บทที่ 204 ยอมรับในชะตากรรม

ตอนที่ญาดาลงไปในห้องนั้น เธอก็เห็นเครื่องมือ ต่างๆที่แสนน่ากลัว

ญาดากลัวจนขาอ่อนไร้เรี่ยวแรงไปหมด

“คุณเส้นชัย คุณอย่าทำแบบนี้กับฉัน เราไม่ได้มี ความแค้นอะไรต่อกัน เราคุยกันดีๆได้ไหมคะ?”

เส้นชัยมองมาที่เธอ “หึ กลัวแล้วหรอครับ?”

“คุณเส้นชัย คุณคิดจะทำอะไรกันแน่ ทำไมต้อง ทำแบบนี้กับฉัน?”

ญาดาถามเขาซ้ำไปมา เพราะหวังว่าเขาจะคิดได้

ว่าเธอไม่เคยทำอะไรผิดต่อเขามาก่อน

เขาจับข้อมือของเธอเอาไว้ จากนั้นมัดเธอไว้บน เครื่องมือนั่น

ญาดาตกใจกลัว จนน้ำตาไหลลงมา

“คุณเส้นชัย ฉันขอร้องละคะ ปล่อยฉันไปเถอะ ไม่ ว่าคุณจะให้ฉันทำอะไรฉันก็ยินดีทำ แต่อย่าทำแบบนี้ กับฉันเลยนะคะ”

คีรินลูบไล้มาบนใบหน้าของเธอ “ไม่ต้องกลัว นานา ผมเชื่อว่าคุณต้องชอบ……”
นี่เขากำลังจะเปลือยร่างเธอหรอ? จากนั้นขึงเธอ ไว้บนเครื่องมือนี้ แต่บอกให้เธอไม่ต้องกลัว?

เขามันบ้าไปแล้วชัดๆ

นี่มันเหตุผลบ้าบอคอแตกอะไรกัน การที่เธอ หน้าตาคล้ายกับภรรยาของเขา ทำให้เขาต้องจับเธอมา ทรมานงั้นหรอ?

ทำไมชีวิตเธอถึงโชคร้ายขนาดนี้? ไม่ว่าเธอจะหนี ไปอยู่ที่ไหน ก็มีแต่คนคอยทรมานเธอ

โลกนี้ช่างไม่ยุติธรรมเลยสักนิด

“คุณเส้นชัย ฉันไม่ใช่คุณนานาของคุณ คุณ ปล่อยฉันไปเถอะ ถ้าคุณฆ่าฉันขึ้นมา คุณต้องไม่ตายดี แน่ ฟ้าต้องผ่าคุณ เวรกรรมจะตามมาสนองคุณ”

ตอนนี้ญาดากลัวจนแทบบ้า เธอพ่นคำด่าออกไป

มากมาย

เส้นชัยถือบางอย่างเอาไว้ในมือ แล้วค่อยๆเดินเข้า มาใกล้เธอเรื่อยๆ

เพราะความกลัวทำให้ญาดาหมดสติไป…..

ในฝัน เธอเห็นคีริน เธอขอร้องให้เขาช่วยเธอออกไปจากที่นี่

ถ้าเธอออกไปจากที่นี่ได้ เธอจะไม่เกลียดเขาอีก

แล้ว

แต่คีรินกลับเตะเธอออกอย่างไม่ลังเล พร้อมแสยะ ยิ้มให้เธอ “ญาดา ผมเคยบอกคุณแล้ว ไม่ว่าคุณจะเป็น หรือตายมันก็ไม่เกี่ยวกับผม คนอย่างคีรินพูดคำไหนคำ นั้น!

พูดจบคีรินก็เดินออกไป

ญาดาอยากคลานเข้าไปกอดขาเขาเอาไว้ แต่เธอ กลับไม่สามารถเคลื่อนไหวได้ ญาดาหันกลับมามอง ก็ เห็นว่าตัวเองไม่มีขาแล้ว

ส่วนเส้นชัย ก็แสยะยิ้มแล้วเดินเข้ามาบอกเธอว่า เขาจะตัดมือเธอได้ เขาบอกว่าเธอไม่เชื่อฟังดังนั้นเขา จึงต้องตัดแขนตัดขาเธอ

ญาดาร้องไห้และร้องตะโกนขอความช่วยเหลือ แต่ไม่มีใครมาช่วยเธอ

ญาดาอยากจะตายให้จบๆ แต่เส้นชัยกลับไม่ยอม เขาบอกว่าเธอหักหลังเขา ดังนั้นต้องค่อยๆตายอย่าง ทรมาน
เพราะเธอหน้าตาเหมือนภรรยาของเขา ผู้หญิงคน นั้นหักหลังเขาไปคบชู้ ดังนั้นเธอต้องชดใช้ความผิดนี้ แทนนานา !

