บทที่ 106 คำขอโทษ

ญาดาพึ่งรู้ตัวว่าเธอทำอะไรลงไป เธอพยายาม ควบคุมอารมณ์ของตนเอง จากนั้นก็ยิ้มแห้งๆให้เอเชีย “คงเป็นเพราะเรื่องแม่ ทำให้ญาควบคุมอารมณ์ของ ตนเองไม่ได้ เอเชียอย่าคิดมากนะ ญาขอออกไปอยู่เงียบๆ คนเดียว ! ”

พูดจบ ญาดาก็รีบเดินออกไปจากห้องผู้ป่วย

คีรินยังคงไม่ไปไหน เขายืนอยู่ที่เดิม เหมือนรอเธอ เดินออกมา

เมื่อเห็นญาดาเดินออกมา เขาก็รีบเดินมาตรงหน้า “ผมมีเรื่องต้องคุยกับคุณ !

ญาดาทำหน้านิ่งๆ “แต่ฉันไม่มีอะไรจะพูดกับคุณ ! ”

“เรื่องที่มีคนจงใจขับรถชนคุณนั้นผมรู้แล้วว่าเป็น ฝีมือของใคร เป็นของริษา ก่อนหน้านั้นผมมีปัญหาด้าน ผลประโยชน์กับเธอ เธอคงคิดว่าผมกับคุณมีความสัมพันธ์ ที่ไม่ธรรมดา จึงอยากจะทำร้ายคุณเพื่อให้ผมเสียใจ ผม ขอโทษด้วยที่เป็นต้นเหตุให้คุณกัลเพื่อนต้องบาดเจ็บ ผม ขอโทษจริงๆ !

คีรินบอกขอโทษเธอ นี่คือสิ่งที่ญาดาคิดไม่ถึงมาก่อน เพราะคีรินที่เธอรู้จักนั้นจะคอยเหยียบเธอให้จมดิน ไม่เคยพูดคำว่าขอโทษ

“คุณคิดว่าการที่คุณพูดแบบนี้ฉันจะเชื่อหรอคะ! ฉัน ไม่เคยคิดว่าริษาจะเป็นคนดี แต่ฉันก็ไม่เคยคิดว่าคนอย่าง คุณจะเป็นคนดีเหมือนกัน”

เธอเคยได้ยินข่าวของคีรินกับริษามาบ้าง แต่เธอ ก็ไม่ได้รู้สึกเท่าไหร่ รู้แค่ว่าสองคนนี้แต่งงานกันเพื่อ ผลประโยชน์ทางธุรกิจ และหย่ากันหลังจากที่เธอไป เดนมาร์กไม่นาน

ในสายตาของญาดานั้น เพื่อผลประโยชน์ของตนเอง คีรินถึงกับใช้ความรักที่รษามีให้มาใช้ประโยชน์ เขาเห็น ทุกคนเป็นหมากตัวหนึ่งของเขาก็เท่านั้น

“ผมรู้ว่าผมเคยทำเรื่องเลวร้ายกับคุณมาก่อน การที่ คุณคิดแบบนี้ผมเองก็เข้าใจ ผมไม่อยากหาข้อแก้ตัวให้ ตนเอง เรื่องนี้ผมจะจัดการให้คุณเอง ผมจะไม่มีวันปล่อย ให้คุณโดนทําร้ายฟรีๆหรอก ! ”

คีรินพูดอย่างจริงจัง แต่คำพูดที่ออกมาจากปากของ เขาเธอไม่เชื่อหรอก

เธอไม่รู้ว่าเขาคิดได้แล้วจริงๆหรือเป็นแผนอะไรของ เขาอีกรึเปล่า แต่อย่างน้อย เขาก็ไม่ได้เลวจนนาทีสุดท้ายเธอเองก็ยังมีชีวิตรอด

“ฉันหวังว่าตลอดเวลาที่ฉันกับเพื่อนอยู่ที่นี่ เราจะ ปลอดภัย แล้วฉันจะขอบอกคุณอีกรอบว่าฉันไม่มีอะไรติด ค้างคุณ คนที่ติดค้างคุณคนนั้นตายไปตั้งนานแล้ว

“คุณไม่ต้องผมหรอก เรื่องในอดีตผมเป็นคนผิด เอง คนที่ติดค้างควรจะเป็นผมมากกว่าที่ติดค้างคุณ ถ้า เป็นไปได้ผมเองก็อยากจะชดเชยให้กับคุณ แต่ผมไม่ อยากให้ความเกลียดชังที่คุณมีให้ผม ทำให้คุณไม่ยอมรับ ใส่ใจเป็นลูกสาว ใส่ใจยังเด็กและไม่มีความผิดด้วย

พูดจบคีรินก็เดินออกไป ญาดามองตามแผ่นหลังนั้น ตั้งแต่กลับมาเมืองไทยครั้งนี้ เขาก็บอกขอโทษเธออยู่ หลายครั้ง หรือว่าเขาอยากจะชดเชยความผิดที่ทำกับเธอ ไว้จริงๆ แต่ทำไมญาดากลับรู้สึกว่ามันไม่ใช่ความจริง

“ถ้าใส่ใจคือลูกสาวของฉันจริงๆ ฉันจะยอมรับเป็นลูก แต่คุณคิริน ฉันอยากจะถามคุณ ในเมื่อใส่ใจไม่ผิด แล้วฉัน ละคะ? ฉันเองก็ไม่ผิดใช่ไหม?”

คีรินหยุดเดิม แล้วพูดโดยไม่หันกลับมามอง

“เรื่องที่ผ่านไปแล้วก็ปล่อยให้มันเป็นอดีตเถอะ พูด ถึงมันไปก็ไม่มีประโยชน์ ผมเคยบอกแล้วว่าผมจะชดเชยให้คุณเท่าที่ผมทำได้ !

