บทที่ 112 กรรมตอบสนอง

เธอรู้จักคีรินมายี่สิบปี สีหน้าของเขาตอนนี้เป็นอะไร ที่มันสนุกที่สุด เธอทำให้เขาทรมานได้ดีที่สุด ผู้หญิงคนที่ กดทับไว้ใต้ล่างเป็นกำลังเรียกชื่อน้องชายที่เขารักที่สุด

เหอะๆ …….

กรรมกำลังตอบสนองเขา

คีรินเลยลุกขึ้นจากตัวของเธอ เขานั่งอยู่บนเตียง อย่างทรมาน สองมือของเขาจับหน้าไว้และนั่งอยู่ในห้อง อย่างเงียบๆ

ผ่านไปสักพัก เสียงอันเจ็บปวดของเขายังไม่หาย “ทำไมต้องทำกับผมแบบนี้ ทำไม”

“แต่ก่อนเหมือนฉันก็เคยบอกคุณว่าฟ้ามีตา ยังไง กรรมก็ต้องตามสนองคุณ เจ็บแค่นี้ไม่ถือว่าเจ็บหรอก ถ้า มาเทียบกับความเจ็บปวดของฉัน มันเทียบไม่ได้ด้วยซ้ำ คี ริน สิ่งที่คุณไม่ควรทำที่สุดก็คือตกหลุมรักฉัน คุณพูดถูก ต่อให้โลกนี้มีผู้ชายแค่คุณคนเดียว ฉันก็จะไม่รักคุณ และ จะไม่มีวันรักด้วย

เธอเลยดึงกางเกงของเธอขึ้น แล้วใส่เสื้อให้ เรียบร้อย จากนั้นก็ออกจากห้องของเขาโดยไม่หันไปมอง เขาเลยสักนิด
พอนึกถึงสีหน้าที่เจ็บปวดของเขา เธอก็รู้สึกสะใจ มากๆ ตอนนี้เธอฟังสังเกตเห็นว่าความเกลียดชังที่มีต่อ เขา มันยังไม่หายไปเลยสักนิด

จู่ๆแม่ของเธอป่วยตาย เธอรู้สึกแปลกใจเบาๆ ทีแรก เธอก็ไม่อยากจะไปสิบหาความจริงอะไรเยอะ แค่อยากจะ กลับเยอรมันแล้วไปใช้ชีวิตที่เงียบสงบ ถ้าคีรินยังหัวดื้อ ไม่ยอมปล่อยเธอไปแบบนี้ เขาก็คงโทษเธอไม่ได้ที่เธอจะ สืบหาความจริงทั้งหมดและคิดจะแก้แค้นเขา

คีรินรักเธอก็คือความจริงที่ไม่มีวันหายไป ทั้งคืนเธอ พลิกตัวไปมาและนอนไม่หลับ เธอมัวแต่กังวลว่าเขาจะทํา อะไรไม่ดีกับเอเชีย ถ้าตามที่เขาบอกว่าเขาจะส่งเอเชียไป สนามบิน และบังคับให้เขากลับประเทศไป ก็คงจะดี ทีแรก เธอก็ไม่อยากให้เขาอยู่ต่อที่นี่อยู่แล้ว เขาไม่ผิดอะไร เรื่อง บ้าๆของเธอกับคีรินคงไม่ต้องให้เขามาข้องเกี่ยว

พอตื่นเช้ามา ตาก็เธอก็บวมแล้วขอบตาด่า พอเธอ เปิดประตูออกจากห้อง คีรินก็ยืนอยู่ตรงหน้าประตู สีหน้า ของเขาดูนิ่งเฉย “กลับไปกับผม! ยังไงก็ตาม เด็กไม่รู้ เรื่องใดๆ ไหนๆคุณก็คลอดแล้วออกมาแล้วก็ต้องรับผิด ชอบ”

คีรินพูดไปก็เดินไปข้างหน้า เธออยู่ข้างหลังเขา
“ถ้าฉันเป็นคนคลอด ยังไงฉันก็ต้องรับผิดชอบอยู่ แล้ว แต่ว่าฉันไม่ได้คิดจะแต่งงานกับคุณ

คีรินหยุดฝีเท้าลงแล้วหยุดชะงักไปไม่กี่วินาที เขาขับ รถไมบัคสีดำ เธอนั่งอยู่ข้างหลัง

คีรินยังไม่ได้สตาร์ทรถแล้วไป เธอคิดว่าเขาคงจะไม่ พอใจที่เธอไม่นั่งข้างเขา

“แล้วแต่คุณเถอะ งั้นเราก็นั่งอยู่แต่ในรถไม่ต้องไป ไหนดีกว่า ยังไงฉันก็ไม่ไปนั่งข้างคุณ!

