จึงได้ตะคอกเสียงดังอยู่ข้างหลัง “ผมได้ยินหมดแล้ว เธอถูกพี่บังคับให้แต่งงานด้วย ญาเป็นคนบอกแบบนี้เอง เธอถูกเขาบังคับให้แต่งงาน คีริน ผมจะไม่ยอมแพ้ง่ายๆ แน่นอน”

คีรินได้ยินคำพูดของมาร์วินจึงหยุดชะงักไปหลา ยิว เขาเห็นนัยน์ตาที่ซับซ้อนของเธอ จากนั้นก็ยัดเธอ เข้าไปในรถอย่างไม่อ่อนโยน จนหัวของเธอไปกระแทก กับประตูรถ

ในใจก็ยิ่งรู้สึกเสียใจกว่าเดิม

คีรินจึงขับเคลื่อนรถไปอย่างไม่สบอารมณ์ใดๆ รถ ของเขาขับเร็วมาก เร็วจนเธอรู้สึกเมาและอยากอ้วก แต่ ก็ต้องอดทนไว้ เพื่อที่จะไม่ให้เขาเห็นในด้านที่อับอาย ของเธอ
“หยุดรถ ฉันจะเรียกรถแท็กซี่กลับไป” เธอ พยายามอดกลั้นอาการที่แสนจะทรมาน

คีรินไม่ได้ตอบกลับใดๆ เธอเลยตะคอกใส่เขา อย่างโมโห “ฉันบอกให้คุณหยุดรถไง ฉันไม่อยากจะ อยู่กับคุณแล้ว คีริน คุณโกหกฉันได้ทุกเรื่องจริงๆ ตั้งแต่ เด็กจนโตคุณไม่เคยทำดีกับฉัน และรังแกฉันตลอด คุณจะรังแกฉันจนตายก่อนคุณถึงจะพอใจใช่ไหม?”

เธอพูดไปก็ปลดเข็มขัดออก “ถ้าคุณไม่จอด ฉัน จะกระโดดลงจากรถเดี๋ยวนี้ ถูกคุณรังแกขนาดนี้ ฉันอยู่ ไปก็ไม่มีประโยชน์ ตายๆไปดีกว่าอีก”

“เอี๊ยด!” คีรินจึงเบรกทันที เธอเลยไปเปิดประตู แต่ประตูเปิดไม่ออก เธอเลยมองเขาอย่างเย็นชา “เปิด ประตู!”

คีรินจึงมองเธออย่างเย็นชากลับ จู่ๆมือใหญ่ๆของ เขาก็ยื่นมาจับหน้าของเธอ จากนั้นก็ยื่นหน้ามากัดริม ฝีปากที่แดงฉ่ำของเธออย่างแรงๆ เหมือนกำลังจะกัดจน ก้อนเนื้อหลุดออกไป

มือของเขาอีกข้างก็ลูบไล้ร่างกายของเธอ จากนั้น ก็จับจุดซ่อนเร้นของเธอ จากนั้นก็ใช้แรงบีบแรงๆ เขา ทำแบบนี้ เธอเจ็บจนน้ำตาไหลลงมา และเธอก็พยายาม ดิ้นในอ้อมกอดของเขาไม่หยุด
คีรินเหมือนกำลังจะทำให้เธอเจ็บปางตาย เขาไม่ ยอมปล่อยเธอ

จนกว่าเธอดิ้นจนหมดแรง เขาจึงจะปล่อยเธอออก ในนัยน์ตาของเขา เห็นแต่สภาพที่ผมของเธอยุ่งเหยิง ริมฝีปากบวมแดง และใบหน้าก็เต็มไปด้วยคราบน้ำตา

เธอค่อยๆได้สติกลับมา จากนั้นก็ตบหน้าเขาแรงๆ จนหน้าของเขาหันไปทางทิศทางที่แรงเหวี่ยงไป

เขาเลยหันมามองเธอ “ระบายอารมณ์พอหรือยัง? ถ้าไม่พอ คุณตบอีกทีสิ

เธอหายใจแรงๆ และลำตัวก็สั่นงันงกไปหมด จาก นั้นก็กัดฟันตัวเองพลางพูดขึ้น “คีริน เราหย่ากันเถอะ ฉันจะหย่ากับคุณ ฉันไม่อยากทนอยู่กับคุณแม้แต่วัน เดียวอีกต่อไป”

เขาทะเลาะกับเธอ เขาทิ้งเธอไว้คนเดียว นี่ถือว่า วันแรกที่แต่งงานกันเท่านั้น!

คีรินมองเธอ สองมือของเขากำเป็นหมัดไว้แน่นๆ เธอรู้ว่าตอนนี้นี่เป็นท่าทีที่เขาโมโหสุดขีด เขาเลยเอ่ย ปากพูดขึ้นด้วยเสียงที่เรียบเฉย “ผมไม่ได้อยากจะทิ้ง คุณไว้ ผมกลัวว่าผมเห็นคุณ แล้วจะควบคุมอารมณ์ตัว เองไม่ได้ ผมกลัวผมจะเหวี่ยงใส่คุณ ผมกลัวว่าผมจะ พูดคำพูดที่โหดร้ายออกมา ผมกลัวว่าผมจะทำร้ายคุณอีก”

เธอนึกไม่ถึงหลังจากที่เธอบอกว่าจะหย่ากับเขา เขากลับพูดอะไรพวกนี้ออกมา เขากำลังคิดจะอธิบาย กับเธออยู่หรือไง?

