บทที่ 281 งานแต่งงาน

เธอพึ่งเคยมานอนห้องนี้เป็นครั้งแรก

อาจจะเป็นเพราะห้องนี้เต็มไปด้วยกลิ่นเฉพาะตัว ของคีริน ทำให้ญาดาไม่รู้สึกแปลกที่ ตรงกันข้ามเธอ กลับรู้สึกคุ้นเคย

เมื่อวางสายไปแล้วนั้น ใช้เวลาไม่นานญาดาก็ เผลอหลับไป

เธอนอนหลับไปอย่างมีความสุข เช้าวันที่สองแม่ บ้านของคีรินปลุกเธอตื่นนอนตั้งแต่ตีห้า จากนั้นช่าง แต่งหน้าก็เริ่มแต่งหน้าให้กับเธอ ในช่วงเช้านั้นเธอจะ ใส่ชุดแต่งงานสไตล์คนจีน ซึ่งเป็นชุดสีแดงเพื่อเข้าพิธี ยกน้ำชา ส่วนช่วงหัวค่ำนั้นเธอจะใส่ชุดแต่งงานสากลสี ขาว

ซึ่งก็หมายความว่า จนถึงตอนนี้ญาดาก็ยังไม่ได้ เห็นชุดแต่งงานสีขาวที่คีรินเตรียมเอาไว้ให้ ญาดาตื่น เต้นและอยากจะเห็นมาก

พิธีกยกน้ำชานั้นถูกจัดขึ้นอย่างเรียบง่าย โดยเธอ และคีรินต้องไปกราบไหว้ฟ้าดินและยกน้ำชาให้กับพ่อ และคุณย่าของเขา

หลังจากที่จบพิธียกน้ำชาแล้วนั้น ญาดาก็เปลี่ยนเป็นชุดเจ้าสาว
วินาทีที่เธอเห็นชุดเจ้าสาว เธอสามารถพูดได้เพียง แค่คําเดียว ซึ่งก็คือสุดยอด!

ชุดเจ้าสาวเป็นชุดเปิดไหล่ สีโรสโกล์ดยาวสลวย ญาดาเดาไม่ได้จริงๆว่าชุดนี้จะราคาเท่าไหร่

เพราะต้องเปลี่ยนเป็นชุดเจ้าสาว ช่างแต่งหน้าจึง แต่งหน้าให้เธอใหม่ เพื่อให้เข้ากับชุดเจ้าสาว

ญาดาถ่ายเซลฟี่ตนเองคู่กับชุดเจ้าสาว จากนั้น โพสต์ลงบนเฟซบุ๊ค : วันนี้ฉันจะแต่งงานแล้ว แต่งงาน กับผู้ชายที่ดีกับฉันที่สุด ฉันไม่รู้ว่าวันข้างหน้าจะเป็นยัง ไง แต่วินาทีนี้ฉันรู้สึกมีความสุขมาก”

เพื่อนคนหนึ่งทักมาถาม “เธอจะแต่งงานแล้วหรอ?

เร็วจัง

“ใช่จ๊ะ แต่งงานวันนี้จ้าาาา”

ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไร พอมีคนมาถามแบบนี้แล้ว ญาดากลับรู้สึกอึดอัด อีกอย่างเธอก็ไม่อยากให้รินดา เห็นรูปนี้ด้วย เธอจึงลบรูปทิ้ง

บางทีก็รู้สึกสงสารตัวเองเหมือนกัน การโพสรูปแค่ นี้ยังทำให้เธออึดอัดใจได้

คีรินทักเฟสมาให้เธอ “ทำไมจู่ๆคุณถึงลบรูปล่ะ??”

“เปล่าค่ะ ฉันแค่รู้สึกว่าไม่อยากให้ใครเห็นฉันที่ สวยแบบนี้นอกจากคุณ

คีรินส่งสติ๊กเกอร์หน้านิ่งๆมา เขาคงพอจะเดาออก ว่าทำไมเธอถึงลบรูปทิ้ง

งานเลี้ยงเริ่มตอนหกโมงเย็น

ญาดานั่งรถลีมูนซีนไปที่งาน เป็นรถลีมูนซืนสีขาว ประกายมุข

มีเด็กตัวเล็กๆอายุห้าหกขวบยืนรอเธออยู่ที่หน้า งาน เพื่อที่จะช่วยเธอเธอกระโปรง

เมื่อเข้าไปถึงภายในงาน คีรินเดินเข้ามาหอมแก้ม เธอ “ผมออกไปข้างนอกเปปนึงนะครับ เดี๋ยวผู้ช่วยของ ผมจะคอยอยู่กับคุณเอง ไว้รอถึงฤกษ์ผมค่อยเดินมารับ คุณเข้าไปในงานนะครับ”

