บทที่ 139 คําพูดตอนเมา

คีรินเลยพูดขึ้น “ผมแค่อยากจะเตือนคุณว่าอย่าหัว ดื้อกับผม ญาดา ผู้หญิงอย่างคุณต้องถูกสั่งสอนเยอะๆ บางครั้งคุณหาเหาใส่หัวเอง ผู้หญิงที่เชื่อฟังถึงจะถูกคน อื่นรัก”

เขาเลยดึงมือของเธอออก แล้วดึงเนคไทให้หลวม

ลง

จากนั้นเธอจึงพูดขึ้นอย่างเย็นชา “จำได้ว่าตอน เด็กฉันเชื่อฟังคุณมากๆ แต่ก็ยังต้องเจอกับความทุกข์ไป มากกว่าตอนนี้”

คีรินจึงสวมเสื้อสูทและเงยหน้ามองเธอแวบเดียว “คุณไม่รู้หรือว่าคุณมีอาการแปลกๆอย่างหนึ่ง!”

“อะไร?”

เธอทำหน้าแปลกใจ ไม่ใช่เพราะว่าแปลลกใจว่าเธอมี อาการอะไร แต่แปลกใจคีรินบอกว่าเธอมีอาการแปลกๆแค่ อย่างนึง ไม่ใช่ว่าเธอดูแปลกไปทั้งตัวหรอ?

“ก็คือชอบรื้อฟื้นเรื่องราวเก่าๆ ผู้หญิงที่ชอบรื้อฟื้น เรื่องราวร้ายๆที่ผ่านมา มักจะไม่ถูกรัก” คีรินพูดขึ้น

บอกว่าเธอชอบลื้อฟื้น?? เธอเลยสวนกลับอย่างทนไม่ได้ “คุณไม่ได้รู้สึกว่าเราติดค้างกันมากไปหน่อยหรอ? ฉันชอบรื้อฟื้นความเลวของคุณ ในหนึ่งวัน 24 ชั่วโมงให้ เล่ายังไงก็คงไม่หมดหรอก”

เขาเลยกลอกตามองบนใส่เธอ “เหอะ! ผู้หญิง ชอบลื้อฟื้นความทรงจําเก่า และเป็นเพศที่ขี้น้อยใจ ผม เข้าใจดี ผมที่เป็นลูกผู้ชายคงไม่เรียกร้องเรื่องเล็กๆแค่นี้ หรอก……….”

คีรินทําท่าทางที่ดูใจกว้างมากๆ เขาเป็นคนที่เสแสร้ง เก่งจริงๆ บางครั้งเธอยังรู้สึกว่าความเสแสร้งของเขา คงจะบรรยายเป็นคำพูดออกมาไม่ได้ เพราะไม่รู้ว่าจะใช้คำ วิเศษอะไรมาขยายดี

“เหอะ! พอพูดถึงเรื่องน้อยอกน้อยใจ ฉันจะขี้น้อยอก น้อยใจเท่าท่านประธานได้ยังไง”

แต่ถ้าคีรินไม่ใช่คนที่ขี้น้อยใจ และเป็นคนที่ใจกว้าง เธอกับเขาก็คงไม่มีทางเคียดแค้นกันขนาดนี้ เพราะว่าเขา เป็นคนที่ใจแคบ เธอเลยต้องทุกข์ทรมานด้วยน้ำมือของ เขาตั้งแต่เด็ก ดังนั้นความเกลียดแค้นระหว่างพวกเขาจึง ยิ่งอยู่ยิ่งลึกเข้าไปอีก

คีรินที่เป็นคนที่ฉลาดขนาดนั้น ก็คงฟังออกว่าเธอ ความหมายว่าอะไร
“ยังไงผมก็เถียงคุณไม่ไหวอยู่แล้ว เงียบไปเถอะ พัก ผ่อนอยู่ที่บ้านดีๆนะจ่ะที่รัก จบจากงานเลี้ยง ผมจะรีบกลับ มาหาคุณ!”

