เล่ห์รักนายซาตาน

บทที่ 25 เขาคิดว่าฉันเป็นนางบำเรอหรือไง



บทที่ 25 เขาคิดว่าฉันเป็นนางบำเรอหรือไง

เมื่อมาถึง พนักงานก็พาเธอเดินไปหาคีริน เขากำลัง ไดร์ฟกอล์ฟกับคนแก่ๆคนหนึ่ง คีรินในตอนนี้ดูเป็นผู้ชายที่น้ อบโน้ม แตกต่างกับที่เธอเคยเห็น

เธอเดินเข้าไปแล้วทักทายเขา “ท่านประธานคีรินสวัสดี

ค่ะ”

เขาหันมามองฉัน แต่ขมวดคิ้วเหมือนไม่ชอบใจในการ แต่งตัวของญาดาเท่าไหร่

ประธานคีรินไม่คิดจะแนะนำเธอให้ผมรู้จักหน่อยหรอ ครับ” ชายแก่หัวล้านยิ้มกรุ้มกริ่ม

ญาดารู้สึกระอักกระอ่วนกับการมองมาของเขา

เขามองเธอเหมือนเป็นเนื้อชิ้นโต ที่อยากจะเขมือบกิน ตอนนี้ญาดาเข้าใจแล้วว่าทำไมคีรินต้องเรียกเธอมาที่นี่

เธอคิดไม่ถึงจริงๆ เขาเคยบอกว่าจะไม่ส่งเธอให้ผู้ชาย คนอื่นไม่ใช่หรอ?

แต่เขาก็เป็นคนเลวๆคนหนึ่ง คงไม่มีอะไรที่ผู้ชายใจดำ อย่างเขาทำไม่ได้

ญาดากำมือแน่น วันนี้เธอเข้าใจถึงคำว่าหนีไม่รอดอย่าง

แท้จริง!

“เธอคือเลขาของผม ชื่อญาดาครับ’ คนแก่หัวล้านนั่น คีรินส่งยิ้มให้กับ ญาดาไม่เข้าใจว่าตนเองเป็นเลขาของเขาตั้งแต่เมื่อไหร่ อีกอย่างคำว่าเลขาของเจ้านายนั้น มันมีความหมายโดยนัย ซ่อนอยู่

คนแก่หัวล้านมองดูญาดาด้วยสายตาเจ้าเล่ห์ “ชื่อหนู ญาดานี่เอง ยินดีที่ได้รู้จักครับ”

ญาดาฝืนยิ้มให้กับเขา แล้วจับมือเชคแฮนด์เป็นการ ทักทาย แต่ฝ่ายนั้นกลับไม่ยอมปล่อยมือเธอ

วินาทีนี้ญาดารู้สึกอยากจะอ้วก อยากจะอ้วกจริงๆ ความ รู้สึกนั้น มันเหมือนตอนที่เธอต้องนอนกับคีริน

หลังจากนั้น ก็มีคนมาอีกหลายคน ซึ่งส่วนมากญาดาก็ เคยเห็นตามข่าว เพราะหลายคนล้วนเป็นข้าราชการละดับสูง ตอนนี้เธอเข้าใจแล้วว่าคีรินคิดจะทำอะไร เขาคงอยากจะใช้ ผู้หญิงเป็นเครื่องมือเพื่อซื้อใจคนแก่พวกนี้

หลังจากที่ไดร์ฟกอล์ฟเสร็จแล้วนั้น คีรินก็พาข้าราชการ ละดับสูงพวกนี้ไปกินมื้อค่ำ ในมื้ออาหารมีผู้หญิงมาเพิ่มอีก สองคน พวกเธอสองคนสวยมาก คนหนึ่งชื่อกุ๊บกิ๊บ ส่วนอีกคน ชื่อแนนนี่ พวกเธอสองคนดูอายุไม่ต่างจากญาดาเท่าไหร่

ผ่านไปสักครั้ง จู่ๆกุ๊บกิ๊บก็พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงออดอ้อน “อากาศร้อนจังเลยนะคะ” จากนั้นเธอก็ถอดเสื้อกันหนาวตัว ใหญ่ออกมา เธอสวมเสื้อที่เล็กกว่าเสื้อของน้องหมาน้องแมว เสียอีก อากาศหนาวแบบนี้ ญาดาไม่เข้าใจว่ากุ๊บกิ๊บบ่นว่าร้อน ได้ยังไง สักพักแนนนี่ก็พูดขึ้น “จริงด้วยค่ะ แนนนี่ก็รู้สึกร้อน เหมือนกัน”

แนนนี่ถอดเสื้อกันหนาวออก เสื้อที่เธอสวมอยู่นั้นคว้าน คอลึกลงไป หุ่นของทั้งสองคนที่โชว์ออกมานั้น ทําให้พวก เฒ่าหูงูที่นั่งอยู่มองไม่วางตา

ญาดาคิดไม่ถึงจริงๆว่าสังคมระดับสูงในความเป็นจริงจะ ดิบเถื่อนแบบนี้

“หนูญาดาไม่ร้อนหรอครับ? ใส่เสื้อตัวหนาจัง” อธิบดี กรมที่ดินถามญาดา

ไง?

