เล่ห์รักนายซาตาน

บทที่ 104 อุบัติเหตุที่ไม่ใช่อุบัติเหตุ



บทที่ 104 อุบัติเหตุที่ไม่ใช่อุบัติเหตุ

เอเชียมองมาที่เธอ จากนั้นก็โผเข้ากอด เขาลูบผม ของเธออย่างเบามือ ทำให้ญาดารู้สึกอบอุ่น หลังจากที่ ผ่านเรื่องราวมามากมายนั้น เธอปฏิเสธความอ่อนโยนของ ใครไม่ได้เลย

แม้ว่าคนตรงหน้าจะเป็นแค่เด็กหนุ่ม แต่เธอก็ยัง อยากให้อ้อมกอดจากเขา

“ไปกันเถอะ เราไปหาโรงแรมพักกันก่อน จากนั้น ค่อยมาคุยกัน” เอเชียบอกแล้วพาเธอออกไปจากสนาม บิน

เมื่อมาถึง เอเชียก็ช่วยเธอยกกระเป๋าขึ้นไปไว้บนห้อง ญาดามีเรื่องต่างๆอยากจะเล่าให้เขาฟังเป็นอย่าง

แต่คิดดูแล้ว ญาดาเลือกที่จะไม่พูด เอเชียเป็น เหมือนน้องชายของเธอ เขามาตั้งไกลเพื่อมาอยู่เป็น เพื่อนเธอ แค่นี้เธอก็ซึ้งในน้ำใจมากแล้ว

เพราะไม่ใช่ทุกเรื่องที่สามารถเล่าออกมาได้

ญาดาเล่าเรื่องของแม่ให้เอเชียฟังคร่าวๆ ไม่ได้บอก ความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับคีริน เอเชียเองก็ไม่ได้ถาม
ตอนแรกญาดาคิดว่าหลังจากจบเรื่องของแม่แล้วเธอ จะกลับเยอรมันทันที แต่ว่าตอนนี้กลับมีเรื่องของลูกเกิด ขึ้น ทำให้เธอต้องอยู่ต่อ เพื่อที่จะตรวจดีเอ็นเอ ถ้าเด็กคน นี้เป็นลูกของเธอจริง ชีวิตที่สงบสุขของเธอก็จะจบลง แต่ ว่านี่คือสิ่งที่เธอต้องรับผิดชอบ

เธอกับเอเชียนั่งรถไปยังสุสาน แล้วจัดการเรื่องฝัง ศพ ซึ่งเธอกำหนดวันฝังเป็นวันมะรืนตอนเจ็ดโมงเช้า

หลังจากที่ออกมาจากสุสานนั้น ญาดารู้สึกหายใจ ลำบาก มันกระอักกระอ่วนไปหมด

เอเชียลูบที่หลังของเธอเบาๆ “หายใจเข้าลึกๆ ไม่ ต้องกลัวนะ ผมจะอยู่เคียงข้างคุณเอง”

“เอเชีย ขอบคุณนะ” 11

“ระหว่างเราไม่ต้องขอบคุณหรอกครับ”

ถึงแม้ว่าเธอกับเอเชียจะพึ่งรู้จักกันได้ไม่นาน แต่พวก เธอกลับเหมือนคนที่รู้จักกันมานานแสนนาน ญาดาเป็นตัว เองทุกครั้งที่อยู่กับเขา

“หลังจากจบเรื่องของแม่คุณ คุณต้องอยู่ที่นี่ต่ออีก หนึ่งเดือนไหม ผมเห็นญาติผมเวลาที่คนในครอบครัวเสียไปนั้น ต้องอยู่บ้านให้ครบหนึ่งเดือน”

ญาดาไม่ได้คิดถึงเรื่องนี้ เธออยากจะรีบกลับเยอรมัน แต่พอมีเรื่องลูกเข้ามา ทำให้เธอต้องอยู่ต่อ