เธอพูดขึ้น

ท่าทีของคีรินดูตลกเหมือนเด็กมาก

“คุณคิดมากไปหรือเปล่า ผมไม่ได้งี่เง่าเหมือนเด็ก อนุบาล ผมกำลังรอคนอยู่”

ไม่นานก็มีรถคันหนึ่งมาจอดอยู่ข้างๆ แล้วเขาก็ลด กระจกลง คนที่มาคือเลขาของเขาเอง

เขาเลยทักทายเธอ “สวัสดีครับคุณญาดา”

เธอไม่ได้ตอบกลับใดๆ
เขาเลยเอางที่อยู่ในมือของตัวเองยื่นให้คิริน “งั้น ผมไปส่งคุณเอเชียที่สนามบินก่อนนะครับ”

คีรินพยักหน้า “ไปเถอะ ต้องเห็นเขาขึ้นเครื่องถึงจะ ออกจากสนามบินนะ”

เลขาของเขาพยักหน้า

คีรินส่งเอเชียไปสนามบินจริงๆ ในใจของเธอรู้สึกโล่ง จนเหมือนได้วางก้อนหินก้อนใหญ่ลง

คีรินจึงยื่นถุงหิ้วนั้นให้เธอ “อาหารเช้า คุณชอบกิน ซาลาเปาไส้เนื้อหมูกับซุปสาหร่าย รีบกินตอนร้อนๆ!!

เธอไม่ได้รับถุงหิ้วจากเขา แล้วปล่อยให้เขายืนอยู่ อย่างนั้น สีหน้าของอันจึงดูหงุดหงิดขึ้นมาทันที แต่ดู เหมือนเขาพยายามจะอดกลั้นไม่ให้ระบายความโกรธออก

มา

“คุณวางใจเถอะ ผมไม่ได้ใส่ยาพิษ ถ้าไม่กินเดี๋ยวจะ หิว เพราะต้องนั่งรถไกล อีกอย่างตอนนี้ซ่อมถนนอยู่ด้วย เมื่อวานคุณก็ไม่ได้กินอะไรเยอะ

เธอเป็นคนกินเยอะ คีรินรู้เพราะเธอเคยอาศัยอยู่กับ

เขา
เมื่อวานแม้แต่บะหมี่ถ้วยแรกเธอยังกินไม่หมด เธอ กับเอเชียก็มีปัญหากับคีรินเข้าแล้ว

ตอนนอนก็เพราะตัวเองกําลังกลุ้มใจและเพราะว่า เธอรู้สึกหิว เลยนอนไม่หลับทั้งคืน คนอย่างเธอ ไม่ว่าจะ เจอสถานการณ์อะไรเธอก็ยากอาหารมาตลอด อาจจะเป็น เพราะว่าตอนเด็กๆอดอยากมากเกินไป ตอนนี้เธอเลยต้อง กินเต็มที่ทุกมื้อถึงจะอิ่มท้อง

ในถุงมีกลิ่นอาหารส่งออกมา ทำให้ท้องของเธอร้อง จ๊อกๆไม่หยุด ตอนนี้เธอหัวดื้อไป คนที่ทรมานก็คือตัวเอง และไม่ควรไม่รับของกินจากเขาด้วยเหตุผลที่เธอเกลียด เขา

เธอเลยยื่นมือไปรับมันไว้อย่างเกร็งๆ ปลายมือยัง แตะโดนมือของเขา เธอรู้สึกรังเกียจจึงรีบปล่อยมือออก

คีรินเหมือนดูออกว่าเธอคิดอะไรอยู่ เลยกำหมัดไว้ แน่นๆ สีหน้าดูโกรธและเจ็บปวดมากๆ

เขาเป็นคนที่รักสะอาดมาก เลยไม่ค่อยกินของข้าง นอก ส่วนมากอาหารที่เขากินต้องทำมาจากบ้าน อีกอย่าง เขาก็ไม่ยอมให้ใครกินอะไรบนรถของเขาอีกด้วย

มื้อเช้าของเขาก็มีแค่อย่างเดียวก็คือโจ๊กเปล่าๆที่ไม่ใส่อะไรกับไข่ต้ม หรือไม่ก็จะมีนมและแซมวิช เขาไม่เคย ชอบกินซาลาเปา ของกินที่กลิ่นแรง เพราะเขาไม่ชอบกิน อะไรที่กลิ่นแรงๆ แต่เธออยู่กับเขานานๆเข้า เขาก็เริ่มชิน

เหอะ……

แต่ตอนนี้เขากลับต้องอดทนเพื่อเธอ เขารักเธอจริงๆ

ในกล่องมีซาลาเปาใส่ไว้สองลูก และยังมีไข่ต้มใบ ชาที่เธอชอบมาก อีกอย่างหนึ่งก็คือซุปสาหร่าย แล้วยังมี กล้วย แอบเปิ้ลและผักลวก

ของกินไม่น้อยเลย แต่กระเพาะของเธอยัดอะไรได้ เยอะ เธอสามารถจัดการทุกอย่าง เพราะความรู้สึกหิวมาก เกินไป ทำให้เธอไม่สนใจว่าตอนนี้เธออยู่บนรถของเขา จากนั้นเธอจึงรีบหยิบซาลาเปาออกมาแล้วกัดกินคำใหญ่ๆ จนเต็มปาก ความอร่อยของอาหารทำให้เธอรู้สึกหาย หงุดหงิดไปเยอะ