“ค่ะ” ญาดาพยักหน้า ก่อนหน้านี้เธอกับคีรินได้ ตกลงกันแล้ว เพราะเธอไม่มีญาติที่ไหน คีรินจึงจะเป็น คนเดินจูงเธอเข้าไปในงาน

หลังจากที่คิรินเดินไปแล้วนั้น ผู้ช่วยของเขาและ ช่างแต่งหน้าอีกสองคนก็เดินเข้ามาอยู่กับเธอ
คีรินบอกกับเธอว่าผู้หญิงสองคนนี้นิสัยดี สามารถ คบเป็นเพื่อนได้

แต่คีรินคงเข้าใจผิดแล้ว ญาดาเป็นภรรยาของ เขา ดังนั้นพวกเธอที่เป็นแค่พนักงานจึงไม่มีใครกล้าพูด อย่างเป็นกันเองกับญาดา

ช่างแต่งหน้าเดินเข้ามาพูดกับญาดา “คุณผู้หญิง คะ บอกพวกเราหน่อยสิคะ ว่าท่านประธานขอคุณผู้ หญิงแต่งงานยังไง พวกเราอยากรู้มากเลยค่ะ” เธอ คลายยิ้มแล้วเธอขึ้นด้วยความอยากรู้

ญาดาเดาว่าพวกเธอคงตกใจมาก ที่สุดท้ายคีริน

แต่งงานกับเธอ “เหมือนในซีรีย์แหละค่ะ มีดอกไม้ถูกตกแต่งเอาไว้

จากนั้นเขาก็คุกเข่าขอฉันแต่งงาน ไม่ได้มีอะไรพิเศษ”

“จริงหรอคะ ฉันนึกว่าจะขอแต่งงานบนเรือยอร์ช เหมือนที่พวกดาราชอบทำสักอีก ผู้ชายอย่างท่าน ประธานจะขอแต่งงานแบบเรียบง่ายได้ยังไงคะ”

ญาดายิ้ม “ความหรูหราไม่ได้หมายความว่าดีนะ คะ ถึงแม้ว่าตอนที่คุณคีรินขอฉันแต่งงานจะเรียบง่าย แต่ฉันชอบมากค่ะ ถ้าวันหนึ่งพวกคุณเจอคนที่รัก ขอ เพียงอยู่ด้วยกันสองคน ไม่ว่าจะขอแต่งงานยังไง มันก็ เป็นเรื่องที่โรแมนติกมากค่ะ”
ผู้ช่วยของคีรินถามขึ้น “คุณผู้หญิงคะ คุณกับท่าน ประธานรู้จักกันตั้งแต่เด็กเลยใช่ไหมคะ ท่านประธาน เคยหลุดพูดออกมา”

“เขาพูดว่าอะไรบ้างหรอคะ?”

“ท่านประธานบอกรู้จักกับคุณผู้หญิงมานานแล้ว รู้จักกับคุณผู้หญิงตั้งแต่คุณผู้หญิงอายุห้าขวบ ในตอน นั้นท่านประธานอายุแค่สิบห้า พวกคุณสองคนอายุต่าง กันมาก แต่โชคดีที่คุณผู้หญิงไม่ได้รู้สึกรังเกียจท่าน ประธาน ท่านประธานยังบอกอีกนะคะ ว่าตอนเด็กๆ คุณผู้หญิงน่ารักมาก มีผู้ชายมาจีบหลายคนตั้งแต่เด็กๆ และยังบอกอีกว่าตัวท่านประธานเองโชคดีมากที่ได้รัก กับคุณผู้หญิง”

คำพูดของผู้ช่วยคีรินทำให้ญาดาหน้าแดงระเรื่อ “ตอนนั้นคุณคีรินคงเมามากเลยสิคะ ถึงพูดอะไรออก ไปเยอะเลย”

“ใช่ค่ะ วันนั้นท่านประธานดื่มเยอะมาก ท่าน ประธานบอกว่าแกชอบเด็ก และจะมีลูกกับคุณผู้หญิง หลายๆคน อีกทั้งยังบอกกับพนักงานชายด้วยนะคะ ว่าถ้าเจอผู้หญิงที่รักให้ทำดีกับเธอมากๆ ห้ามทำร้าย จิตใจผู้หญิงเด็ดขาด ไม่อย่างนั้นจะรู้สึกเสียใจไปตลอด ชีวิต”

“พวกเราอิจฉาคุณผู้หญิงจริงๆค่ะ ที่ได้เจอกับท่านประธาน ท่านประ นรักคุณผู้หญิงมากๆเลยนะคะ คิด ไม่ถึงจริงๆว่าผู้ชายที่หล่อและรวยแบบนี้จะเป็นผู้ชาย ที่รักเดียวใจเดียว”

ช่างแต่งหน้าพูดขึ้นด้วยสีหน้าเพ้อฝัน