บทที่ 275 คุณคิดว่าคนอื่นเป็นเหมือนคุณหรอคะ (2)
เช้าวันรุ่งขึ้น
คีรินเอาแต่บอกว่าเจ็บคอเพราะนอนตกหมอน เขา ไม่ยอมให้เธอออกไปไหน จนกระทั่งคุณหมอมา
คุณหมอนวดให้เขาเล็กน้อย จนหายปวด แต่ไม่รู้ ว่าวันนี้คีรินเป็นอะไรไปกันแน่ เขาเหมือนเด็กน้อย ที่ ร้องงอแงจะให้เธออยู่กับเขา
“คุณไม่สบายตรงไหนรึเปล่าคะ?”
คีรินส่ายหน้า “เปล่าครับ ผมแค่รู้สึกว่าการที่เรา อยู่ด้วยกันแบบนี้ ชีวิตของผมมีความสุขดี”
ญาดาพยักหน้า “ใช่ค่ะ เวลาที่เราไม่ทะเลาะกัน ฉันเองก็รู้สึกมีความสุขเหมือนกัน”
คีรินจูบที่ซอกคอของญาดาแล้วพูดขึ้น “ผมเองก็ ไม่อยากทะเลาะกับคุณ ระหว่างเราต้องปรับจูนกัน แล้ว หลังจากนี้ทุกอย่างก็จะค่อยๆดีขึ้น”
“จริงด้ว ผมลืมบอกคุณไปเลย”
‘คะ คุณมีอะไรปิดบังฉันอีกหรอคะ?”
คีรินหันหน้าของเธอเข้าไปหาเขา “คุณกำลังคิด อะไรอยู่ ผมจะมีอะไรปิดบังคุณได้ล้ะ”
ญาดาพูดด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด “เรื่องของรินดา คุณเองก็ปิดบังฉันเอาไว้ พึ่งบอกฉันเมื่อวาน จนถึงตอน นี้ฉันยังไม่รู้เลยว่าจะพูดกับรินดายังไงดี”
คีรินกรอกตาไปมา “คุณกับเธอจะคุยกันยังไง ผมไม่สนใจหรอก แต่คุณอย่าทิ้งผมไปเพราะเพื่อนก็ พอแล้ว”
คำพูดของคีรินนั้นทำให้ญาดาหมดคำจะพูด ต่อ ให้รินดาจะดีกับเธอแค่ไหน แต่รินดาก็เป็นแค่เพื่อน ไม่ เหมือนกับคีรินที่เป็นสามีของเธอ ไม่ว่ายังไงคนที่จะใช้ ชีวิตอยู่กับเธอไปจนแก่นั้นก็คือคีริน แล้วเธอจะเสียสามี ให้เพื่อนได้ยังไง
“ฉันว่าจะไปคุยกับรินดาเย็นนี้” ญาดาพูดขึ้น
“เย็นนี้ คุณคงไปหารินดาไม่ได้แล้วแหละ”
“ทำไมคะ? คุณจะไม่ให้ฉันออกจากบ้านหรือไงคะ คุณอยากจะหาเรื่องชวนทะเลาะฉันอีกหรอคะ?”
“เปล่า ผมไม่ได้ห้ามไม่ให้คุณออกจากบ้าน บ่ายนี้ เราบินไปเขอเขอซีลี่กัน ไปนอนที่นั่นคืนหนึ่ง แล้วถ่าย รูปพรีเวดดิ้งกัน ตอนนี้ก็ใกล้จะถึงวันแต่งงานของเรา แล้ว แต่เรายังไม่ได้ถ่ายรูปพรีเวดดิ้งกันเลย”
ถ้าคีรินไม่พูดเรื่องนี้ ญาดาก็เกือบจะลืมเรื่องนี้ไปเลย
“แต่ว่าฉันจะบอกรินดายังไงดีคะ ฉันอยากคุยปรับ ความเข้าใจกับเธอก่อน ฉันไม่อยากเสียเพื่อน”
ตอนนี้สิบเอ็ดโมงแล้ว เหลือเวลาอีกสองชั่วโมงก็ บ่ายโมง อีกไม่นานเธอก็ต้องรีบไปสนามบินกับคีรินแล้ว
บางทีญาดาก็รู้สึกมั่นหงุดหงิดที่เขาทำอะไรไม่เคย บอกเธอ จะบอกเธออีกครั้งก็วินาทีสุดท้ายตลอด
“ญาดา ระหว่างถ่ายพรีเวดดิ้งของเรากับรินดา คุณคิดว่าอะไรสำคัญกว่ากัน คุณอย่ารู้สึกติดหนี้บุญ คุณที่รินดาเคยช่วยคุณเอาไว้เลย เพราะผมก็ให้เงิน เดือนเธอสูงมากแล้ว จากการศึกษาของรินดานั้น เธอ ไม่มีสิทธิแม้แต่จะเข้ามาทำงานที่บริษัทด้วยซ้ำไป เงิน เดือนต่อปีเกือบห้าล้านบาท”
“อะไรนะคะ? เงินเดือนต่อปีเกือบห้าล้าน? ทำไม เงินเดือนสูงจังคะ บริษัทของคุณต้องการคนเพิ่มไหม คะ?” ญาดาคิดไม่ถึงว่ารินดาจะได้เงินสูงขนาดนี้