อากาศในฤดูหนาวแบบนี้ เสื้อผ้าที่เธอใส่อยู่จะร้อนได้ยัง

ญาดาหันไปมองคีริน เขาเองก็กำลังมองเธออยู่ สีหน้า ของเขาเหมือนไม่พอใจเท่าไหร่ ญาดาจึงเข้าใจว่าการที่เขา พาเธอมาที่นี่ก็เพื่อขายตัวจริงไหม?

ในเมื่อวันนี้ คีรินเอาตัวเธอขายให้พวกข้าราชการ แล้ว เธอจะทำอะไรได้ แต่ใจหนึ่งของญาดาก็ไม่สามารถละ ศักดิ์ศรีตัวเองไปทําเรื่องแบบนี้ได้จริงๆ เธอแค่มองดูสายตา ของเฒ่าหัวงูพวกนี้ก็รู้สึกรังเกียจมากพอแล้ว

นี่คีรินเห็นเธอเป็นตัวอะไร ผู้หญิงขายบริการ

คีรินยังคงมองญาดา ญาดาจึงต้องถอดเสื้อตัวนอกออก โชคดีที่ชุดด้านในของญาดาเป็นเดรสไหมพรม ถึงแม้ว่าจะไม่ โชว์เนื้อหนัง แต่มันก็เห็นสัดส่วนของเธอ

“หนูญาดาหุ่นดีมากเลยนะครับ” เฒ่าหัวงูที่นั่งอยู่ทาง ด้านซ้ายพูด แล้วเอามือมาจับที่ไหล่ของเธอ

ญาดาฝืนยิ้ม “ขอบคุณที่ชมนะคะ”

ญาดาหันไปมองคีริน สายตาของเขาในตอนนี้ดูพอใจ กับสิ่งที่เกิดขึ้นมาก

มื้ออาหารยังคงดำเนินต่อไป ญาดาเองก็ถูกคนพวกนี้ ลวนลามเป็นครั้งคราว

และถูกบีบให้ดื่มเหล้า

ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่เธอรู้สึกเวียนหัวมาก รู้สึกเหมือน จะไม่มีสติแล้ว

ญาดามองภาพตรงหน้า เห็นคีรินกับพวกเฒ่าหัวงูคุยกัน และหัวเราะอย่างชอบใจ ตอนนี้ไม่เหลือคราบคนดีที่พวกเขา ฉาบให้ตนเองอีกแล้ว คนพวกนี้ไม่ต่างอะไรกับสัตว์ป่า

ญาดามึนๆงงๆตื่นขึ้นมา ตอนที่เธอรู้สึกว่ามีมือหนึ่งจับบน ตัวของเธอ เธอลืมตาขึ้น ก็เห็นหนึ่งในเฒ่าหัวงูกำลังก้มหน้า ลงมา เพื่อที่จะจูบเธอ

เธอรับผลักเขาออก แต่เขาก็ยังคงจับขาของเธอเอาไว้ ไม่ให้เธอลงจากบนเตียง ญาดาพยายามดีดดิ้นแล้วใช้ขาแตะ

เขา สิ่งที่เธอทำ เฒ่าหูงูตรงหน้าโกรธมากจึงตบหน้าเธอ ถึง แม้ว่าเขาจะแก่แล้วแต่ญาดาก็ไม่สามารถสู้แรงเขาได้ ความ ชาบนใบหน้าทำให้ญาดาน้ำตาไหลลงมา

“อีเด็กนี่ ตอแหลอะไร ประธานคีรินของเธอส่งเธอให้ฉัน แล้ว อย่าดิ้นสิ ยอมพี่ซะดีๆ”

ปล.ระหว่างที่เพื่อนๆนักอ่านรอเรื่องนี้อัพเดต สามารถ ไปอ่านนิยายของไรท์เตอร์ที่อัพจบแล้วได้นะคะ ถ้าอยาก ฟินแบบเรื่องยาวๆก็นี่เลยค่ะ เรื่อง “การแต่งงานคือสาย ฝน:ภรรยาสุดที่รักของประธานาธิบดี” แต่ถ้าอยากอื่นเรื่อง สั้นๆพระเอกใจร้ายหน่อยๆก็เรื่อง “เพราะรักจึงร้าย” เลยค่ะ ส่วนอีกเรื่องที่ยังอัพไม่จบแต่กำลังปั่นอยู่นั้นก็คือ “อย่ายิ่งนัก เลยคุณชาย” ลองไปอ่านแล้วติชมกันได้เลยนะคะ


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