“ชดเชย? ใครอยากให้คุณมาชดใช้หรือชดเชยกัน สิ่งที่คุณทำกับฉันมันไม่มีอะไรลบความผิดนั้นได้หรอก ค่ะ”

เอเชียตบไหล่เธอเบาๆ

“ผมได้ยินทุกอย่างที่คุณกับเขาคุยกันแล้ว ญาผม รู้ ผมรู้ว่าคุณผ่านอะไรมาเยอะ การที่ผมไม่เคยถามอดีต ของคุณ เพราะผมรู้สึกว่ามันเป็นการทำร้ายคุณ ผมอยาก ให้คุณมีความสุข ไม่อยากให้คุณต้องจมอยู่กับความทุกข์ แต่ว่าตอนนี้ผมอยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับคุณ คุณเล่าให้ผม ฟังได้ไหม?”

ญาดาไม่สามารถบอกเขาได้ เพราะเรื่องที่เกิดขึ้น เหมือนฝันร้ายในชีวิตของเธอ เธอไม่อยากจมอยู่กับอดีต และไม่อยากจมอยู่กับความทุกข์

“เอเชีย คุณกลับไปเถอะ การที่คุณทำแบบนี้มันจะ ทำให้ฉันเสียใจมากกว่า มีหลายเรื่องที่ฉันต้องจัดการ แต่ มันเป็นแค่เรื่องของฉันคุณเข้าใจใช่ไหมคะ?”

ญาดารู้ว่าสิ่งที่เธอพูดอาจจะทำให้เอเชียเสียใจ
“ถ้าคุณไม่อยากเล่า ก็ไม่เป็นไร ผมแค่อยากอยู่เป็น เพื่อนคุณก็เท่านั้น ทำไมคุณต้องผลักไสไล่ส่งผมด้วย ! เอเชียถอนหายใจ

“เอเชีย ฉันขอโทษ…” ญาดารู้สึกผิด

เอเชียลูบผมเธออย่างแผ่วเบา “ผมเคยบอกแล้วว่า ระหว่างเราคุณไม่จําเป็นต้องบอกขอบคุณ และไม่จําเป็น ต้องพูดขอโทษ เราเป็นเพื่อนกัน อันที่จริงตลอดเวลาที่ ผ่านมาผมไม่เคยเห็นคุณเป็นแค่เพื่อน ผมหวังว่าสักวัน ความสัมพันธ์ของเราจะพัฒนาไปได้ไกลกว่าคำว่าเพื่อน แต่ผมรู้ว่าคุณคงไม่ยอม คุณไม่อยากให้เราเป็นมากกว่า นั้น ผมให้เวลาคุณมาโดยตลอดและรอคุณมานาน แต่ญา รู้ไหมว่าการรอคนๆหนึ่งมันเหนื่อยมาก ผมหวังว่าผมจะไม่ ต้องรออีกนาน เรื่องของความรู้สึก บางครั้งถ้าเราพลาด ไปแล้วเราก็จะไม่มีวันเจอมันอีก ถึงแม้ว่าคุณจะโตกว่าผม สามปี ผมคิดว่าคุณคงเข้าใจว่าผมหมายความว่าอะไร ผม แค่อยากอยู่ที่นี่ อยู่เคียงข้างคุณ เรื่องที่คุณไม่อยากให้ผม เข้าไปวุ่นวาย ผมก็พร้อมที่จะอยู่นิ่งๆไม่เข้าไปข้องเกี่ยว ผมจะให้เวลาและระยะห่างกับคุณ ผมจะกลับไปเยอรมัน แล้วรอคำตอบของคุณที่นั่น

หัวใจของเธอเต้นแรง ตอนนี้เขากำลังสารภาพรักกับ เธอใช่ไหม? ตลอดเวลาที่ผ่านมา เธอเองก็คิดไม่สื่อกับ เขา แต่ญาดาคิดว่าเขาคงเห็นเธอเป็นแค่เพื่อน ไม่เคยคิดว่าเขาจะคิดกับเธอเป็นอื่น ตอนนี้เขาสารภาพรักกับเธอ มันทำให้เธอไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไรดี

“หลังจากจัดการเรื่องพิธีของแม่เสร็จ คุณกลับไปรอ ญาที่เยอรมันนะ ญาจะจัดการเรื่องที่นี่ให้เร็วที่สุดส่วนคำ ตอบจะเป็น yes or no นั้น ญาจะตอบคุณเอง เราต่างก็ เป็นผู้ใหญ่แล้ว !

เอเชียพยักหน้า “ผมจะอยู่ที่นี่กับคุณอีกไม่กี่วัน จาก นั้นก็จะกลับไปเยอรมัน ผมจะไม่ทำให้คุณรู้สึกอึดอัด แต่ ผมอยากให้ก่อนที่คุณจะทำการตัดสินใจไม่ว่าเรื่องอะไร นั้น ล้วนมีผมอยู่ในใจ ถึงแม้ว่าจะเป็นแค่พื้นที่เล็กๆ แต่ อย่างน้อยก็ทำให้ความรู้สึกตลอดหนึ่งปีของผมไม่สูญ เปล่า”

ความสัมพันธ์ของเธอกับเขานั้น เราต่างก็รู้ดีว่ามัน มากกว่าเพื่อน

ตั้งแต่ที่เธอคบกับหลินไป๋ เธอกับเขาก็เริ่มห่างกัน ทำ ให้ญาดารู้ว่าความรู้สึกที่เธอมีต่อเขามันเปลี่ยนไปแล้ว

แต่เราไม่เคยเปิดใจคุยเรื่องนี้กัน…