เธอนอนอยู่บนเตียงไปหนึ่งคืน รุ่งเช้าของ วันที่สอง เธอรู้สึกหิวจนอ่อนแรง บนเตียงนอน ยังมีคราบเลือดที่เป็นร่องรอยของเมื่อวาน เป็น ร่องรอยที่เมื่อวาน เขากระทำรุนแรงกับเธอจนมี เลือดไหลออกมากลีบดอกไม้ของเธอ

พอลงจากเตียง เธอเลยล้มลงบนพื้นเพราะ ร่างกายอ่อนแรงมากๆ

เธอพยายามจะลุกขึ้น และไปอาบน้ำร้อน ในห้องน้ำ ปลาและปูของเมื่อวานเธอทิ้งไปหมด เพราะอยู่คนเดียวก็ไม่ค่อยอยากกินอะไรอยู่ แล้ว เธอก็กินแค่มาม่าอย่างเดียว จู่ๆเลขาซาร่า จึงโทรมาถามเธอว่าทำไมถึงไม่ไปทำงานอีก เช่นเคย

เธอบอกว่าเธอขอลากับท่านประธาน แล้ว แต่ท่านประธานสั่งให้ซาร่าโทรตามเธอ ไปทำงาน มีโครงสร้างตึกอาคารอีกมากมายที่ ต้องแก้ไข และทำให้เสร็จก่อนตรุษจีน เธอเป็น สถาปนิกคนสําคัญ กลับไม่ได้ไปทำงาน มันไม่ เหมาะสม
เขาทําอะไรกับเธอเขารู้ดี แม้แต่เดินเธอยัง เดินไม่ได้ จะให้ไปทํางานอีก?

จากนั้นเธอจึงวางสายแล้วโทรหาคีริน โดยตรง พอเขารับสาย ก็ได้ยินเสียงที่พูดขึ้นใน

จมูกของเขาอย่างทนไม่ได้ “มีอะไร?”

ญาดาพูดขึ้น “ฉันอยากลาหยุดสองสาม วัน

คีรินได้ยินจึงตะคอกขึ้น “ญาดา นี่บริษัท ของคุณหรอ คุณอยากหยุดก็หยุด คุณเห็น บริษัทเป็นอะไร เป็นโรงแรมรีไง?”

เธอเอามือถือออกห่างจากหู ผ่านไปไม่กี่วิ เธอจึงพูดขึ้นด้วยเสียงเรียบ “บริษัทไม่ใช่ของ ครอบครัวฉัน แม้แต่ครอบครัวฉันยังไม่มี จะมี บริษัทเป็นของครอบครัวได้ยังไง บริษัทเป็น ของคุณฉันรู้ ฉันเลยมาขอลากับคุณ ฉันบาด เจ็บสาหัส รู้สึกไข้ขึ้นและอักเสบไปทั้งตัว ฉันจะ ไปฉีดน้ำเกลือที่โรงพยาบาลอีก”
และนิ่งเงียบไปสักพักแล้วพูดขึ้นต่อ “ถ้า คุณยังต้องการของเล่นอย่างฉัน ให้ฉันหยุดพัก ร่างกายสองสามวัน ฉันรู้สึกระบมไปทั้งตัว”

เขาเงียบไปสักพักแล้วถามขึ้น “ไปโรง พยาบาลของเมื่อวานหรอ?”

ไม่ใช่แค่เมื่อวาน วันก่อนด้วย

ญาดาจึงพูดขึ้น “ไม่ใช่ ไปคลินิกสูติเวช”

เขาจึงถามขึ้นทันที “คุณท้องอีกแล้วหรอ? จะไปทำแท้ง?”

เธอยิ้มเยาะขึ้น “ไม่ใช่ ก็คุณนี่แหละทำที่ นั่นของฉันเจ็บ ฉันเลยต้องไปตรวจภายใน

ครั้งก่อนที่ไปใส่ห่วง ไม่รู้ว่าเป็นยังไงบ้าง จนตอนนี้ยังมีอาการเจ็บท้องน้อยอยู่

เขาเลยพูดด้วยเสียงที่นิ่งขึ้น “งั้นไปเถอะ มะรืนมาร่วมงานเลี้ยงตรุษจีนด้วย”
เขาพูดเสร็จเธอก็วางสายลง แล้วไปโรง พยาบาล จากนั้นก็ถูกแพทย์หญิงด่าอีกเช่น เคย ทําไมผู้หญิงคนหนึ่งถึงอารมณ์ทางเพศสูง ขนาดนี้ อย่าไม่หัดห้ามใจ หมอก็คงต้องรู้สึกสม นํ้าหน้าที่ต้องเจ็บตรงน้องสาวของตัวเองแบบนี้