จากนั้นเธอก็สะดุ้งตื่นจากฝัน

ตอนที่เธอตื่นขึ้นมาอีกครั้งนั้น เส้นชัยยืนอยู่ตรง ข้างเตียงของเธอ

ตอนนี้เธอกลับมาอยู่ในห้องบนชั้นสอง ไม่ได้อยู่ใน ห้องลับนั่นแล้ว แต่ญาดารู้ดีว่าตอนนี้เธอมีโอกาสตาย ได้ทุกวินาที

เส้นชัยลูบหน้าของเอเบาๆ ตอนนี้เขาดูรักและ ทะนุถนอมเธอเป็นอย่างมาก แต่เบื้องหลังความอบอุ่นนี้ กลับเต็มไปด้วยความอัมหิต

“นานา คุณยังเหมือนเดิม ตกใจกับเรื่องเล็กๆน้อยๆ เมื่อกี้ผมแค่ขู่คุณก็เท่านั้น ผมจะทำแบบนั้นกับคุณได้ ยังไงละครับที่รัก? ผมแค่อยากให้คุณรู้ว่าผมดีแค่ไหน คุณจะได้ไม่ต้องหนีไปไหนอีก คุณจะได้ไม่ต้องกล้าหนี ไปกับชู้นั้น”

ญาดาแทบหยุดหายใจ เธอคิดว่าถ้าเธอไม่ถูกเขา ทรมานจนตายก็คงตกใจจนหัวใจวายตายอย่างแน่นอน

“นานา จบผมหน่อยสิ หลังจากนี้ผมจะไม่ทำให้คุณต้องตกใจอีกแล้ว…..”

สำหรับญาดา ตอนนี้เส้นชัยน่ากลัวว่าพวกมนุษย์ กินคนเสียอีก

เธออยากจะหนีไปจากที่นี่ แต่ตอนนี้สิ่งเดียวที่เธอ ทําได้คือ คล้อยตามเขา

ญาดาจูบเขาหนึ่งที เขาดูดีใจมาก จากนั้นเม้มกัด ปากของเธอ

“นานา ที่รักของผม คุณไม่เคยเชื่อฟังแบบนี้มา ก่อน คุณในตอนนี้น่ารักมากเลยรู้ตัวไหมครับ”

เส้นชัยพูด แล้วค่อยถอดเสื้อผ้าของเธอออก ญา

ดาอยากจะขัดขืน แต่เธอไม่กล้า ดังนั้นจึงคิดหาข้ออ้าง

“ฉัน….ฉันหิวแล้วค่ะ”

“นานา คุณหิวแล้วหรอ?” เส้นชัยหยุดการกระทำ ของเขา แล้วมองมาที่เธออย่างลุ่มหลง

ญาดารับพยักหน้า “ค่ะ ฉันหิวแล้ว เราไปหาอะไร กินกันเถอะค่ะ”

เส้นชัยยิ้ม “ครับ ผมเองก็หิวแล้ว อยากจะกินอะไร เหมือนกัน”
ญาดาลุกขึ้นจากเตียงนอน “เราลงไปหาอะไรกิน กันเถอะค่ะ”

เส้นชัยจับที่ริมฝีปากแดงของเธอ “ผมรู้สึกร้อน อยากกินบางอย่าง แต่ไม่อยากลงไปกินข้างล่าง ผม อยากกินคุณ”

พูดจบเส้นชัยก็ขึ้นค่อมเธอ เขาตรึงมือของเธอเอา ไว้ จากนั้นจูบลงมาอย่างเร่าร้อน

“นานา ผมอยากจะครอบครองคุณ”

ครั้งนี้ เหมือนเส้นชัยจะเล่นจริง

“คุณคีรินช่วยฉันด้วย!

ในสถานการณ์แบบนี้ เธอกลับร้องเรียกชื่อของคี ริน แต่เขาจะมาช่วยเธอได้ยังไง ในเมื่อเราต่างก็พูดกัน แล้วว่าจะไม่เจอกันอีก

เส้นชัยเมื่อได้ยินเธอเรียกชื่อคีริน เขาก็หยุด จาก นั้นหันมามองเธอ ด้วยสายตาที่น่ากลัว เขาใช้มือบีบมา ที่คอของเธอ “เมื่อกี้คุณเรียกชื่อใคร???”

ตอนนี้เขาโมโหเหมือนคนบ้า

ญาดาไม่กล้าร้องตะโกน ปล่อยให้เขาบีบคอตนเองอย่างนั้น

“นานา คุณเรียกชื่อผู้ชายคนนั้นได้ยังไง ทั้งๆที่ผม รักคุณมากขนาดนี้” สีหน้าของเส้นชัยเต็มไปด้วยความ เจ็บปวด

“ฉันไม่ใช่ภรรยาของคุณ เส้นชัยภรรยาของคุณ ตายไปนานแล้ว คุณเป็นคนฆ่าเธอ ถ้าคุณคิดจะฆ่าก็ฆ่า ฉันให้ตายเถอะ อย่าทรมานฉันเลย”

“อยากตาย งั้นหรอ? ได้ผมจะตอบสนองความ ต้องการของคุณเอง พวกคุณมันก็เหมือนกัน ไม่ว่าผม จะดีกับคุณมากแค่ไหน แต่สุดท้ายในหัวใจของพวก คุณกลับมีผู้ชายคนอื่น คิดแต่อยากจะหนีไปจากผม ผม จะฆ่าตายให้หมด ผมจะตัดขาคุณทิ้ง ดูสิว่าคุณจะหนี ไปกับใครได้ ผมจะแช่แข็งพวกคุณเอาไว้ บนตู้เย็นชั้น สาม!

ตอนนี้ญาดาเข้าใจแล้ว ว่าทำไมชั้นสามถึงถูกล็อค เอาไว้

ที่แท้ก็เพราะเขาเก็บศพผู้หญิงทุกคนเอาไว้ที่นั่น

บางทีนี่อาจจะเป็นดวงของเธอ บางทีเธอสมควรที่ จะตายตั้งนานแล้ว ญาดายอมรับกับชะตากรรมนี้

ขณะที่ญาดากำลังสิ้นหวัง ประตูห้องถูกเปิดออก”คุณผู้ชายครับ ด้านนอกมีคนมาเป็นกลุ่มเลยครับ ผม เขามีปืนด้วย กำลังบุกเข้ามาด้านใน”