ระหว่างทางกลับวิลล่า ญาดามองดูสร้อย ข้อมืออย่างมีความสุข

คีรินหันมามองเธอ จู่ๆก็หัวเราะออกมา “คุณก็ไม่ได้เป็นคนเอาใจใหญ่เลยหนิ”

เธอรู้ว่าเขาหมายความว่าอะไร เพราะคีริน ดูถูกเธอมาโดยตลอด ตอนนี้เขาคงคิดว่าเธอ นั้นเหมือนแม่ของเธอ ที่เห็นแก่เงินเห็นแก่ได้

ญาดาจับ สร้อยข้อมือแล้วพูดเสียงอ้อน “ผู้หญิงทุกคนก็แบบนี้แหละค่ะ จะมีผู้หญิงคน ไหนกล้าบอกบ้างว่าตัวเองไม่ชอบเสื้อผ้ากับ กระเป๋าแบรด์เนม แล้วก็เครื่องประดับ”

คีรินไม่ได้พูดอะไร แล้วขับรถต่อ

ไม่นานก็มาถึงวิลล่าขนาดใหญ่ของเขา คื รินพูดขึ้น “เดี๋ยวเก็บกระเป๋าให้เรียบร้อย พรุ่งนี้ บินกลับกรุงเทพกัน”

ญาดารู้ดีว่าเธอหนีเรื่องนี้ไม่ได้ เธอต้อง กลับไปเผชิญหน้ากับมาร่วินและลูกเบี้ย
ปายวันต่อมา

หลังจากขึ้นไปบนเครื่อง มาร์วินก็ทํางาน ของตนเอง ญาดารู้สึกเปอๆ ก็เลยนั่งวาดรูปคี รินตอนทํางาน เธอแค่วาดเล่นๆเท่านั้น เธอจะ ตั้งใจวาดก็ต่อเมื่อวาดรูปของมาร์วิน

ญาดาเขียนข้อความเล็กๆข้างรูปของคีริน “คีริน Happy Chinese New Year”

หลังจากวาดเสร็จ คีรินยังคงก้มหน้าก้ม ตาทํางาน ญาดาจึงวางไว้ตรงเอกสารข้างๆเขา เพราะคีรินไม่ชอบให้ใครมากวนเวลาเขาทำงาน

เรื่องนี้ญาดารู้ดี

เขาหยิบภาพวาดของเธอขึ้นมา แล้วมอง หน้าเหมือนถามว่าคืออะไร ญาดาจึงพูดขึ้น “คุณซื้อของให้ฉันตั้งเยอะแยะ ฉันก็อยากให้ ของขวัญคุณบ้าง ถึงแม้ว่ามันจะไม่มีค่า แต่ฉัน วาดเองกับมือเลยนะคะ”
ญาดาพูดแล้วส่งยิ้มหวานให้เขา

คีรินหันไปตั้งใจทำงานต่อ ว่ากันว่าเวลา ผู้ชายตั้งใจงานจะดูมีเสน่ห์มาก ข้อนี้อมรับ เพราะคีรินในตอนนี้ดูมีเสน่ห์และน่าดึง ดูดจริงๆ

เธอสังเกตุเห็นคีรินยิ้มมุมปาก เธอจึงรู้ว่า เขาพอใจกับของขวัญที่เธอให้

“ของที่ไม่มีค่าแบบนี้ คุณคิดว่าผมจะอยาก

ได้หรอ?” คีรินจู่ๆก็ถามขึ้น

แต่สีหน้าของเขาดูยิ้มน้อยยิ้มใหญ่

ญาดาจึงทำหน้าอ้อน “ฉันรู้ว่าคุณมีเงิน มากมาย ของขวัญราคาแพงพวกนั้นฉันรู้สึกว่า มันไม่มีความหมายกับคุณ!

คีรินหยิบภาพวาดของญาดาขึ้นมาดูอีก ครั้ง “อั้ม วาดได้ไม่เลว ผมจะเก็บรักษาเอาไว้ แล้วกัน” จากนั้นเขาก็เก็บมันเข้าไป
ช่วงเวลาที่อยู่บนเครื่องนั้นพวกเขาคุยกัน

อย่างมีความสุข

ไม่นานเครื่องบินก็ลงจอด

คนที่มารับพวกเขาในวันนี้กลับเป็นมาร์วิน วินาทีที่เธอเห็นหน้ามาร์วินนั้น หัวใจของเธอเต้น แรง จากที่ตอนแรกเดินอยู่ข้างๆคีริน ตอนนี้ญา ดากับค่อยๆถอยห่าง

คีรินรู้ตัวว่าญาดาพยายามอยู่ห่างตนเอง เขาจึงมองมาด้วยสายตาที่ไม่พอใจเท่าไหร่

คีรินเดินเข้าไปกอดน้องชายของตนเอง ด้วยความคิดถึง พี่น้องสองคนนี้รักกันมาก พวก เขาดูคิดถึงกันและกัน

ญาดายืนอยู่ด้านหลังอย่างกระอักกระอ่วน ใจ ไม่รู้ว่าควรทำตัวยังไงดี!