คีรินหันมากอดเธอเอาไว้ “หัวใจและทุกอย่างของ ผมเป็นของคุณ ดังนั้นเงินทุกบาททุกสตางค์ของผมก็ เป็นของคุณ”
คีรินทำหน้าจริงจัง “สิ่งที่ผมอยากจะบอกคุณก็คือ ถ้ารินดาจะเลิกเป็นเพื่อนกับคุณเพราะคุณแต่งงาน กับผม ผมคิดว่าคุณก็ไม่ต้องมีเพื่อนแบบนี้หรอก ทั้งๆที่ เธอรู้ดีว่าเราเป็นอะไรกัน แต่ยังมาสารภาพรักกับผม ไม่ เพียงแค่ครั้งเดียว รินดาสารภาพรักกับผมมาเจ็ดครั้ง แล้ว ผมคิดว่าคนแบบนี้ไม่ควรถูกเรียกว่าเพื่อน
สิ่งที่คีรินพูดนั้นก็มีเหตุผล
“ช่างเถอะค่ะ ไว้รอเรากลับมาจากถ่ายพรีเวดดิ้งที่ เขอเบอซีลี่ ฉันค่อยนัดเธอมาคุย”
ถ้ารินดาจะโกรธเธอเพราะเรื่องนี้และไม่ยอมให้ อภัยเธอนั้น เธอเองก็ไม่มีอะไรจะพูดแล้วเหมือนกัน เพราะเธอไม่ได้แย่งแฟนเพื่อน คีรินกับเธอเคยคบกันมา ก่อนและที่สำคัญไปกว่านั้นก็คือคีรินไม่เคยคบกับรินดา
หลังจากที่พูดคุยกับคีรินเรียบร้อยแล้วนั้น ญาดาก็ ไปเก็บของใช้ส่วนตัวนิดหน่อย
ถึงแม้จะไปแค่สองวัน แต่เธอก็ต้องเก็บของใช้ส่วน ตัวของเธอกับคีรินไปด้วย
เมื่อไปถึงที่เขอเขอซีลี่นั้น คีรินพาเธอเข้าไปพักใน
วิลล่าของเขา
เขามีวิลล่าอยู่เกือบทุกประเทศจริงๆ ตอนที่ญา ดาเข้าไปนั้นเธอเห็นชุดเจ้าบ่าวเจ้าสาวแขวนเอาไว้ทั้งหมดนี้ล้วนเป็นชุดที่คีรินจัดเตรียมเอาไว้
ถึงแม้ว่าชุดที่ใช้ใส่การถ่ายพรีเวดดิ้งนั้นจะไม่ใช่ ชุดเดียวกับวันจริง แต่ความสวยของชุดเจ้าสาวนั้นทำ ให้ญาดาไม่สามารถละสายตาได้จริงๆ
ญาดาคลายยิ้มออกมาอย่างไม่รู้ตัว
แต่เธอก็ต้องสะดุ้งเพราะจู่ๆคีรินก็โอบกอดเธอ จากด้านหลัง “ตั้งแต่วันที่ผมกับคุณคืนดีกัน ผมก็เริ่ม จัดเตรียมทุกอย่าง งานแต่งงานของเราอาจจะไม่ต้อง ยิ่งใหญ่มาก อาจจะเรียบง่ายได้ แต่ว่าต้องเต็มไปด้วย ความตั้งใจ ซึ่งคุณเป็นคนเดียวที่ผมพร้อมจะทำทุก อย่างให้”
“ขอบคุณนะคะ ขอบคุณสําหรับทุกอย่าง” คีริน จับที่กระโปรงชุดเจ้าสาว “คุณคงชอบชุดนี้มาก แต่ถ้า คุณได้เห็นชุดที่จะต้องใส่ในวันแต่งงานนั้น คุณคงจะ ชอบมากกว่านี้เสียอีก”
เมื่อได้ยินคีรินพูดแบบนี้ ญาดาก็รู้สึกคาดหวัง อยากจะให้ถึงวันแต่งงานเร็วๆ
ญาดาพลิกตัวหันหลัง แล้วกอดคีรินเอาไว้ ใบหน้า ของเธอแนบอยู่ตรงแผ่นอกกว้าง “คุณพอจะมีรูปชุด งานแต่งงานไหมคะ ฉันอยากเห็น”
ศรินรับปฏิเสธทันที ไม่ได้ครับ ผมจะให้คุณได้ เห็นในวันแต่งงาน”
“ใจร้าย ฉันแค่อยากดูนิดหน่อยเอง”
คีอนคลาย ม “เดี๋ยวพอถึงวันแต่งงาน คุณก็จะได้
เห็นทุกอย่าง”
ถึงแม้ว่าวันนี้จะลำกับการนั่งเครื่องบิน แต่เพราะ บรรยากาศและความโรแมนติกของที่นี่ ทำให้เธอและ เข้าร่วมรักกันไปหลายครั้ง
วันนี้เธอให้ความร่วมมือเขาเป็นอย่างดี ทำให้คิริน มีความสุขมาก เธอร่วมรักกับ ยาจนหมดแรง เขาถึงจะ ยอมหยุด
เขากอดเธอเอาไว้ด้วยเหยื่อที่ท่วมตัว เสียงของเขาแบบพร…
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