อั้ม ต้องอยู่บ้านต่ออีกหนึ่งเดือน แต่คุณอยู่ที่นี่ไม่ กี่วันแล้วกลับไปเยอรมันเถอะ เรื่องเรียนสำคัญกว่า” ญา ดาบอก

“เทอมนี้ผมเรียนแค่ไม่กี่ตัว ผมอยู่ที่นี่เป็นเพื่อนคุณ ดีกว่า ผมไม่อยากทิ้งผู้หญิงตัวเล็กๆอย่างคุณเอาไว้คน เดียว”

ผู้หญิงตัวเล็กๆ? เอเชียยังมองเธอเป็นแค่ผู้หญิงตัว เล็กๆ? ทั้งที่เธออายุมากกว่าเขาถึงสามปี

“ไม่เป็นไรหรอก ตั้งหนึ่งเดือนแหนะ มันนานเกินไป” ญาดาไม่อยากให้เอเชียอยู่ต่อ เพราะเธอไม่อยากให้เขารู้ เรื่องของคีริน อันที่จริงคือเธอไม่อยากให้เขารู้ว่าอดีตของ เธอมันแย่แค่ไหน เธอเหลือเพื่อนแค่คนเดียว เธออยากจะ รักษาเขาเอาไว้ ญาดากลัวว่าถ้าเอเชียรู้เรื่องทุกอย่างเข้า เขาจะไปจากเธอ

“ผมอยากอยู่เที่ยวที่นี่หนึ่งเดือน คิดว่าผมอยู่ที่นี่ต่อก็ เพราะคุณหรอ?”
ญาดารู้จักเอเชียมาหนึ่งปีแล้ว เธอรู้ดีว่าอะไรที่เขา ตัดสินใจทำไปแล้ว ไม่มีใครเปลี่ยนแปลงมันได้

ขณะที่ญาดากำลังตกอยู่ในภวังค์ความคิดของ ตนเองนั้น เสียงของเอเชียก็ดังขึ้น “ระวัง”

เขากอดเธอเอาไว้ในอ้อมกอดที่อบอุ่น หัวของเขา กระแทกกับกระถางต้นไม้ข้างถนน ไม่นานก็มีเลือดไหล ออกมา

ญาดาเมื่อเห็นเลือดไหลออกมาก็ตกใจ จนทำตัวไม่

เอเชียยังมีสติดี เขาพูดขึ้น “ญา แจ้งตำรวจ”

ถนนเส้นนี้จำกัดความเร็ว แต่รถยนต์คันเมื่อกี้นั้นขับ มาด้วยความเร็วสูง เห็นได้ชัดว่าตั้งใจขับมาชนพวกเธอ

เอเชียเป็นเด็กนักเรียนนอก เขาโตที่ต่างประเทศ ญา ดาจึงมั่นใจว่ารถยนต์คันนั้นจงใจขับมาชนเธอ

ใครกัน ที่ขับรถมาชนเธอถึงหน้าสุสาน คนแรกที่ญา ดานึกถึงคือคีริน เพราะเขารู้ดีว่าเธอจะต้องมาที่นี่

แต่ทําไมเขาต้องทำแบบนั้น เพราะเธอไม่ยอมรับว่าเด็กคนนั้นเป็นลูกของเธอ เขาก็เลยโกรธงั้นหรอ?

ญาดาจับที่แผลของเอเชีย จากนั้นรีบโทรเรียกรถ พยาบาล แต่รถพยาบาลก็ไม่มา สุดท้ายญาดาจึงให้รถที่ ขับผ่านมา ไปส่งเธอกับเอเชียที่โรงพยาบาล

ขึ้นไปบนรถ ญาดามองดูแผลของเอเชีย

เขาพูดด้วยใบหน้าซีดขาด “ไม่เป็นไร แค่นี้ไม่ตาย แน่นอน” เขากอดเธอแน่น ไม่เคยมีใครทำแบบนี้กับเธอ มาก่อน

น้ำตาของญาดาไหลลงมา เอเชียเป็นคนเข้ามาช่วย เธอทุกครั้งเวลาที่เธอลำบากหรือเจอเรื่องแย่ๆ


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