เธอกินเร็วมาก และรู้สึกติดคอ เธอต้องปิดปากไอ เบาๆ จากนั้นเขาก็ดึงทิชชู่และยื่นให้เธอ แล้วพูดด้วยความ รักและเป็นห่วง “ไม่มีใครแย่งสักหน่อย กินเร็วขนาดนั้น ทำไม รีบกินซุปตามเข้าไป

เธอรับทิชชู่จากเขาแล้วเช็ดปาก จากนั้นก็มองเขาด้วยสีหน้าแย่ๆ

จากนั้นก็กินของที่ถือว่าบนมือต่อ เขากินง่ายมาก กิน แค่น้ำเปล่าและแซมวิชหนึ่งชิ้น

เธอเงยหน้าขึ้นแล้วสังเกตเห็นว่าเขากำลังมองเธอ ผ่านกระจก เขาอยากดูก็ดูไป เธอไม่สนใจเลยกินต่อ พอ กินซาลาเปาจนหมด เธอเลยกินซุปคำใหญ่ๆเข้าไปตาม แล้วกินของที่เหลือ

พอกินอิ่มก็รู้สึกง่วงนอน แต่เธอไม่กล้าหลับ เดี๋ยวถ้า คีรินเกิดอารมณ์อยากได้เธอขึ้นมา เธอจะทำยังไง

พอเขากินแซมวิชและดื่มน้ำหนึ่งขวดก็ขับรถต่อ

พวกเขาสองคนไม่คุยอะไรกันเลย ตอนนี้ก็ใกล้ถึงสิบ โมงแล้ว ยังไม่ถึงครึ่งทาง ถ้าไม่ใช่เป็นเพราะซ่อมถนนก็ คงไม่ช้าขนาดนี้

พอเห็นปั้มน้ำมัน เขาเลยขับเข้าไป เขาลงจากรถ เธอ นึกว่าเขาจะไปเข้าห้องน้ำแค่คนเดียว แต่พอลงจากรถก็มา เปิดประตูฝั่งที่เธอนั่ง เธอไม่รู้ว่าเขาจะทำอะไร

“ไปเข้าห้องน้ำหน่อย กลั้นนี่เยอะไม่ดีนะ”
เธอทำหน้าแดงระเรื่อแล้วพูดด้วยไม่พอใจ “ใครบอก ว่าฉันกลั้น”

เขาเลยพูดขึ้น “คุณกินซุป ดื่มน้ำผลไม้ คนปกติผ่าน ไปสามสามชั่วโมงก็ปวดฉี่แล้ว ไม่จำเป็นต้องทรมานตัว เองแบบนั้น”

เขายื่นมือมาปลดเข็มขัดนิรภัยให้เธอ เธอจึงผลักมือ เขาออก “อย่าแตะต้องฉัน ฉันมีมือ”

เธอปลดออกเอง จากนั้นก็ลงรถไปเข้าห้องน้ำ คีริน เดินตามเธอไป

เธอเลยหยุดฝีเท้าลง “คุณตามฉันทำไม”

เขาพูดขึ้นเสียงเรียบ “ผมก็เป็นเหมือนคนปกติ ดื่มน้ำ ไปแล้วก็จะปวดฉี่เหมือนกันไง”

เขาเลยเดินไปที่ห้องน้ำชาย

พอเธอเข้าไปห้องน้ำหญิง เข้าห้องน้ำเสร็จแล้วกำลัง ล้างมือ จู่ๆก็มีสาวน้อยสองคนจ้องมองเธอไม่หยุด เธอไม่ ได้คิดไปเอง ตั้งแต่ตอนนั้นที่เธอเกือบถูกรถชน เธอก็รู้ว่า ตัวเองอันตราย
เธอไม่ล้างมือแล้วรีบออกจากห้องน้ำ จู่ๆผู้หญิงสอง คนนั้นก็เข้ามาจับไหล่เธอ จากนั้นก็มีผู้หญิงคนหนึ่งเอา อะไรบางอย่างปิดปากและจมูกของเธอ เธอเลยรีบหลับตา ลง แล้วดิ้นไม่หยุด

ผู้หญิงสองคนแรงเยอะเกินไป จากนั้นพวกเธอก็ลาก ตัวเธอเข้าไปในห้องน้ำอีกที แล้วจับตัวเธอไว้ พวกเธอเอา ตัวเธอออกมาไม่ได้ เพราะคนที่มาเข้าห้องน้ำเยอะเกิน

เธอรู้ว่าพวกเธอกำลังจะทำให้เธอหมดสติ และทำตัว เหมือนรู้จักเธอแล้วจับเธอเข้าไปในห้องน้ำ

เธอตะโกนเรียกเสียงดัง “ช่วยด้วย”

คนที่อยากจะจับเธอคงจะรู้วางแผนเดินทางของเธอ ทั้งหมด เลยมาดักรอเธอทุกปั้ม