พอฉีดยาแก้อักเสบเสร็จ จากนั้นก็ให้ยาทา มาด้วย ผ่านไปหนึ่งคืน ก็รู้สึกอาการดีขึ้นเยอะ เธอเลยคิดว่าเธอยังมีงานที่ต้องสะสางมาก ขนาดนั้น ถ้าเธอไม่ทำ ทุกอย่างก็ต้องเป็นโจ เซฟที่คนเป็นเคลียร์งาน

โจเซฟดีกับเธอมากๆ แต่เกิดเป็นคนต้อง อย่าไปเอาเปรียบใคร พอลาหยุดไปสองวัน เธอ ก็กลับไปทํางาน

คีรินเห็นเธอไปทำงาน เลยรู้สึกแปลกใจ จึงถามเธอ “ไหนบอกว่าจะหยุดไปหลายๆวัน ทําไมแล้วทํางานแล้วล่ะ

เธอที่จับรูปโครงสร้างตึกอาคารไว้เป็นปีก “ฉันไม่มา งานของฉันก็ต้องเป็นโจเซฟเป็นคนทํา ฉันเลยอดสงสารเขาไม่ได้”

“เหอะ!” เขาทำเสียงไม่พอใจ

เธอมองเขาด้วยความแปลกใจ พอมองไป

สักพักก็ก้มหน้าก้มตาทํางานต่อ

“ความสัมพันธ์ของคุณกับโจเซฟไม่เลว หนิ” เขาพูดขึ้นด้วยเสียงเรียบ

คีรินจึงไม่ทําอะไรมาร์วิน แต่ว่าโจเซฟไม่ เหมือนกัน เธอจะไม่ยอมให้เขาทำร้ายโจเซฟ

“เป็นเพื่อนร่วมงานกัน ก็ต้องร่วมมือช่วย เหลือกันสิ”

คีรินที่นั่งอยู่ในห้องทำงานของเธอมา ตลอดทั้งวัน และไม่คิดจะไปไหน เธอรู้สึกว่าเขา เป็นคนที่ความจําไม่ดีมากๆ วันก่อนยังเปิดศึก กับเธออยู่ ดูถูกเหยียดหยามเธอ แล้วยังจะตบ เธอ วันนี้กลับทําเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น จาก นั้นก็มานั่งอยู่ตรงหน้าเธอ แล้วมองเธอทำงานแบบนี้

พอเธอแก้รูปแบบโครงสร้างไปสักพัก ก็ รู้สึกปวดเมื่อย เลยจะลุกขึ้นบิดขี้เกียจ ก็ยังเห็น คีรินมองเธอไม่คลาดสายตาแบบนี้

เธอเลยตั้งใจพูดขึ้นขำๆ “คีรินคุณมองฉัน แบบนี้ ทำจะทำให้ฉันเข้าใจผิดว่าคุณชอบฉัน”

ใบหน้าของคีรินแดงระเรื่อหน่อยๆ และ กำลังจะเอ่ยปากเพื่อถกเถียงกับเธอ สุดท้ายก็ พูดด้วยเสียงที่ดูถูกเธอ “เหอะ! ชอบคุณ คุณ ไม่ส่องกระจกดูตัวเองสักบ้าง ผมจะไปชอบผู้ หญิงอย่างคุณได้ยังไง

เธอเลยยิ้มอ่อนขึ้น “ล้อเล่นน่ะ ฉันไม่ได้ เป็นผู้หญิงที่ใสซื่อถึงกับซื่อบื้อ ถ้าคุณรู้สึกดีกับ ฉันหน่อยๆ คุณก็คงไม่ส่งฉันไปให้ผู้ชายคนอื่น เหมือนวันนั้นหรอก!”

เธอพูดไป นัยน์ตาของเขาก็เปล่งประกาย ซึ่งความโกรธออกมา ไม่กี่วินาที เขาก็พูดขึ้น