เขาพูดจากวนประสาทจริงๆ ทำเป็นลืมไปว่าเมื่อกี้ พวกเขายังทะเลาะกันอยู่ จากนั้นก็ก้มลงมาจูบปากของ เธอ แน่นอนตอนนี้เขายังยืนอยู่ตรงหน้าเธอ เธอเลยไม่ กล้าเอามือมาเช็ดปากตัวเอง

และไม่กล้าแสดงทีท่าที่รังเกียจเขา

ตอนนี้เธอแม่งโครตหวังว่าเขาจะไม่กลับมาหาเธอ ตลอดไป ทางที่ดีที่สุดก็คือหายไปจากโลกนี้ก็คงจะดี

เธอสังเกตเห็นว่าทุกครั้งที่เธอต้องเผชิญกับคีริน ความชั่วร้ายที่ฝังอยู่ในสายเลือดก็มักจะถูกเผยออกมา

หลังจากที่เขาออกจากบ้าน เธอเลยกินมื้อเย็นเสร็จ รู้สึกไม่มีอะไรทำเลยอาบน้ำเพื่อเตรียมตัวเข้านอน หวังว่า เรื่องที่จะทำในวันพรุ่งนี้นั้นเป็นไปตามที่คาดไว้

จริงๆเธอรู้สึกกลัว กลัวว่ารพีภัทรจะไม่ทำตามในสิ่งที่ ตัวเองขอ และหวังที่จะทำอย่างอื่น ถึงเวลานั้น คนที่ซวย ที่สุดก็คือตัวเธอเอง
เธอเลยรู้สึกไม่สบายใจขึ้นมาทันที สุดท้ายก็ได้เผลอ หลับไปโดยไม่รู้ตัว ตอนนี้เธอรู้สึกตัวเองหายใจลำบา กมากๆ พอเธอตื่นขึ้นมา ในห้องนอนมีแสงไฟอ่อนๆสว่าง ขึ้น และคนที่อยู่ตรงหน้าเธอไม่ใช่คนแปลกหน้าที่ไหน แต่ กลับเป็นคีรินที่หล่อเหลามากๆ

ทั้งตัวของเขาเต็มไปด้วยกลิ่นแอลกอฮอร์ จากนั้น เขายังเอาปากมาประกบกับปากของเธอแล้วหยอดลิ้นเข้า มา

มือใหญ่ๆของเขาลูบไล้ไปมาตรงใต้กางเกงในของ เธอและกำลังจะถอดมันออก

เธอที่เป็นหญิงสาวที่เคยมีลูกแล้ว เรื่องต่อไปที่เขา จะทำเธอจะไม่รู้ได้ยังไง? แต่หมอบอกว่าพวกเขาไม่ควรมี อะไรกันภายในหนึ่งเดือนนี้

เธอยังอยากจะมีสุขภาพที่แข็งแรง เธอไม่อยากเป็น

มะเร็ง

“คีรินคุณบ้าไปแล้วหรือไง? หมอบอกแล้วไม่ใช่หรอ ว่าห้ามมีอะไรกัน นี่หรอที่บอกว่ารักฉัน? คุณจะทรมานฉัน จนตาย ถึงจะสาแก่ใจใช่ไหม!”

เขาจูบเธออย่างดุเดือด และถามเธอขึ้นอย่างไม่ค่อยชัดเจน “งั้นคุณเชื่อไหมว่าคุณรักคุณ? เชื่อไหมว่าผมรัก คุณจริง?”