แค่ว่าตอนนี้มันสายเกินไปที่จะอธิบายให้เธอฟัง เธอรู้สึกเจ็บปวดไปแล้ว และไม่อยากจะเจ็บไปมากกว่า

“เราหย่ากันเถอะ” เธอพูดขึ้นอีกครั้ง

เธอคิดว่าเธอกับเขาคงเป็นคู่ที่ตลกที่สุด แต่งงาน กันวันแรกก็จะหย่ากันแล้ว ระหว่างพวกเขา การอยู่ด้วย กันเป็นเรื่องที่ผิดอยู่แล้ว

“ใจเย็นหน่อยได้ไหม ผมรู้ว่าตอนนี้คุณไม่อยาก กลับบ้านใหม่ของเราแน่นอน ผมจะไปส่งคุณที่คอนโด คุณ พรุ่งนี้ค่อยว่ากัน!”

คีรินจึงหักพวงมาลัยแล้วขับรถต่อ

เธอเลยตะคอกใส่เขาอีก “ฉันใจเย็นมากพอแล้ว พรุ่งนี้เก้าโมงเช้าฉันจะไปรอคุณที่อำเภอ นี่ฉันไม่ได้ใจ ร้อน ฉันแค่รู้สึกเราไม่เหมาะสมกัน คุณจะเอาญาดาที่ เชื่อฟังคุย แต่คุณไม่ได้ต้องการญาดาที่ไม่เชื่อฟังคุณ แต่คุณไม่รู้ว่าที่ผ่านมา ญาดาที่เชื่อฟังคุณ ไม่ได้เป็นตัวตนที่แท้จริงของฉัน ฉันก็แค่เสแสร้งทำอย่างนั้น”

หลังจากพูดจบ เธอกลับไม่ได้อ่อนแอเหมือนเมื่อ ครู่ ตอนนี้เธอกลับดูเฉยชามาก เธอเห็นความสัมพันธ์ ของเขากับเธอแล้ว พวกเขาไม่เหมาะสมกันจริงๆ เขา ต้องการแค่ผู้หญิงที่เชื่อฟังเขา และเธอทำไม่ได้

เขาจึงลดความเร็วในการเร่งความเร็วของรถลง

“ญา ผมเหนื่อยแล้ว ตอนนี้ผมไม่อยากคุยเรื่องนี้ กับคุณ พรุ่งนี้ค่อยว่ากัน ถ้าจะหย่าก็หย่าพรุ่งนี้”

คีรินพูดจบก็ใช้มือข้างหนึ่งขับรถ แล้วอีกข้างก็ จับหน้าผากของตัวเองไว้พลางทำสีหน้าที่เคร่งเครียด อย่างยิ่ง

เธอเห็นเขาเหนื่อยมาก เลยรู้สึกสงสารเขาเล็ก

น้อย

“พูดแบบนี้ คุณยอมหย่ากับฉันแล้วใช่ไหม?” เธอ พูดคำๆนี้ออกมาอย่างยากลำบาก เธอกลัวว่าจะได้ยิน เขาพูดว่าอึม ผมยอมหย่า

คีรินจึงพูดตามที่เธอคิดไว้ “อืม ถ้าคุณจะหย่า ผม จะทำยังไงได้ คุณตัดสินใจแล้ว ผมจะเคารพในการ ตัดสินใจของคุณ ไม่งั้นเดี๋ยวคุณก็หาว่าผมไม่เคารพ คุณอีก”
เขาพูดอย่างสมเหตุสมผล ตอนนี้เธอรู้สึกโมโหและ อยากจะบีบคอเขามาก

หรือว่าเขาไม่รู้จักรั้งเธอเลยหรือไง หรือว่าเขาจะ หย่ากับเธอจริงๆ?

แต่เขาไม่ได้รั้งเธอ กลับยอมหย่ากับเธอ

เธอเลยก้มหน้าไม่อยากพูดอะไรใดๆอีก งั้นก็หย่า

ซะเลย!

คีรินส่งเธอไปถึงใต้ตึก ไม่แม้แต่จะเดินลงไปส่งเธอ เธอเลยลงรถเอง “พรุ่งนี้เจอกันหน้าประตูอำเภอตอน เก้าโมง หวังว่าคุณจะไม่สาย

เธอพยายามทำสีหน้าที่เฉยชา แค่คีรินพูดโหด เหี้ยมกว่าเธอ “รู้แล้ว ตอนนี้ดึกมากแล้ว คุณก็รีบไปพัก ผ่อนเถอะ ผมก็เหนื่อยแล้ว”

พูดจบเขาก็ขับรถจากเธอไป เธอยืนอยู่ที่เดิมอย่าง ไม่ไปไหน สักพักสติของเธอจึงจะกลับมา

คีรินยอมหย่าจริงๆ เธอไม่ได้รู้สึกดีใจเลยสักนิด แต่งงานกันวันแรกก็หย่าแล้ว โลกนี้จะมีเรื่องที่ตลกกว่า นี้อีกไหม?

เธอเลยเอาหัวมุดเข้าไปตรงหัวเข่าตัวเอง แล้วกอดเข่าร้องไห้ไม่หยุด