ตอนแรกที่มารวินมองหน้าเธอนั้น เขาดู ประหม่านิดหน่อย คงจะเป็นเพราะไม่รู้จะเริ่มพูดยังไง พวกเขายืนเงียบอยู่ตรงสนามบิน

จนคีรินพูดขึ้นเพื่อทําลายความเงียบนี้ “กลับบ้านกันเถอะ! มัวยืนรออะไรกันอยู่?”

มาร์วินมองคีรินสลับกับญาดาที่ยืนอยู่ด้าน หลัง จากนั้นก็ยิ้มแล้วพูดขึ้น “ญาดา ทําไมช่วง นี้ผอมลงไปอีกแล้ว มัวแต่ทำงานหนักจนไม่ยอม กินข้าวใช่ไหม!

มาร์วินพูดแล้วเดินอ้อมคีรินมาหาญาดา เขาช่วยเธอลากกระเป๋าเดินทาง จากนั้นก็มีผม ของเธออย่างเอ็นดู “พี่มารับ ทำไมถึงดูไม่ดีใจ เลยล่ะ! ”

เขายังคงเหมือนเดิม วินาทีที่เขาลูบหัวของ ญาดานั้น เธอก็หัวใจเต้นแรง ร่างกายสูบฉีด ความรู้สึกถูกรักจากคนที่รักกลับมาอีกครั้ง ญา ดายืนนิ่ง เพราะผู้ชายตรงหน้าไม่มีวันเป็นของ เธออีกต่อไปแล้ว

“อะแฮ่มๆ…” คีรินกระแอมไอ
ญาดาดึงสติตัวเองกลับมา เธอมองไปที่ คีริน จากนั้นก็รีบพูดกับมาร์วิน “เดี่ยวญาลาก กระเป๋าของตัวได้ค่ะ!”

แต่มาร์วินก็ไม่ยอมให้เธอลากกระเป๋า เขา พูดด้วยน้ำเสียงอบอุ่น “พี่ยังเป็นคนเดิม ไม่เคย เปลี่ยน”

เขาบอกว่า เขายังเป็นคนเดิม ไม่เคย เปลี่ยน

หึหึ……เขาแต่งงานมีลูกมีเมียแล้ว จะเป็น พี่มาร์วินที่รักเธอได้ยังไง?

คีรินเดินไปด้านหน้าโดยไม่สนใจญาดากับ มาร์วิน ทำให้เธอรู้ว่าเขาโกรธแล้ว ไม่รู้ว่ากลับ ไปเขาจะหาวิธีอะไรมาลงโทษเธออีก

มาร์วินยื่นมือมาจับมือของญาดาเอาไว้ เธอ อยากจะสะบัดทิ้ง แต่ใจหนึ่งก็ทำไม่ลง ทั้งๆที่ รู้ว่าเขาแต่งงานแล้ว แต่เธอกลับหวั่นไหวเวลา ที่เขาดีกับเธอ ญาดาถามหัวใจตัวเอง ว่าอยากเป็น คนอื่นจริงๆหรอ?

หลังจากที่ความคิดของเธอตีกันสักพัก เธอ ก็เลือกที่จะสะบัดมือของมาร์วินทิ้ง “พี่มาร์วิน อย่าทําแบบนี้เลยค่ะ มันไม่ดีเท่าไหร่!

พูดจบเธอก็แย่งกระเป๋าเดินทางมาลากเอง แล้วเดินไปด้านหน้าด้วยความรวดเร็ว

เมื่อไปถึงลานจอดรถ ญาดาจึงรีบไปนั่ง ด้านหลังอย่างรู้ตัว เพราะเธอคิดว่าคีรินคงต้อง นั่งข้างคนขับ

แต่เขากลับมานั่งด้านหลัง ญาดากลัวว่า มาร์วินจะดูออกว่าเธอกับคีรินมีความสัมพันธ์ที่ ไม่เหมือนเดิม กลัวว่ามาร์วินจะดูถูกเธอ

มาร์วินเองก็แปลกใจที่คีรินไปนั่งด้านหลัง เขาจึงหันมาถาม “พี่ครับ มานั่งข้างหน้าด้วยกัน สิ ไม่เจอกันตั้งนานผมมีเรื่องอยากจะคุยกับพี่ หลายเรื่องเลย”