พูดตามจริง เธอไม่เชื่อว่าเขารักเธอ แต่ก่อนยังรู้สึก ลังเลเล็กน้อย แต่หลังๆมา เรื่องทุกอย่างที่เขาทำนั่นไม่ใช่ ความรัก

“เชื่อหรือไม่เชื่อ มันสำคัญหรอ? ที่สำคัญคือตอนนี้ คุณกำลังจะทำอะไรฉัน

สองมือของเธอผลักเขาออก แต่เขาหนักเกินไป เธอ ก็แค่ผู้หญิงอ่อนแรงคนหนึ่ง จะไปสู้แรงของเขาไหวได้ยัง ไง

คีรินจึงยื่นมือใหญ่ๆของเขามาจับมือเล็กๆของเธอ และเอามือของเธอไปจูบ

“ญา ไม่ว่าคุณจะเชื่อหรือไม่เชื่อ ผมไม่อยากทำร้าย คุณจริงๆ แต่ว่าทำไมคุณถึงไม่เชื่อฟังผมหน่อยเลย? เรื่อง ร้ายๆที่ผ่านมาก็ผ่านไปแล้ว ทำไมคุณยังต้องรื้อฟื้นมัน คุณอยากจะให้ครอบครัวของเราต้องแตกแยกกันจริงๆ หรอ คุณกำลังคิดอะไรอยู่? คิดอะไรอยู่?”

กลิ่นแอลกอฮอร์ของเขาเข้าจมูกเธอเต็มๆ เขาไม่ได้ ดื่มน้อยๆเลย ตอนนี้คำพูดของเขาต้องคำพูดจากใจของเขาจริงๆ

“ฉันอยากทำอะไร ฉันอยากทำอะไรงั้นหรอ? คำๆนี้ ฉันควรถามคุณมากกว่า ว่าคุณอยากทําอะไรกันแน่???? ชีวิตของฉันต้องพัง นั่นมันเป็นเพราะคุณ ฉันแม่งยังไม่ เคยพูดอะไรออกมาเลยด้วยซ้ำ คุณมีสิทธิ์อะไรมาถาม ฉัน แค่บอกว่ารักฉัน ฉันก็ต้องอยู่กับคุณงั้นหรอ? ความ แค้น ฉันมีต่อคุณมันฝังลึกเข้าไปในกระดูกแล้ว เข้าใจ ไหม????”

ตอนนี้เขาเมามากๆ คำพูดพวกนี้ของเธอ วันรุ่งขึ้นเขา ก็คงลืมมันไป พอนึกถึงคราวก่อนที่เขาตบหน้าเธอแรงๆ เธอจึงยกมือขึ้นตบหน้าเขาแรงๆไปหลายครั้ง เพื่อระบาย อารมณ์โกรธ!

คนอย่างเขา กฎหมายจัดการไม่ได้ งั้นเธอก็ต้องพึ่ง ตัวเธอเอง!

พอเธอตบเขาไป เขาจึงล้มลงบนเตียง จากนั้นก็หลับ ไปเลยทีเดียว เธอเลยคิดว่าเธอตบเบาแรงไปหรือเปล่า กลัวว่าจะตบเขาจนตายไป ตอนนี้เธอเลยรู้สึกวิตกกังวล จากนั้นก็เอามือไปแตะตรงรูจมูกของเขา ยังดีที่เขายัง หายใจอยู่

จากนั้นเธอจึงบีบแก้มเขาอย่างอาฆาต “ไอ้ผู้ชายสารเลว!!!

คำๆนี้เป็นคำที่เขามักจะด่าเธอ

Ps: อย่าพึ่งหายไปนะจ่ะแฟนคลับทุกคนนนนนน ช่วงนี้ไรท์ยุ่งๆหน่อย เลยไม่มีเวลาอัพให้เยอะๆ รอผ่านสิ้น เดือนนี้ก่อนนะคะคนดี!! ติดตามกันต่อไปนะ ส่วนคนที่ว่าง จัด แนะนำให้ไปอ่านการแต่งงานคือสายฝน: ภรรยาสุดรัก ของประธานาธิบดี และอย่าหยิ่งนักคุณชายก็ครบรส เหมือนกันนะ แต่ถ้าใครไม่อยากอ่านเรื่องที่มันยาวๆ นิยาย เรื่องยิ่งรักยิ่งแค้น กับ เพราะรักจึงร้ายก็ประมาณแนวๆนี้ ด้วยเหมือนกันน้า